Þjóðviljinn - 22.01.1985, Side 7

Skulina Kjartansdottir
handmenntakennari
i Fellaskola meö borinn.
I trústautinn atti aö koma
vir og uppa hann aö
þræöast tappar: hrista.
Myndir: eikj
UMSJÓN: JÓNA PÁLSDÓTTIR
Þriðjudagur 22. janúar 1985 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7
Duknar, naglar, dósir: flest verður handliprum að hljóðfæri.
Kennararnir Heiðrún Hákonardóttir, Hannes Baldursson og Unnur Kolbeinsdóttir að búa til tréspil (xylófón). Heiðrún er
að finna hinn rétta tón í trénu.
Við klukknaspil úr blómapottum: Námsstjóramir Njáll og Þórir, Júlíus leiðbein
andi, Pétur Hafþór tónmenntakennari.
Hvað er verið að segja við handmenntakennarann Sigríði Gunnlaugsdóttur?
m
Kennslu-
miöstööin
Skólinn smíðar og syngur
Handmennt og tónmennt, -
kannski má tengja þetta sam-
an í skólunum? Með því að búa
til hljóðfæri í smíðatímunum?
Þegar við litum inn á Kennslu-
miðstöð Námsgagnastofnun-
ar á föstudag var saman-
kominn hópur kennara með
sagir, bora, þjalir og tálgu-
hnífa: en þetta var ekki smíða-
námskeið heldur einn liður í
dagskránni „Syngjandi skóli“.
Þarna réðu ríkjum þeir Júlíus
Sigurbjörnsson, Þórir Sig-
urðsson og Njáll Sigurðsson
og kynntu fyrir kennurum ýmis
einföld og auðgerð hljóðfæri.
Fyrirmyndirnar eru fyrst og
fremst hljóðfæri úr alþýðutólist
og tónlist náttúrufólks, sagði
Njáll, - hugmyndin með þessu er
að benda kennurum á hugmyndir
sem þeir geta svo notfært sér í
skólanum. Við hittum seinni
hópinn þennan dagskrárdag, en
færri komust að en vildu: hand-
menntakennarar, tónmennta-
kennarar, venjulegir kennarar,
fóstrur og kennaranemar.
Hljóðfærasmíðadagurinn var
bara einn, en dagskráin tók heila
viku og heppnaðist vel, sagði Ing-
var Sigurgeirsson hjá Kennslu-
miðstöðinni.
Þarna var fjallað um flesta
þætti tónlistarnáms í grunn-
skólum og not tónlistar í öðru
skólastarfi; til dæmis í tungu-
málakennslu.
Þjóðviljamenn gátu ekki
staldrað við lengi og fengu þess
vegna aðeins smjörþefinn af
framleiðslunni: gostappahrist-
um, stroktrjám, tréspilum,
naglahljóðfærum, klukkna-
spili....