Þjóðviljinn - 20.01.1985, Blaðsíða 17

LEHDARAOPNA
Þórdfs Gfsladóttir
Löt við
vítamínin
„Nei, ég er ekkert hrædd
viðaðlíkaminnfariúr
skorðum þegar ég hætti
keppni“, sagði Þórdís Gísla-
dóttir íslandsmethafi í há-
stökki, sem nú er við nám og
æfingar í Alabama í Banda-
ríkjunum. „Ég geri ekki ráð
fyrir að hætta svo snögglega.
Eg er búin að vera í íþróttum í
tíu ár og er að læra íþrótta-
fræði. Þegar ég hætti að
keppa geri ég ráð fyrir að vera
áfram utaní þessu, ég hef
gamanaf þessu“.
Þórdís sagði að hún notaði
ekki nein hjálparmeðul. „Er löt
við vítamín, það er helst að mað-
ur reyni að borða sem mest af
ávöxtum“, og hún hefur engar
sérkenjar í mataræði, nema að
borða hollan mat og forðast sæt-
indi og þvíumlíkt. Æfir sex daga
vikunnar, þrjá til fimm tíma á dag
og skiptast á þrekæfingar og
stökk og hlaup.
- Einkalíf?
„Já, það er soldið sérstakt hjá
mér; kærastinn minn, Þráinn
Hafsteinsson, er líka þjálfarinn
minn, og er aðstoðarþjálfari
hérna við skólann, þannig að það
er ekki einsog við lifum sitt í
hvorum heiminum. Skemmtanir
og menning? Það er aðallega að
maður fari í bíó“.
- Framtíðarplön?
„Ég kem heim í vor, er þá búin
með skólann, langar í framhalds-
nám en veit ekki hvort af því
verður. En ég stefni að því að
starfa og keppa á íslandi“.
-m
Þórdís Gísladóttir: Engin hjálparmeðul
Póll Ólafsson
Æfingar fimm
daga vikunnar
„ Þar sem ég er bæði í hand-
knattleik og knattspyrnu má
segja að ég sé á æfingum
fimm daga í viku allt árið. Á
vorin og haustin þegar keppn-
istímabil þessaratveggja
greina skarast æfi ég yfirleitt
daglega en er hættur nú í
seinni tíð að fara á æfingar í
báðum greinum sama dag-
inn“, segir Páll Ólafsson,
landsliðsmaður í handknatt-
leikog knattspyrnu.
„Ég velti fæðunni ekki mikið
fyrir mér en reyni þó að borða
holla fæðu og ná einni góðri mál-
tíð á dag. Maður nær aldrei að
borða reglulega, hefur ekki tíma
til þess, og það er óþægilegt.
Maður finnur fyrir því á æfingum
ef ekkert hefur verið borðað
marga tíma á undan“.
- Notarðu einhver hjálparmeð-
ul?
„Ég notaði gerikomplex, tvær
töflur á dag, en hætti því í haust.
Eini munurinn er sá að nú er ég
Páll Ólafsson: Verð að hætta í annarri hvorri íþróttinni.
ekki eins hress á morgnana og
þegar ég notaði það.“
- Óttastu aldrei að þegar þú
hœttir keppni muni líkami þinn
eiga erfitt með að aðlagast nýjum
lífsháttum?
„Nei, ég hef að vísu ekki hugs-
að rnikið um það en ég reikna
með að ég hætti aldrei íþróttaið-
kun algerlega - ég verð sennilega
eilífðartrimmari. Ég á svo mörg
áhugamál tengd íþróttum og hef
jafnvel hugsað mér að mennta
mig í þjálfun, ég hef mikinn
áhuga á henni“.
- Hefurðu mikinn frítíma fyrir
sjálfan þig og fjölskylduna?
„Já, maður verður að búa hann
einhvern veginn til. Fjölskyldan
hefur fengið minnstan tíma til
þessa hjá manni en það þarf að
breytast, það er farin að verða
mikil pressa á mig um að taka
mér einhvern tíma gott frí. Það er
Ijóst að ég verð að hætta í annarri
hvorri íþróttinni, ætli ég minnki
ekki við mig knattspyrnuna fljót-
lega. Ég hef ýmis áhugamál, svo
sem bridds, golf, músík og bækur
en þeim hef ég ekki getað sinnt
síðustu átta mánuðina, síðan fjöl-
skyldan stækkaði úr tveimur í
þrjá!“ -VS
Einar Vilhjólmsson
Ætla í þjálfunar-
lífeðlisfrœði
„Ég æfi yfirleitt sex sinnum í
viku, 3-4 tíma í einu, og þetta
spannar mest allt árið“, segir
Einar Vilhjálmsson spjótkast-
ari sem varð í sjötta sæti á
Ólympíuleikunum í Los Ange-
les og hefursl. 3árdvalistvið
nám í Austin í T exas í Banda-
ríkjunum.
„Fæðuvalið er grundvallaratr-
iði í þjálfuninni. A haustin þegar
ég byrja í úthaldsæfingum þarf ég
á miklu magni af kolvetnum að
halda en síðan breytist það í fæðu
sem hefur meira próteininnihald
- þegar ég þarf að auka vöðvam-
assann. Ég hef sjálfur stúderað
mikið fæðuna og uppbyggingu
hennar, sem og flesta aðra þætti
þjálfunarinnar, og hef reynt að
tengja það vali mínu á náms-
greinum í skólanum.
- Notarðu einhver hjálparmeð-
ul?
„Vegna hitans hér í Texas tap-
ast mikið af jónum og steinefnum
í svitanum og þá tapast vítamín
undir miklu álagi við æfingar og
nám. Ég tek daglega 500-1500
milligrömm af vítamíni, einkum
vatnsleysanlegum vítamínum, B
og C. Maður þarf að vera varkár
með önnur vítamín, svo sem A,
D og E, því þau eru óvatnsleysan-
leg og safnast í fituvefi, og sannað
er að þau geta síðar meir valdið
sjúkdómum. Við meiðslum, svo
sem bólgum, tek ég lyf sem heitir
indomedasin, sem er bólgu-
eyðandi, önnur hjálparmeðul
nota ég ekki.“
- Óttastu aldrei að þegar þú
hœttir keppni muni líkaminn eiga
erfitt með að aðlagast nýjum lífs-
háttum?
„Þetta er mikilvægur þáttur
sem hefur reynst mörgum
íþróttamönnum erfiður. Ég ótt-
ast hann ekki, það mun aldrei
renna upp sá dagur að ég hætti
íþróttaiðkun algerlega. Ég hef
áhuga á mörgum íþróttum. Ann-
ars má segja að ég hafi upplifað
þessi skörpu skil sem vilja verða
þegar menn hætta keppni. Mun-
urinn á álagi er mikill innan kepp-
nistímabilsins og þegar ég tek því
rólega í 4-5 vikur á haustin finn ég
hvernig líkaminn breytist og
þessu fylgir líka viss tegund af
óróleika. Það má segja að íþróttir
séu ávani - en þær eru hollur og
góður ávani.“
- Hefurðu mikinn frítíma fyrir
sjálfan þig og fjölskylduna?
„Þetta hefur verið ansi stremb-
ið þau þrjú ár sem ég hef dvalið
hér í Austin. Skólinn og æfing-
arnar, dagurinn erþétt setinn. Eg
Einar Vilhjálmsson: Iþróttir eru ávani, en hollur og góður ávani
vakna 7-8 á morgnana og er í
skóla til kl. 2, þá á æfingum til
klukkan 5-6 og einhvers staðar
verð ég að koma fyrir 4-6 tímum í
heimanám. Maður vill oft velta
því á undan sér framað næstu
helgi. Það er helst á haustin sem
maður getur aðeins slappað af og
þá hafði ég góðan tíma nú um
jólin, það var velkomið tímabil."
- Hver eru þín framtíðarplön,
eftir að keppnisferlinum lýkur?
„Ég klára BS-próf í lífeðlis-
fræði í vor og áformin eru að
halda áfram og fara í Masters-
nám í þjálfunar-lífeðlisfræði. Ef
af því verður, verð ég búsettur
hér í Bandaríkjunum í 2-3 ár til
viðbótar. Síðan vonast ég eftir
því að geta farið heim og notfært
mér þekkinguna sem ég hef öðl-
ast, í náminu og á ferli mínum
sem íþróttamaður. Heima vantar
þekkingu og ég vona að ég geti
lagt íþróttamönnum framtíðar-
innar á íslandi eitthvert lið.“
- VS
Sunnudagur 20. janúar 1985 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 17