Dagblaðið Vísir - DV - 06.03.1997, Side 10

FIMMTUDAGUR 6. MARS 1997 JLí"V
10
menning
X X
Alltaf langað til
að vera sígauni
Þorlákur Kristinsson var
harður baráttumaður fyrir
betri aðbúnaði farandverka-
manna fyrir tæpum tuttugu
árum og hann hefur ennþá
ákveðnar skoðanir á þjóðmái-
um. Þó hefur hann undanfarið
verið að mála blóm. Viðkvæm-
ar suðrænar jurtir sem ekki
myndu lifa daginn í venjulegri
verbúð.
Sýningu hans á blómamynd-
um í Blómavali í Sigtúni í
Reykjavík lauk á sunnudaginn
var og á laugardaginn opnar
hann nokkurn veginn sömu
sýningu í Blómavali á Akur-
eyri. Hann fer meira að segja
með veggina með sér að sunn-
an.
„Mig hefur alltaf langað til
að vera sígauni, ferðast milli
þorpa og sýna það sem ég er að
gera,“ segir hann. „Draumur-
inn hefur verið að búa til far-
andgallerí í dísiltrukk og ferð-
ast milli staða og sýna. Jafnvel
vera með farandhátíðir eins og
við Einar Már og fleiri höfum
stundum búið til.“
Næsta lending
Hveragerði
Listamenn kvarta undan því
að ekkert seljist hjá þeim en
Tolli hefur ekki þá reynslu.
„Sýningin í Blómavali gekk
æðislega vel,“ segir hann. „Ég
kvarta ekki og hef aldrei gert
það. Það hljómar kannski
hrokafullt en ég hef alltaf borið
mig eftir björginni og hef
stundum þurft að hafa meira
fyrir þessu en aðrir. Tilvera
mín sem myndlistarmanns hef-
ur verið mikil vinna frá upp-
hafi en ég hef líka uppskorið í
sama hlutfalli. Ég hef farið
Og blómin flæða niður á pappírinn. DV-mynd ÞÖK
mínar eigin leiðir - til dæmis
með því að sýna á stað eins og
Blómavali en það sáu 3-4 þús-
und manns sýninguna á tíu
dögum. Það voru líka uppi efa-
semdir um að mála blóm. „Er
ekki í lagi með þig,“ sagði fólk.
Ýmsir stórir menn í listasög-
unni hafa fengist við blóm, eðli-
lega, það er hægt að læra svo
mikið af því, þó er „blómamál-
ari“ háðsyrði í stéttinni. Þá
þykja menn komnir á býsna
lágt plan.
Látum það vera. En að fara
inn í Blómaval með sýningu er
botninn. Næsta lending Hvera-
gerði - sem mér finnst persónu-
lega heillandi staður. En alveg
eins og með Kringluna á sínum
tíma þá fannst mér gaman að
rannsaka andstæðumar milli
þess sem má í myndlistarheim-
inum og þess sem ekki má.
Kringlan var auðvitað miklu
erfiðara húsnæði að setja upp
sýningu í - ofsalega dóminer-
andi og geðbilað hús en mér
fannst ég ná að búa til hlutlaust
umhverfi kringum myndirnar
sem dugði og það hefur fleira
fólki þótt því nú er þarna sýn-
ingarstaður. í Blómavali var
búinn til salur sem er held ég
einn sá albesti í borginni; birt-
an fin. Hann minnir mig á
Listamannaskálann gamla.“
- Þú tekur þig alvarlega sem
listamann ...
„Ég tek mig alvarlega sem
manneskju. Ég fæst við að
mála og stundum bý ég til lista-
verk. En fyrst er ég manneskja
og heiðarlegur sem manneskja.
Það er til fólk sem heldur að
starfstitillinn listamaður nægi
til að ailt sé list sem það býr til.
Ég held að allir séu iistamenn,
að einhvem tíma á ævinni búi
hver einasti maður til sitt lista-
verk. Og myndlistarmenn eru
ekki einu prókúruhafarnir á
það afl sem myndlistin er. Þeir
njóta meiri uppskeru en aðrir
af því þeir helga líf sitt því að
sinna listum en þeir eru ekki
allir að búa til listaverk. Það er
ekki alltaf sem maður býr til
listaverk. En þegar maður býr
til listaverk þá er það vegna
þess að maður hefur búið til
önnur verk sem ekki náðu
sama risi. Góðu dagamir í lífi
manns eiga ansi mikið undir
þeim mistökum sem maður hef-
ur gert í lífínu.“
Hótel Holt:
Fínastur vínlisti og bezt þjónusta
Þótt Holt sé eitt af beztu
veitingahúsum landsins og
hafi lengi verið traustasti
og jafnasti gæðastaðurinn,
hefur matreiðsla þess
stundum verið mistæk upp
á síðkastið. Fiskur er oft
eins lítið eldaður og hann
þarf að vera, en fyrir kem-
ur, að hann er heldur lengi
í eldun.
Matreiðslan er frumleg
og matseðillinn breytilegur.
Sem dæmi má nefna ristað-
an humar. I eitt skipti var
hann í geislum út frá
sítrónukryddaðri hrís-
grjónaköku með granaost-
þaki. í öðru tilviki í geislum
út frá mjúku hörpufisk-
frauði, borinn fram með
kantarellu-sveppum og gul-
rótar-ediksósu. í báðum til-
vikum var humarinn meyr
og finn.
Aðrir forréttir hafa verið
misjafnir. Rauð og fín var reyksoðin viili-
gæs með góðri balsam-ediksósu. Ristaður
kolkrabbi var hins vegar ekki nógu meyr,
borinn fram með hæfilega kryddaðri hvít-
laukssósu með rósmaríni.
Stundum verður bilun i matreiðslu aðal-
rétta. í hádegi var ofbökuð smálúða á salat-
beði með kryddlegnum villisveppum,
spergli og spínati. Við sama tækifæri var
ristaður skötuselur ekki nógu meyr, borinn
frarn með súrsætri ananassósu.
Skömmu síðar var flest komið i lag að
kvöldi, þó ekki villigæsarbringa, sem var
of þurr. En rósrauð rjúpa var afar meyr og
fin, með einiberjasósu og hreðkumauki,
svo og sveskjublönduðu innmatarmauki.
Veitingahús
Jónas Kristjánsson
Og rósrauð villiandarbringa var frábær,
borin fram á salati og spínati, með pönnu-
steiktum kartöflusneiðum og mildri kar-
dimommu-appelsínusósu.
Eftirréttir í hádegi voru ekki í frásögur
færandi, þrenns konar tertur, þar á meðal
ein, sem var einkum tvenns konar og tvílitt
súkkulaði, og önnur, sem var ostakaka með
súkkulaðisósu.
Mun betri voru tveir frum-
legir eftirréttir að kvöldi. Þá
var á boðstólum afar stökk
napóleonskaka með banana-
og appelsínubragði, með
ananasbúðingi og heilum
trönuberjmn í ljósri eggja-
rommsósu, sem sögð var
dökk i matseðli. Ennfremur
eldsteikt jarðarber í afar
fínnni sósu úr Mascarpone-
líkjör og appelsínubarkar-
þráðum.
Engrar bilunar gætir í ytra
umhverfí Holts. Þjónusta er í
úrvalsflokki sem jafnan áður.
Árgangamerktur vínlistinn
er hinn vandaðasti í landinu,
greinilega undir áhrifum frá
Chateau et Relais samtökun-
um, sem hótelið á aðild að.
Þar er auðvitað langur listi
af frönskum chateaux, en
einnig úrval frá fjarlægum
löndum, svo sem Ástralíu og
Chile.
Einn helzti galli staöarins er, að innkom-
an er boruleg úr homi anddyris og beint að
eldhúsdyrum. En það gleymist, þegar gest-
ir eru sokknir í þægilega stóla innan um
gamalkunn risamálverk íslenzkra meist-
ara, þungan eðalvið, steinda glugga, úrvals
borðlín og glæsilegan borðbúnað.
Holtið er dýrt, um 4.100 krónur að kvöldi
fyrir þrjá rétti og kaffi, að vini frátöldu. í
hádeginu er staðurinn þó beinlínis ódýr,
býður þriggja rétta máltíð af úrvali fjög-
urra forrétta, sex aðalrétta og eftirrétta af
vagni fyrir 1495 krónur. Það era sannköll-
uð kjarakaup, þegar matreiðslan stenzt
væntingar.
Silja Aðalsteinsdóttir
Umsjón
Skáld-Rósa á Hvammstanga
S Leikritið Skáld-Rósa eftir Birgi Sigurðsson var
| frumsýnt í Félagsheimilinu á Hvammstanga á
laugardaginn var, degi seinna en ætlað var sökum
i illviöris. Sagan er fólki á þessum slóðum i fersku
j minni og segir Kristján Bjömsson, sem var á fram-
| sýningunni, að því sé hreint ekki sama hvemig
Natan og Rósa séu túlkuö.
„Auðvitað er leikrit ekki sagan sjálf og leikend-
ur eru frjálsir að listsköpun sinni, sem og leik-
1 stjórinn, Hörður Torfason, og rithöfundurínn Birg-
| ir,“ segir Kristján. „í leikritinu er því miður áber-
| andi ofnotkun á alkunnum versum Rósu en tvö
j vers hennar eru einu ljóðmælin sem
' heyrast. Allt of oft er auk þess klifað
j á ósæmilegu rími Natans og Satans.
Má vera að Illugastaðabóndinn hafí
| verið hrokafúllur og litið stórt á
sig og víst er það rétt að hann
mun hafa verið frekur til kvenna.
S Hlaust af því afbrýðin sem ætti
að öllu jöfnu að vera ólgandi í verk-
j inu. Hinu gengur mér illa að kyngja að hann
í hafi verið spjátrungur eða jafnvel skollalegur.“
j Rósa mín og Rósa þín
j Um aðalleikarana segir Kristján: „Júlíus Guðni
IAntonson er fyrirmyndarleikari og hefur sýnt það
áður. Þar sem ég veit af sönghæfileikum hans
j sakna ég rímna og ljóða, sem Natan hlýtur að hafa
j sönglað og kveðið, því eitthvað hlýtur að hafa
j heillað allar konurnar í lífi hans. Þennan ljóma
vantar tilfinnanlega í annars margbreytilegt per-
sónuhlutverk Natans. Lokar það sjálfkrafa fyrir að
- ástin blómgist og andríkið gneisti af orðum Rósu í
handriti Birgis þótt við þvi hefði mátt búast. Hér
ji sannast að Rósa mín verður líklega aldrei eins og
Rósa þín því allir þykjast vita hvað hún meinar.
Rósa Birgis og Jónínu Kristinar Arnardóttur situr
þó eftir með viðeigandi trega í lok verksins með
hrifhæmri útgöngu. Oft er nærvera hennar nægj-
j anleg með sínum kvenlegu eigindum i fasi og blíð-
j um orðum þó að texti hennar sé ekki ljóðrænn
j eins og vænta mætti.“
IMikilsvert menningarstarf
Alls koma 23 leikarar fram í sýningunni og
hundur er leikinn af hvolpi frá Búrfelli. Kristján
gefúr Herði Torfasyni þá umsögn að leikstjóm
hans sé ljúfmannleg og hann viröist hafa gott lag
á að efla sjálfstraust leikaranna. Hörður hannaði
lika einfalda sviðsmynd og látlausa en áhrifamikla
lýsingu. „Baksviðs era margir þátttakendur sem
j hafa hlutverki að gegna við sviðsstjóm, lýsingu,
hljóð og uppstillingu. Leikmunagerð er einnig
mikilsvert fag og gerð búninga og forðun er í stöð-
a ugri endurnýjun hjá flokknum. Með þessu verki
I sýnir Leikflokkurinn á Hvammstanga aö stöðug
S listsköpun er mikilsverð fyrir menningarlif hér-
* aðsins,“ segir Kristján Bjömsson.
Svanurinn flýgur á ný
Fjórar sýningar verða á
Svaninum í mars í upp-
setningu Annars sviðs I
Borgarleikhúsinu, sú
fyrsta annað kvöld kl.
20. Sýningum var hætt
fyrir fullu húsi í febr-
úar vegna brottfarar
svansins sjáifs af
landi en nú er hann
kominn aftur. Önn-
ur sýning verður
13. mars.
Vala einleikur einu sinni
ardaginn er
agurinn, 8.
..Ó líó líó la,
er þessi bar-
') og Kaffileik-
ið ætlar að
alda upp á
ann með þvi að
ía Einleiki
Völu Þórs-
dóttur einu
sinni enn.
Þetta era ein-
þáttungarnir
„Eða
þannig“, sem
fjallar um
fráskilda
konu um þrí-
tugt, og „Kikir, súkkulaði, fýlugufa og rasl“,
tragikómísk leiksaga um feita, subbulega konu og
mjóan snyrtilegan mann.
Sýningin hefst kl. 21 en á undan er að venju
kostur á ljúffengum kvöldverði á staðnum.