Þjóðviljinn - 03.12.1987, Blaðsíða 4

LEIÐARI
Mikiö er heppilegt fyrir ráöherrana í ríkisstjórn
Þorsteins Pálssonar aö þaö skuli vera siður á
íslandi aö afgreiöa á þingi mörg veigamestu
mál ársins í desembermánuði þegar áhugi
hverfist smám saman frá hinum opinberu tíö-
indum til hinna smærri og hlýlegri viöburöa á
hátíö einnar og sérhverrar fjölskyldu í árslok.
Nú, þegar þarf aö taka ákvarðanir, eru nefni-
lega aö koma í Ijós þeir þverbrestir í stjórn-
arsmíöinni sem hingaðtil hefur veriö breitt yfir
meö glamuryrðum um hetjuleg afrek í óljósri
framtíö. Þaö er aö koma í Ijós aö sú stjórn sem
enginn vildi þegar hún var barin saman af
gömlum vana í sumar veit ekki sjálf hvaö hún
vill.
Samkomulagiö og stefnufestan hefur veriö
með þeim hætti undanfariö aö þaö hafa þótt
sérstakar fréttir í fjölmiölum þegar ráöherrar
eöa stjórnarþingmenn lýsa því yfir aö sennilega
veröi stjórnin til ennþá í vikulokin. Menn hafa
horft uppá forystumenn stjórnarflokkanna í há-
værum deilum og menn hafa horft uppá
hagsmunabandalög stjórnarþingmanna gegn
ráðherrum í einskonar pólitískum fatapóker þar-
sem allt er tínt til í pottinn: fiskveiðistefna, land-
búnaöarpólitík, húsnæöiskerfi, fjárlagahalli.
Hnífarnir blika í ermunum hvar sem borið er
niöur í herbúðum ríkisstjórnarinnar og einkunn-
arorð samstarfsins virðast þau helst aö vogun
vinni og vogun tapi.
Þetta kemur í raun ekkert á óvart þegar
Dagur í senn
skyggnst er til samsetningar stjórnarinnar og
ferils hennar. Þrátt fyrir þann óskapa tíma sem
þaö tók flokkana þrjá aö koma saman skrif-
legum sáttmála reynist þaö plagg svo hriplekt
aö nú standa stjórnarliðar uppi hver meö sína
túlkun á guöspjallinu, - vegna þess aö eftir allt
saman einkenndust vinnubrögöin í stjórnar-
myndunarviðræðunum af því aö slá öllum
ágreiningsmálum á frest. Ríkisstjórnin reiö því
úr hlaöi án þess aö nokkur vissi hvort þar færi
ein fylking, þrjár, ellefu, - kannski var þetta bara
almenn smalabúsreiö í tilefni sumarsins?
Þaö hefur síöan ekki bætt úr þessari stefnu-
litlu skák aö til forystunnar var fenginn oddviti
flokks sem kom vængbrotinn úr kosningahríö-
inni, formaður Sjálfstæöisflokksins, síöan yfir-
skyggöur af öörum foringjum úr eigin flokki og
yfirspilaöur af forystumönnum hinna stjórnar-
flokkanna. Hérviö bætist svo óþol alþýðuflokks-
manna sem telja aö ráöherrarnir veröi að sýna
einhvern árangur þess aö hafa gengið til liös viö
gömlu stjórnina, og ekki síöur fylgisbreytingar
stjórnarflokkanna í könnunum, sem gefa Fram-
sókn miklu rýmra spil en séö var fyrir og færa
henni kosningatrompiö í bakhöndina.
Ástandiö nú, eftir minna en hálfs árs stjórn-
arsetu, er orðið þannig að ráðherrarnir veröa aö
láta sér nægja einn dag í senn. Orka þeirra fer í
reddingar augnabliksins, hrossakaup morgun-
dagsins, þær málamiölanir vikunnar sem gætu
haldiö stjórninni á floti. Einn dag í einu.
Nýbreytni í auglýsingum
Embætti RSK, sem er rithöfundarnafn ríkis-
skattstjóra, hefur tekiö upp skemmtilega ný-
breytni í sjónvarpsauglýsingum. Til kynningar
fyrir væntanlegt staögreiöslukerfi skatta hefur
veriö fenginn prýöilegur auglýsingaleikari í hlut-
verk skattborgarans, sá sami og venjulega
vinnur fyrir sér og sínum meö því aö stjórna
fjármálaráðuneytinu. Þetta er lífleg og athyglis-
verö auglýsing og mjög til eftirbreytni fyrir aðrar
ríkisstofnanir. Hvernig væri til dæmis að fá Guö-
mund Bjarnason með sitt trausta svipmót í
auglýsingar um taxtana á ríkisspítölunum? Þaö
mundi heldur ekki letja menn til að borga sím-
reikningana sína ef landslýöur fengi að sjá Matt-
hías Á. Mathiesen í hlutverki lokunarmannsins í
sjónvarpsauglýsingu frá Pósti og síma. Þaö færi
líka vel á því aö drýgja tekjur fjármálaráðherra
meö því aö ráöa hann í leiknar fógetaauglýsing-
ar um nauðungaruppboð á fasteignum.
Með þessum hætti væri hægt aö tryggja að
allir landsfeðurnir kæmust í beina snertingu við
almúgann í gegnum daglegt sjónvarp, - og þaö
yröi meira að segja pláss fyrir menntamálaráö-
herrann okkar. Hann gæti sem best komið á
skjáinn á ögurstundum í sjónvarpsdagskránni
og mælt fram Ijúfum rómi hin fleygu skilaboð.
Afsakiö hlé.
-m
Stefnan er týnd
Það er eftirtektarvert hve mjög
stjórnarblöðin eru gefin fyrir það
þessa dagana að mæðast í
lágkúrulegu athæfi sinna stjórn-
máiamanna og þeirra fjölmiðl-
aspili.
Til dæmis er leiðari Morgun-
blaðsins í gær helgaður því
heimilisböli Sjálfstæðismanna að
þingflokkur þeirra getur ekki
með nokkru móti komið sér sam-
an um það, hvaða þingmaður
þeirra eigi að sitja í Byggðastofn-
un og úthluta þar fé, þvert ofan f
ginnheilög markaðslögmál. Þetta
verður tilefni í harmagrát yfir því,
að þingmenn séu barasta að
hugsa um sjálfa sig og atkvæða-
veiðar í kjördæmi og útkoman er
þessi hér:
„Því miður er það vaxandi ein-
kenni á störfum þingflokks
Sjálfstæðismanna, að þeir sem
þar sitja virðast hafa misst sjónar
á því, að þeir eiga setu sína á al-
þingi að rekja til stjórnmála-
stefnu, hugsjónar".
Vitanlega hafa aðrir tekið eftir
þessari þróun löngu á undan
þeim á Morgunblaðinu og vafa-
laust skal mikil illindi og ólgandi
togstreitu til að málið brjótist út í
leiðara með þeim hætti sem að
ofan var rakinn. En það er ástæða
til að taka undir það við leiðara-
höfund: það er leiðinlegt þegar
Sjálfstæðismenn eru ekki einu
sinni sameinaðir í einhverju sem
líkist stefnu. Því þegar menn
þykjast hafa mannað sig í slag við
Ihaldið þá reynast talsmenn þess
á tvist og bast á hlaupum við að
gæta sauða sinna. Háðung ein
hefst upp úr því og ekki annað.
Ögrandi Kratar
Leiðari Tímans er líka að lesa
yfir hausamótunum á þing-
KLIPPT OG SKORHE)
mönnum í gær, en að sjálfsögðu
ekki sínum eigin Framsóknar-
þingmönnum, því það blað er
tryggt sínum mönnum svo að aðr-
ir mættu öfunda það af. Nei, Tím-
inn er að skamma þingmenn Al-
þýðuflokksins fyrir að þeir leyfi
sér ósvinnu eins og þá, að efast
um ágæti þess til lengdar að þeir
sem voru svo heppnir að stunda
útgerð fyrir nokkrum árum fái
fiskimið landsins að léni til fram-
búðar. Þetta er ögrun segir Tím-
inn, þessir menn vilja storka
Framsóknarflokknum „sem al-
mennt er viðurkenndur sem
máttarstoðin í ríkisstjórninni"
(ææ, þar storkaði Tíminn Sjálf-
stæðisflokknum). Tíminn brýnir
nú róminn og varar við því að
Kratar skuli ekki komast upp
með múður:
„Alþýðuflokksmenn geta ekki
leikið þann leik til lengdar að
magna ágreining og láta ekki út-
rætt um neitt mál á eðlilegan hátt,
en fullyrða svo í sömu andrá að
ekki geti komið til stjórnarslita
eins og haft er eftir þingflokksfor-
manni Krata".
Satt best að segja hangir hér
meira á spýtunni en ergelsi Fram-
sóknarmaddömmunnar út í
Krata. Hér er komið að nýjum
áfanga í eilífum tilvistarvanda Al-
þýðuflokksins: getur hann bæði
verið samtímis með og á móti
hægrimiðjustjórn? Engu líkara
reyndar en að Alþýðuflokkurinn
hafi á síðustu mánuðum flækt sig
með undarlegum hætti í sígildan
Framsóknarvanda: að vera opinn
í báða enda.
Auglýsingakeim-
urinn
Víkverji Morgunblaðsins var
svo að skrifa um þau firn, að það
er eins og kominn sé auglýsinga-
keimur af öllu því sem er skrifað,
talað og sýnt í íslenskum fjölmiðl-
um. Kemur vel á vondan: var það
ekki þetta sem þið vilduð? Eða
hvað halda menn að gerist þegar
alt er gert til þess að tök markaðs-
afla á fjölmiðlum eflist enn og nú
síðast um allan ljósvakann? Síð-
ast fyrir helgi var Morgunblaðið
að kvarta yfir því að ríkisfjölmiðl-
ar hefðu enn „forréttindi" í sam-
keppni við einkastöðvar, sem
þýðir væntanlega að Ríkisútvarpi
sé enn ekki gert nógu erfitt fyrir í
því að rækja það menningarlega
hlutverk sem allir eru sammála
um að demba yfir það á tylli-
dögum.
Hitt er svo rétt hjá Víkverja, að
það er síst við hæfi að Jón Baldvin
fjármálaráðherra komi sér fyrir í
auglýsingu um staðgreiðslukerfi
skatta. Ráðherrar og þingmenn
ættu reyndar aldrei að koma fram
í auglýsingum, og ætti eiginlega
að vera óþarfi að tala um slíkt.
Gjörgæsluskólinn
Klippari rakst á dögunum á
hefti tímaritsins Frelsi, sem er
málgagn harðrar frjálshyggju
eins og menn vita. Þar birtir
Hannes Hólmsteinn Gissurarson
ritdóm um bókarkorn eftir undir-
ritaðan, sem út kom í fyrra og
fjallar um „Blaðið okkar“ m.ö.o.
Þjóðviljann.
Allt sé það nú í lagi. En það
skrýtna er, að þessi sami ritdóm-
ur hafði áður birst í D V - og ef til
vill einn eða tveir aðrir sem
Hannes Hólmsteinn hafði skrifað
í það blað.
Þetta mun heita gjörgæslu-
skólinn í meðferð eigin hug-
verka.
Öll erum við hégómleg og vilj-
um gjarna að hver stafur sem við
skrifum sé prentaður og endur-
prentaður. En hitt væri svo fróð-
legt að vita, hvort slík gjörnýting
eins ritdóms og það á skömmum
tíma kemur eitthvað við þeim
lögmálum framboðs og eftir-
spurnar sem Frelsið berst fyrir?
ÁB
þlÓÐVILIINN
Málgagn sósíalisma, þjóöfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvœmda8tjóri:Hallur PállJónsson.
Ritatjórar: Árni Bergmann, össurSkarphóðinsson.
Fróttastjórl: Lúðvík Geirsson.
Ðlaðamenn: Elísabet K. Jökulsdóttir, Guðmundur RúnarHeiðarsson,
Hrafn Jökulsson, HjörleifurSveinbjörnsson, Kristín Ölafsdóttir,
KristóferSvavarsson, Logi Bergmann Eiðsson (íþróttir), MagnúsH.
Gíslason, MörðurÁrnason, ÓlafurGíslason, RagnarKarlsson,
SigurðurÁ. Friðþjófsson, Vilborg Davíðsdóttir.
Handrlta- og prófarkalestur: Elías Mar, Hildur Finnsdóttir.
Ljósmyndarar: Einarólason, SigurðurMarHalldórsson.
Útlltsteiknarar: SævarGuðbjörnsson, GarðarSigvaldason, Margrót
Magnúsdóttir.
Skrif8tofustjóri: JóhannesHarðarson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Kristín Pótursdóttir.
Auglysingastjóri: Sigríður Hanna Sigurbjörnsdóttir.
Auglyslngar: Unnur Agústsdóttir, Olga Clausen, Guðmunda Krist-
insdóttir.
Símavarsla: Hanna Ólafsdóttir, Sigríður Kristjánsdóttir.
Bflstjórl: Jóna Sigurdórsdóttir.
Útbreiöslu- og afgreiðslustjóri: HörðurOddfríðarson.
Útbreiðsla: G. Margrét Óskarsdóttir.
Afgreiðsla: Halla Pálsdóttir, HrefnaMagnusdóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Olafur Björnsson.
Útkeyrsla, afgreiösla, ritstjórn:
Síðumúla 6, Reykjavík, síml 681333.
Auglý8lngar:Síðumúla6, símar 681331 og 681310.
Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð f lausasölu: 55 kr.
Helgorblöð: 65 kr.
Áskriftarverð á mánuði: 600 kr.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 3. desember 1987