Þjóðviljinn - 22.12.1989, Qupperneq 3

Þjóðviljinn - 22.12.1989, Qupperneq 3
Gulltryggði vínkjallarinn ísland á forsíðum heimsblaðanna Fátt gleöur hjarta landans meira en þegar fósturjörðin kemst á forsíöur heimsblaöanna. Því það gerist skiljanlega ekki oft að heimsbyggðin man eftir þessu litla eylandi norður í höfum. Það ætti því að gleðja okkur í skammdeginu að lesa eftirfar- andi frétt úr ítalska stórblaðinu La Stampa, þótt hún sé orðin rúm- lega ársgömul. Italir kalla ekki allt ömmu sína þegar um hneykslismál er að ræða og hafa þarlendir fjölmiðlar yfirleitt úr nægum hneykslis- sögum að moða af innlendum vettvangi. Engu að síður varð áfengismálið í Hæstarétti íslands ítalska blaðamanninum Enrico Benedetto tilefni eftirfarandi fréttapistils frá íslandi, sem birtist á forsíðu La Stampa 27. nóvem- ber1988: Vínhneigð og vodkasmygl hafa kostað íslenska varaforsetann, Magnús Thoroddsen, embættið, en hann sagði af sér embætti síð- astliðinn föstudag eftir að „áfeng- ishneykslið“ var farið að ógna ríkisstjórninni. Þetta er saga í víkingastíl, blönduð suðrænni slægð en óhugsanleg annars staðar en á ís- landi, sem er eina landið í víðri veröld - að löndum Múhameðs frátöldum - sem hefur lýst til og með bjórinn ólöglegan. Thoroddsen er stæðilegur herra á miðjum aldri og á að baki glæstan feril sem lögmaður og forseti hæstaréttar landsins. Þar urðu líka upptök ógæfunnar. Samkvæmt íslensku stjórnar- skránni er það svo, að þegar for - seti lýðveldisins er fjarverandi kemur hið æðsta dómsvald í hans stað ásamt með forseta þingsins. Það var Thoroddsen aufúsustarf, ekki síst þar sem það reyndist hið ljúfasta mál að gerast staðgengill hinnar ástsælu Vigdísar Finn- bogadóttur forseta: engin stjórn- unarábyrgð, fegursta einbýlishús í hjarta Reykjavíkur og hvítkalk- að sveitasetur með útsýni til Atl- antshafsins, búsmala, og stóði í túni. Þó voru það ein forréttindi sem lokkuðu sérstaklega: að geta höndlað vín og sterka drykki skattfrjálst. Ein flaska af Chivas Regal kostar hundrað þúsund lír- ur á íslandi, tíu flöskur af koníaki gera stólpatekjur og áfengiseign getur jafnast á við fasteign. Ekki nema sanngjarnt að forsetinn hafi heimild til að panta nokkrar flöskur til opinberrar risnu án þess að þurfa að kosta til heiman- mundinum. Thoroddsen gerði hins vegar betur: Á ellefu mánuðum lætur hann senda sér 1440 Johnny Walker, en þó oftar vodka. Hann er hændur að þeim rússneska, sem kemur í miklu magni til landsins handa 60 auðnulausum embættismönnum rússneska sendiráðsins í bænum. Starfið í hæstarétti gefur nægar tómstundir: það þarf ekki annað en að sjá fangelsisboruna í Reykjavík umlukta grjótmúr sem er tæplega tveggja metra hár, til þess að skilja að réttarhöld hér eru fátíð og meira upp á grín en alvöru og ná sjaldan upp í hæsta- rétt. Þannig sér herra Thorodd- sen tíma sínum betur varið í vodka-partíum en á hinum þrautfúlu ríkisráðsfundum. Hann skortir ekki glaða gesti í þessu lútherska landi sem lítur á áfengið eins og synd, lausbeislun og stöðutákn, og þar sem bind- indishreyfingin er áhrifamikil á þingi. Eftir veisluna upphefst heimil- issmyglið, flöskum dreift til kunningja með hagnaði. Og hjá áfengiseinkasölunni fer menn að gruna ýmislegt: allar þessar áfengissendingar myndu duga til þess að halda allri diplómatahirð- inni í bænum á stöðugu kennder- íi. Hún reynist hins vegar ekki hafa fengið deigan dropa hjá herra Thoroddsen. Hneykslið lítur dagsljósið á þriðjudegi. Morgunblaðið birtir tölu smánar- innar: 1440, og á íslandi fer allt á annan endann. Dómarinn neitar í fyrstu, en snýst síðan til varnar: „Þetta fólst í embættisheimild minni“. En Alþingi, stofnað á X öld, lætur sér ekki segjast. Rfkis- stjórnin hélt neyðarfund í fyrra- dag. Á dagskrá fundarins: vodka og Johnny Walker. Thoroddsen fær lausn frá störfum. Á eftir fylg- ir afsögn: úr þessu getur hann drukkið til þess að gleyma. Um leið nota sumir tækifærið til þess að söðla vandlætingar- hrossið og heimta hertari áfengis- hömlur: það nægir ekki að áfengi sé aðeins falboðið í einhverri skuggalegustu byggingu Reykja- víkur á svimandi háu verði og að- eins á morgnana og aldrei á hátíð- um: „Það verður að takmarka bjórstreymið við tollfrjálsu versl- unina á flugvellinum" segja bind- indisforkólfarnir á þinginu, og heimta að settar verði sömu regl- ur og giltu fram til síðasta vors, þegar öl var gefið frjálst að hluta. Þeir höfðu kannski gleymt þeim ófáu íslendingum sem fara í flug- ferðir einungis til þess að drekka sig kennda í dagrenningunni (öll flug til Evrópu hefjast fyrir sólar- upprás) og halda síðan drykkj- unni áfram þegar á áfangastað er komið. En í þeim heljarkulda Söluskattur Viðurlög falla á sökuskatt fyrir nóvembermánuð 1989, hafi hann ekki verið greiddur í síðasta lagi 27. desember. Viðurlög eru 4% af vangreiddum söluskatti fyrir hvern byrjaðan virkan dag eftireindaga uns þau eru orðin 20%, en síðan reiknast dráttarvextirtil viðbótar fyrir hvern byrjaðan mánuð, talið frá og með 16. janúar 1990. Fjármálaráðuneytið Le cantine d'oro, uno scandalo islandese ■ " _ .. .. nn„nnniin Aicniinn iniztano 1 I nnallaDrimavcrascorsaquai REYKJAVIK — Sbomie e contrabbando dl vodka sono costate il posto a Magnus Thoroddsen, vicepresidente lslandese, dimessosi venerdi fra la pubblica costemazione quando ormai lo -scandalo ai- colico- stava per travolgere 11 govemo. E’ una storia vichinga, con punte di furberia medlterra- nea ma inconcepibile per qua- lunque altro Paese che non sia llslanda, unico in tutto il mondo — musulmani esclusi — ad aver messo fUorilegge persino la blrra. Thoroddsen, robusto signo- re di mezza etá, ha alle spalle una brillante carriera gluridi- ca, al punto da essere nomlna- to presldente della Corte Su-. prema. 1 guai cominciano qui. Secondo la Costituzione islan- dese, lnfattl, quando il capo dello Stato é assente o impedi- to, gji subentra la massima au- toritá giuridica, in tandem con lo speaker del Parlamento. Thoroddscn si presta volen- tieri, tanto piú che sostituire Vlgdis Finnbogadottir — ama- tissima Presidente — risulta molto piacevole: nessuna/ re- sponsabiMtá di govemo, un bellissimo villino nel cuore di Reykjavik e una fattoria dalle bianche mura che guarda l'A- tlantico, con bestiame, cavalli, terra buona. Ma un privilegio, soprattut- to, gli fa gola: quello di poter acquistare senza tasse vinl e li- quorl Un Chivas Regal ln Islanda costa centomila lire, dieci bottiglie di cognac fanno uno stipendio e l'alcol puö in- goiare cospicui patrimoni. Giusto che U Preside.jte possa ordinare per banchetti ufflciali qualche bottlglla senza sban- carc l'erario. Thoroddsen, peró, le imbo- sca. In undici mesi se ne fa consegnare alla spicciolata 1440. Johnny Walker, ma an- cora plú spesso vodka. Gli pia- ce quella russa, che giunge in grandi quantitá per i settanta, inoperosi dipendenti dell’am- basdata sovietica. n lavoro in tribunQle láscia ampi spazi: basta vedcre la prigione-cottage di ReyKJavik, con 11 suo muretto alto neppu- re due metri per captre che i processi qui sono ran e un po- co naií, quasi mai giungono in Cassazione. Cosi il signor Tho- roddsen inizla a preferire i vo- dka-party all'austera Camera di Consiglio. Trova ospiti en- tusiasti in un Paese luterano i che vive l'alcol come peccato, 1 trasgresslone, status symbol e I dove gll astemi sono lobby for- I te ma non vincentc. Dopo i party. arriva 11 con- trabbando domestico, le bot- tiglie cedute in giro con qual- che marglne di guadagno. E al A PAGINA 11 Ladragedei carabinieri II magistnrte nonsapeva delladonnaferita di Plerangolo Sapegno Monopollo Alcolico Inizlano i sospetti: tutti quei preUevi ba- sterebbero a ubriacare llntero corpo dlplomatico, che invece Thoroddsen lascia deplorevol- mente a secco. Lo scandalo salta fuori martecU. n Morgun- bladid pubbUca la clfra deUa vergogna, 1440, e l’Islanda alU- bisce. n giudice prima nega, poi si difende: *Era nelle mie prerogative*. Ma l'Althing, il Parlamento fondato nel X se- colo, rumoreggia. L’altro ieri sl riunisce U govemo in seduta d’emergenza. All'ordlne del giomo, vodka e Johnny Wal- ker. Thoroddsen viene scari- cato. Scguono le dimissioni: ora potrá bcre per dlmentica- Intanto qualcuno glá caval- ca la tigre deUo sdegno per ri- pristinare U proíbizionismo. non basta che gU alcoUci siano venduti nel piú tetro etUöcio di Reykjavik, a prezzi mozzaöa- to, solo la mattina, mai duran- te le feste. -La birra venga confinata nel duty free shop deU’aeroporto* tuona U parti- to astemio, come accadeva si I no aUa primavcra scorsa quan- do U govemo introdusse una parziale UberaUzzazlone. Si dl- mentica, forse, i non pochi islandesi che volavano solo per bere o le sbronze aU’alba (tutti i voU per l’Europa decol- lano in ore antelucane) dietro U check-in, destinate spesso a prosegulre nel Paese d'arrivo. E nel gelo del vento artico non sará facUe indurre gU isolani a bere aranciata. Del resto, nel Paese con 1 minore inquinamento de mondo. la massima longevitá (ottant’anni circa), dodlci Ubr pro capite letti ogni anno — quintuplo che in Italla—e una percentuale di tossicoman che tutta l’Europa invldia, vizlo deve pure trovare qual- che angolo in cul annldarsL Per ora, ha pagato Thorod- dsen, la pecora nera, in fúturo si vedrá. Ma anche l’altro vice- prcsidente, scrivono i giomaU, non ha la fedlna alcoUca lm- macolata: le suc cento botti- giie quasi-gratis é riuscito a scolarsele. Ennco Benedetto sem ríkir í heimskautarokinu mun það reynast torleyst þraut að þvinga eyjarskeggja til að súpa límonaði. En þegar öllu er á botninn hvolft, þá hljóta lestirnir að finna sinn samastað einnig í þessu landi sem státar af minnstu mengun í heiminum, mesta langlífi (ca. 80 ár), tólf bókum lesnum á mann á ári (fimmfalt á við Ítalíu), og hlutfallstölu eiturlyfjasjúklinga sem mun vera öfundarefni allra Evrópulanda. í þetta skiptið var það herra Thoroddsen sem fékk að leika svarta sauðinn, hvað svo sem verður. En blöðin segja að hinn varaforsetinn hafi ekki heldur óflekkað áfengisvottorð: honum mun hafa tekist að hesthúsa einar hundrað flöskur nær endur- gjaldslaust. -Enrico Benedetto Ó%náveiá/a fy&iv- fvo-: 1 fioÁJu ^/pamem/evt-tjfeéiiam meá áólievjaAu/tu. 4 rúiuSun ^uná/cJnauéAiieiSur meá Antjöxó,. Sfye'r úí fíom víA /cenóa/jéi o<j fiœsjiieeja ión/iil ÓAamC <jö^u<j«m /rij/c/ í ýa//e<fu <j/oM. Osta- og smjörsalan sf. AUK/SlA k9d21-46ð

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.