Þjóðviljinn - 07.02.1987, Blaðsíða 4

LEIÐAM
Lýðræðisflokkamir í borgarstjóm
Á þessum vetri hafa þau tíðindi gerst, að
millum lýðræðisflokkanna í borgarstjórn
Reykjavíkur hefur tekist náið samstarf gegn ein-
ræðissinnaðri stjórnun Sálfstæðisflokksins á
málefnum Reykjavíkur.
Þetta samstarf hefur tekist svo vel að Bjarni
P. Magnússon, borgarfulltrúi Alþýðuflokksins,
hefur í grein kallað flokkana sameiginlega Lýð-
ræðishluta borgarstjórnar.
Það eru svo sannarlega orð að sönnu. Sé
einhvers staðar á íslandi við lýði stjórnarfar,
sem er andstaða lýðræðis, sem hægt er að
kalla sovéskt, sem hægt er með fullum rétti að
tengja einræði, þá er það stjórnunarmáti Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjavík.
Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík hagar sér
nefnilega einsog gömul spillt klíka, sem hefur
setið að völdum alltof lengi. Þar fá flokksgæð-
ingarnir að fylkja sér á jötuna eftir þörfum og
hagsmunir annarra borgarbúa skipta þá ekki
miklu máli. Dæmið af ísbjarnarbræðrunum,
sem borgarsjóður bjargaði frá bullandi hruni er
gott dæmi þar um.
Kaupin á hinni rándýru skrautbifreið borgar-
stjóra eru annað dæmi um spillinguna sem
þrífst í skjóli einræðis Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík. Hvar annars staðar myndi það líð-
ast, að hégómleiki æðsta embættismanns
höfuðborgar kosti stórkostlegar upphæðir, af
því einu að honum finnst tilveran óbærileg
nema hann sé á fínni bíl en bæði forsætisráð-
herrann og forsetinn?
Einræðið kemur raunar víðar fram. Það má:
minna á að í Sovétríkjunum stendur Gorbatsjof
nú fyrir herferð gegn spillingu. Þar eru meint
spillingarmál rædd opinskátt í ríkisfjölmiðlun-
um. Hinn ráðandi flokkur á íslandi hefur hins
vegar mun betri tök á ríkisfjölmiðlunum en flokk-
urinn í Sovét. Hann sá til dæmis til þess, að
kommissarinn á sjónvarpinu bannaði frétta-
mönnum sínum að koma á blaðamannafund
sem lýðræðisflokkarnir í borgarstjórn héldu, þó
allir aðrir fjölmiðlar mættu. Hann bannaði líka að
fréttamaður sjónvarpsins ræddi við aðra en
borgarstjórann einan í fréttatíma, þegar fjár-
hagsáætlun borgarinnar var rædd, sem er
auðvitað ruddalegsta dæmið um fiokksstýring-
una á sjónvarpinu um langt skeið. Og væntan-
lega hefur það líka verið komissarinn, sem sá til
þess að í sama viðtali losnaði stolt allra borgar-
búa við að svara erfiðum spurningum um
bruðlið í kringum bílakaupin.
Þetta er einræði. Þetta er sovét. Þetta er Sjálf-
stæðisflokkurinn.
Gegn einmitt þessu vilja lýðræðisflokkarnir
berjast, og það er þessvegna, sem þeir hafa
tekið upp svo náið samstarf.
Af málflutningi talsmanna Sjálfstæðisflokks-
ins og málgagns þess er Ijóst, að samvinna
lýðræðisflokkanna hefur slegið þeim miklum
ugg í brjóst. Það er að vonum. Með þessari
samvinnu hefur slagkraftur þeirra sem andæfa
einræðisstjórnun Sjálfstæðisflokksins nefni-
lega margeflst.
Þetta kom langbest í Ijós við afgreiðslu fjár-
hagsáætlunar Reykjavíkurborgar. Lýðræðis-
flokkarnir stóðu þar saman að ábyrgum og vel
rökstuddum tillögum, sem voru í meginatriöum
á öndverðum meiði við stefnu íhaldsins. Þær
beindust fyrst og fremst að því að bæta snagg-
aralega þrjá málaflokka: húsnæðismál, aðbún-
að og kjör aldraðra, - og dagvistarmál.
Lýðræðisflokkarnir lögðu fram tillögur um að
60 miljónir, sem átti að veita í Ráðhússjóð, yrðu
þess í stað settar í Oldrunarsjóð. Þannig yrði
góðærið notað til að setja til hiiðar peninga sem
síðar mætti nýta til að byggja húsnæði fyrir aldr-
aða. Jafnframt lögðu lýðræðisflokkarnir fram
fjölmargar aðrar tillögur um kjör aldraðra, til
dæmis um bætta heimahjúkrun, dagvist fyrir
aldraða, stofnsetningu sambýla til að leysa
bráðavanda gamalla Reykvíkinga í húsnæðis-
hraki, og svo mætti lengi telja.
Framlög til dagvistarmála vildu lýðræðis-
flokkarnir stórauka, og gera að reglu að 4 % af
útsvarstekjum borgarinnar yrði varið til bygg-
ingu dagvistarheimila.
I húsnæðismálum lögðu þeir til að fé yrði
varið í tilraunaverkefni um búseturéttaríbúðir,
og vildu að auki byggja miklu fleiri leiguíbúðir.
Alls sjötíu vel grundaðar tillögur, þar sem
nákvæmlega var sagt fyrir um, hvaðan pening-
arnir ættu að koma.
Og niðurstaðan? - Allar tillögurnar, hver og
ein einasta sem skipti máli, voru felldar!
Þetta er auðvitað einærðið holdi klætt. Ná-
kvæmlega ekkert tillit tekið til 70 tillagna fulltrúa
helmings borgarbúa.
Það er gegn svona vinnubrögðum sem lýð-
ræðisflokkarnir vilja vinna saman.
-ÖS
LJOSOPIÐ
Mynd:E. Ól.
þlOÐVILJINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Utgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Rltstjórar: Árni Bergmann, Þráinn Bertelsson, össur
Skarphéðinsson.
Fréttastjórl: Lúðvík Geirsson.
Blaðamenn: Garðar Guðjónsson, Ingólfur Hjörleifsson, Kristín
Ólafsdóttir, Magnús H. Gíslason, MörðurÁrnason, ólafurGíslason,
SigurðurÁ. Friðþjófsson, Stefán Ásgrímsson, Vilborg Davíðsdóttir,
Víðir Sigurðsson (íþróttir), Yngvi Kjartansson (Akureyri).
Handrlta- og prófarfcalestur: Elías Mar.
LJósmyndarar: Einar Ólason, Sigurður Mar Halldórsson.
Útlitsteiknarar: Sævar Guðbjörnsson, Garðar Sigvaldason.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrifstofustjóri: Jóhannes Harðarson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Guðbergur Þorvaldsson.
Auglýsingastjóri: Sigríður Hanna Sigurbjörnsdóttir.
Auglýsingar: Olga Clausen, Guðmunda Kristinsdóttir.
Sfmvarsla: Katrín Anna Lund, Sigríður Kristjánsdóttir.
Húsmóðir: ólöf Húnfjörð.
Bílstjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Útbreið8lu-ogafgrelðslustjóri:HörðurOddfríðarson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, ÓlafurBjörnsson.
Útkeyrsla, afgreiðsla, ritstjórn:
Síðumúla 6, Reykjavík, sími 681333.
Auglýsingar: Síðumúla 6, símar 681331 og 681310.
Umbrotog setning: Prentsmiðja Þjóðviljanshf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð í lausasölu: 50 kr.
Helgarblöð: 55 kr.
Askriftarverö á mónuði: 500 kr.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 7. febrúar 1987