Þjóðviljinn - 26.07.1991, Síða 24

Þjóðviljinn - 26.07.1991, Síða 24
sínar Hjalti Úrsus berst við nlöþungan viðardrumb á jötnamóti ÚlA að Eiöum. I tilefni 50 ára afmælis sambandsins aðstoð- aði Seyðfirðingurinn Magnús Verfélaga sína við að undirbúa komu kraftakarlanna. O.D. Wilson ritar nafns sitt á bleöla fyrir aðdáendur. Kapparnir voru umsetn- ir af krakkaskara alla dagana sem þeir dvöldu aö Eiðum. Myndir: Jossi. Fjórir risavaxnir karlmenn röltu í hægðum sínum inn á völl- inn og afklæddust buxunum - þvflík læri! Tæp sexhundruð kiló vega þeir samtals kraftakarlamir sem kepptu á jötnamótinu á sumarhátíð Ung- menna- og íþróttasambands Aust- urlands sem haldið var um síðustu helgi. Jötnamir sem áttust við voru fs- lensku víkingamir Hjalti „Úrsus“ Amason og Magnús Ver Magnús- son, blámaðurinn O.D. Wilson frá Bandarikjunum og hinn velski Gary Taylor. Eistur og þyngstur þeirra fjór- menninganna er risinn O.D. Hann vegur um 170 kíló og er 36 ára gamall. Gary vegur fjörtíu kilóum minna, og það sama sýnir vigtin þegar Seyðfirðingurinn Magnús Ver stígur á hana, tíu kílóum má svo bæta við að nýju til að fá út þyngd Úrsusins úr höfúðborginni. Hinir þrir síðastneffidu em allir rétt tæp- lega þrítugir. Þrautimar tíu, sem kappamir þreyttu með sér, voru af ýmsu tagi; dreginn var kaupfélagsbíllinn, dekkjum kastað yfir rá, steinhnull- ungum tyllt á tunnur, viðardrumbi hent og hlaupið í kapp með hundrað kílóa sekki á bakinu, svo nokkrar séu nefndar. Yfirburði allan tímann hafði Magnús Ver, Austfirðingum til mikillar ánægju. Odi var svifaseinn og gafst fljótt upp, hann hefur víst verið að leika í bíómyndum vestan hafs og lítinn tíma haft til að pumpa. Múgur og margmenni var á Eiðum til að fylgjast með átökun- um. Langflestir vom ekki sérlega háir í loftinu og jötnamir vom greinilega vinsælastir meðal þeirra. Stemningin var ekki ólík þeirri sem rikir í íjölleikahúsum. Erfitt var fýr- ir mótshaldara að halda krökkunum utan vallar. Þeir mjökuðu sér nær Jötnar sýna listir Jotnarmr fjorir umkringdir dyggustu stuðningsmónnum sínum I sólskininu fyrir austan. völlinn til að biðja um eiginhandar- áritanir, þeir sem ekki höfðu blað- snepla um hönd eða litmyndir af O.D., sem seldar vom á svæðinu, létu kraftakarlana hripa nöfn sín á handleggi og í lófa. Karlar og konur bmgðu sér með smábömin niður á völl og fengu vöðvafjöllin til að taka þau í fangið svo af mætti smella mynd i fjölskyldualbúmið. Hinir sterku tóku allri athyglinni og látunum með stóískri ró, lyftu strákhvolpum léttilega upp á axlimar og skrifúðu nöfh sín þar til þeir fengu skrif- krampa. Hinn risavaxni blökku- maður O. D. Wilson var vinsælast- ur hjá smáfólkinu, þau nálguðust hann með lotningu og otuðu feimn- islega að honum pappírssneplim- um. Risinn segist ungur hafa lent á glapstigu, og lætur sér sérlega annt um ungviðið hvar sem hann fer. Uppi í grasstúkunni sátu þeir fúllorðnu og skemmtu sér ekki síð- ur en ungviðið. Kappamir vom óspart hvattir, og þótt Austfirðing- urinn nyti góðs af uppmnanum var enginn skilinn útundann, og margir fóm hásir heim. Hettumávamir komust í feitt á mótinu, þeir sveim- uðu yfir vellinum þar sem krakka- skammimar misstu niður popp og súkkulaðibita. Út um allt svæði vom menn að japla á kartöfluflög- um og paprikupokamir flugu um allt, beyglaðir áldósir og gljábréf utan af sætindum skreyttu túnblett- inn við Eiðar. ,3f O.D. væri með okkur í liði myndum við bursta ykkur“, strák- amir veltumst um í slagsmálum í brekkunum, kæmleysilegir ung- lmgar gengu hjá með dauðarokkið á hæsta, unglingsstelpur í útvíðum buxum með homaboltahúfúr þótt- ust engan áhuga hafa á keppninni en mættu samt. Pollamir vom út um allt með kók í dós og saltar kartöfl- ur í poka. Fullorðna fólkið sat og naut sólarinnar og útbýtti hundrað köllum til óseðjandi ungviðis. Þegar kraftakarlamir höfðu sýnt listir sínar var ljóst að enginn þeirra komst með tæmar þar sem Magnús Ver hafði hælana. Annar af stigum varð Gary, í þriðja sæti lenti Úrsus og í því síðasta O.D.- karlinn. Þegar allir vom horfnir burt af svæðinu nema nokkrir ÚÍA menn sem urðu eftir til að týna msl og fella söiutjaldið kenndi ýmissa grasa í brekkunum, einstaka striga- skór á stangli, snuddur og peysur, legghlífar ungs knattspymukappa og linsulok af japanskri myndavél. Jötnamir bmnuðu til Egilsstaða og tóku Fokkerinn suður. Reykvík- ingar fá síðan að beija nokkur vöðvafjöll augum í lok ágúst þegar ffarn fer hin æsispennandi keppni um hver hljóti titilinn sterkasti maður íslands. BE Hinn velski Gary Taylor tekur ægilega á. og nær, svo lúmskulega að mót- stjóramir föttuðu ekki neitt fyrr en það var um seinan. Maðurinn sem gargaði í hátalarann hótaði þeim bí- ræfnu að mótinu yrði slitið strax og jötnamir hyrfi á brott ef þeir hundskuðust ekki upp í stúku á ný. En krakkamir vildu helst vera sem næst goðunum, og í hvert skipti sem tækifæri gafst þustu þau út á

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.