Þjóðviljinn - 22.02.1985, Blaðsíða 12

Ræstingarstörf
Óskum að ráðafólktil ræstingarstarfa. Um erað ræða
föst störf og störf við afleysingar.
Nánari upplýsingar gefur ræstingarstjóri í síma 28200
(innanhússími 83) frá kl. 13.00 til 14.00 næstu daga.
SAMBAND ÍSL. SAM VINNUFÉIAG A
STARFSMANNAHALD
LINDARGÖTU 9A
Leiklistarskóli
íslands
auglýsir inntöku nýrra nemenda sem hefja nám haust-
ið 1985. Umsóknareyðublöð ásamt upplýsingum um
inntökuna og námið í skólanum liggja frammi á skrif-
stofu skólans að Lækjargötu 14a, sími 25020.
Skrifstofan er opin frá kl. 9.00-15.00 virka daga.
Hægt er að fá öll gögn send í pósti ef óskað er.
Umsóknir verða að hafa borist skrifstofu skólans í
ábyrgðarpósti eða skilist þangað fyrir 27. mars n.k.
Skólastjóri
Atvinnurekendur
28 ára kona óskar eftir góðri framtíðarvinnu á Stór-
Reykjavíkursvæðinu. Margt kemur til greina, nema
verslunar- og/eða framreiðslustörf. Upplýsingar í síma
28595 e. kl. 19 á kvöldin.
81333
Er ekki tilvalið
að
gerast áskrifandi?
VÚÐVIUINN
■iMiftmaii n -ir»Trm--------------
MIN MMI\H>JÓ,IIIK ÍSt.EN/k IIAH lll-'ÍIH
SIGKLiS SIGURHJARTAKSON
Minningarkortin eru lil sölu á
eftirtöldum stöðum:
Bókabúd Máls og menningar
Skrifstofu Alþýðubandalagsins
Skrifstofu Pjóðviljans
Munið söfnunarátak í
Sigfúsarsjóð vegna
flokksmiðstöðvar
A Iþýðubandalagsins
Bílar
Viðbót við Volvo-ættina
Sænsku Volvo-verksmiðjurnar
hafa sett á markaðinn nýja gerð
Volvo-skutbfls og ber hann ein-
kennisstafina 760 GLE enda í
hóp með nýju 760 og 740 bflun-
um. Mun sala á þesum 5 dyra bfl
hefjast í Bandaríkjunum og Kan-
ada um miðjan apríl nk. Verður
hann ekki seldur í öðrum löndum
að sinni.
í frétt frá Volvo-umboðinu
segir að miklar kröfur séu gerðar
til þessa nýja bfls enda ekki ann-
að sæmandi þegar 740/760 Volvo
VIÐHORF
á í hlut. Minnt er á að á síðasta ári
hafi verið framleiddar yfir 74.000
bifreiðir af 740/760 gerðunum og
að með þessum nýja bíl styrki
Volvo enn stöðu sína sem
leiðandi framleiðandi á skutbfl-
um í heimmum í dag.
Góðgerða-
starfsemi. . .
Framhald af bls. 11
lagi og næturvöktum kannski tvö-
faldað dagvinnulaunin. Spurn-
ingin er, hvort það séu forréttindi
að fá að puða á vinnustaðnum
allan sólarhringinn.
Þessar tölur eru ti! að minna á,
að þegar deilt er á kjör annarra
launamanna ber mönnum að vita
en ekki halda. Menn þurfa til
dæmis að vita: 1. Hver eru launin
(sjá launatöflur)? 2. Hversu
langur vinnudagur er að baki
launanna? 3. Hverjar eru ráð-
stöfunartekjur, þegar skattar
hafa verið frádregnir? 4. Hver er
framfærslukostnaður í landinu?
4.
En hversvegna þessar alhæf-
ingar um launakjör háskóla-
manna? Hversvegna þær ímynd-
anir, að hjá háskólamenntuðum
launamönnum leynist þeir digru
sjóðir, sem góðgerðarklúbbar á
vinstri vængnum vilja deila út til
láglaunamanna? Alhæfingarnar
og ímyndanirnar byggjast á rang-
hugmyndum um veruleikann.
Raunsannar skilgreiningar og
skýringar á þjóðfélaginu hafa
vikið fyrir þjóðsögum. Pað er
þjóðsaga að í þessu landi búi ein
þjóð er skiptist í tvo hópa, há-
launamenn og láglaunamenn.
Sannleikurinn er sá, að þetta land
hafa alltaf byggt tvær þjóðir, sú
sem vinnur og hin sem hirðir af-
raksturinn af vinnunni.
Dæmisaga: Maður er nefndur
Geir. Hann er háskólamenntað-
ur lögfræðingur. Hann er ekki
launamaður. Hann er braskari og
vinnukaupandi. Geir kaupir
vinnu launamannsins, af vinn-
unni skapast varan, af vörunni
gróðann. Gróðanum stingur Geir
í vasinn og segist eiga hann. Geir
neyðist þó til að borga til baka
hluta af vinnutímanum. Það kall-
ar hann laun. Á útborgunardegi
deilirhannílaunaumslögin. Van-
dlega gætir hann þess að fjöl-
mennustu hóparnir, þeir sem
vinna arðbærustu störfin, fisk-
kvinnslufólkið, bændurnir, iðn-
verkafólkið, fái sem minnst, því
þá verður gróði hans mestur. En
jafnvendilega gætir hann þess, að
sumir fái meira en aðrir. Panntg
tekst honum að ala á sundrungu
meðal launamanna. Hann sáir
tortryggni og öfund. Hann
breiðir út þjóðsögur. Ein þjóð-
sagan er sú, að menn sem vinna í
álverksmiðjum séu afskaplega
vel launaðir. Álverkamenn
leggja niður vinnu. Blaðakostur-
inn hans Geirs hamast á þjóðs-
ögunni. Verkalýðshreyfing þeg-
ir. Vinstri hreyfing þegir. „Þeir
hafa það víst nógu helvíti gott“.
Álverkamenn standa einir. Geir
hrósar sigri. Herra Geir deilir til
að drottna.
Best smíðaða þjóðsagan hans
Geirs er sagan um þjóðarkökuna
og sneiðina sem er til skiptanna
fyrir launamenn. Því í þeirri sögu
hefur honum tekist að töfra burt
gróðann og töfra burt vinnukaup-
andann. Geir er týndur! í stað
hans eru komnir há-launamenn
sem berjast við lág-launamenn
um ímyndaða þjóðarköku. Á
meðan byggir Geir óáreittur ný
fyrirtæki og bankahallir fyrir
gróðann, sem hann stal.
5.
Dæmisagan sem ekki er þjóð-
saga sýnir, að sá, sem telur aðal-
andstæðurnar í þjóðfélaginu vera
á milli há-launamanna og lág-
launamanna, gengur erinda
Geirs. Hún sýnir líka, að sá sem
ætlar að breyta veruleikanum, en
er bundinn í viðjar hugmynda og
hugtaka gróðaaflanna, breytir
aldrei neinu.
Lágu launin á íslandi verða
ekki hækkuð á kostnað háskól-
amenntaðra launamanna. BHM
má leggja í rúst. Ef til vill fengju
þá einhverjir forréttindamenn
innan samtakanna uppljómun og
skildu að staða þeirra er söm og
annarra launamanna. En kaup
hinna lægst launuðu hækkaði
ekki. Því peningarnir, eignirnar
og völdin eru annars staðar.
Lágu launin á íslandi verða
heldur ekki hækkuð með góð-
verkum eða lagasetningum á því
Alþingi, sem við nú höfum.
Lagasetning sem felur í sér, að
launamenn eigi að hafa laun, sem
þeir geti „skrimt á“, er tilræði við
verkalýðshreyfinguna. Lögfest-
ing þess að einn eigi að bera meir
úr býtum en annar er þegar fyrir
hendi.
Þeir einu sem hafa raunveru-
legt afl til að hækka lágu launin á
íslandi eru launamenn sjálfir.
Meirihluti þeirra hefur lág laun.
Sumir minna en lág laun. En þeir
eru engir vesalingar. Á þeim þarf
ekki að gera nein góðverk. Með
samstöðu og samstilltri baráttu
geta þeir knúið það fram, að allir
hafi mannsæmandi laun. Þegar
launamenn leggja niður vinnu,
þá kemur í ljós, hvar aflið er sem
dugar. Máttur og meðvitund
launamanna opinberaðist í
BSRB verkfallinu. En þar op-
inberaðist líka vantraust ýmissa
foringja á fólkinu og skortur á
samstöðu innan verkalýðsh-
reygingarinnar.
Vandi launafólks er þessa
stundina mikill. Andspænis þeim
standa gróðaöflin ósvífnari en
nokkru sinni fyrr. Á sama tíma
eru pólitísk verkfæri launa-
manna, vinstri flokkarnir og for-
ysta verkalýðshreyfingar, að
stórum hluta, bitlaus. Foringjana
hendir alltaf það sama, þeir fara
að halda, að það séu þeir en ekki
alþýða manna, sem stjórna rás
mannkynsögunnar. Þessvegna
leita þeir lausna á pólitískum
vandamálum í eigin ágæti, eða
innan veggja alþingis, ekki meðal
fólksins. Þeir líta á launamenn
sem kjósendur, ekki sem stétt.
Þessvegna orða þeir ekki nokk-
urn skapaðan hlut rétt. Verst
erum við þó sett með þá foringja,
sem svamlað hafa of lengi í heita
pottinum með Magnúsi Gunn.
Því þeir eru farnir að tala máli
herranna. Þeir tala um þjóðarsátt
og þjóðarhag. Þeir vilja sam-
stöðu með gróðaöflunum. Þeir
reka ranga og hættulega pólitík.
Það þekkjum við af reynslunni.
Lélegum verkfærum er oft
hent. Sómakært fólk reynir þó
fyrst að bæta, lagfæra, skipta um
aukahluti. Þeir sem álíta stétta-
baráttu óumflýjanlega og sam-
sttöðu og einningu verkalýðs-
hreyfingar, og annarra vinnandi
manna, undirstöðu þess að raun-
verulegur jöfnuður geti komist á í
þessu landi, - þeir hafa verk að
vinna.
Upphaflega lokið 7. febr.
Stytt og lítillega breytt
16. febr. í þeirri von að
það birtist í Þjóðv.
María Kristjánsdóttir
Nátturuvernd . . .
Framhald af bls. 11
Trausti Guðmundsson bendir á í
kjallaragrein í DV. þriðjud. 12.
febrúar s.l., að samkvæmt tillögu
þessarri á að banna allan akstur
utan vega og áberandi óupp-
byggðra ökuslóða á öllum árstím-
um. Ennfremur verður allur akst-
ur vélknúinna ökutækja bannað-
ur í óbyggðum utan stofnbrauta,
þjóðbrauta og sýsluvega á tíma-
bilinu frá 15. apríl til 1. júlí ár
hvert. Undir þetta síðast talda
ákvæði falla vélsleðar, en eins og
kunnugt er er þeim eingöngu
ekið á snjó. Óneitanlega skilja
þeir eftir sig slóðir ef ekki er
harðfenni eða beinlínis svellalög
á jörðu.
En að öllu gamni slepptu, - ég
hafði yfirskrift þessa greinar-
korns það sama og Ari Trausti á
DV greininni því ég get tekið
undir flest sem þar er sagt, og þá
ekki síst lokaorð hans, en í þeim
hvetur hann sem flesta, er koma
nálægt náttúruvernd, náttúru-
fræðslu og útivist að láta í sér
heyra og bjóða Náttúruverndar-
ráði samvinnu og aðstoð. Það
sem ég vitnaði til hér að framan
úr tillögu Náttúruverndarráðs er
úr 2. og 3. grein, en þær eru alls 15
og því fer fjarri að þær séu allar
jafn fráleitar og þessar tvær.
Mörgum atriðum þar er fyllilega
tímabært að koma í reglugerð.
En með vanhugsuðum og gerr-
æðislegum tilskipunum opin-
berra aðila má ekki höggva á
tengsl fólksins við náttúruna og
allra síst þeirra sem vilja ferðast
um hana, hvort heldur er að
sumri eða vetri, á tveimur
jafnfljótum eða á vélknúnum
ökutækjum. Ég hef vanist ferða-
lögum um óbyggðir allt frá bersn-
ku til þessa dags, og mín reynsla
af því fólki sem leitar sér afþrey-
ingar á þessum svæðum eru sú, að
þar fari í miklum meirihluta raun-
verulegt náttúruverndarfólk sem
vill samvinnu við Náttúruvernd-
arráð.
Náttúruvernd og nýting geta
farið saman og verða að gera það,
og ekkert síður í Mývatnssveit en
annars staðar á íslandi.
Hörður Sigurbjarnarson
er vélstjóri í Kröfluvirkiun
12 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 22. febrúar 1985