Þjóðviljinn - 21.09.1990, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 21.09.1990, Blaðsíða 7
nú um stundir fer því íjarri að Solzhenítsyn sé sá eini, sem efast um eða telur óhugsandi að Sovét- ríkin geti haldið áfram að vera til sem sambandsríki þeirra 15 lýð- velda, sem aðild eiga að þeim. Sérstaklega þykjast margir sjá framundan hættu á vaxandi árekstrum Rússa/slava annars- vegar og hinsvegar íbúa tyrk- nesku og íslömsku lýðveldanna suður frá. I þeim lýðveldum magnast íslamstrú í bland við þjóðemis- hyggju og þessu fólki hraðfjölgar á sama tíma og slövum fjölgar lítt eða ekki, líkt og er annarsstaðar í Evrópu. A síðustu mánuðum hafa birst i blöðum skrif sovétríkja- fræðinga, sem telja skynsamleg- ast fyrir Rússa að stefna að skipt- ingu sovéska sambandsríkisins milli rétttrúnaðarkristinna slava og íslamskra tyrkja - nokkumveg- inn eins og Solzhenítsyn stingur nú upp á. ANC samþykkir aö ræöa við Inkatha Óttast að stjórnvöld hyggist nota óöldina sem átyllu til að bæla niður starfsemi samtakanna Forusta Afríska þjóðarráðs- ins (ANC), helstu samtaka suðurafrískra blökkumanna, ákvað í gær að verða við þeirri kröfu Mangosuthus Buthelezi, ieiðtoga súlúska flokksins Ink- atha, að forustumenn beggja þessara aðila tækju upp við- ræður sín á milli. Milli ANC og Inkatha hefur verið fjandskap- ur með miklum manndrápum árum saman og síðan 12. ágúst hefur sannkallað stríðsástand ríkt í blökkumannaútborgum Jóhannesarborgar vegna átaka þeirra á milli. Um 760 manns hafa verið drepnir í þeim viður- eignum. ANC, sem lítur á sig sem samtök allra suðurafriskra blökkumanna jafnt og raunar allra suðurafrískra apartheidandstæð- inga, hefúr til þessa opinberlega neitað að taka upp viðræður við Inkatha. Nú hefur hinsvegar kom- ið ffam að viðræður milli aðila þessara hafa farið fram með leynd. ANC gerir ráð fyrir að samninganefndir frá þeim báðum taki þátt í opinberu viðræðunum. I þeim nefndum verða þeir að lík- indum báðir, Buthelezi og Nelson Mandela, varaforseti ANC og raunverulegur aðalleiðtogi sam- takanna. En Buthelezi hafði ætl- ast til að þeir Mandela ræddust við einir. Akvörðin um að ganga að kröfu Inkatha um viðræður var tekin á þriggja daga neyðarfundi framkvæmdanefndar ANC, þar sem ofbeldið í útborgunum var til umræðu, sem og ráðstafanir þær sem stjómvöld hafa nú gripið til í þeim tilgangi að binda enda á hryðjuverkin, að þeirra sögn. Beitir stjómin til þess rækilega vopnuðum her- og lögreglusveit- um, sem á mánudag vom sendar til útborganna, þar sem ófriðurinn hefur verið mestur. Meðal ráð- stafana sem yfirvöld hafa í hyggju í þessu sambandi er að setja girð- ingar með hárhvössum vír á milli hverfa ANC- og Inkathaliða. ANC heldur því fram að raunvemlegi tilgangurinn með þessum aðgerðum sé að bæla nið- ur starfsemi ANC í útborgunum, handtaka liðsmenn samtakanna og innleiða á ný í raun neyðar- ástandið, sem afnumið var ekki alls fýrir löngu. Gera má ráð fyrir að ótti ANC við aðgerðir þessar hafi átt vemlegan þátt í því að for- usta samtakanna ákvað að ganga opinberlega til samningavið- ræðna við óvini sína í Inkatha. Vopnaðir liðsmenn Inkatha (Soweto - llklegt er að apartheidsinnar ( her og lögreglu hafi rétt þeim hjálparhönd gegn ANC. Illir andar Malayandi Kamiagi, 24 ára gömul verksmiðjustúlka í Pen- ang, Malajsíu, lést á laugardags- kvöld eftir að Kumara Goh Chin Hock, 23 ára gamall miðill, hafði hellt yfir hana steinolíu og kveikt i. Gerði hann þetta til að reka út úr stúlkunni illa anda, sem álitið var að hún væri haldin. Faðir stúlk- unnar og tvær systur vom við- stödd og létu þetta gott heita, þar eð miðillinn sagði þeim að stúlk- an yrði jafngóð afbmnasámnum á einum eða tveimur dögum. A mánudagsmorgun, þegar engin lífsmörk sáust enn á Malayandi, hringdi fjölskylda hennar á lög- regluna. Fjðrða mesta verslunarveldið Benelúxríkin þrjú, Holland, Belgía og Lúxembúrg, hafa til at- hugunar að reyna að komast í klúbb „þeirra sjö ríkustu“, sem halda leiðtogaráðstefnur annað veifið og samræma viðhorf sín í efnahagsmálum. I „klúbbnum" em nú Bandaríkin, Japan, Vestur- Þýskaland, Bretland, Frakkland, Ítalía og Kanada. Framámenn í Benelúxlöndum stefna að því að þau gangi í þennan máttuga fé- lagsskap sem einn aðili, verði sem sé áttundi félagi „klúbbsins“. Mark Eyskens, utanríkisráðherra Belgíu, bendir á í þessu sambandi að sameiginlega séu ríkin þijú fjórða mesta verslunarveldi heims. Ofar em aðeins Bandarík- in, Japan og Véstur-Þýskaland. 20% grunnskóla- nemenda þurfa á sérkennslu að halda A Us eru um 2400 nemendur í ™ grunnskólum Reykjavíkur sem þurfa á séraðstoð að halda í námi og eru þá undanskildir þeir nemendur sem sem sækja sérdeildir og sérskóla vegna fötlunar. Þessi nemendafjöldi jafngildir því að um 17-18 grunnskólanemendur af hverj- um 100 þurfi á sérkennslu að halda. Samkvæmt mati stjómenda gmnnskóla borgarinnar sl. vor er þörfin fyrir sérkennslu um 4100 kennslutímar á viku, en mennta- málaráðuneytið úthlutar þeim að- eins 3100 vikustundum til sér- kennslu. Af þessu má ljóst vera að þörfinni fyrir sérkennslu er langt í frá að vera fúllnægt. Að sögn Aslaugar Brynjólfs- dóttur, fræðslustjóra i Reykjavík, er erfitt að segja til um hver þörf- in er nákvæmlega, enda er hún breytileg og í stöðugu endurmati. -Það er þó alveg ljóst að sam- kvæmt þessu mati stjómenda gmnnskóla borgarinnar er þörf fyrir mun fleiri tíma til sérkennslu en nú er. Stór hluti á viö lestrarörðugleika að etja Áslaug sagði að stór hluti þeirra nemenda sem þyrflu á sér- kennslu að halda ættu við lestrar- örðugleika að etja. - Það má reikna með því að um 10- 12% nemenda eigi í strögli við lesturinn, sagði Ás- laug. - Sem betur fer eiga ekki allir þessir nemendur við stórvægileg vandamál að glima, en það em þó nokkrir sem eiga í alvarlegum örðugleikum með leslurinn. Aslaug sagði að þar við bætt- ist að rekja mætti sérkennsluþörf fjölmargra nemenda til félags- legra og tilfinningalegra þátta og hegðunarvandamála sem oft væm afleiðing en ekki orsök fyrir vandamálum nemenda í námi. - Baminu þarf að líða vel svo það geti nýtt hæfileika sina til náms og starfs, sagði Áslaug. Þörfin mest í Reykjavík - Reykjavík var alltaf sér á báti hvað sérkennsluna varðar. Fyrir nokkram árum var tekinn upp sá háttur að nota ákveðið margfeldi af nemendatölunni til að ákvarða kennslustundafjölda til sérkennslu. Síðan hefur vand- inn hlaðist upp í Reykjavík, sagði Arthúr Morthens, sérkennslufull- trúi hjá Fræðsluskrifstofú Reykja- víkur. Hann sagði að menntamála- ráðuneytið miðaði við ákveðinn stuðul þegar reiknaður væri út sá tímafjöldi sem félli í hlut hvers og eins. Samkvæmt tillögu nefhdar um skipulag sérkennslu var upp- haflega ráð fýrir gert að tímafjöld- inn réðist af stuðlinum 0,29 á fýrstu 1700 nemenduma og 0,25 á nemendur þar umfram. I meðferð ráðuneytisins var hins vegar ákveðið að miða við stuðlana 0,25 og 0,23. - Hefði verið farið eftir tillög- um nefndarinnar hefði það þýtt að gmnnskólum borgarinnar hefði verið úthlutað 3500 kennslustund- um á viku í sérkennslu í fýrravet- ur í stað 3100 tímum. Það sér hver heilvita maður að með þessu móti dregst Reykjavík óhjákvæmilega aftur úr öðmm fræðsluumdæmum þar sem nemendur em mun færri og skólar minni, sagði Arthúr. Áslaug sagði að ýmisleg rök mætti færa fýrir því, að sér- kennsluþörfin væri meiri í Reykjavík en úti á landi. - Reykjavík er orðin hálfgild- ings stórborg með öllum þeim kostum og göllum sem því óhjá- kvæmilega fylgir. Þar af leiðandi er nokkuð víst að félagsleg vanda- mál em hér meiri. Þá má nefna að oft á tíðum hafa foreldrar þeirra bama sem eiga við einhver vand- kvæði að etja afráðið að flytjast til í BRENNIDEPLI Sérkennslan eins og íhlaupavinna. Um 200 kennarar í grunnskól- um borgarinnar gripu í sérkennslu sl. vetur. Þar af kenndi helm- ingurinn innan við fimm stundir á viku í sérkennslu. Aðeins 40 menntaðir sérkennar- ar í Reykjavík Reykjavíkur þar sem auðveldara er um vik að leita þeirrar sérfræði- aðstoðar sem böm þeirra kunna að þurfa á að halda. Af þessum sökum er ekki óeðlilegt að ætla sem svo, að þörf- in fýrir sérkennslu sé meiri hér í Reykjavík en víða annarsstaðar, sagði Áslaug. Klipiö af sérkennslukvóta Að sögn Arthúrs Morthens er ekki allt sem sýnist með sér- kennslukvótann. -Það er ekki nóg með að hann sé skorinn svo við nögl að ekki svari þeirri þörf sem er fýrir hendi, heldur er af honum klipið á ýmsan hátt. Hann sagði að af þeim tímum sem úthlutað væri til sérkennsl- unnar væri tekið til annarrar kennslu en þeirrar sem gæti talist með réttu til sérkennslu. -Af þess- um tímum er tekið til sjúkra- kennslu og til sérstakrar kennslu þeirra bama sem koma erlendis frá og eiga í erfiðleikum með að ná tökum á íslensku. Þegar á allt er litið em ekki nema um 2900 til 3000 kennslustundir á viku sem fara til hinnar eiginlegu sér- kennslu, sagði Arthúr. Á þessu hausti em milli 30 og 40 böm sem koma erlendis frá og setjast á skólabekk í grunnskólum borgarinnar. Áslaug sagði að víðast hvar þar sem hún þekkti til væri sérstök fjárveiting ætluð til tungumála- kennslu þeirra bama sem kæmu frá útlöndum mállaus eða illa tal- andi á tungu viðkomandi lands. - Hins vegar hefúr hér verið tekið af sérkennslukvótanum til þessara þarfa. Þetta stendur vonandi til bóta á næsta fjárlagaári, sagði Ás- laug. Gæluverkefni skólastjóra - Það verður því miður að segjast eins og er að skólamenn hafa lengst af sýnt sérkennslunni lítinn skilning. Og dæmi em til um það að einstaka skólastjóm- endur hafi notað af sérkennslu- kvótanum til sérstakra gæluverk- efna, s.s. uppsetningar tölvuvers, eða þá látið kennara hafa sér- kennslutíma án þess að eflir því væri gengið að sú kennsla væri innt af hendi, sagði Arthúr. Hann benti einnig á að ýmsir hafi talið að skipulag sérkennslu- mála væri ekki upp á marga fiska. - Þetta stendur þó til bóta. Fræðsluskrifstofumar fýlgjast mun betur með því en áður hvort og hvemig sérkennslunni er hátt- að í hveijum skóla. Sérkennarar ekki á hverju strái Það er þó fleira sem bjátar á í sérkennslumálunum en naumt skammtaður tími. Samkvæmt skýrslu ættaðri úr menntamála- ráðuneytinu er mikill skortur á sérmenntuðum kennurum til sér- kennslu. Árið 1984 vantaði um 400 menntaða sérkennara til starfa við grannskóla landsins. I fýrra vetur vom sérkennarar með tilskilda menntun 40 talsins við gmnnskóla Reykjavíkur, en allt í allt vom um 200 kennarar sem höfðu meiri eða minni sér- kennslu með höndum. Þar af kenndi um helmingurinn frá ein- um upp í fimm stundir í sér- kennslu á viku. - Sérkennslan hef- ur verið eins og íhlaupavinna sem er mjög miður, því að hér er um mjög sérhæfða kennslu að ræða sem krefst kennslukrafts með til- skilda menntun. Bömin eiga fulla heimtingu á því að fá þá tilsögn sem þau þarfnast, sagði Arthúr Morthens. -rk Föstudagur 21. september NÝTT HELGARBLAÐ — SÍÐA 7

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.