Þjóðviljinn - 03.05.1986, Síða 5

NÖDVIUINN
Umsjón:
Óskar Guðmundsson
Á baráttudegi verkalýðsins, 1.
maí, komu kjaramálin aftur á
dagskrá. Pað var einkar fróðlegt
að fylgjast með því í blöðunum
hvað vinnandi fólk hafði að segja
um kjörin, eftir að nokkrir mán-
uðir eru liðnir frá samningum
sem margir töldu að skiptu
sköpum. En sannleikurinn er sár
og leiður: fjöldi fólks þarf að
leggja nóttvið dag til að afla fyrir
nauðsynjum. Og á þessum degi
mátti bæði sjá í viðtölum dag-
blaðanna og í ræðum manna á
útifundum, amk. í Reykjavík að
gífurleg reiði blundar niðri, -
fólkið er óánægt, nú sem fyrir
samninga.
Vinnu-
sjúkdómar
„Dagvinnulaunin eru svo lág
að við verðum að þræla okkur út
á bónusnum til þess að ná launun-
um upp,“ sögðu þær Snjólaug
Kristjánsdóttir og Auður Ing-
varsdóttir fiskverkunarkonur í
viðtali við 1. maí blað Þjóðvilj-
ans.
„Bónuskerfið á bara alls ekki
rétt á sér, því það er ekki
mannsæmandi að vinna við þess-
ar aðstæður. Fólk má ekki slaka
á, því þá minnka launin og enginn
má við því. Flestir þjást af vöðva-
bólgu en hún er ekki metin sem
atvinnusjúkdómur heldur sem al-
mennur kvilli. Fólk verður slæmt
í fótum við þessa vinnu og sjónin
verður slæm og heyrnin getur
skerst alvarlega. Það fóru fram
heyrnarmælingar hérna um dag-
inn og þá kom í ljós að nokkur
fjöldi mældist með skerta heyrn.
Við vinnuaðstæður sem þessar,
slitnar fólk fyrir aldur fram,“
segja þær Snjólaug og Auður.
Það er verið að tala um vinnuað-
stæður árið 1986 í atvinnugrein
sem skapar 75% útflutningstekna
þjóðarbúsins.
Vinnuþrælkun
„Lífið er ekkert annað en að
vinna, borða og sofa. Þið hljótið
að fá sömu svörin alls staðar,"
sagði Sigríður Sveinbjarnardóttir
afgreiðslustúlka í viðtali við
Þjóðviljann. „Það er vonlaust að
ná endum saman með þessum
launum öðruvísi en að vinna
aukavaktir,“ segja þær Anna
Margrét Magnúsdóttir og Mar-
grét G. Elíasdóttir, sem vinna á
öldrunarheimili, í viðtali við
Þjóðviljann.
„Ég og konan mín vinnum
bæði úti og miðað við dagvinnu,
duga launin ekki til. Vinnudagur-
inn hefst hjá mér kl. 6.30 á
morgnana og lýkur ekki fyrr en
milli kl. 18 og 19 á kvöldin. Þetta
hefst en aðeins með vinnu sem er
meiri en góðu hófi gegnir,“ segir
Pétur Runólfsson verkamaður í
viðtali við Morgunblaðið. Og það
hafa fleiri launamenn svipaða
sögu að segja í Morgunblaðinu:
„ég verð að vinna dag og nótt til
að ná endum saman ... kaupið er
mjög lélegt hér á dagheimilum
borgarinnar en ég vinn auka-
vinnu við ræstingarstörf og mað-
urinn minn vinnur frá kl. 7 á mor-
gnana til kl. 23-24 á kvöldin,“
segir Margrét Jónsdóttir starfs-
stúlka á barnaheimili í Reykja-
vík.
Sjúkraliði segir í viðtali við
Morgunblaðið: „Afkoma mín er
erfið, ég er ein með tvo unglinga,
ir Már Kjartansson
amaður (byggingar- „
iðnaði:
•ekar hlynnt-
ur þessum
imningum“
er frvkar hlynntur þesaum
gum, sjálfur fékk tg auka-
ekkun hjA vinnuveitanda
. mér fannat ég eiga skilið
n og fékk hana þé taxtinn
kJ um ekkert luekkað. Ég
i á að það takist að halda
gunni I akeQum. Sjálfur hef
frekar gott. er með 35 þúa-
■ónur á mánuði, fékk mér
I menntaakélanum og adla
4 upp þráðinn þar aflur nsesta
að er lítil bót
í þessu“
Anna Lára Þorsteinsdótt-
ir vinnur á skiptiborði
Landspítalans:
„Hef ekki orðið
vör við verð-
lækkanir nema
ábensíni“
.Þeeair aamningar eru alveg út
I hðU. það er ekki ha-gt að lifa á
heinu'li Mér finnst þð alvog sjiíf-
aagt að reyna að hajda verðbélgunni
I akeQum og ef haegt er að trúa
þeim Þorateini Pálssyni og Stein-
grfmi Hermannssyni adti að vera
ha'gt að ná verðbólgunni niður óg
ég treystí þeim alveg til þesa. En
mér fmnst dýrara að versla nú en
áður, hef ckki orðið vðr við vetð-
laekkanir nema á benalni. Afkoma
mln I dag er mjög alem og vinnuað-
Btaðan héma fyrir ncðan allar hell-
Virkari þ
kjarabarát
„Kslifi ekki af launu
um þrátt fyrir b‘-
bjargar mér að ég.

bað
aupið
kki hækkað ncma um tæpar
erónur á mánuði og það sjá
það munar Utið aem ekkert
ð. Það er auðvitað gott ef
r að draga úr verðbólgunni,
held það sé gert á kostnað
,ía- Mér finnst afkoma mln
dag, það þyrfti að hækka
'ktlaun upp I 30 þúsund ef
„Nær væri að
berjast fyrir
erðlækkunum
á nauðsynja-
vöru“
.Þetsar nýju og breyttu lekJir
rasamninganna koma að óskðp
1 gagni fynr mig. Ég hef ekki
I miklar lekjur að ég hafi efni á
kaupa bil, hvað þá bensln. Ef
nþegasamtök bæru hag félaga-
nna sinna I raun fyrir brjósti
ri nær að beijtst fýrir verðlækk-
á nauðsynjavöru og annarri
tðsynja þjónustu. Ég hef ekki
ndað mér neina skoðun á hvort
rað fram til þessa.
Eg og konan mln vinnum bæði
og miðað við dagvinnu, duga
nin ckki til. Vinnudagurinn hefst
. mér Id. 6.30 á morgnana og
:ur ekki fyrr on milli Itl. 18 og
á kvðldin. Þetta hefst, en aðeins
ð vinnu, aem er mciri en góðu
ft gegnir."
iffla Boðvaredóttir, starfs-
stúlka (Kaffivagninum:
Kjartan Lárusson bflstjóri
hjáBSÍ:
„Þessi stefnatil
bóta fyrir þjóð-
félagið“
.Mér finnst hafa tekist vel tíl I
siðustu samningum, en þó er ég
ekki ánægður með þau Íaun sem
Maturer
munabarvara
Jhei við crum ekki ánægðar
með okkar kjór. Oagtinnulaunin
eru svo lág að það er ekki hscgl að
lifa af þeim þannig að víð vcrðum
að þræla okkur úl á bónuvnum lil
þevs að ná laununum upp,” sógðu
þær SnjólauR Krivljánvdólllr og
Auður Ingvarvdóllir nvkverkun-
arkonur hjá Granda hf.
Konur ocj
kjörirs
ar aðvtxður. Fólk má ekki vlaka á
þvl þá minnka launin og enginn
má viö því. t'etta þýðir að ficvtir
þjávt af vóðvabólgu en hún er
fjóldi mældivt
vínn a r * Iöl k J^r iTay u r*"/ra m
Varðandi réllindamál t

RS
Hef ekki orðið
ör við veruleg-
ar breytingar
frá síðustu
samniiunim“
Margrét Jónsdóttir
fyrir þvl núna þar aem ég er nýfarin '.
að búa. Hinavegar hef ég ekki orðið
vmr við neinar verulegar breytingar
frá siðustu kjarasamningum. iAun-
in verða að hækka samfara þessum
breyttu leiðum. Eins þarf þjónusta
og vöruverð að lækka. Það er bcsU
leiðin, að mlnu mati, tíl að bæta
kjör launafólks. Ég vann td. hjá
rikinu áður en ég kom hingað á
Kaffivagninn og það er hreinlega
ekki hægt að lita á 21.000 krðnum.*
Ragnar Kjæmested,
verkamaður (Sundahöfn:
„Nýja kjara-
stefnan kemur
láglaunafólki
ekki að neinu
gagni“
.Mér finnst nýja kjarastefnan
ekki koma láglaunafólki a neinu
gagni. Það er fárinlcgt að ætla að
bæta hag launafólks I landinu með
þvl að lækka tnlla af bdum - þær
koma venjulcga ekkl inn (dagiegan
heimilisrekatur. Nær vseri að lækka
verð A matvöru Vissulega er verið
að fara nýjar leiðir aem sjálfsagt
Asdis Steingnmsdóttir; Moð bón
umnæégao lila Sgætlega at mi
launum. Ljóam.: Sig
Églifiaf
laununum
„Með bónusnum n> ég að lifa
I ágætlega. af minum launum,"
sagði Ásdís Steingrímsdóltir
starfsstúlka I Álafossi.
..Kaupið rokkar að vísu mjög
mikið. en að öllum jafnaði hef ég
það ágztt. Ég bý heima hjá for-
eldrum minum og það léttir
mikið undir hjá mér." vagði
Ásdís.
Ásdiv sagði að lokum að sið-
ustu kjaiavamningar hefðu ekki
Sunna Svainsdólhr: Siðoslu kia'«-
aamningar bættu stöðu mina að Uk-
mötkuðu loytl. Ljösm.: Srg
Get lítið
leyft mér
„Ét er I lægsla þrepl B.S.R.B.
og á þcim launum llflr maður
ekki." sagði Sunna Sveinsdöttir
sUrfsmaður á Tollinum.
- Þegar búið er að draga frá

Anna Soffla Sverrisdóttir , sjúkralíði á Landspltalanum: „Þessir síðustu samniugar al- veg út í hött“ „Mír finnst þessir siðustu umn- ( ingw vera alveg út 1 hðtt, það er ckkert verið að hugsa um okkur
okkaæ**Ef þessir menn, sem em að semja fýrir okkur. gwtu hugsað aór að lifa á þesaum launum, þá myndi tg gera það llka. Mír finnst alveg sjálfaagt að reyna að ráða niðuriög- um verðbólgunnar, en þó ekki ' þannig að það bitni á launþegum. Alkoma min er erfið, ág er ein með tvo unglinga, er með 25 þúaund krðna gninnlaun eftir 13 ára starf. Ég cr ekki ein um sð eiga crfitt. það eru margir ajúkraliðar hór sem eru einu fynrvinnur heimilis sins.
fyrir þevva vjó daga
ru grcidd án hönusv. Þaö getur
' ' fjárhagslegt áfalt
launin ckki ncma til daglegra
nauðvynja. Og þcgar við tolum
um daglcgar nauðvynjar þá
aður hæur við: „Ég talaði við inga hafi vcrið vamkomulagið um
I um dagmn vcm sagðisl að halda vcrðinu niðri. „Fólk
:i nú orðio gcta lcyft sér að verður samr að fylgjavt mjog vcl
lambalxri um helgar. Fyrir með vcrðhækkunum og kvarla
;rum árum gerði hún það um undan ðllum hækkunum vcm það
Það þarf nefn
iður vcröu, að gæ.a sln hv,..... ................ „„
.laklcga I malarinnkaupum Þær Signður og Auður eru lega ckki mikið úl af nð brcgða
maður fan ekki fram ur aæll- báðar sammála um það að hclsli svo allt bregðivt,- sögðu þxr Sie-
“ voeðu Sienður oe Auður. ávinningur siðustu kjr'---—" as...— * ___V *
duga un." sogðu Sigriður
>g Auður að lokuit
Þær sem geta,
vinna tvö-
falda vinnu
endum saman tek ég allar auka-
vaktir sem ég get tekið og vinn
einá og brjálæðingur. Ég er komin
I algjöran vltahring og aé ekkert út
úr þeaau. Mér finnat alveg hræðilegt
að fara svona með fólk. Dóttír mln
er nú að fara út á vinnumarkaðinn
og fær 20 þúsund krónur fyrir full-
an vinnudag. Mér finnst hræðilega
illa farið með þetta unga fólk ef
það verður að strita allt aitt Itf fyrir
engin laun. Ég er alveg vias um
að það eni nægir peningar til I
þesau þjóðfélagi.*
verðum allar að vinna aukavlnnu
til þess aS ná endum saman og
þær sem hsfa aSstóSu til þcss,
vlnna tvöfalda vinnu". Þetta
sögSu nokkrir þroskaþjálfar á
Lyngási þegar viS spurSum út I
kjaramál þroskaþjálfa.
-Hér á Lyngási er hins vegar
aðeins möguleiki á dagvinnu og
þess-vegna helsi okkur mjðg illa á
fólki. Fyrir slofnun sem þessa er
þetta mjög slærm því ðr umskipti
fólks hafa slzm áhrif á bömin.
istu kjar:
er úti. Samnmgarnir hafa i heild
sinni lítið að vegja fyrir láglauna-
fólk og láglaunabæturnar nýtavt
fxvtum vegna þesv að fiestir eru í
aukavinnu til þess að rifa upp
laumn og þau fara þá gjaman yfir
þau mörk sem bæturnar ná til.
Okkur þykir líka mjög miður að
ekki hafi náðvl vfviiölulrygging i
launin i þessum kjarasamning-
Eyglö JOnsdönu og Asta Marla Hjalladótlir. íj
».) Nina Edda SkúladótBr. Oadda Ingóásdótbr, EIKabel
Vinna,
borða,
sofa
„I.lflð er ekkcrt annað cn að
vlnna, borða og sofa. ÞIS hljótlS
aS fá sömu svörln alLs slaSar,“
sagSí SigríSur Svrinbjanurdótt-
Ir afgreiSslukona I MiklagarSi
þegar hún var spurS um kjörln.
„Hverjir haldið þjð að véu
ánægðir mcð kjórir
r °í ■
nað slfkt
Vonlaust að ná
endum saman
þau launakjór sem viS búuni
ÞaS rr vonlaust aS ná endum pað er c
saman meS þessum launum óSru refsa mai
vtsi en aS vlnna aukavaklir," starfi og
sðg&u Anna Margrét Magnús- vera i hh
dóttlr og Margrét G. Ellavdóttir
Sóknarkonur sem vinna á öldrun-
arhclmilinu HafnarbúSum
fullu starfi þvi þeir
hlutastarfí fá 7% álag á sfn laun.
og það sé verið að
fyrir að vera í fullu
•tja mann til þess að |
r finnsl siðuvtu kjara-
ekki haf:
engin spurning að
fagna verstöðvuninni cn hækkun-
in f beinum pcningum hcfði mátt
vera meiri," sögðu Anna Margrét
og Margrét. -K.ÓI.

Brynleifur Siguijónsson
lagerverkatjóri ljá Sól hf.:
„Þessir samn-
ingar voru ekki
gerðir fyrir þá
lægst launuðu“
„Mér finnst þessi samningar ekki
góðir og lágiaunabætumar hlægi-
legar. Það sjá allir, að það er skrfpa-
leikur að láta þá sem eru með
16—17 þúsund króna mánaðartekj-
ir fá 6 þúsund króna lágiaunabætur
Hólmsteinn Jóhannsson
afgreiðslumaður 1 versl-
uninni Geysi:
„Hefði viljað fá
tollalækkanir á
öðru en bílum“
á ári . Þ
v ekki
ir fyrir þá lægst launuðu.
Íifir enginn Qötakyldumaður á 20
þúsund krúnum á mánuði. En þetta
hefur alltaf verið svona undanfarin
ár, þeir Isegst launuðu sitja alltaf
eftir. Ég hef þó trú á að verðlag
geti haldist nokkuð stöðugt, en það
má ekki bitna á þeim lægst launuðu
þegar reynt er að vinna bug á
„Mér finnst þesai nýja stefna a
sumu leyti góð og að sumu leyi
siæm. Eg er t.d. ekki sáttur vi
þessar tilfærslur llfeyrisajóðanni
þeir voru ekki stofnaðir fyrir hi
opinbera og þvi er ég ekki aáttu
við að Hfeyrissjóðimir lcggi jaf
mikið I húsnæðtagjóð eins og gei
er ráð fyrir I hinum nýju Iðgum ur
húsnæðtamál. Ég er hlynntur þ>
að reynt sé að halda vcrðbólgunr
I skeQum, en ég hefði viljað I
toltalækkanir á ððrti en bflum. Þe.
sem minnst mega stn hafa ekl
efni á bflum og hefði þvi verið eðl
legra að lækka verð á neyaluvör
Kiarabaráttan 1. maí
er með 25 þúsund króna grunn-
laun eftir 13 ára starf. Fg er ekki
ein um að eiga erfitt, það eru
margir sjúkraliðar hér sem eru
einu fyrirvinnur heimilis síns. Ég
er að kaupa íbúð og til að ná
endum saman tek ég allar auka-
vaktir sem ég get tekið og vinn
eins og brjálæðingur. Ég er kom-
in í algjöran vítahring og sé ekk-
ert út úr þessu. Mér finnast alveg
hræðilegt að fara svona með
fólk.“
„Afkoma mín í dag er mjög
slæm og vinnuaðstaðan hérna
fyrir neðan allar hellur,“ segir
Ánna Lára Þorsteinsdóttir sem
vinnur á skiptiborði Landspítal-
ans í viðtali við Morgunblaðið.
Óánægja með
samningana
Morgunblaðið spyr fólk beint
um afstöðu til samninganna:
„Mér finnst þessir síðustu
samningar vera alveg út í hött,
það er ekkert verið að hugsa um
okkur sem getum ekki lifað af
laununum okkar,“ segir Anna
Soffía Sverrisdóttir sjúkraliði.
„Mér finnst þessir samningar
ekki vera góðir og láglaunabæt-
urnar hlægilegar. Það sjá allir að
það er skrípaleikur að láta þá sem
eru með 16-17 þúsund króna
mánaðartekj ur fá 6 þúsund króna
láglaunabætur á ári. Þessir samn-
ingar voru ekki gerðir fyrir þá
lægst lauuðu,“ segir Brynleifur
Sigurjónsson lagerverkstjóri.
„Mér finnst hafa tekist frekar lé-
lega til með þessa samninga. Það
er lítil bót í þessu. Fastakaupið
hefur ekki hækkað nema um tæp-
ar 1.000 krónur,“ segir Lilja
Magnúsdóttir á saumastofu.
„Þessir samningar eru alveg út í
hött, það er ekki hægt að lifa af
laununum nema. tveir vinni fyrir
heimili,“ segir Anna Lára Þor-
steinsdóttir.
„Ef kjarastefnan skilar árangri
líst mér vel á hana, en eins og er
held ég að hún beri engan árang-
ur. Mér finnst t.d. að tollalækk-
unin hafi ekkert að segja fyrir þá
sem mest eru þurfandi, láglauna-
fólkið,“ segir Élías Elíasson skrif-
stofumaður.
„Maður þarf að þræla alveg
eins fyrir kaupinu sínu nú og fyrir
síðustu kjarasamninga. Ég get
ekki séð neitt jákvætt í þessu
hvað mig varðar,“ segir Sigríður
Arnþórsdóttir verkamaður.
„Þessar nýju og breyttu leiðir
kjarasamninganna koma að
óskaplega litlu gagni fyrir mig.
Ég hef ekki það miklar tekjur að
ég hafi efni á að kaupa bíl, hvað
þá bensín,“ segir Pétur Runólfs-
son verkamaður. „Mér finnst
nýja kjarastefnan ekki koma lág-
launafólki að neinu gagni, það er
fáránlegt að ætla að bæta hag
launafólks í landinu með því að
lækka tolla af bílum,“ segir Ragn-
ar Kjærnested verkamaður.
Yfirborganir
Og þeir fáu sem lýsa einhverj-
um stuðningi við kjarasamning-
ana hafa yfirleitt einhvers konar
yfirborganir. „Ég er frekar
hlynntur þessum samningum,“
segir ívar Már Kjartansson
verkamaður í byggingaiðnaði, -
og bætir við: „Sjálfur fékk ég
aukakauphækkun hjá vinnu-
Kaupmáttur atvinnutekna 1978-1985, allir launþ.
Hlutfallslegar breytingar frá fyrra ári, %
1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985
Kaupmáttur atvinnutekna +6,5 -0,4 -2,1 +2,9 +0,5 -13,3 -2,7 +5Vz
þ.a. kauptaxtar +7,7 -2,2 -3,4 -1,0 -2,4 -17,5 -7,5 0
þ.a. vinnutími 0,0 0,0 0,0 +0,5 +0,5 -0,8 +0,4 +2
þ.a. launaskrið -1,2 + 1,6 + 1,3 +3,4 +2,4 + 5,0 +4,4 + 31/2'
veitanda mínurn. Mér fannst ég
eiga það skilið að fá hærra kaup,
bað um launahækkun og fékk
hana þótt taxtinn hafi lítið sem
ekkert hækkað.“
„Mér líst bara vel á þessa samn-
inga og finnst þeir miða í rétta átt.
Ég hef trú á þessari nýju stefnu,“
segir Kristín Þorsteinsdóttir af-
greiðslustúlka og bætir við síðar:
„Ég er yfirborguð hérna og ef ég
væri að leita mér að vinnu myndi
ég frekar sækja um hjá einka-
fyrirtækjum, frekar en að fá
vinnu hjá ríki og bæ.“
í upplýsingum frá Þjóðhags-
stofnun, sem Sighvatur Björg-
vinsson hefur kynnt alþjóð, kem-
ur fram, að kaupmáttur kaup-
taxta hefur rýrnað á hverju ári frá
því 1979. Áfundi Málfundafélags
félagshyggjufólks var meðfylgj-
andi töflu dreift.
Það er margt athyglisvert við
þessa töflu. Hún sýnir að
kaupmáttur kauptaxta hefur
rýrnað á milli allra ára frá því
1979. Hún sýnir einnig kapitalið,
vinnuveitendur hafa svarað rýrn-
un kaupmáttar kauptaxta með
launaskriði til einhverra til þess
útvalinna. í því sambandi er
einkar athyglisvert, að á árinu
1978 þegar samningarnir voru
settir í gildi og verkalýðshreyfing
semur um hærri kaupmátt, -
svarar kapitalið með því að draga
úr launaskriði. Það væri því hugs-
anleg aðgerð að auka kaupmátt
kauptaxta nú, ef einhverjir hefðu
áhuga á því að draga úr launa-
skriðinu.
Láglaunafólkið
borgaði
verðbólguna
Taflan sýnir einnig annað, sem
Ari Skúlason hagfræðingur hjá
Kjararannsóknarnefnd og fleiri
hafa bent á, að þegar vísitölunni
var kippt úr sambandi 1983, rýrn-
aði kaupmáttur kauptaxta meir
en nokkru sinni og launaskriðið
fór áfram af enn meiri þunga en
áður. Það þýddi að einstaka hóp-
ar voru færir um að verjast kaup-
máttarrýrnuninni með- launa-
skriði meðan taxtaþjóðin greiddi
niður verðbólguna.
Vísitalan var tekin úr sam-
bandi til að ná niður verðbólgu
fyrir alla þjóðina 1983 samkvæmt
markmiðslýsingu stjórnvalda. En
í raun og veru gerðist það einfald-
lega að taxtaþjóðin var ein látin
um að greiða niður verðbólguna.
Launaskriðið hefur samkvæmt
upplýsingum Kjararannsóknar-
nefndar, verið mest til þeirra
hópa sem best voru settir fyrir
innan ASÍ. Þess utan hefur það
komið misjafnlega til góða innan
hópanna. Þess utan er launask-
•riðið miskimið eftir landssvæð-
um.
Tölunar gefa vísbendingu - en
fólkið segir af létta um hvernig
hið raunverulega ástand er hjá
því sjálfu. Þróunin hefur verið sú
sama á síðustu 6-7 árum, - en
árið 1983 brá verulega til hins
verra.
Svavar Gestsson vék að þessu
atriði í Siglufjarðarræðu sinni 1.
maí: „Þá hófst arðránið sem enn
stendur. Hvorki stjórnarandstað-
an né verkalýðshreyfingin hafa í
raun megnað að rísa upp til varn-
ar eða til þess að sækja á ný ráns-
fenginn. Kjarasamningarnir í
vetur breyttu ekki grundvallar-
atriðum, skiptahlutföllunum í
þjóðfélaginu. Verkalýðshreyf-
ingin beið ósigur með árásunum
1983 og hún hefur enn ekki getað
reist sig til baráttu á nýjan leik.
Það er alvarlegasta staðreynd síð-
ustu ára jafnframt sem trú manna
á verkalýðsfélögum og verka-
lýðshreyfingunni hefur minnkað.
Það er vegna þess að hún semur
um minni hlut launanna en
áður.“
Niðurstaðan eftir þennan 1.
maí er því umfram allt annað:
Það verður að hækka kaupið.
Óskar Guðmundsson
Laugardagur 3. maí 1986; ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5