Þjóðviljinn - 23.12.1984, Blaðsíða 6

Viðtalið
Ásmundur Jónsson fyrír utan fyrirtækið: „Það er mikill misskilningur, sem alltof margir eru haldnir, að Grammið sé eingöngu málsvari pönk-bylgjunnar á íslandi". (Myndir E.ÖI)
Margt leynist \ einu
í lítilli en þægilegri skrifstofu
inn af hljómplötuversluninni
Gramminu við Laugaveg, sit-
urÁsmundur Jónsson hljóm-
plötuútgefandi og umboðs-
maður. Bak við hann má sjá
skápa fyllta hljómplötum og
aðra með blöðum og bæk-
lingum um alls kynstónlist.
Innan úr búðinni berst ómur af
austurlenskri hljómlist, sem
konaÁsmundar, Dóra Jóns-
dóttir, hefur brugðið á fóninn.
Það er undurfögur rödd eg-
ypsku söngkonunnar Oum
Kalsoum, sem myndar bak-
grunn þessa viðtals um alla
þá margvislegu starfsemi
sem tengist Gramminu.
Fljótt á litið virðist búðin í
portinu við Laugaveg 17 vera
ósköp venjuleg hljómplötuversl-
un. Að vísu gerist það ansi oft að
stjörnur úr tónlistarbransanum
líta þar við til að taka eigendur
tali, en það er e.t.v. ekki svo
undarlegt þar sem Grammið er
vel staðsett í miðbænum og þ.a. 1.
í alfaraleið.
Það er ekki fyrr en menn reka
augun í allar þær hljómplötur
sem bera útgáfuheiti búðarinnar
og heyra getið þeirra fjölmörgu
hljómleika sem tengjast nafni
hennar, að þeir leggja loks saman
tvo og tog og fá einhverja nasa-
sjón af starfseminni í Gramminu.
Þannig stóð Ásmundur m.a. að
skipulagningu tveggja ólíkra
hljómleika í byrjun síðasta mán-
aðar, með aðeins fárra daga milli-
bili. Það voru hljómleikar Meg-
asar í Austurbæjarbíói og djass-
leikarans Anthonys Braxton
ásamt Marilyn Cryspell í Félags-
stofnun stúdenta við Hringbraut.
Og nú síðast í fyrradag stóð hann
að hljómleikum Kukls í Austur-
bæjarbíói.
Það er því tímabært að lesend-
ur blaðsins fái að kynnast nánar
þessari starfsemi, sem hefur það
að keppikefli fyrst og fremst að
styðja og auka lifandi tónlistar-
flutning í landinu á sem víðtæk-
ustu sviði.
Gegn
vitundariðnaði
- Hvert var upphafið að
Gramminu, Asmundur?
„Það má rekja til þeirra hrær-
inga í tónlist sem áttu sér stað hér
á landi upp úr 1980. Þær voru
bein hliðstæða þeirra hræringa
sem átt höfðu sér stað úti í heimi
þrem til fjórum árum fyrr og
kenndar voru við „punk“. Þessi
nýbylgja spratt upp í andstöðu
við ríkjandi ástand, kerfi sem var
ofvaxið og úr sér gengið. Tónlist-
arbransinn var orðinn mjög iðn-
væddur og vélrænn og ekkert tillit
var tekið til óska þeirra lista-
manna sem vildu fara nýjar og
ferskar leiðir. Stórfyrirtækin not-
uðu þá eins og hverjar aðrar á-
töppunarmaskínur til að unga út
innantómri söluvöru. Um frum-
lega nýsköpun var ekki að ræða.
Markmiðið með Gramminu var
að skera upp samskonar herör
gegn ríkjandi ástandi hér, þótt
pönkið hafi verið seinna á ferð-
inni hjá okkur.“
- Var fyrirtækið þá stofnað til
að stuðla að hljómleikahaldi ný-
bylgjuhljómsveita og útgáfu á tón-
list þeirra?
„Það var eiginlega stofnað
kringum eina hljómsveit, Purrk
Pillnikk. En strax sama ár var far-
ið í gang með víðtækari starfsemi
á sviði útgáfu, sem leit þó ekki
dagsins Ijós fyrr en síðar. Það
voru hljómplötur með verkum
eftir Áskel Másson og Eddu-,
kvæði Sveinbjarnar Beinteins-1
sonar.“
Viðtal víð
Ásmund í Gramminu
„... allt partur af sömu tilraun... beinist að niðurrifi þeirra múra sem umlykja
hverja tegund tónlistar... viljum halda því fram að öll heiðarleg tónlist, hverju
nafni sem hún nefnist, eigi erindi til fólks hér heima“.
Víðtœk
útgáfustarfsemi
- Var það œtlunin strax í upp-
hafi að víkka út svið hljómplötu-
útgáfunnar?
„Já, það var strax stefnt að sem
víðtækastri útgáfustarfsemi. Það
er mikill misskilningur, sem alltof
margir eru haldnir, að Grammið
sé eingöngu málsvari pönk-
bylgjunnar á íslandi. Það er
kannski skiljanlegt að menn hafi
haldið það í upphafi, því nýbylgj-
an skall hér yfir með feiknakrafti.
Hljómsveitir spruttu upp út um
allt, t.a.m. Þeyr, Purrkurinn og
margar fleiri og Hugrenning fór
af stað með kvikmyndina „Rokk í
Reykjavík“. Árið 1980 var mikið
endurnýjunarár fyrir íslenska
rokk-tónlist. En það var ekkert
að treysta á varanleik svona fyrir-
bæris hér á landi, enda sýndi það
sig að bylgjan var veik og fjaraði
út á einu ári. Það var varla meira
en 5% af þessu fólki sem hafði
eitthvað að segja, eða gerði
eitthvað sjálfstætt. Restin var
einungis tískuflóðbylgja."
- Og hvað meðþessi5%, hefur
þeim vegnað vel?
„Árangurinn er núna fyrst að
líta dagsins ljós, eins og sést m.a.
á þróun Purrksins yfir í Kukl,
með samvinnu við útgáfufyrir-
tækið Crass.“
- Hafið þið þá leitað til er-
lendra aðila um samstarf, eða
tekið mið af áþekkum útgáfufyr-
irtœkjum erlendis?
„Vissulega höfum við reynt að
fylgja ákveðnum fyrirmyndum
sem okkur finnst vera að reyna
hið sama og við, þ.e. að fá lista-
menn til að taka sem virkastan
þátt í útgáfunni, svo að hún sé
sem mest þeirra eigið verk. í því
sambandi er AEC-hópurinn (Árt
Ensemble of Chicago) viss fyrir-
mynd, en þeir hafa verið að ýta
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 23. desember 1984