Þjóðviljinn - 30.05.1989, Blaðsíða 7

VIÐHORF
Opið bréf til Odds Júlíussonar vetkamaims
Sæll salt fiskjar, vaki frjórrar
moldar, snauður vinur snauðra.
Ég byrja þetta bréf til þín í Þránd-
heimi á þjóðhátíðardegi Norð-
manna 17. maí. Útkastið hripa ég
með vaxlit á borðdúk úr pappír.
Þaö er svo agalega vinsælt núna,
á veitingastöðum, að leyfa full-
orðnum að lita.
Við eigum það kannski eftir,
Oddur að teikna Heimaklett á
pappírsborðdúk á uppaveiting-
astað með félaga Napóleón okk-
ur til birtu og listrænnar hand-
leiðslu. í þetta sinn læt ég mér
nægja bjór og norskt „lökeböff".
Þær fréttir hafa borist mér
Oddur, að Berti sé farinn til Par-
ísar sem ambassador. Að hann
hafi fengið nokkur árslaun verka-
manna fyrir að sitja ekki á þingi
og þiggi að auki hálf árslaun
verkamanna á mánuði fyrir að
skála við Frakka. Er þetta rétt?
Ef svo er, ertu ekki fúll yfir þessu
félagi?
Því er einnig hvíslað að mér að
þetta gerist þegar félagar okkar
allaballar halda í stjórnartaum-
ana.
Ég heyri einnig að menntuð
möppudýr hafi fengið 17%
launahækkun við síðustu kjara-
samninga. Aðrir blýantsnagarar
eiga víst að hafa fengið eitthvað
minna.
Svo var einhver að rugla um
það að fiskverkunarfólki hefði
verið tjáð að útrými til frekari
launahækkana til þess væru ekki
fyrir hendi.
Far vel frans.
Þetta og þvíumlík tíðindi kalla
ég „þú lýgur þessu“-fréttir.
Þær lýsa siðleysi á stigi sem ein-
ungis hefur höfðað til bananalýð-
velda hingað til.
Þessu fer fram í landi sem
kennir stjórnskipulag sitt við lýð-
ræði, ákveðið á Þingvöllum 1944
þar sem blóðið streymdi örar í
æðum en rigningin yfir höfðum
landsfeðranna.
Ég heyri líka Óddur að tveir
veitingamenn sem við þekkjum
hafi nýlega farið á hausinn. Ann-
ar í orðsins fyllstu merkingu en
hinn hafi selt fyrirtækið skyld-
mennum, daginn áður en hamar-
inn féll. Lifi frjálshyggjan félagi,
og þá sérstaklega rétturinn til að
ganga aftur. Enn á ný, enn á ný.
Heldur þú að foreldrar okkar
hefðu sungið jafn hátt og þau
gerðu á Þingvöllum 1944, ef þau
hefðu getað séð fram til ársins
1989?
Of mikið
af engu
Það sem virðist hrjá ísland í
dag er að landið er fullt af fólki
sem er ekki neitt. Herskarar
manna lifa á því í dag að byggja
loftkastala sem ekki skila þjóð-
inni neinum arði.
Iðnaðarmenn byggja orðið
upp á vonina að fyrirtækið nái að
borga þeim áður en það fer á
kóngi, er klappað lof í lófa á
sjálfstæðisflokksfundum víðsveg-
ar um landið. Þar hafa ekki risið
mörg hús undanfarið Oddur.
Hægri stefna í stjórnmálum er
ekki lengur fyrir hendi. Allir
leggjast á eitt við að forða sér og
sínum á kostnað annarra.
Vinstri stefnan er haldin sama
mænuskjögrinu. Menn tala þar
tungum sem ekki tilheyra þeim er
byggja hugmyndafræði sína á
jafnræði og rétti allra manna til
mannsæmandi lífs.
ur. Ég á að sjálfsögðu við lág-
launafólkið Oddur, sem er ríg-
bundið á klafa lélegustu kjara-
samninga sem fyrirfinnast í
landinu. Hækki menn skörina er
hætta á að einhver móðgist.
Það flökrar oft að mér, þú
maður sem slóst spons úr kari
fullu af blóði og slógi, við lestur
dagblaða að lýðræði á íslandi sé
ekki lengur til. Kusum við þetta
yfir okkur?
Svarið er já.
Sögðust þeir ætla að stjórna
„Allirstjórnmálamenn krefjastþó fórna, en
því miður bara afþeimsemfórnað hafa öllu
aftur og aftur. Ég á að sjálfsögðu við
láglaunafólkið, Oddur. “
hausinn, eða eigandinn selji það
konu sinni.
Sjómenn róa upp á krítina sem
útgerðarmaðurinn krunkaði út í
bankanum sem gekk á undan
með slæmu fordæmi og varð
gjaldþrota án þess að fara á haus-
inn.
Verkamenn vinna sig til húðar
til að geta sýnt fram á að þeir séu
lánshæfir.
Ungt fólk giftir sig í þeirri frá-
leitu trú að ekki fari fyrir þeim
eins og félögum þeirra sem marg-
ir hafa skilið eða hengt sig á snaga
yfir skuldunum.
Ráðuneytin eru umsetin opin-
berum starfsmönnum sem ekki
treysta sér lengur til að gera súpu
af lánuðum nagla.
Frjálshyggjumenn sem hróp-
uðu hvað hæst fyrir nokkrum
árum um mátt og megin hins
sterka og að hinr ættu að fara á
hausinn gera bisness í því að selja
þrotabú vinum og vanda-
mönnum.
Hægri menn, ótvíræðir upp-
hafsmenn þessarar stefnu, kann-
ast ekki lengur við króann og
vilja helst ekki tala umhann. Ein-
um og hálfum miljarði er hent
fyrir endurnar á Tjörninni, og
„okkar manni í borginni" Bubba
Framámenn verkalýðshreyf-
ingarinnar hafa látið blekkjast
inn í hugtakafrumskóg eigenda
fjármagnsins án þess að eiga það-
an afturkvæmt. Þeir eru í dag
handhafar máttlausra titla í stað
valds byggðs á trausti umbjóð-
enda.
Stjórnmálamennirnir á vinstri
vængnum hafa einnig glapist inn í
völundarhús miðjumoðs og að-
gerðarleysis.
Skyldleykinn við marxismann
kemur ekki fram nema á kosn-
ingafundum, og þá ekki nema
einhver út í sal sé það „vitlaus“ að
hann bryddi upp á kommúnisma í
fyrirspurn.
Ég giska á, Oddur, gamla
brýni, að þó nokkrir flokksfé-
lagar okkar, sem eru bundnari
flokknum framar hugsjóninni séu
nokkrum sinnum búnir að kalla
þig fífl, ef þér hefur orðið á að
spyrja þá grundvallarspurninga
úr kommúnismanum sem Al-
þýðubandalagið hefur brotið
gegn undanfarið. Það virðist vera
svo að þeir sem þiggja laun fyrir
að fylgja hugsjóninni gleymi
henni fyrst.
Allir stjórnmálamenn krefjast
þó fórna. Því miður bara af þeim
sem fórnað hafa öllu aftur og aft-
svona? Þar hlýtur svarið að vera
nei. Þá er lýðræðið dautt vinur,
því handbendi hins gráa fjár-
magns sitja við völd og þeir fella
fjármagnið að sínum þörfum og
engra annarra.
Maðurinn sem setur sjálfan sig
á hausinn eftir að hafa selt fyrir-
tæki sitt dóttur sinni er glæpa-
maður sem ekki á skilið vernd
lagabálka fyrir uppátæki sín.
Hann er bein ástæða fyrir verð-
hækkunum á vöru og þjónustu.
Hann gerir önnur fyrirtæki gjald-
þrota. Svona lýð höfum við ekki
efni á Oddur. Þegar slíkt er orðið
lenska hér á landi er ekki um ann-
að að ræða en skera upp herör,
því þá er komið fyrir íslendingum
eins og dýrunum í dýragarði
Orwells. Svínin farin að ganga
upprétt.
Lítil saga
af rauðskinna
Mér dettur ekki til hugar
Oddur minn að segja þér að tími
sé til kominn að feta í fótspor
Kvennalistans og stofna
stjórnmálaflokk byggðan upp af
verkafólki. Þú hefur örugglega
velt því fyrir þér sjálfur. Hins
vegar ætla ég að gera samanburð
á tveimur sögulegum atburðum
og óska þér örlaga.
1944 17. júní varð ísland sjálf-
stætt. Þá safnaðist fólk saman á
Þingvöllum. Síðan þá hafa ís-
lendingar tapað enn meira sjálf-
stæði.
1889, við Wounded Knee í
Ameríku, sem er vestan við
Eyjar, mættust herir indíána og
hvítra manna. Ástæðan var að
indíánarnir ætluðu að leggja nið-
ur vopn fyrir fullt og allt. Menn
voru frekar stressaðir á stöðunni,
hvítu mennirnir þó ívið verri.
Afvopnunin gekk þó stórslysa-
laust fyrir sig. Indíánarnir gengu
fram og köstuðu vopnum sínum
að fótum hvíta mannsins. Það vill
segja allir nema einn. Gamall
stríðsjálkur sem farinn var á
heilsu og orðinn heyrnarlaus.
Enginn hafði sagt honum frá því
að menn ætluðu að leggja niður
vopn sín við Wounded Knee.
Hann hélt að ætlunin væri að
berjast og vonaðist til að geta lok-
ið ævi sinni eins og hann hafði
eytt henni, í baráttu við hvíta
manninn.
Er komið var að honum að
leggja niður vopn skildi hann
ekki hvers til var ætlast af honum
og færðist undan.
Hermenn söfnuðust og hröktu
gamla stríðsmanninn undan sér.
Hann hörfaði, samtímis sem
hann hrópaði á hjálp félaga
sinna. Enginn lyfti fingri til að
koma honum til aðstoðar. í ör-
væntingu sinni skaut hann upp í
loftið.
Þá fengu hvítu mennirnir móð-
ursýkiskast og slátruðu fjölda
indíána sem enga vörn gátu sér
veitt.
Þessa atburðar minnast indíán-
ar enn í dag.
Spurningin er hvort þeir hefðu
lagt niður vopn 1889, hefðu þeir
vitað fyrir þróunina á sambandi
hvíta mannsins og indíánanna.
Sömu spurningar spurði ég þig
áður í þessu bréfi Oddur um
hvort foreldrar okkar hefðu
sungið jafnhátt 1944 ef þau hefðu
séð þróunina fram til 1989.
Ég óska þess samt vinur minn,
að þú hlustir aldrei á tal um vopn-
ahlé og óska þér góðs dauðdaga
með hreinni samvisku.
Lifðu heill ætíð.
Gunnar Kári Magnússon
Þrándheimi 17. maí
Gautaborg 20. maí
AUGLÝSINGAR - AUGLÝSINGAR
Tölvubókhald
Opinber stofnun óskar eftir að ráða starfsmann
til að annast bókhald, þ.e. merkja, færa,
stemma af.
Leitað er að viðskiptafræðing eða manni með
sams konar reynslu og þekkingu.
Félag
járniðnaðarmanna
Skemmtiferð 1989
Umsóknir sendist á auglýsingadeild Þjóðviljans
fyrir 6. júní n.k.
Psoriasissjúklingar
fyrir eldri félagsmenn og maka þeirra verður
farin laugardaginn 24. júní. Ferðast verður um
Suðurland.
Lagt verður af stað frá skrifstofu félagsins kl. 9
fyrir hádegi. Upplýsingar og skráning á skrif-
stofunni, sími 83011.
Stjórn Félags járniðnaðarmanna
Ákveðin er ferð fyrir psoriasissjúklinga 20. ág-
úst nk. til eyjarinnar Lanzarote á heilsugæslu-
stöðina Panorama.
\
Þeir, sem hafa þörf fyrir slíka ferð, snúi sér til
húðsjúkdómalækna og fái vottorð frá þeim.
Sendið það merkt pafni, heimilisfangi, nafn-
númeri og síma til Tryggingastofnunar ríkisins,
Laugavegi 114, 3. hæð.
Umsóknir verða að hafa borist fyrir 23. júní.
Frá Fósturskóla íslands
Vegna verkfalls framlengist umsóknarfrestur
um skólavist til 9. júní.
Þá er ennþá möguleiki fyrir fóstrur að sækja um
nám í framhaldsdeild sem starfrækt verður
næsta skólaár.
AUGLÝSINGAR
Tónlistarskólinn
á Kirkjubæjarklaustri
óskar að ráða skólastjóra frá og með 1. ágúst
n.k. Gott húsnæði í boði. Nánari upplýsingar
veita skólastjóri í síma 91-79551 og formaður
skólanefndar, Ragnheiður Júlíusdóttir, í síma
98-71387.
A
Atvinnumiðlun
skólafólks í Kópavogi
Ákveðið hefur verið að kanna atvinnuhorfur
skólafólks í Kópavogi í sumar. Þeir skólanem-
endur sem eru orðnir 16 ára, þ.e. fæddir 1972
eða fyrr og ekki hafa tryggt sér vinnu í sumar,
eru beðnir að láta skrá sig hjá atvinnumiðlun
skólafólks að Fannborg 2 (félagsheimilinu), 2.
hæð, gengið inn um suðurdyr. Atvinnumiðlunin
verður opin daglega milli kl. 13 og 15. Síminn er
41444.
Tryggingastofnun ríkisins
Skólastjóri
Vinnumiðlun skólafólks
Þriðjudagur 30. maí 1989 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7