Þjóðviljinn - 12.06.1988, Blaðsíða 6

Vistá
stúdentagörðum
næsta vetur
Félagsstofnun stúdenta auglýsir hér með eftir
umsóknum um vist á stúdentagörðunum fyrir
næsta skólaár.
Á Gamla og Nýja Garði eru samtals 95 einstakl-
ingsherbergi og 3 parherbergi leigð út tímabilið
einstaklingsherbergi og 3 parherbergi leigð út
tímabilið 1. sept.-31. maí. Á Hjónagörðum eru 4
þriggja herbergja íbúðir og 51 tveggja herbergja
íbúð þar af ein ætluð fötluðum, leigðar út tímabilið
1. sept.-31 .ágúst.
Þá munu bætast við 20 þriggja herbergja og 43
tveggja herbergja íbúðir nk. vetur á Nýjum Hjóna-
görðum.
Leiguupphæðir munu verða frá 1. sept nk. u.þ.b.
kr. 8.000 fyrir herbergi, kr. 12.000-18.000,- fyrir
parherbergi og tveggja herbergja íbúðir og kr.
15.000.—23.000 fyrir þriggja herbergja íbúðir á
mánuði.
Þeir einir koma til greina við úthlutun, sem fyrir-
huga reglulegt nám við Háskóla (slands næsta
skólaár.
Umsóknir berist skrifstofu Félagsstofnunar stúd-
enta fyrir 25. júní nk. á umsóknareyðublöðum,
sem þar fást.
Félagsstofnun stúdenta
v/Hringbraut, 101 Rvk.
Nám í fiskeldi
Viltu læra fiskeldi við Kirkjubæjarskóla í Kirkju-
bæjarklaustri og útskrifast sem fiskeldis-
fræðingur eftir tvo vetur? Inntökuskilyrði: Eins til
tveggja vetra nám í f ramhaldsskóla eða 20 ára og
eldri ásamt starfsreynslu. Enn örfá pláss laus.
Upplýsingar gefa Jón Hjartarson, sími 99-7640,
og Þuríður Pétursdóttir, sími 99-7657.
SP
Útboö
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar fyrir hönd
Hreinsunardeildar Reykjavíkurborgar óskar eftir
tilboðum í sorptunnur úr plasti.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri að Frí-
kirkjuvegi 3, Reykjavík. Tilboðin verða opnuð á
sama stað fimmtudaginn 7. júlí n.k. kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVIKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 - Sími 25800
Verkakvennafélagið
Framsókn og
Verkamannafélagið
Dagsbrún
tilkynna helgarvinnubann í fiskverkun og fisk-
vinnslu á félagssvæði félaganna frá 15. júní til 1.
september 1988.
Verkakvennafélagið Framsókn
Verkamannafélagið Dagsbrún
h Barn situr þægilega
U og öruggt í barnabílstól
n Þaðáþaðskilið!
lzhh'
lUMFERÐAR
'ráð
Kínverskar
Uppbyggilegt dœmasafn að austan til sönnunar
„Draugareruekkitil. Þeir
sem slíku trúa koma upp um
fáf ræði sína og hjátrú og held-
ur en ekki brogaða sýn á líf ið
og tilveruna." Á þessum orð-
um hefst lítið kver sem kom út
í Peking fyrir rúmum aldar-
fjórðungi, árið 1961. Það gæti
kallast „Ófælnisögur" á ís-
lensku eftir strák þeim sem
Jón Árnason kann frá að
greina í sínu mikla safni. Sá
kunni ekki að hræðast og var
kallaður ófælni drengurinn
fyrirvikið.
66 draugasögur eru í kver-
inu, og er það mikill samtín-
ingur úr fornum bókmenntum
Kínverja. Sögurnareigaallar
sammerkt í því að þeim er ætl-
að að sýnafram átilvistarleysi
drauga og forynja þótt með
ólíkum hætti sé, þar með er
ekki allt upp talið; öðrum
þræði eiga ófælnisögur þess-
ar að blása fólki í brjóst ótta-
leysi við hvaðeina sem við er
að kljást og að hræðast hvorki
hið óþekkta né styrk þeirra
andskota sem sannanlega
eru af þessum heimi. Það er
því engin tilviljun að formála-
höfundurvitnartil Maósfor-
manns og fleygra orða hans
um að amerískir heimsvalda-
sinnar séu einungis pappírs-
tígrisdýr; sannarlega skelf ileg
á að líta, en með öllu meinlaus
þegar betur er að gáð.
Það var nú þá. Og skiptir
kannski ekki höfuðmáli núna
þótt kínverskir ráðamenn hafi
um sinn vingast við fornan
höfuðfjanda og komið sér upp
staðgengli.
Sex sögur úr kverinu góða
fara hér á eftir í lauslegri þýð-
ingu og er ætlað að gefa
nokkra hugmynd um meðvit-
aða kínverska draugasögu-
hefð. Hér er úr ýmsu að
moða, en áhugafólki um þjóð-
arsálfræði skal sérstaklega
bent á hve kurteisir hinir fram-
liðnu Kínverjareru ísögum
þessum, að minnsta kosti í
samanburði við hina herfilegu
íslensku kollega þeirra,
marga hverja. „Ég yrði þéraf-
skaplega þakklátur ef þú rót-
aðiryfir mig svolítilli mold,"
segir hauskúpan við vinnu-
manninn viðskotailla, Tian
Buman, en hafði að vísu fyrst
uppi nokkra tilburði til að ybba
sig við hann. Hætt er við að
Þórólfi bægifæti og öðrum
hryllingssögukandídötum úr
Fybyggju hefði þóttslík
málaleitan miðlungi hressi-
leg.
Hjörleifur Sveinbjörnsson.
Song Dingbo gómar draug
Eitt sinn þegar Song Dingbo
frá Nanyang var ungur maður fór
hann í göngutúr að kvöldi til og
rakst þá á draug.
Hver ert þú? spurði hann.
Ég er draugur, svaraði draug-
urinnogspurðisíðan: Oghverert
þú?
Ég er líka draugur, laug Song.
Á hvaða leið ertu? spurði
draugurinn.
Til Wan-borgar, svaraði Song.
Þá eigum við samleið, svaraði
draugurinn og þeir lögðu af stað.
Þegar þeir höfðu gengið
nokkra kílómetra sagði draugur-
inn: Þetta er alltof þreytandi.
Hvernig líst þér á að við skipt-
umst á um að bera hvor annan?
Vel, svaraði Song.
Þegar draugurinn hafði borið
Song drjúgan spöl sagði hann:
Skelfing ertu þungur; ætli þú sért
nokkuð draugur?
Dingbo svaraði: Ég er nýorð-
inn draugur, þessvegna er ég
svona þungur.
Síðan kom röðin að Dingbo að
bera drauginn sem var léttur sem
fis. Og þannig koll af kolli.
Dingbo sagði við drauginn: Ég
er nýdauður og veit ekki hvað við
draugarnir höfum mest að óttast.
Draugurinn svaraði: Manns-
hráki er það versta.
Þeir héldu nú áfram ferð sinni
þar til þeir komu að læk einum.
Fyrst óð draugurinn yfir og
heyrðist ekki hið minnsta hljóð.
Síðan kom röðin að Dingbo. en
hann óð lækinn með boðaföllum
og gusugangi.
Hvernig stendur á þessum há-
vaða? spurði draugurinn tor-
trygginn.
Dingbo svaraði: Ég er ný-
dauður og kann þess vegna ekki
að vaða hljóðlaust. Þú verður að
sjá í gegnum fingur við mig.
Þegar þeir nálguðust Wan-
borg vippaði Dingbo draugnum
upp á öxlina á sér og hélt fast.
Draugurinn æpti og orgaði og
bað Dingbo að sleppa sér, en
hann ansaði því engu og hélt rak-
leiðis inn í borgina. Þegar hann
lagði loks drauginn frá sér hafði
hann breyst í geit. Geitina seldi
hann óðar, en hrækti á hana fyrst
1 öryggisskyni til að hún brygði
sér ekki í fleiri kvikinda líki.
Fimmtán hundruð krónum ríkari
hélt hann svo leiðar sinnar.
Samtímamaður hans, Shi
Chong, hafði þennan vísupart til
málanna að leggja:
Geristfátt um geiturþœr
sem ganga aftur
Dingbo seldi draug með
gróða
dólginn lagðifyrir róða
Kamarseti
spœlir draug
fcitt sinn er Yuan Deru sat á
kamrinum sá hann draug. Draug-
urinn var tíu fet á hæð, kolsvartur
og ranghvolfdi í sér augunum.
Hann klæddist gljásvörtum
frakka og var með hattkúf á
hausnum. Og þessi draugur ætl-
aði alveg oní hann.
Deru lét sér ekki bilt við verða,
hló og sagði: Ég hef heyrt að
draugar séu hörmungin uppmál-
uð. Nú sé ég að það er engin lygi.
Draugurinn skipti Iitum af
skömm og hunskaðist út.