Þjóðviljinn - 12.06.1988, Blaðsíða 6

Vist á
stúdentagörðum
næsta vetur
Félagsstofnun stúdenta auglýsir hér meö eftir
umsóknum um vist á stúdentagörðunum fyrir
næsta skólaár.
Á Gamla og Nýja Garöi eru samtals 95 einstakl-
ingsherbergi og 3 parherbergi leigð út tímabiliö
einstaklingsherbergi og 3 parherbergi leigö út
tímabilið 1. sept.-31. maí. Á Hjónagöröum eru 4
þriggja herbergja íbúöir og 51 tveggja herbergja
íbúö þar af ein ætluö fötluöum, leigðar út tímabilið
1. sept.-31.ágúst.
Þá munu bætast viö 20 þriggja herbergja og 43
tveggja herbergja íbúðir nk. vetur á Nýjum Hjóna-
göröum.
Leiguupphæðir munu veröa frá 1. sept nk. u.þ.b.
kr. 8.000 fyrir herbergi, kr. 12.000-18.000,- fyrir
parherbergi og tveggja herbergja íbúöir og kr.
15.000.—23.000 fyrir þriggja herbergja íbúöir á
mánuði.
Þeir einir koma til greina víð úthlutun, sem fyrir-
huga reglulegt nám viö Háskóla íslands næsta
skólaár.
Umsóknir berist skrifstofu Félagsstofnunar stúd-
enta fyrir 25. júní nk. á umsóknareyðublöðum,
sem þar fást.
Félagsstofnun stúdenta
v/Hringbraut, 101 Rvk.
Nám í fiskeldi
Viltu læra fiskeldi við Kirkjubæjarskóla í Kirkju-
bæjarklaustri og útskrifast sem fiskeldis-
fræðingur eftir tvo vetur? Inntökuskilyröi: Eins til
tveggja vetra nám í framhaldsskóla eða 20 ára og
eldri ásamt starfsreynslu. Enn örfá pláss laus.
Upplýsingar gefa Jón Hjartarson, sími 99-7640,
og Þuríður Pétursdóttir, sími 99-7657.
Útboð
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar fyrir hönd
Hreinsunardeildar Reykjavíkurborgar óskar eftir
tilboöum í sorptunnur úr plasti.
Útboösgögn eru afhent á skrifstofu vorri aö Frí-
kirkjuvegi 3, Reykjavík. Tilboöin verða opnuð á
sama staö fimmtudaginn 7. júlí n.k. kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Frikirkjuvegi 3 - Sími 25800
Verkakvennafélagið
Framsókn og
Verkamannafélagið
Dagsbrún
tilkynna helgarvinnubann í fiskverkun og fisk-
vinnslu á félagssvæði félaganna frá 15. júní til 1.
september 1988.
Verkakvennafélagið Framsókn
Verkamannafélagið Dagsbrún
Elarn situr þægilega
uggt í barnabílstól
ið á það skilið!
mÉUMFERÐAR
lÍRÁÐ
Kínverskar
Uppbyggilegt dœmasafn að austan til sönnunar
„Draugareruekkitil. Þeir
sem slíku trúa koma upp um
fáfræöi sína og hjátrú og held-
ur en ekki brogaöa sýn á lífið
og tilveruna." Á þessum orð-
um hefst lítið kver sem kom út
í Peking fyrir rúmum aldar-
fjórðungL árið 1961. Þaðgæti
kallast „Ófælnisögur" á ís-
lensku eftir strák þeim sem
Jón Árnason kann frá að
greina í sínu mikla safni. Sá
kunni ekki að hræðast og var
kallaðurófælni drengurinn
fyrirvikið.
66 draugasögur eru í kver-
inu, og er það mikill samtín-
ingurúrfornumbókmenntum
Kínverja. Sögurnareigaallar
sammerkt í því að þeim er ætl-
að að sýnafram átilvistarleysi
drauga og forynja þótt með
ólíkum hætti sé, þar með er
ekki allt upp talið; öðrum
þræði eiga ófælnisögur þess-
arað blásafólki íbrjóstótta-
leysi við hvaðeina sem við er
að kljást og að hræðast hvorki
hið óþekkta né styrk þeirra
andskota sem sannanlega
eru af þessum heimi. Það er
því engin tilviljun að formála-
höfundur vitnar til Maós for-
manns og fleygra orða hans
um að amerískir heimsvalda-
sinnar séu einungis pappírs-
tígrisdýr; sannarlega skelfileg
á að líta, en með öllu meinlaus
þegar betureraðgáð.
Það var nú þá. Og skiptir
kannski ekki höfuðmáli núna
þótt kínverskir ráðamenn hafi
um sinn vingast við fornan
höfuðfjanda og komið sér upp
staðgengli.
Sex sögur úr kverinu góða
fara hér á eftir í lauslegri þýð-
ingu og er ætlað að gefa
nokkra hugmynd um meðvit-
aða kínverska draugasögu-
hefð. Hér er úr ýmsu að
moða, en áhugafólki um þjóð-
arsálfræði skal sérstaklega
bent á hve kurteisir hinir fram-
liðnu Kínverjar eru í sögum
þessum, að minnsta kosti í
samanburði við hina herfilegu
íslensku kollegaþeirra,
marga hverja. „Ég yrði þéraf-
skaplega þakklátur ef þú rót-
aðir yfir mig svolítilli mold,“
segir hauskúpan við vinnu-
manninn viðskotailla, Tian
Buman, en hafði að vísu fyrst
uppi nokkra tilburði til að ybba
sig viðhann. Hættervið að
Þórólfi bægifæti og öðrum
hryllingssögukandídötum úr
Eyrbyggju hefði þóttslík
málaleitan miðlungi hressi-
leg.
Hjörleifur Sveinbjörnsson.
Song Dingbo gómar draug
Eitt sinn þegar Song Dingbo
frá Nanyang var ungur maður fór
hann í göngutúr að kvöldi til og
rakst þá á draug.
Hver ert þú? spurði hann.
Ég er draugur, svaraði draug-
urinn og spurði síðan: Og hverert
þú?
Eg er líka draugur, laug Song.
Á hvaða leið ertu? spurði
draugurinn.
Til Wan-borgar, svaraði Song.
Þá eigum við samleið, svaraði
draugurinn og þeir lögðu af stað.
Þegar þeir höfðu gengið
nokkra kílómetra sagði draugur-
inn: Þetta er alltof þreytandi.
Hvernig líst þér á að við skipt-
umst á um að bera hvor annan?
Vel, svaraði Song.
Þegar draugurinn hafði borið
Song drjúgan spöl sagði hann:
Skelfing ertu þungur; ætli þú sért
nokkuð draugur?
Dingbo svaraði: Ég er nýorð-
inn draugur, þessvegna er ég
svona þungur.
Síðan kom röðin að Dingbo að
bera drauginn sem var léttur sem
fis. Og þannig koll af kolli.
Dingbo sagði við drauginn: Ég
er nýdauður og veit ekki hvað við
draugarnir höfum mest að óttast.
Draugurinn svaraði: Manns-
hráki er það versta.
Þeir héldu nú áfram ferð sinni
þar til þeir komu að læk einum.
Fyrst óð draugurinn yfir og
heyrðist ekki hið minnsta hljóð.
Síðan kom röðin að Dingbo, en
hann óð lækinn með boðaföllum
og gusugangi.
Hvernig stendur á þessunt há-
vaða? spurði draugurinn tor-
trygginn.
Dingbo svaraði: Ég er ný-
dauður og kann þess vegna ekki
að vaða hljóðlaust. Þú verður að
sjá í gegnum fingur við mig.
Þegar þeir nálguðust Wan-
borg vippaði Dingbo draugnum
upp á öxlina á sér og hélt fast.
Draugurinn æpti og orgaði og
bað Dingbo aö sleppa sér, en
hann ansaði því engu og hélt rak-
leiðis inn í borgina. Þegar hann
lagði loks drauginn frá sér hafði
hann breyst í geit. Geitina seldi
hann óðar, en hrækti á hana fyrst
í öryggisskyni til að hún brygði
sér ekki í fleiri kvikinda líki.
Fimmtán hundruð krónum ríkari
hélt hann svo leiðar sinnar.
Samtímamaður hans, Shi
dólginn lagði fyrir róða
Kamarseú
spœlir draug
Hitt sinn er Yuan Deru sat á
kamrinum sá hann draug. Draug-
urinn var tíu fet á hæð, kolsvartur
og ranghvolfdi í sér augunum.
Hann klæddist gljásvörtum
frakka og var með hattkúf á
hausnum. Og þessi draugur ætl-
aði alveg oní hann.
Derulét sérekki bilt við verða,
hló og sagði: Ég hef heyrt að
draugar séu hörmungin upprnál-
uð. Nú sé ég að það er engin lygi.
Draugurinn skipti Iitum af
skömm og hunskaðist út.
I
l