Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.1996, Blaðsíða 60

Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.1996, Blaðsíða 60
68 %fikmyhdir___________ Háskólabíó: Jerúsalem Max von Sydow og Maria Bonnevie eru í tveimur aöalhlutverkunum í mynd- inni Jerúsalem sem leikstýrt er af Bille August. Háskólabíó frumsýndi í gær kvikmyndina Jerúsalem í leik- stjórn óskarsverðlaunahafans Bille August. Myndin er byggð á sam- nefndri skáldsögu Selmu Lagerlöf og mætast því tveir virtustu lista- menn Norðurlanda við gerð klass- ískrar og grípandi ástarsögu. Jerúsalem er epísk ástarsaga sem gerist rétt fyrir aldamótin síðustu í litlu trúuðu samfélagi í Norður-Sví- þjóð. Þrátt fyrir allsnægtir og nátt- úrufegurð tekur bróðurparturinn í þessu litla samfélagi sig til og flyst búferlum til Jerúsalem og sest þar að í bandarískri trúarnýlendu. Um- skiptin eru veruleg, nýlendan er í miðri eyðimörk og siðir innfæddra ankannalegir. Ferðalangarnir eiga erfitt með að fóta sig í nýju um- hverfi og leggja ástvinir á sig langt ferðalag til að telja þá á að snúa aft- ur til heimahaganna. Þetta er áhrifamikil frásögn um hve máttur heitra tilfinninga getur verið mik- Ul. Með aðalhlutverkin fara Maria Bonnevie (sem allir íslendingar kannast við úr mynd Hrafns Gunn- laugssonar, í skugga hrafnsins), Ulf Friberg, Max von Sydow og Olymp- ia Dukakis. Bille August, leikstjóri myndar- innar, er einn farsælasti leikstjóri Norðurlanda. Hann vakti fyrst at- hygli með myndunum Zappa og Trú, von og kærleikur. Athygli heimsbyggðarinnar fékk hann með myndinni Pelle sigurvegari sem kosin var besta erlenda mynd árs- ins 1989. Síðan hefur hann meðal annars leikstýrt stórvirkinu Hús andanna og er nú að vinna mynd, Lesið í snjóinn, sem byggð er á met- sölubók Peters Höegs með Juliu Ormond í aðalhlutverki. LAUGARDAGUR 7. SEPTEMBER 1996 Háskólabíó - Hunangsflugurnar: irk Bútunum raðað saman Lífið og ástin eru eins og búta- saumsteppi þar sem raða verður stykkjunum saman af miklum hagleik til að úr verði það lista- verk sem að er stefnt. Eitthvað á þá leið hljóðar boðskapur myndar áströlsku leikstýrunnar Jocelyn Moorhouse um konurnar sem eru að gera brúðarteppi fyrir hina ungu og ráðvilltu Finn, hippa- bamið sem skilur ekki af hveiju maður getur bara ekki elskað alla. Stúlka þessi stendur á merkum tímamótum í lífinu. Kærastinn hef- ur beðið hennar og hún sér loksins fyrir endann á meistaraprófsrit- gerðinni sinni. Til að íhuga bónorðið og fá næði til að ljúka skriftun- um heldur Finn til ömmu sinnar og ömmusystur þar sem hún ætlar að dvelja sumarlangt. Gömlu konurnar sitja öllum stundum við búta- saum, ásamt nokkrum konum öðrum. Allar hafa þessar konur mis- jafna reynslu af ástinni og karlmönnum, oftast bitra (amman á ástar- fund með eiginmanni systur sinnar, ein kvennanna er gift listamanni sem skipti um ástkonur eins og sokka, o.s.frv) og miðla henni til kon- unnar ungu. Sögur kvennanna eru í sjálfu sér ekkert óspennandi og persónurn- ar eru sumar skemmtilegar en handritið er eitthvað svo mátttlaust og lífvana að það nær ekki að gera sér almennilegan mat úr efniviðnum. Þar með ná sögurnar sjaldan að snerta áhorfandann, jafnvel þótt þar bregði fyrir fallegum atriðum, eins og þegar krákan vísar nýfrjálsri blökkukonunni á væntanlegan eiginmann. Og sagan sem er ramminn utan um allar hinar, ástar- og ritgerðarraunir ungu stúlkunnar, er lítt burðug og liggur afskaplega ljós fyrir. Að sjálfsögðu hittir hún grískan guð í mannsmynd sem kemur róti á hug hennar eitt augna- blik. En hún sér að sjálfsögðu að sér eftir mikinn storm sem rótar enn meira til í öllu. Mikill fjöldi frambærilegra leikkvenna kemur fram í mynd þessari og standa þær sig eins vel og efnið gefur tilefni til. Hunangsflugurn- ar hefði sem sé getað orðið góð mynd en herslumuninn vantar. Leikstjóri: Jocelyn Moorhouse. Handrit: Jane Anderson, eftir skáldsögu Whitney Otto. Kvikmyndataka: Janusz Kaminski. Leikendur: Maya Angelou, Anne Bancroft, Ellen Burstyn, Kate Capshaw, Billy Cru- dup, Claire Danes, Loren Dean, Jared Leto, Samantha Mathis, Kate Nelligan, Esther Rolle, Winona Ryder, Rip Torn, Mykelti Williamson, Alfre Woodard. Guðlaugur Bergmundsson Sagabíó - Happy Gilmore: ★★ Fjör á golfvellinum Golf hefur einhverra hluta vegna ekki átt upp á pallborðið hjá þeim sem ráða hvernig kvik- myndir eru gerðar í Hollywood, þótt gera megi ráð fyrir að þeir stundi flestir íþróttina sér til ánægju og yndisauka. Það er kannski bara nógu mikil aksjón á golfvellinum. En nú ber svo við að tvær myndir um golfleikara hafa verið frumsýndar á þessu sumri. Sú fyrri er komin hingað, gamanmyndin um íshokkíleikarann Happy Gilmore sem verður golfleikari fyrir helbera slysni. Hér vantar heldur ekki aksjónina og lætin. Happy Gilmore uppgötvar að hann getur slegið golfboltann lengra en nokkur annar. Þegar hann sigrar á móti, sem hann var í raun neyddur til að taka þátt í og öðlast þar með rétt til að keppa á at- vinnumannamótum verður ekki aftur snúið. Piltur einsetur sér að þéna næga peninga til að koma í veg fyrir að skatturinn selji hús ömmu hans upp í skattaskuld. Og fresturinn er skammur. Ekki nóg með að Happy sé í kapphlaupi við skattmann, heldur á hann líka í höggi við besta atvinnugolfarann um þær mundir, oflátunginn Skyttu-McGavin, sem þolir ekki að sviðsljósið beinist að öðrum. Það þarf svo sannarlega að lækka í honum rostann. Og allir vita hvemig það fer. Happy Gilmore er eins manns mynd. Hér er það Adam Sandler, sem hefur hlotið skólun sina í amerísku sjónvarpsgrínþáttunum Sat- urday Night Life, sem heldur dampinum uppi og gerir það oft ágæt- lega. Brandaramir eru margir hverjir fyndnir, þótt sumir þeirra séu á grensunni, eins og þeir sem hann segir af kæmstunni sinni fyrr- verandi og örlögum hennar. Um golfið er hins vegar fátt að segja. Það er bara skrípó. En þótt myndin sé algjör della má hafa af henni all- nokkurt gaman. Leikstjóri: Dennis Dugan. Handrit: Tim Herlihy og Adam Sandler. Kvikmyndataka: Arthur Albert. Leikendur: Adam Sandler, Christopher McDonald, Julie Bowen, Frances Bay, Carl Weathers, Dennis Dugan, Alan Covert, Bob Barker. Guðlaugur Bergmundsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.