Þjóðviljinn - 25.07.1984, Blaðsíða 6

AUGLÝSING
um að álagningu opinberra gjalda á árinu 1984 sé lokið.
Samkvæmt 1. mgr. 98. gr. laga nr. 75 14. september 1981 um
tekjuskatt og eignarskatt er hér með auglýst, að álagningu opin-
berra gjalda á árinu 1984 sé lokið á þá menn sem skattskyldir eru
hór á landi samkvæmt 1. gr. greindra laga, á börn sem skattlögð eru
samkvæmt 6. gr. þeirra, svo og á lögaðila og aðra aðila sem
skattskyldir eru skv. 2. og 3. gr. þeirra.
Tilkynningar (álagningarseðlar) er sýna þau opinberu gjöld sem
skattstjóra ber að leggja á á árinu 1984 á þessa skattaðila hafa
verið póstlagðar.
Kærur vegna allra álagðra opinberra gjalda, að sóknargjöldum
undanskildum, sem þessum skattaðilum hefur verið tilkynnt um
með álagningarseðli 1984, þurfa að hafa borist skattstjóra eða
umboðsmanni hans innan 30 daga frá og með dagsetningu þessar-
ar auglýsingar.
Samkvæmt ákvæðum 1. mgr. 98. gr. áður tilvitnaðra laga munu
álagningarskrár fyrir hvert sveitarfélag iiggja frammi á skattstofu
hvers umdæmis og til sýnis í viðkomandi sveitarfélagi hjá umboðs-
manni skattstjóra dagana 25. júlí - 8. ágúst 1984, að báðum dögum
meðtöldum.
25. júlí 1984
Skattstjórinn í Reykjavík, Gestur Steinþórsson.
Skattstjóri Vesturlandsumdæmis, Jón Eiríksson.
Skattstjórinn í Vestfjarðaumdæmi, Hreinn Sveinsson.
Skattstjórinn í Noröurlandsumdæmi vestra, Bogi Sigurbjörns-
son.
Skattstjórinn í Norðurlandsumdæmi eystra, Hailur Sigur-
björnsson.
Skattstjórinn í Austurlandsumdæmi, Bjarni G. Björnsson.
Skattstjórinn í Suðurlandsumdæmi, Hálfdán Guðmundsson.
Skattstjórinn í Vestmannaeyjum, Ingi T. Björnsson.
Skattstjórinn í Reykjanesumdæmi, Sveinn Þórðarson.
Verkalýðsfélagið Boðinn
Félagsfundur verður í Félagsheimili Ölfusinga Hver-
agerði miðvikudaginn 25/7 kl. 20.30 og í félagsheimili
Þorlákshafnar fimmtudaginn 26/7 kl. 20.30 Funda-
refni: Atkvæðagreiðsla um uppsögn launaliða kjara-
samninga.
Stjórnin
Svo skal böl bœfa
TOLLI
BEGGI
KOMMI
grammi
^ Lauð^vegur 17 Slmt 12040

Stýrimenn á farskipum
Komið á fund farmanna og fiskimannasambands ís-
lands um kjaramálin í dag kl. 14. Að loknumfundinum
verða atkvæði grekfd um uppsögn kjarasamninga.
Stýrimannafélag íslands
Héraðsskólinn að Núpi
Bjóöum upp á 8. og 9. bekk grunnskóla
ásamt tveim árum á viðskipta-, íþrótta-,
uppeldis-, og almennri bóknámsbraut.
Brautir þessar eru í samræmi viö námsvísi
sem eftirtaldir skólar eru aðilar að: Fjöl-
brautaskólinn á Akranesi, Fjölbrautaskóli
Suðurnesja, Flensborgarskólinn í Hafnar-
firði, Framhaldsskólar á Austurlandi, Fjöl-
brautaskóli Suðurlands á Selfossi og Fram-
haldsskólinn í Vestmannaeyjum.
Getum enn bætt við nemendum.
Upplýsingar í síma 94-8236 og 94-8235.
Skólastjóri
Laus staða
Staða starfsmanns við afgreiðslu og gagnaskráningu á Skattstofu
Vesturlandsumdæmis, Akranesi, er laus til umsóknar.
Laun skv. almennu launakerfi starfsmanna ríkisins. Nánari upp-
lýsingar gefur Skattstjóri Vesturlandsumdæmis, Akranesi. Um-
sóknir, ásamt upplýsingum um aldur, menntun og fyrri störf, sendist
Skattstjóra Vesturlandsumdæmis fyrir 1. september n.k.
Fjármálaráðuneytið, 23. júlí 1984.
Héraðsskólinn að Núpi
Skólaárið 1984 - 1985 bjóðum við upp á
fornám eða hægferð í fjórum námsgreinum:
íslensku, ensku, dönsku og stærðfræði.
Hafið samband í síma 94-8236 eða 94-8235.
Skólastjóri
Framhald á bls. 5
hafa mörg hver veðjað á iðnþró-
un að vestrænni fyrirmynd, en
þau áform hafa gengið heldur
illa. Heimsmarkaðsverð á helstu
útflutningsafurðum til iðnríkj-
anna er nú 15% lægra en það var
1982. Ekki bætir það úr afleiðing-
HEIMURINN
um þessa viðskiptakerfis, að hin
nýja yfirstétt sem risið hefur í
Afríkuríkjum hefur reynst mjög
frek til fríðinda og sóað miklu fé í
ýmsar fáránlegar framkvæmdir
sem áttu að verða henni til dýrð-
ar.
Og því fer fjarri að horfur séu á
því að hægt sé að snúa þróuninni
við. Ofbeit, vatnsskortur og
gegndarlaus skógarhögg hafa
meðal annars leitt til þess, að Sa-
haraeyðimörkin færist suður á
bóginn um sex kflómetra á hverju
ári. Það lætur nærri að nytjaland
á stærð við Ástralíu hafi horfið
undir eyðimörk á undanförum
árum. ÁB
Matargjafir á Sahelsvæðlnu: englnn velt hve marglr munu deyja eða bíða varanlegt hellsutjón.
Matvælagjafir
geta gert illt verra
Mestu skiptir að hjálpa fólki til sjálfsbjargar
Afríka fær nú í sinn hlut meira
en helminginn af allri matvælaað-
stoð sem veitt er í heiminum, en
alltof oft breytist neyðarhjálpin í
þessháttar stöðuga aðstoð, sem
hefur fleiri slæmar afleiðingar en
góðar.
Svo segir m.a. í grein eftir
Dominique Hoeltgen í tímaritinu
Jeune Afrique, en hér á eftir
verður endursagður kafli úr
henni.
Versnandi matvælaástand í álf-
unni allri hefur stuðlað að því að
Afríka er langstærstur mótttak-
andi matvælaaðstoðar í heimin-
um. Árið 1981 fékk Afríka í sinn
hlut 51% af samanlagðri matvæl-
aaðstoð sem veitt var og 4,3 milj-
ónir smálesta af mat, en hafa ber í
huga að á tímabilinu 1955-1975
fékk Afríka f sinn hlut ekki nema
fimm eða sex prósent af matvæla-
aðstoðinni.
í þágu hvers?
Afríkuríkin hafa mikið sam-
starf við Efnahagsbandalagið um
þessi mál. En hjá Efnahags-
bandalaginu hefur matvælaað-
stoðin verið afhent yfirstjórn um-
fram matvælabirgðanna í aðildar-
ríkjunum. Þetta þýðir að sú
freisting er sterk að losna við
illseljanlegar umframbirgðir í
formi matvælaaðstoðar.
Þeim mun fremur sem um leið
er opnað fyrir nýja markaði. Og
þegar menn „gefa“ til að auka
markaðshlutdeild sína, þegar
pólitfskir og viðskiptalegir hags-
munir eru hluti af aðstoðarkerf-
inu - hvenær ætla menn þá sér
svigrúm til að hugsa að raunveru-
legum þörfum viðtökulandanna
til langs tíma?
Þau lönd sem aðstoð þiggja
gera sér æ betur grein fyrir þeim
háska sem tengist matvælahjálp
sem hefur m.a. óheppileg áhrif á
matvælaframleiðslu á hverjum
stað og fjarlægir þá möguleika að
löndin verði sjálfum sér nóg um
matvæli.
Þýðir þetta að árangur aðstoð-
arinnar verði þveröfugur við það
sem til var ætlast? Vissulega - því
þegar „gjafahrísgrjónin“ flæða
yfir markaðinn eins og nýlega
gerðist í Bangui (höfuðborg Mið-
Afríkulýðveldisins) - hvers
vegna skyldu bændurnir þá reyna
að framleiða matvæli, sem þeir
geta ekki selt? Svo að ekki sé tal-
að um breytingar á matarvenj-
um, sem geta verið skaðlegar
ekki aðeins fyrir efnahagskerfið á
hverju svæði heldur og fært úr
skorðum það næringarjafnvægi
sem fyrir var.
Stjórnmál
og
ölmusa
Allt of oft breytist neyðarað-
stoðin í stöðuga hjálp, án þess að
þörfin hafi verið gerð upp með
raunhæfum hætti. Stundum gefa
yfirvöld upp tölur yfir þurfandi
sem eru hærri en svarar til raun-
verulegs íbúafjölda á viðkomandi
svæðum. í mörgum þróunar-
löndum er það auðveldara fyrir
yfirvöldin að sækja um matvæla-
aðstoð og selja hana (þrír fjórðu
hlutar eru seldir eða útbýtt sem
vinnulaunum) heldur en að vinna
með þolinmæði að því að hressa
við efnahagslífið heima fyrir.
Yfirvöldin hafa þann augljósa
hag af þessu, að með gjafakom-
inu er hægt að halda verði á mat-
vælum niðri í borgunum. En í
staðinn eru helstu markaðir inn-
lendra bænda - borgimar - þar
með frá þeim teknar. En það er
að sjálfsögðu þægilegra fyrir póli-
tíkus að segja: „sjáið hvað ég er
útsjónarsamur, ég hef útvegað
þúsundir smálesta af matvælum",
heldur en að skipuleggja endur-
reisnarstarf sem ber ekki sýni-
legan árangur fyrr en síðar.
Matvælaaðstoðin er nauðsyn-
leg til að berjast við hungrið - að
minnsta kosti í neyðartilfellum.
En þegar matvælum er dreift í
borgum á kostnað þeirra sem
mest þurfa á hjálp að halda á
þurrkasvæðum í sveitum, þegar
aðstoðin heldur lífi í
ölmusuhugarfari, þegar hún
hvetur bændur til að rækta bó-
mull í staðinn fy rir hirsi—þá getur
lækningin verið verri en sjúk-
dómurinn. áb endursagði.
6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Mlðvikudagur 25. júlí 1984