Þjóðviljinn - 23.01.1987, Blaðsíða 7

Unnur Sólrún Bragadóttir, í 2. sæti
G-listans á Austurlandi.
Rœtt við Hjörleif
Guttormsson
um kosninga-
starfið íAustur-
landskjördœmi
Oddný Vestmann, í 6. sæti G-listans
á Austurlandi.
Frá fundi G-listans
á Seyðisfirði.
„Það er létt
að vinna fyrir
þennan lista“
Alþýðubandalagsmenn á
Austurlandi hafa að undanförnu
haldið marga fundi og fjölsótta.
Hjörleifur Guttormsson alþingis-
maður hefur mætt á þessum
fundum ásamt öðrum frambjóð-
endum G-listans í kjördæminu.
Þjóðviljinn bað Hjörleif um að
segja frá kosningaundirbúningn-
um í Austurlandskjördæmi:
„Kosningabaráttan er nú hafin
á Austurlandi, þar eð allir flokk-
ar hafa stillt upp sínum framboð-
um - nema Kvennalistinn, sem er
að hugsa sitt ráð.
Framboðslisti Alþýðubanda-
lagsins var samþykktur einróma í
kjördæmisráðsfundi 3. janúar, en
í aðdraganda þeirrar ákvörðunar
tóku um 1000 manns þátt í forvali
við undirbúning listans.
Þarna verða miklar breytingar
í röðum okkar Alþýðubandalags-
manna. Helgi hverfur í
heiðurssætið, en ung kona tekur
við öðru sæti listans, Unnur Sól-
rún Bragadóttir, sem við stefnum
að sjálfsögðu að sem þingsæti
áfram. Að öðru leyti endurspegl-
ar listinn þau jafnréttisviðhorf til
kynjanna og dreifingu varðandi
búsetu manna í kjördæminu.
Ungt fólk í framboði
Við Helgi erum þeir einu sem
áður höfum átt sæti á þessum
lista, við erum þeir einu sem eftir
eru frá því síðast. Hitt fólkið er
allt yngra, fólk á milli þrítugs og
fertugs.
Þessi vaska sveit kvenna og
karla tók þátt í fundum og heim-
sóknum í flest byggðarlög kjör-
dæmisins í jólahléi Alþingis. Alls
héldum við ellefu opna fundi og
voru þeir undantekningarlítið
mjög vel sóttir. Þar fluttu nýir
frambjóðendur ávörp, en við
þingmennirnir tókum þátt í um-
ræðum og svöruðum fyrirspurn-
um. Áberandi var meiri þátttaka
kvenna í þessum fundum en oft
áður, og þakka ég það skipan
framboðslistans.
Fundirnir voru kynntir undir
kjörorðinu Byggðamálin í brenn-
idepli og Byggðamál og jafnrétti
og endurspegia þau áherslur, sem
Alþýðubandalagið á Austurlandi
ætlar að fylkja um í kosningabar-
áttunni.
Inn í það samhengi koma að
sjálfsögðu atvinnumálin til sjávar
og sveita, og sú óhugnanlega öf-
ugþróun sem hvarvetna blasir
við.
Við vorum að fá í hendur tölur
um íbúaþróun síðasta árið, og þar
blasir svo sannarlega við hryggð-
armynd fyrir landsbyggðina, sem
fær ekkert í sinn hlut af fjölgun í
landinu á sama tíma og aukningin
í Reykjavík svarar til þess að allir
íbúar í Neskaupsstað, stærsta
byggðarlagi á Austurlandi, hefðu
tekið pokann sinn og flust suður.
Þó kemur Austurland skást út af
landsbyggðarkjördæmunum að
þessu sinni en misjafnlega eftir
einstökum byggðarlögum.
Seyðisfjörður missir til dæmis
nær 40 íbúa og á Höfn í Horna-
firði fækkar beinlínis annað árið í
röð, en sá öflugi útgerðar- og
þjónustustður var um skeið helsti
vaxtarbroddurinn í kjördæminu.
Svipaða sögu er að segja af Egils-
stöðum.
Flótti fólks
og fjármagns
Þetta eru ógnvekjandi stað-
reyndir. En auðvitað afleiðing af
stjórnarstefnu, þar sem óheft
markaðshyggja er í öndvegi.
Þessi staða byggðarmálanna var
eitt meginefni í umræðu á fund-
unum, og yfir okkur rigndi fyrir-
spurnum um ráð til þess að
stöðva þennan flótta fólks og
fjármagns.
Fyrir hönd Alþýðubandalags-
ins er ég ekki svartsýnn. Ef okkur
tekst að koma til skila tillögum
okkar og áherslum, og greiningu
á ástæðum þess ófarnaðar sem
við blasir. Staðan er auðvitað
misjöfn eftir svæðum og kjör-
dæmum. Varðandi það að halda
okkar hlut eða að bæta við
þingsætum - og inn í þetta koma
breytt kosningalög - á ástæðum
þess ófarnaðar sem við blasir.
Staðan er auðvitað misjöfn eftir
svæðum og kjördæmum. Varð-
andi það að halda okkar hlut eða
að bæta við þingsætum -- og inn í
þetta koma breytt kosningalög -
á Austurlandi sækjast nú margir
eftir þingsæti, þar á meðal kratar
með mann að sunnan, eins og
fyrri daginn. En hann hefur verið
að stauta í gegnum landafræðina
að undanförnu.
Við Alþýðubandalagsmenn
setjum markið ekki hærra en að
halda okkar tveimur þingsætum,
og tryggjum þá í leiðinni að kona
komi til þings í fyrsta sinn frá
Austurlandi.
Ég trúi því ekki að Austfirðing-
ar hafni þeim kostum, eða fari að
púkka undir fleiri aðkomumenn.
Nóg ætti að vera að hafa Sverri
fyrir. Til þess hins vegar að við
höldum tveimur öruggum þing-
sætum þurfum við að minnsta
kosti að halda okkar hlut, og
helst að gera betur. En fylgið var
um 30% árið 1983, sem er lang-
hæsta hlutfall Alþýðubandalags-
ins yfir allt landið.
Það er fyrir miklu að berjast.
Og við höfum nú þegar fundið á
fyrstu dögum ársins, að það er
létt að vinna fyrir þennan lista, og
frambjóðendurnir eru allir stað-
ráðnir í að gera sitt besta.“
-Þráinn
Frœðslustjóramálið:
„Þessi mddalegi brottrekstur
er auðvitað óverjandi“
Guðrún Helgadóttir alþingismaður: Stjórnvald og embœttisfœrsla er tvennt ólíkt
Guðrún Helgadóttir alþingis-
maður hefur lagt orð í belg í um-
ræðunni um „fræðslustjóramál-
ið“ eða „Sturlumálið“ eins og það
er kallað.
Þjóðviljinn leitaði til Guðrún-
ar og bað hana að útskýra afstöðu
sína til málsins:
„Það er fjarstæða að ég sé ó-
sammála Steingrími Sigfússyni í
afstöðu hans til ástandsins í sér-
kennslumálum þjóðarinnar. Al-
þýðubandalagið allt hefur alla tíð
barist fyrir því að þessi mál væru
færð í sómasamlegt horf eins og
grunnskólalög kveða á um. Og
nægir að minna á, að í tíð Svavars
Gestssonar sem félagsmálaráð-
herra voru lögin um málefni fatl-
aðra sett. Um þessi mál er enginn
ágreiningur. Hitt er annað mál að
fjárlög eru líka lög. Og því miður
hefur ekki verið unnt að fram-
kvæma ótal lagabálka vegna þess
að fyrir því fékkst ekki fé á fjár-
lögum. Þetta á einmitt við um ást-
andið í sérkennslumálum á
landinu öllu eins og það er. Og
það er Sjálfstæðisflokkurinn og
ráðherrar hans og raunar sam-
starfsflokkur þeirra sem eru
ábyrgir fyrir þessu.
Mér þykir auðvitað leitt ef fé-
lagar mínir á Norðurlandi telja
mig lahugalausa um sérkennslu-
mál þar. Öðrum þeim sem nú
standa saman í órofa samstöðu í
fræðslustjóramálinu vil ég segja
það, að þeir ættu að hafna þeim
stjórnvöldum, sem ábyrgir eru
fyrir þessu ástandi og kjósa
Steingrím Sigfússon í næstu kosn-
ingum í stað þess að etja embætt-
ismanni á foraðið til verka sem
hann hefur enga heimild til.
Embættismaður getur ekki og á
ekki að taka sér heimild til að fara
út fyrir sitt valdsvið. Hann á
hvorki að móta stefnu í byggða-
málum né byggja upp sérkennslu
sem ekki er fé íýrir, heldur fram-
kvæma það sem stjórnvöld á-
kveða. Ef menn eru óánægðir
með stefnu stjórnvalda hafa kjós-
endur rétt til að skipta um
stjórnvöld.
Það er kaldhæðnislegt að heyra
nú þingmenn þeirra flokka sem
aldrei hafa sýnt minnsta stuðning
við sjálfsögð réttindi allra barna
til þess að fá þá kennslu sem þau
þarfnast belgja sig út í þingsölum
um þessi mál þegar það hentar
þeim pólitískt, og neyðarlegast af
öllu var að hlýða á samstarfs-
mann ráðherrans, þingmann
kjördæmisins Halldór Blöndal,
úttala sig í málinu.
Sturla Kristjánsson er eflaust
vænsti maður og hefur gengið
gott eitt til. Það breytir ekki því,
að hann virðist ekki gera sér ljóst,
að stjórnvald og embættisfærsla
er tvennt ólíkt. Mætti hugsa sér
hvað þeir félagar mínir fyrir
norðan hefðu sagt ef embættis-
maðurinn hefði ekki verið að fást
við sérkennslumál heldur til
dæmis hefði verið um að ræða
nýtt útibú frá áfengisverslun
ríkisins eða eitthvað annað sem
þeir hafa minni áhuga á. Hefði
nokkur deilt um að maðurinn
væri að fara út fyrir sitt valdsvið?
Guðrún Helgadóttir
Alþingi íslendinga getur ekki
varið að embættismenn fari ekki
að lögum eftir bestu getu og reyni
að hafa samvinnu við stjórnvöld
hverju sinni. Svarið við óhæfum
stjórnvöldum er að hafna þeim.
En aðferðir ráðherrans eru
forkastanlegar og sjálfsagt hefði
verið að leysa manninn frá störf-
um á meðan málið hefði verið
rannsakað. Þessí ruddalegi brott-
rekstur er auðvitað óverjandi.“
-Þráinn '