Þjóðviljinn - 28.09.1988, Qupperneq 16

Smári Steingrímsson,
læknir:
Það hlýtur í það minnsta að vera
betra að hafa hana en ekki neitt.
Jón Hafliðason,
rafvirki:
Ég held hún verði ekkert skárri en
sú sem er að fara frá. Ég bind að
minnsta kosti engar sérstakar
vonir við hana.
Klara Jóhannsdóttir,
skrifstofumaður:
Ég hef enga trú á henni.
Jón Sigurjónsson,
gullsmiður:
Mér líst nú hálfilla á hana ogheld-
að hún ráði ekkert við ástandið
eins og það er. Helst hefði ég
viljaö kosningar.
“SPURNINGIN™
Hvernig líst þér á næstu
ríkisstjórn?
Iris Þráinsdóttir,
í atvinnuleit:
Mér finnst bara að þessar uppá-
komur í pólitíkinni undanfarna
daga séu svo ömurlegar að ég er
hætt að nenna að pæla í þessu.
þjómnuiNN
Miðvikudagur 28. september 1988 213. tölublað 53. árgangur
SÍMI 681333
Á KVÖLDIN
C040^0
ÁLAUGARDÖGUM
681663
1
Bergsteinn Gizurarson, brunamálastjóri ríkisins, meðeintak af bæklingnum góða. Með honum á myndinni er starfsfólk Brunamálastofnunar.
F.v. Guðmundur Bergsson, Trausti Þorláksson, Guðnmlndijr Haraldsson, Halla Sigríður Þorvaldsdóttir, GuðmundurGunnarsson, Sveinbjörn
SigtryggssonogÞórG. Þorsteinsson. Mynd: Jim Smart.
Brunavarnir
Bjarga, hringja, slökkva
Brunamálastofnun ríkisins gefur út og dreifir bæklingi um viðbrögð við eldsvoða og bruna-
varnir fyrir almenning. Bergsteinn Gizurarson: Röng viðbrögð við bruna of algeng
Eldsvoðar á heimilum eru al-
gengastir eldsvoða, og flestir
þeirra sem farast I eldsvoða verða
fyrir því á heimili sínu, segir í inn-
gangi nýs bækiings Brunamála-
stofnunar ríkisins, en honum er
ætlað að kenna fólki að bregðast
rétt við ef eldsvoði verður á heim-
ilinu eða í næsta nágrenni þess.
„Röng og órökrétt viðbrögð
við bruna eru of algeng hér á
landi,“ sagði Bergsteinn Gizurar-
son, brunamálastjóri, er hann
kynnti bæklinginn á fundi með
fréttamönnum í kennslusal
Brunamálastofnunar í gær ásamt
öðru starfsfólki stofnunarinnar.
Hann sagði að ýmis mistök mætti
koma í veg fyrir í framtíðinni ef
fólk kynnti sér innihaldið, en
bæklingur þessi er prentaður í
stóru upplagi og verður honum
dreift til Íandsmanna á næstunni.
í Reykjavík og nágrenni hefur
póstþjónustan þessa dreifingu
með höndum, en úti á landi ann-
ast slökkviliðsstjórarnir dreifing-
arstarfið, að sögn Bergsteins.
Stuttir kaflar, takmarkað les-
mál og ríkulegt myndmál ein-
kenna bækling þennan, og ætti
því engum að vera ofraun að
fletta og kynna sér efnið. Bergs-
teinn sagði að áhersla hefði verið
lögð á að hafa bæklinginn eins
aðgengilegan og verða mætti, og
væri það von sín að fyrir vikið
höfðaði hann ekki aðeins til full-
orðinna heldur einnig barna og
unglinga, en efnið er að mestu
byggt á hliðstæðum útgáfum á
Norðurlöndum.
Drepið er á helstu orsakir
bruna og kemur þar fram sá
óyndislegi fróðleiksmoli að
reykingar í rúmi eru helsta orsök
bruna sem valda dauða. Nokkrar
ráðleggingar er að finna um að-
stoð við brennt fólk, þar á meðal
þá hversu mikilvægt það sé að fá
manneskju sem logar hafa læst
sig í til að leggjast niður strax, svo
hún brenni sem minnst á höfði. í
þessu skyni verði menn að láta sig
hafa það að beita valdi ef þörf
krefur, en þessu næst sé eldurinn
í fötunum kæfður.
„Fyrstu 10 mínúturnar skipta
sköpum," segir enn í bæklingi
Brunamálastofnunar. Ennfrem-
ur að við eðlilegar aðstæður í
þéttbýli líði allt að 10 mínútur þar
til slökkviliðið mæti á brunastað
og að þessar mínútur geti ráðið
úrslitum um það hvort stórbruni
verði og jafnvel manntjón.1
Áhersluröðin á því að vera þessi:
Fyrst á að bjarga fólki og dýrum,
síðan á að hringja í slökkviliðið,
og þá fyrst er orðið tímabært að
fara að hugsa fyrir því að slökkva
eldinn, ef það er þá gerlegt.
Vikið er að brunafræði og
helstu útgönguleiðum ef svo ber
undir, og einnig fá reykskynjarar
og handslökkvitæki sinn skerf af
umfjölluninni. Það er svo í takt
við annað á þessum velmektar-
dögum einkabflsins að honum er
helgaður sérstakur kafli.
Hér hefur verið drepið á fáein
atriði í bæklingi Brunamálastofn-
unar, en fjölmargt annað má tína
til, og er til dæmis fjallað um
feitarpotta og -pönnur undir
þessu sjónarhorni heimilisbruna-
varna; hjólhýsi, reykháfa, úti-
grill, tjöld, og eld í gróðri.
Á forsíðu eintaka þeirra sem
dreift verður í höfuðborginni er
prentað símanúmerið hjá
Slökkviliði Reykjavíkur, en á
landsbyggðareintökunum verður
skilin eftir eyða fyrir viðeigandi
símanúmer á hverjum stað, að
sögn Bergsteins. í formála bækli-
ngsins hvetur brunamálastjóri
væntanlega viðtakendur til að
kynna sér efni hans vel, þar sem
það gæti komið sér vel síðar. Skal
hér heils hugar tekið undir þessa
hvatningu.
HS