Þjóðviljinn - 04.10.1991, Blaðsíða 6

Athugun á
sjóndeildarhringn um.
1975.
Skúlptúr:
þeir taka í nefið,
þeir taka í nefið,
og svo snúa þeir
sér í hring.
Sigurður Guðmundsson 1972.
Landslag
við haf
Drottning fegurðarinnar er undarlegt fyrirbrigði.
Meðal sanntrúaðra manna og þeirra sem stjórna
löndum og lýðum var hún oftsinnis álitin vera
vændiskona. Ekki fyrir það að klerkar og stjórn-
málamenn hefðu af henni náin kynni, heldur var
það á allra vitorði að hún átti mök við bæði karla
og konur, og að allir sem vildu njóta hennar þurftu
að borga fyrir greiðann. Þannig stóð á rykti henn-
ar.
Þegar ég hitti hana fyrsta sinni, var ég staddur í
eins konar landslagi við haf. Hún stóð í vatni upp
að ökla, en í baksýn var óendanleg hafsbrún. Ég
leit á hana og kenndi í senn hrifningar og losta. Ég
stóð andspænis henni, órólegur og uppburðarlítill.
Hún stóö grafkyrr og virtist ekki hafa neinn áhuga
á mér. Það var eins og hún biði átekta. Ég varð
greinilega að taka frumkvæðið. Ég gekk út í vatnið
og vafði hana örmum. Hún blés í eyrað á mér, það
voru skilmálarnir, upphæðin. Ég sýndi henni auð-
sveipni, afmáði fortíð mína og átti við hana mök.
Hér fer ég ekki með fleipur. Núna, aldarfjórð-
ungi seinna, gæti skarpskyggn rannsakandi auð-
veldlega fært sönnur á þennan fyrsta fund okkar.
Síðan höfum við hist nokkrum sinnum. Við hitt-
umst alltaf við hafið, en landslagið er aldrei það
sama. ( hvert sinn nefnir hún skilmála sína og kref-
ur mig um eitthvað sem mér er fast í hendi, eitt-
hvað sem mér finnst framtíð mín velta á. Auðmjúk-
ur læt ég undan kröfum hennar.
Ekki alls fyrir löngu leysti hún til sín lífssýn mína
alla. Áður var hún búin að svipta mig smekknum,
og það sem mér finnst mest niðrandi, sköpunar-
gáfunni. Heimtufrekju hennar er við brugöið, mála-
miðlun er ekki til umræðu. Kröfur hennar eru lög.
Til að viðhalda ástarsambandi við hana verð ég
að vaða æ lengra út í hafið. Það er eins og þetta
sé með ráðum gert. Eftilvill hyggst hún lokka mig
út á eyðieyju, og ef sú eyja er langt frá minni
ströndu, kem ég þangað allslaus.
Sigurður Guðmundsson,
Berlin, september 1987.
NATURA
ROMANTIKA
Fullt hús hjá Sigurði Guðmundssyni myndlistarmanni í Reykjavík um helgina:
myndlistarsýningar í Listasafni íslands og Gallerí Nýhöfn, ný höggmynd vígð við
Gerðuberg og glæsileg bók um feril hans kemur út hjá Máli og menningu í sam-
vinnu við hollenskt bókaforlag
Sögulegir alburðir munu ger- þess að kynnast á einu bretti hin- eins af okkar fremstu myndlistar-
ast í íslenska listheiminum um um fiölbreytilegu og ólíku hi’ðum mönnum, en Sigurður hefur sem
þessa helgi: Sigurður
Guðmundsson er kom-
inn til landsins frá
Hollandi með tvær
veglegar myndlistar-
sýningar, sem gefa
gott yfirlit yfir list
hans. Ný bronsmynd,
sú fyrsta sem hann
hefur sett upp hér á
landi, verður afhjúpuð
við menningarmið-
stöðina í Gerðubergi,
og á vegum bókafor-
lagsins Máls og menn-
ingar og Van Spijk-
forlagsins í Hollandi
kemur út einhver
vandaðasta listaverka-
bók sem gefin hefur
verið út um einstakan
listamann hér á landi
og gefur okkur grein-
argott yfirlit yfir
heildaryerk hans frá
árinu 1968 til dagsins
í dag. Hér er því boðið
til sannkallaðrar
myndlistarveislu þar
sem landsmenn fá í
fyrsta sinn tækifæri til
kunnugt er verið bú-
settur í Hollandi í
rúma tvo áratugi, þar
sem hann hefur hlotið
almenna viðurkennigu
fyrir list sína og með-
al annars sett upp
fjölmarga skúlptúra á
almannafæri.
Sýningin í Lista-
safni íslands ber yfir-
skriftina Natura Ro-
mantika, en nafnið er
jafnframt heiti á mál-
verki eftir Sigurð,
sem reyndar er ekki á
sýningunni. Því sýn-
ingin í Listasafninu er
einskorðuð við ljós-
myndaverk hans unn-
in á árunum 1969-82,
en það var einmitt
með ljósmyndaverk-
unum sem Sigurður
vakíi fyrst athygli á
erlendum vettvangi.
Auk ljósmyndaverk-
anna er á sýningunni í
Listasafninu rýmis-
verkið „Het Grote
Sigurður Guðmundsson. Ljósmynd: Jim Smart. Gedicht“ eða „Hið
NYTT HELGARBLAÐ
6 FÖSTUDAGUR4. OK.TÓBER 1991