Þjóðviljinn - 04.04.1987, Blaðsíða 4
LEIÐARI
L'jÖSÖPÍÐ
Gegn upplausnarástandi
„Þaö er einn höfuðveikleiki hægri aflanna í
dag, að þau þora ekki að viðurkenna að afskipti
hins opinbera séu nauðsynleg í atvinnulífinu.
Þess vegna er það Ijóst að hægri stefnan er
hemill á þróun atvinnulífsins."
Þetta segir Ásmundur Stefánsson,forseti
A.S.Í., í viðtali í Sunnudagsblaði Þjóðviljans.
Þarna er vikið að merkilegu málefni. Sú áróð-
ursaðferð sem hægri flokkunum og miðjumoð-
inu er tamast að grípa til gegn Alþýðubandalag-
inu er fólgin í því að dylgja um, að Alþýðubanda-
lagið sé sérstaklega til þess stofnað að kyrkja
atvinnurekendur á íslandi.
Þessu svarar Ásmundur í viðtalinu:
„Það gefur auga leið að það er engum í hag,
og allra síst launþegum, að rústa fyrirtækin í
landinu og hleypa verðbólgunni upp úr öllu
valdi. Það er kappsmál vinstra fólki, að fyrir-
tækin standi föstum fótum, þannig að við eigum
góða vinnustaði sem geti greitt hátt kaup í fram-
tíðinni - og að sjálfsögðu líka að verðbólgan
minnki frá því sem hún er núna.
Ef við lítum á það sem hefur verið gert í þessu
efni í tíð þeirrar ríkisstjórnar sem nú situr, þá má
segja að í sambandi við atvinnulífið hefur ríkis-
stjórnin setið hjá og horft á með hendur í skauti.
Við höfum búið við gott atvinnuástand. Árferði
hefur verið gott, en það hefur ekkert verið gert af
hálfu stjórnvalda til að tryggja áframhaldandi
atvinnuuppbyggingu. Þetta er farið að segja
mjög til sín úti á landsbyggðinni og getur farið að
segja til sín fyrr en varir hérna á höfuðborgar-
svæðinu.
Þessu þarf að snúa við með öflugu frum-
kvæði af hálfu hins opinbera. Stjórnin þarf að
gangast fyrir atvinnuuppbyggingu. Ekki bara í
fiskeldi og loðdýrarækt eða hinum svonefndu
nýju atvinnugreinum, heldur einnig í hinum
hefðbundnu atvinnugreinum okkar, sem eiga
margar hverjar mjög undir högg að sækja, t.d.
vegna innflutnings. Það þarf aukið frumkvæði af
hálfu hins opinbera til að tryggja tækniþróun, til
að efla markaðssókn þannig að við komum
framleiðslu okkar á erlenda markaði. Það þarf
stuðning við fyrirtækin, það þarf að ýta við þess-
um litlu íslensku fyrirtækjum.
Ég er hvorki að ýja að haftastefnu né ríkis-
rekstri. Eins og málin standa tel ég ólíklegt að
ríkisrekstur geti verið vaxtarbroddur atvinnulífs-
ins, ef ég má orða það þannig. Og ég er ekki að
ýja að haftastefnu - heldur þvert á móti. Ég er
að tala um, að ríkisstjórnin ýti við atvinnulífinu,
dragi það fram, sýni möguleika og skipuleggi
nýtingu þeirra...
Það er alveg Ijóst, að það verða atvinnufyrir-
tæki sem verða stofninn í atvinnusókninni.
Mannaflaaukningin verður í tiltölulega litlum
fyrirtækjum og slík fyrirtæki hafa ekki þá burði
hvert í sínu lagi að þau geti staðið straum af því
rannsóknarstarfi sem nauðsynlegt er, né heldur
geta þau annast upp á eigin spýtur nauðsyn-
lega markaðsöflun. Þar þarf hið opinbera að
beita sér...
Alþýðubandalagið og þau félagslegu viðhorf
sem það stendur fyrir eru forsenda þess að
íslenskt þjóðfélag sé starfhæft. Menn eru að.
gera sér grein fyrir því að áframhaldandi íhalds-
stjórn mun leiða yfir okkur þá óánægju og þann
óróa í þjóðfélaginu, að atvinnufyrirtækin munu
eiga erfitt með að vera til. Það er nauðsynlegt,
jafnt fyrir atvinnufyrirtækin og launafólkið, að
hér sé félagslega sinnuð ríkisstjórn."
Margvíslegur áróður hefur verið rekinn gegn
Alþýðubandalaginu og er þess skemmst að
minnast að íhaldsmenn lögðu á það megin-
áherslu, að allt væri upp í loft í Alþýðubandalag-
inu og því hættulegt að treysta svo sundruðum
flokki; Sjálfstæðisflokkur, Framsóknarflokkur
og Alþýðuflokkur höfðu myndað fylkingu sem
hugðist skipta með sér völdum að loknum kosn-
ingum, sem í þeirra augum voru nánast forms-
atriði.
Nú er kominn upp allt önnur staða. Sundr-
ungin er komin í Ijós og hana var að finna í
Sjálfstæðisflokknum. Kratar og framsóknar-
menn hringsnúast nú ráðvilltir á hlaðinu þar
sem áður stóð höfuðból og er nú rjúkandi rúst,
og Jón Baldvin Hannibalsson talar um „eitrað
andrúmsloft spilltra stjómmála". Hann ætti að
vera flestum hnútum kunnugur á hægri vængn-
um eftir þá misheppnuðu gönguferð sem hann
fór með liði sínu að ráða sig í vist hjá íhaldinu.
Gegn því upplausnarástandi sem nú ríkir í
íslenskum stjórnmálum gengur Alþýðubanda-
lagið fram af festu og axlar þá ábyrgð að vera
málsvari félagshyggju og samhjálpar, en á
þeim grundvelli hlýtur þjóðin að byggja framtíð
sína.
- Þráinn
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útgafandl: Utgálufélag Þjóðviljans.
Rltatjórar: Ámi Bergmann, Þráinn Bertelsson, Össur
Skarphéðinsson.
Fréttaatjóii: Lúðvfk Geirsson.
Blafiamenn: Garðar Guðjónsson, Guömundur Rúnar Heiðarsson,
Hrafn Jökulsson, Hjðrteifur Sveinbjömsson, Ingunn Ásdisardóttir,
Kristín Ólafsdóttir, KristóferSvavarsson, Logi Bergmann Eiðsson
(íþróttir), Magnús H. Gislason, MörðurÁmason, OlafurGfslason,
RagnarKarisson, SigurðurÁ. Friðþjófsson, StefánÁsgrimsson, Vil-
borg Davfðsdóttir, Yngvi Kjartansson (Akureyri).
Handrtta- og prófartcalestur: Elfas Mar, Hildur Finnsdóttir.
Ljósmyndarar: EinarÓlason, Sigurður MarHalldórsson.
Útlltatalknarar: Sævar Guðbjömsson, Garðar Sigvaldason.
Framkvæmdaatjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrifstofustjórl : Jóhannes Harðarson.
Skrifstofa: Guörún Guðvarðardóttir, Guðbergur Þorvaldsson.
Auglýalngaatjórl: Sigriður Hanna Sigurbjðmsdóttir.
Auglýslngar: Baldur Jónasson, Olga Clausen, Guðmunda Kristins-
dóttir.
Sfmvarala: Katrfn Anna Lurrd, Sigríður Kristjánsdóttir.
Húamófilr: Sofffa Björgúlfsdóttir.
Bflstjórl: Jóna Sigurdórsdóttir.
Utbreiðslu- og afgrelfislustjóri: Hörður Oddfriðarson.
Afgmlfisla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
lnnhelmtumenn:Brynjólfur Vilhjálmsson, ÓlafurBjömsson.
Utkeyrsla, afgrelðsla, rltstjórn:
Sffiumúla 6, Reykjavfk, sfmf 681333.
Auglýalngar: Sfðumúla 6, símar 681331 og 681310.
Umbrotog aetnlng: Prentsmlfija Þjófivlljanshf.
Prentun: Blafiaprent hf.
Verfi f lausasölu: 55 kr.
Helgarblöfi:60kr.
Áakriftarverfi á mánufii: 550 kr.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 4. apríl 1987