Þjóðviljinn - 06.06.1987, Blaðsíða 7

Umsjón
Ingunn Ásdísardóttir
Gjörningur á Óðinstorgi
Kvikmynd,
tónlist,
eldur
Þýsk listakona fremur gjörning
framan við Gallerí Svart á hvítu á
sunnudagskvöld þar sem hún sýnir
kvikmynd og málar með eldi
Eldmálun eða „firepainting" er það sem þýska listakonan Viola Pfordte sýnir í gjöming sínum á Óðinstorgi kl. 11 á
sunnudagskvöld.
Á sunnudagskvöldið einum
tímafyrirmiðnætti verður
nýstárleg uppákomaá
Óðinstorgi fyrirframan Gallerí
Svart á hvítu. Þá mun þýsk
stúlka, Viola Pfordte, fremja
þar gjörning sem hún kallar
„Firepainting" eða eldmálun.
Þettaersvokallaður
„multimedia“gjörningur með
tónlist, kvikmynd og eldi.
Þjóðviljinn gekk á fund Violu
Pfordte þar sem hún hefur
aðsetur úti í Norræna húsi með
sambýlismanni sínum, norska
myndlistarmanninum Yngve
Zakarias sem um þessar mundir
sýnir í kjallara Norræna hússins.
Við báðum Violu um að segja
okkur lítillega frá gjömingnum.
„Ég sýni kvikmynd á tjaldi sem
strengt verður upp á torginu og
henni fylgir tónlist. Siðan stend
ég sjálf á bak við tjaldið þannig
að ég sést ekki og mála aftan á
tjaldið með lit sem sígur í gegn og
inn í kvikmyndina. Þessi litur er
þannig að þegar eldur er síðan
borinn að honum brennur tjaldið
Dúkrista úr Á svarthvítum klæðum af
Samkomuhúsinu á Akureyri.
Grafik
6 Dúkristur
frá Akureyri
Út er komin ný grafikmappa
eftir Guðmund Armann og heitir
Á svarthvítum klæðum.
í möppunni eru sex dúkristur
frá Akureyri og em þær þrykktar
á japanskan ríspappír. Á
svarthvítum klæðum er framhald
af möppunni 10 dúkristur úr inn-
bænum sem höfundur hefur gefið
út áður. Þar sem síðasta myndin
endar í fyrri möppunni byrjar
fyrsta myndin í þessari nýju
landfræðilega séð, það er við
Hvamm, Gamla barnaskólann og
Samkomuhúsið á Akureyri.
Mappan er handþrykkt af höf-
undi í eitt hundrað eintökum sem
eru númemð og árituð.
-ing.
hægt í sundur, en einungis þar
sem liturinn er og þannig
blandast saman myndin sem ég
mála, kvikmyndin, eldurinn og
tónlistin. Þegar tjaldið rifnar loks
í sundur stíg ég í gegn til
áhorfenda og þannig eru skilin
milli mín og áhorfendanna ekki
lengur fyrir hendi og þar með
lýkur verkinu.“
Viola er frá Ruhrhéraðinu í
Þýskalandi og stundaði listnám í
KÍel en er nú búsett í Vestur-
Berlín. Þar hefur hún tekið þátt í
mörgum samsýningum og sýnt
málverk, og haldið eina stóra
einkasýningu og aðra í New
York.
„Ég mála ein en geri gjarnan
performansa eða gjöminga með
öðmm. Einnig geri ég
kvikmyndir og sem tónlist. Ég er
t.d. að gera kvikmynd um ísland
á meðan ég er hér, það er að segj a
þetta verður kvikmynd sem lýsir
þeim hughrifum sem ég verð fyrir
hér. Þetta verða einstakar
myndir með tónlist sem ég tek
upp hér, t.d. hávaðann í goshver,
íslenskt mál sem ég heyri í strætó
og ýmis slík hljóð.
Það má segja að ég fylgi
hreyfingu sem hefur á síðustu
árum verið að þróast í Berlín um
tilraunastarfsemi í listum og
listformum og mikið hefur verið
gert í því sambandi af
svokölluðum performanskvik-
myndum sem byggjast upp á hug-
hrifum listamannsins blönduðum
saman við persónu hans. Grunn-
hugmynd þessarar hreyfingar er
augnablikið, að líta á augnablikið
sem einstakt og sérstætt, í stað
þess að hverju verki fylgi sögu-
þráður með fortíð, nútíð og fram-
tíð. Þessu tengist að þegar búið er
að fremja gjörning, eins og þann
sem ég frem á sunnudagskvöidið,
þá er ekkert eftir og ekki hægt að
endurtaka hann.
Margir listamenn í Berlín og
einnig í New York hafa orðið
fyrir áhrifum af þessari hreyfingu
og vinna í margs konar efni. Eitt
af því sem einkennir vinnu þessa
fólks er einmitt að binda sig ekki
við eina tegund tækni heldur
blanda saman mörgum
tegundum tækni og mörgum
listformum. Það eru einmitt
margar konur sem hafa farið út í
að vinna á þennan máta.“
Aðspurð um stöðu Vestur-
Berlínar sem listamiðstöðvar í
dag sagði Viola Pfordte stöðu
borgarinnar í þessu sambandi
verða æ sterkari. „Vestur-Berlín
er óumdeilanlega höfuðborg lista
í Evrópu í dag. Það gera sérkenni
hennar og sérstaða og þetta ár
mun styrkja hana enn frekar þar
sem haldið verður upp á 750 ára
afmæli borgarinnar nú í sumar og
í tilefni hátíðahaldanna verður
geysilega mikið listaprógramm í
gangi. Vestur-Berlín og New
York eru svolítið sambærilegar
að því leyti að báðar þessar borgir
eru eins konar eyjar. Það gerir að
nálægð milli fólks verður meiri en
ella, straumar mætast og skerast
og það skapar mjög góða
möguleika fyrir þróun
listsköpunar.
Múrinn er eitt stærsta listaverk
sem heimurinn á ef maður lítur
þannig á hann, tilvist hans og
nálægðin við hann ýtir fólki út að
ystu mörkum sjálfsins. Þetta
gerir Berlín einstaka. Þú getur
farið til Parísar og séð
Eiffelturninn og þú segir hann er
æði, eða til Pisa og séð skakka
turninn og sagt eitthvað álíka, en
þú kemur til Berlínar og sérð
múrinn og þú stendur bara
orðlaus og máttvana frammi fyrir
honum.“
->ng
ÞJÓÐVILJINN - SfÐA 7
ítalskar kvikmyndir
Þrjár í Regnboganum
Þrjár ítalskar kvikmyndir kvikmyndagerðarmannsins Mauro Bolognini verða
sýndar um helgina á vegum ítalska sendiráðsins og ítalsk-íslenska félagsins
Dagana6.,7.og8.júní
verður í Regnboganum kynn-
ing á ítalska kvikmyndagerð-
armanninum Mauro Bolognini
og verða sýndar þrjár mynda
hans. Kynning þessi er á veg-
um ítalska sendiráðsins og
ítalsk-íslenska félagsins.
Myndirnar sem sýndar verða
eru II bell Ántonio (1960) en hún
er gerð eftir samnefndri skáld-
sögu eftir Vitalino Brancati. Bol-
ognini gerði þessa mynd í sam-
vinnu við Pasolini og Visentini.
Gerist myndin á Sikiley og er
þema hennar það sem ítalir kalla
„galllismo" eða hana-læti sem er
sú hegðun karlmanna sem minnir
á hana í hænuhóp. Meðal leikara
í þessari mynd eru Claudia Car-
dinale og Marcello Mastroianni.
Metello (1969) er einnig gerð
eftir skáldsögu sem er eftir Vasco
Pratolini. Tónlist er eftir Ennio
Morricone. Aðalsöguhetjan Me-
tello lendir í miðri hringiðu
verkalýðsátaka á árunum 1875-
1902. Meðal leikara eru Massimo
Italski kvikmyndaleikstjórinn Mauro
Bolognini en þrjár myndir hans verða
sýndar í Regnboganum nú um helg-
ina.
Ranieri, Ottavia Piccolo og
Frank Wolff.
Þriðja myndin, Bubu, er gerð
eftir skáldsögu franska rithöf-
undarins Charles-Louis Philippe
og segir frá ungri vændiskonu og
sambandi hennar við verndara
sinn og ungan menntamann sem
reynir að frelsa hana. Meðal
leikara eru Ottavia Piccolo, Mas-
simo Ranieri, Antonio Falsi og
Luigi Proietti.
Mauro Bolognini er fæddur
1922 og hélt ungur til Flórens til
að læra arkitektúr. Hann hvarf
frá því og hóf nám í kvikmynda-
gerð í Róm. Hann varð aðstoðar-
maður leikstjóranna Zampa,
Delannoi og Allegret og átti síðar
einnig samvinnu við Pasolini.
Bolognini er í myndum sínum að
lýsa þjóðfélaginu, hræringum í
Því og þróun út frá reynslu rithöf-
unda sem skrifa sjálfsævisögu-
legar skáldsögur. Hann þrætir þó
fyrir að vera pólitískur og segist
spila meira á tilfinningar og
mannleg samskipti.
-ing