Þjóðviljinn - 21.09.1990, Blaðsíða 15
HELGARMENNINGIN
Teiknimynahetjan Dick Tracy holdi klædd. Warren Beatty fer með hlutverk Dicks, og leikstýrir jafnframt myndinni, sem sló í gegn vestan hafs i sumar.
Hann er á leiðinni
Bíóborgin
Dick Tracy
Leikstjóri: Warrcn Beatty
Handrit: Jim Cash, Jack Epps jr.
Aðalleikarar: Warren Beatty, Ma-
donna, A1 Pacino, Gienna Headley,
Dustin Hoffman, Charlie Cosmo,
Dick van Dyke, William Forsythe
Við erum stödd inni í
Ritz-klúbbnum, innréttingin er
ekki eins og flestir eiga að venj-
ast: rauður bar, rauð bólstruð
hurð, rautt teppi og loftið krem-
litað. Á sviðinu stendur fönguleg
kona, Ijósið endurkastast af ljós-
um lokkunum og svartur glans-
andi kjóllinn er svo þröngur að
það er eins og hann hafi verið
límdur á hana og rauður varalit-
urinn passar nákvæmlega við
rauða innréttinguna. Hún er að
syngja um hvernig hún nái alltaf í
þann sem hana langi í. Manni
finnst það ekkert skrítið. Við
erum að horfa á teiknimyndina
Dick Tracy, teiknimynd sem er
óvenjuleg að því leyti að í henni
leikur lifandi fólk.
Þó að Dick Tracy sé teikni-
myndahetja gengur hann ekki í
bláum nærfötum og slá með staf-
inn sinn framan á sér, hann keyrir
heldur ekki batmobile né býr í
helli. Hann er lögga sem gengur í
gulum frakka; að vísu er hann
með talstöð í úrinu, en þar enda
tæknibrellurnar.
Söguþráðurinn í Dick Tracy er
klassískur, Tracy (Warren Be-
atty) berst við handfýlli af bófum.
Og þvflíkir bófar, þeir eru allir
með gervi eða grímur svo að and-
litin eru teygð og toguð eða tvö-
föld, ýkjur teiknimyndanna vel
útfærðar í sminki. Hér fer ekki á
milli mála hverjir eru góðu og
hverjir eru vondu gæjarnir. For-
ingi bófanna er Big Boy Caprice,
og óþekkjanlegur undir gervinu
er einn frægasti bófi kvikmynd-
anna, Guðfaðirinn A1 Pacino.
Hann stýrir „fríðurn" flokki af
fyrirtaks bófum sem kunna að
fara með vélbyssur.
Á meðan Tracy eltist við bófa
eltast konur við hann. Tess True-
hart (Glenne Headly, hún lék að-
Götustrákurinn, sem ávinnur sér virðingu og væntumþykju hins harðsnúna
lögreglumanns, í túlkun Charlies Kormos.
alsvindlarann á móti Caine og
Martin í Dirty Rotten Scound-
rels) hefur verið kærastan hans
óralengi og er alveg að gefast upp
því sambandið virðist ekki ætla
að þróast í neina rökrétta átt. Þá
kemur til sögunnar erkiskvísan
Breathless Mahoney (Ma-
donna), glæsileg femme fatale
(og jaðrar við glæp að skíra hana
Másandi á íslensku) og reynir að
tæla hetjuna með setningum eins
og: þegar Tracy segist geta farið
með hana á stöðina og látið hana
svitna undir ljósunum, segist hún
svitna betur í myrkri!!! En Tracy
svíkur ekki elskuna sína, hann er
nefnilega maður aldarlokanna
fastur í teikniseríu frá fjórða ára-
tugnum. Hann er töffarinn með
mjúka hjartað og er meira að
segja einstaklega góður við börn.
Bamið í myndinni er The Kid
(Charlie Cosmo), foreldralaus
strákur sem vinnur hjarta Tracy
og öfugt.
Hið óvænta í myndinni er and-
litslaus skúrkur sem enginn veit
hver er eða hvern hann vinnur
fyrir fyrr en í lokin, og ég ætla
ekki að koma upp um hann.
Það er Warren Beatty sem ber
ábyrgð á þessari mynd, hann átti
hugmyndina, fékk vini sína til að
leika í henni og leikstýrir líka,
fyrir utan það að hann leikur
sjálfur hetjuna. En hann er ekki
sá eini sem skín, allar persónur fá
sinn skerf af sjarma og góðum
tilsvörum. Samspilið milli hans,
Headly og Cosmo er einstaklega
vel heppnað, enda er Headly
skemmtileg leikkona og strákur-
inn er alveg yndislegur.
Bófagengið lítur svo æðislega
út að þeir þurfa svo sem ekkert að
leika en gera það samt. A1 Pacino
er vissulega hallærislegur, samt
er maðurinn aldrei í vafa um hvað
hann er hættulegur. Það er sér-
staklega fyndið þegar hann rétt-
lætir glæpina með því að vitna í
menn á borð við Jefferson og
Lincoln. Dustin Hoffman og Wil-
liam Forsyth sem Mumbles og
I Flattop áttu líka góðar senur.
I Mér finnst ég alveg skilja af-
hverju Madonna var valin í hlut-
verk Breathless Mahoney og
jsöngatriðin eru ansi smart, en
þetta er samt ekki hlutverkið sem
á eftir að gera hana að eftirsóttri
kvikmyndaleikkonu.
Þá er komið að aðalstjömu
myndarinnar: sviðsmyndinni.
Hún er æðisleg. Það eru bara not-
aðir 7 litir, þannig eru allir rauðir
litir sami liturinn osfrv. Sviðs-
myndahönnuðir hafa heldur bet-
ur átt glaðan dag þótt þeir hafi
fengið tunglið lánað frá Moon-
struck sviðinu.
Allt í allt er Dick Tracy ágæt
fjölskylduskemmtun og Beatty
má bara vera ánægður með afrek-
ið. SIF
Formúla á bláþræði
Laugarásbió
Á bláþræði (Bird on a Wire)
Leikstjóri. John Badham
Aðalleikarar: Mel Gibson, Goldie
Hawn
Ein ömggasta kvikmyndasam-
setningin vestanhafs núna er hin
margnotaða spénnu-grínmynd.
Til að gera hana ennþá öruggari
er hægt að bæta smá rómantík í
pottinn og hræra í þar til sýður.
Síðan má krydda með spren-
gingum, slagsmálum, ástar-
leikjum og eltingarleikjum, á bfl-
um, bátum, flugvélum, hjólum,
eða tveimur jafnfljótum, og ef
söguþráðurinn er slappur má
nota þetta allt saman.
Á bláþræði er ein af þessum
formúlumyndum og um sögu-
ráðinn er það að segja að þar er
ara sleppt eltingarleik á bátum.
Leikstjórinn John Badham
hefur áður notast við þessa for-
múlu. Það var 1987 í myndinni
Stakeout með Richard Dreyfuss í
aðalhlutverki. Stakeout vék þó
að mörgu leyti frá formúlunni og
var eiginlega asskoti skemmtileg,
enda var handritið ágætt,
skemmtileg samtöl og óvæntar
uppákomur.
Það er ekkert óvænt upp á ten-
ingnum hjá Badham í þetta
skiptið. Gibson leikur mann sem
er í felum hjá FBI því hann kom
bófa á bak við lás og slá. Bófinn
er svo látinn laus og FBI maður-
inn er svikari, og akkúrat þegar
þeir eru að fara að drepa Gibson
þá birtist gömul kærasta hans
(Hawn) á BMW og bjargar hon-
um. Trúiði þessu? Síðan er fyrir-
sjáanlegur eltingarleikur á alls-
konar tækjum en á milli þess sem
allt er f botni hnotbítast skötuhjú-
in elskulega, því þau hafa náttúr-
lega elskað hvort annað í þessi
fimmtán ár sem þau hafa ekki
sést. Ástin er hvergi eins ábyggi-
leg og í amerískum bíómyndum.
Lokauppgjörið i dýragarðinum
var dáldið sniðugt í byrjun en það
dróst of mikið á langinn til að
vera skemmtilegt.
Gibson er tvímælalaust glæsi-
legri Ástralinn sem ég hef séð
(hinn er Paul Hogan) en hann
sannar ekki hér að hann sé neitt
æðislegur leikari. En það er nátt-
úrlega ekki hægt að leika al-
mennilega ef það er ekkert hand-
rit til staðar. Goldie Hawn finnst
mér einfaldlega vera of góð fyrir
þessa mynd. Og er hún ekki orðin
full gömul til að opna bláu augun
sín og æpa í sífellu. Fyrir nú utan
það að áður en hún hittir Gibson
er hún eldklár lögfræðingur sem
allir eru voða hræddir við. En
hún er bara búin að vera nálægt
Gibson í nokkrar mínútur þegar
hún getur ekki tekið ákvarðanir
um nokkum skapaðan hlut og
æpir og skrækir af minnsta tilefni.
Á bláþræði er bara mynd fyrir
eldheita Gibson/Hawn aðdáend-
ur og fyrir þá er bónusmaður sér
nefnilega beran rassinn á þeim
báðum! SIF
Föstudagur 21. september 1990 nýtt HELGARBLAÐ - S(ÐA 15