Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.1997, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 19. FEBRÚAR 1997
Spurningin
Guðlaugur Smári Ómarsson, at-
vinnulaus: Nei, ég myndi ekki
segja það.
Rúnar Pálsson verslunarmaður:
Já, sérstaklega þjóðernissinnaðir.
Stundum jaðrar það við öfgar.
Pétur Magnússon og Magnús
Birgisson: Já, töluvert.
Benedikt Sigmundsson sjómaður:
Já, frekar.
Guðrún Guðmundsdóttir hús-
móðir: Já, ég held það. Það er stolt
í þeim.
Lesendur
Er sameining Noröur-
landa möguleg?
PV ]
Ekki norrænt samband í ESB-skilningi heidur skuldbundna samvinnu miili frjálsra nor-
rænna landa, segir m.a. í bréfinu.
Thorkild Shon,
lögmaður í Husby,
Danmörku, skrif-
ar:
Danmörk og Sví-
þjóð eru þátttakend-
ur í ESB, Evrópu-
bandalaginu. Noreg-
ur hefur tvisvar
neitað þátttöku og
Færeyjar, ísland og
Grænland eru utan
bandalagsin's.
Þessi staðreynd hef-
ur klofið Norður-
lönd og myndað
djúpa gjá milli land-
anna. Danmörku og
Svíþjóð er stjórnað
meira og meira frá
Brussel. Noregur og
ísland eru frjáls að
þessu leytinu og
staða Grænlands og
Færeyja er einkar athyglisverð sem
þátttakenda í hinu danska ríkja-
sambandi en utan ESB. í Danmörku
er aðeins helmingur landsmanna
fylgjandi ESB, jafnvel þótt Danmörk
sé það landiö sem næst er megin-
landinu, bæði í eiginlegri og óeigin-
legri merkingu.
Ég er þeirrar skoðunar að nú eigi
að skapa grundvöll fyrir umræðu
um fríverslunarsamskipti við ESB.
Það leiðir svo til spurningarinnar
um sjálfstæði landanna. En skref í
þessa átt ættu ríkisstjórnir nor-
rænu landanna að taka engu að síð-
ur mjög fljótlega. Hér gæti orðið um
að ræða norræna samvinnu um frí-
verslun við ESB.
Um hvað ætti svo norrænt sam-
komulag að snúast? T.d. um sameig-
inlegan gjaldmiðil (krónuna), sam-
eiginlegar varnir landanna, hugsan-
lega innan NATO, og jafnvel sam-
eiginlega löggæslu, vegabréfaeftir-
lit, sendiráð og utanríkispólitík. Og
þar sem menn ættu að geta verið
sammála um án flókinna viðræðna:
frjálsan tilflutning á fjármagni, vör-
um og auðvitað fólki.
Ég vona að ég sé ekki of við-
kvæmur en í ár minnumst við 600
ára frá Kalmarsambandinu. Það
væri vel við hæf! á því ári sem nú
er nýbyrjað að hefja viðræður um
norrænt mótvægi við ESB. -
Kannski var Margrét fyrsta of
snemma á ferð og kannski er Evr-
ópa í dag of snemma á ferð?
Ég sé ekki fyrir mér norrænt
samband i ESB-skilningi heldur
þvert á móti skuldbundna sam-
vinnu milli frjálsra norrænna
landa. Það eina sem valið snýst um
er: samvinna um að fara í eina
sæng með allri Evrópu og gefa sjálf-
stjómina á bátinn - eða að verja
löndin sem eina heild. Við, sem höf-
um síðari skoðunina, eigum að slá
skjaldborg um Norðurlöndin utan
ESB - þar sem hin evrópsku löndin
(ekki enn þá a.m.k.) skilja ekki að
sameining þeirra er alltof hættuleg.
Myndbirtingar af óbótamönnum
Halldóra Ólafsdóttir hringdi:
Ég hugsa að fleiri en mér hafi
brugðið við að lesa dómsúrskurð
Héraðsdóms Norðurlands yfir hjón-
unum sem drápu villtan ref á sl. ári.
Dagur-Tíminn birti svo mynd af
hjónunum sl. laugardag, nánast í
fullri stærð, til þess að enginn færi
nú í grafgötur um hvemig þetta
dæmda fólk lítur út. Gott og vel. En
mér finnst það nú ekki gott og bless-
að þegar ekki má birta myndir af
óbótamönnum sem hafa framið
raunverulega glæpi gegn meðbræð-
rum sínum.
Stundum, en ekki alltaf, er nafn
slíkra misindismanna birt samfara
frétt um dómuppkvaðningu en
aldrei myndir. í Danmörku, þar
sem ég dvaldi um árabil - og reynd-
ar einnig í Svíþjóð, vom samstund-
is birtar myndir af glæpamönnum
um leið og til þeirra náðist og úr-
skurðað hafði verið að viðkomandi
var valdur að fólskuverki. - Þetta
ætti að vera venja hér einnig. Það
er viss refsing í því og raunar
kannski miklu meiri refsing en að
loka viðkomandi inni. Myndbirting
er því líka fyrirbyggjandi aðgerð.
Hættum nú að látast og hrindum
hræsninni frá okkur. Við viljum
flest að refsing glæpamanna verði
varanleg og þeir eiga hana vissu-
lega skilið. Myndbirting sem refsing
er mín krafa. Hvað með ykkur hin?
Bæklingaþjóðin fríkar út
Kristján skrifar:
Það er alltaf um jpetta leyti ársins
sem þessi mikla bæklingaþjóö tekur
á rás eftir bæklingum ferðaskrif-
stofanna. Það var líka auglýst ræki-
lega: Bæklingamir yfir sumarferð-
imar komnir út, opið laugardag og
sunnudag. Ég átti leið um miðbæ
Reykjavíkur sl. sunnudag. Og þar
gaf á að líta; ungir sem aldnir að ná
í bæklinga hjá stærstu ferðaskrif-
stofunni í miðbænum. Þar voru
bumbur barðar, svona til árétting-
ar, og laglegar stúlkur í rauðu úni-
formi afhentu bæklingana.
Sagt var í fréttum að um 600
manns hefðu skrifað sig fyrir sum-
arferð án þess að líta í bækling!
Svona er ásóknin mikil að komast
úr landi. Bara eitthvað. Og nú er
líka kostaboð í gangi fyrir korthafa,
það má borga á allt að þremur
árum. Þetta er lán í því óláni sem
fylgir að skulda fyrir á greiöslukort-
inu. En þetta eru nú bara 36 mánuö-
ir!
Og þegar fjölskyldan er nú búin
að fara í þessa ferðina og á eftir 35
mánaða greiðslur, þá hlýtur að
sneyðast um tíðni ferða næsta ár.
Eða fer maður þá líka aðra ferð á 3
ára greiðslukorti o.s.frv. o.s.frv.? Þá
verður nú gamanið tekið að káma,
held ég. En bæklingaþjóðin mun
áreiðanlega ekki gefa eftir fremur
venju, hún pantar friið á greiðslu-
korti þegar bæklingamir koma.
Bandarískum
vörum ýtt út
Soiya hringdi:
Ég er ekki hress með að lesa
um að amerískum vörrnn eigi að
henda út af markaði hér á landi
vegna einhverra deilna við Evr-
ópusambandið um merkingar.
Ég hélt satt að segja að við þyrft-
um ekki að sæta neinum kvöð-
um af hendi ESB. Við erum ekki
þar innanborðs. Ef t.d. bama-
matur í glösunum sem maður
hefur keypt hér handa bömum
fæst ekki lengur er illa komið
hjá mörgum mæðmnum með
ungabömin sín. Og hrísgrjónin,
hveiti og margt og margt annað
sem hvergi fæst með slíkum
gæðastimpli og frá Ameriku? Ég
bara skora á yfirvöld að skoða
málið. Hvað era þau að hugsa?
Þorteinn Gísla-
son þýddi
Gylfi Þ. Gíslason hringdi:
í DV sl. mánudag var spurt að
því hver hefði þýtt söguna ívar
hlújárn eftir Walter Scott. Mér
er málið dálítið skylt því það var
einmitt faðir minn, Þorsteinn
Gíslason, sem þýddi söguna sem
var gefin út sérprentuð af Lög-
réttu. Önnur útgáfa kom árið
1910 hjá Gutenberg. Fyrir u.þ.b.
hálfri öld gaf svo Leiftur út sög-
una stytta með myndum, en þar
var sleppt að geta þýðandans.
30 þúsund rík-
isstarfsmenn
Ingimar skrifar:
Ég er ekki viss um að fólk á hin-
um almenna vinnumarkaði geri
sér grein fyrir þvi gífurlega bákni
sem hið opinbera er orðið hér á
landi. Það era um 30000 manns
sem vinna hjá hinu opinbera í það
heila tekið. Þar af era um 11000
sem vinna hjá Reykjavíkurborg
einni. í landi þar sem aðeins eru
um 90 þúsund vinnufærir og enn
þá færri sem í raun halda uppi
þjóðfélaginu, þá segir það sig sjálft
að þessi stóri hópur launafólks hjá
riki og sveitarfélögum er að meira
eða minna leyti afætuhópur, aðrir
en þeir sem gegna störfum sem
telja verður bráðnauðsynleg, t.d.
löggæslu, heilsugæslu og grunn-
skólafræðslu.
Blóðflæði til
höfuðsins
Gústaf skrifar:
Læknir einn hrósaði í blaða-
viðtali mjög allri viðleitni fólks
til að hreyfa sig vel og mikið.
Hreyfingin væri lífsnauðsynleg
fyrir alla. Hann sagði einnig að
ekki væri bara um það að ræða
að styrkja vöðva og liðka sig, það
væri líka stór þáttur í þessu öllu
að koma blóðinu á hreyfingu, fá
það til að streyma hraðar öðra
hvora og um alla hluta llkam-
ans. Nauðsynlegt væri að fá
dembu af blóðflæði til höfuðsins,
en það gerðist ekki nema reynt
væri verulega á sig. Þetta allt
fær fólk sem stundar líkamsrækt
reglulega. Hún hleypir kappi í
kinn. Það fmnur maður vel að
lokinni góðri stund í æfmgasaln-
um. Auðvitað gerist það líka eft-
ir vel góða gönguferð. En hversu
margir stunda slíka göngu reglu-
lega? Áreiðanlega afar fáir.
Snjall karl, Bent
Guðjón hringdi:
Ég heyrði í fréttum nýlega að
fjármálaséníið Bent Scheving
Thorsteinsson hefði selt bréf í ís-
landsbanka fyrir um 80 milljónir
króna. Þetta er áreiðanlega rétt
aögerð, því síðar mun varla fást
svona gott verð fyrir bréf í bank-
anum. - Snjall karl, Bent, það
fara ekki allir í föt manna eins og
hans sem geta séð fram í tímann
á fjármálasviðinu hér á landi.