Dagblaðið Vísir - DV - 23.09.1998, Qupperneq 12

12
MIÐVKUDAGUR 23. SEPTEMBER 1998
Spurningin
Hvaða merkingu hefur
haustið í þínum huga?
Þröstur Valdlmarsson vélamað-
ur: Haustið boðar gott en mér finnst
allar árstíðir jafngóðar.
Guðrún Nóadóttir húsmóðir: Fal-
leg litbrigði. Haustið er yndislegt.

Magnús Þór Jónsson, grafiskur
hönnuður: Það hefur enga sérstaka
merkingu.
Brynjar Eðvaldsson sjómaður:
Kulda.
Finnbogi Finnbogason sjómaður:
Endurminningar af sumrinu.
Lesendur
Keikó og íslendingar
Mín skoðun er sú að við mannskepnurnar getum bundist tengslum
við hvaða skepnu sem er - já, líka hval.
KJ skrifar:
Nú er um hálfur
mánuður síðan
Keikó kom til lands-
ins. Mín skoðun er
sú að 75% lands-
manna hafi fylgst
með því á einhvern
hátt. Umfjöllunin
hefur verið mikil
hér á landi í fjöl-
miðlum sem von er.
í mínum huga er
þetta merkilegur at-
burður. Þama sann-
ast líka fyrst og
fremst hinar sterku
taugar milli manns
og dýrs. Fyrir mér er
mannskepnan ekkert
annað en dýr.
í umfjöllun um
Keikómálið frá því
fyrsta hafa verið
uppi þrenns konar raddir; þeirra
sem voru með, hinna sem voru á
móti, dg svo þeirra sem voru að
reyna að vekja á sér athygli á- ein-
hvem máta. Flesta landa okkar tel
ég hafa verið venjulegt fólk með
skynsemi og tilfinningar. Síöan
koma þeir sem halda að þeir séu að
missa af einhverjum auð sem felst í
hvalveiðum eða stjómleysi á höfúm
úti, og að lokum það fólk sem aldrei
hefur umgengist neitt annað en
sjálft sig og náttúruleysi. Á ég þar
við tengsl við annað en mannskepn-
una. - Ég er fædd og uppalin á höf-
uðborgarsvæðinu, þekkti þar lífið
út og inn en flutti síðan út á land,
nánar tiltekið í sveit, og hef átt þar
heima síðan.
Við íslendingar höfum alltcif vilj-
að vekja á okkur athygli. En stað-
reyndin er sú að þeir sem fylgjast
með okkur nú em þeir sem hafa
áhuga á málefninu, hinir gera það
einfaldlega ekki. Þeim er nákvæm-
lega sama um Keikó og allt sem að
honum snýr, þar með íslendinga yf-
irhöfuð. - Þar með tel ég að ég hafi
afgreitt tvennar fyrstu raddimar.
Síðasta skilgreiningin er til þeirra
sem aldrei hafa um-
gengist dýr, nema
þá kannski við fisk-
veiðar, og þá fyrst
og fremst i sporti.
Það hefur mátt lesa
og heyra í fjölmiðl-
um að Keikó karl-
inn færi ekki dult
með sína kynþörf.
Hann er „pervert"
og öfuguggi og þar
fram eftir götunum.
Við hverju bjóst
fólk? Hvað gera ekki
ungir og gamlir,
konur og menn? Ég
spyr? En mann-
skepnan hefur ein-
hverja blygðunar-
kennd sem dýrin
hafa ekki.
Hefur hundarækt-
andinn, hrossa-,
sauðfjár-, nautgripa-, svína- eða
fuglabóndinn séð sína gripi fara í
felur með sínar athafnir? Örugglega
ekki. Það er bara mannskepnan sem
telur sig þurfa að dyljast. Og hér er
komið að lokaorðum mínrnn. - Þú,
kona og maður, sem skrifiö fávís-
lega um kynhegðun dýra, reynið að
verða ykkur úti um betri vitneskju
áður en þiö reynið að uppfræða al-
menning. - Mín skoðun er sú að við
mannskepnurnar getum bundist
tengslum við hvaöa skepnu sem er,
kött, hund, hest, kind, hamstur,
páfagauk - já, líka hval.
Samfylking vinstri flokkanna:
Jóhönnu Sigurðardóttur
í efsta sætið
Sigurður Jónsson skrifar:
Maður fylgist með undirbúningi
hins sameiginlega framboðs félags-
hyggjuflokkanna héðan úr fjarlægö.
Kveikjan aö þessum hugleiöingum
er viðtal við Jóhönnu Sigurðardótt-
ur alþm. í morgunútvarpi RÚV sl.
mánudag.
Það er brýnt að hinir gömlu for-
svarsmenn bijóti odd af oflæti sínu,
ef ég má orða það svo, og fái ný and-
lit til að vera í efstu sætum listans i
stærsta kjördæminu, Reykjavík, þeg-
ar að uppstillingu hans kemur (ef þá
ekki verður efnt til prófkjörs, sem
kannski er það eina rétta). Ég tel, að
öllum ólöstuðum, að Jóhanna Sig-
m-ðardóttir ætti þó að skipa efsta
sætið á þeim lista. Hún er sá brim-
brjótur félagshyggjuaflanna sem
sannanlega hefur verið i nálægð al-
mennings gegnum árin. Ráðherra-
efni er hún einnig að sjálfsögðu. Aðr-
ir forystumenn, karlar og konur, t.d.
Margrét Frímannsdóttir, Sighvatm'
Björgvinsson Svavar Gestsson (ef
hann heldur sig við sinn steðja), Öss-
ur Skarphéðinsson og fleiri með
mikla reynslu yrðu einnig ráðherra-
efni. En þau þurfa ekki endilega að
vera í efstu sætum listans. Það yrði
þá líka brotið blað í stjómmálum hér
ef þau yrðu ráðherrar án þingsæta. -
Hér er margs að gæta, en þetta tel ég
vera innlegg í stóra málið, samfylk-
ingu vinstri flokkanna.
„Heyra má ég erkibiskups
boðskap..."
Vel fór því að þjóðhöfðingjar vorir létu aðvörunarraust sína hljóma frá Hól
um, segir bréfritari.
H.G. skrifar.
Á þessu góða sumri höfum við is-
lenskir einatt sofnað út frá fjöl-
miðlahjali um miðlægan gagna-
grunn (hvemig miðlægur?) og vakn-
að að morgni við hið sama. Tal
þetta er kryddað dulkóðun, án skýr-
inga. Minnir jafnvel á söguna um
hinn óttalega leyndardóm. Svo hafa
ýmsir áhyggjur af gróðanum af fyr-
irtækinu, sbr. „allir eru að gera það
gott nema ég“. - En svo er annað,
fjöldi fólks fær vinnu við gagna-
grunninn. Gæti kannski sparað
Finni og austflrskum verkalýðsrek-
endum svo sem eitt álver.
En loks kom stóra stundin. -
Prelátar hins geistlega og verald-
lega valds stigu i stólinn í sjálfri
Hóladómkirkju: herra Ólafur Ragn-
ar forseti og hema Karl Sigurbjöms-
son, biskup hinnar evangelisklút-
ersku kirkju. Messur þeirra vöktu
gifurlega athygli. Forseti lagði út af
„þeim miðlæga" og fór með himin-
skautum um erfðavísindin. Sögðu
sumir að forseti hefði talað nokkuð
á huldu, slegið úr og í. í helgri bók
stendur: „Ræöa yðar sé: Já, já, nei,
nei; en allt það sem fram yfir þetta
er frá hinum vonda.“
Þótt ræða forseta vekti hina
mestu athygli gerði ræða kirkju-
höfðingjans það ekki síður. Boð-
skapur hans: „Þjóðin verður að
velja milli kristni og heiðni." Þá var
mörgum brugðið. Um 90% þjóðar-
innar skráðir í þjóðkirkjuna að
sögn. Og prestar vorir komið hver
af öömm og sagt kristnihaldið á
uppleið eftir stormasama tíð.
En vel fór því að þjóöhöfðingjar
vorir létu aðvörunarraust sina
hljóma frá Hólum, kannski minnug-
ir hins merka klerks og skálds Ein-
ars í Heydölum: Þá tólf vetra/ var
Einar orðinn/ urðu nyrðra/ ný um-
skipti/ herra Christian/ herskip
sendi/ tvö á Eyjafjörð/ með trú
hreina.
DV
Fréttamenn
Sjónvarps - á
faraldsfæti
Friðbjörn hringdi:
Ég undrast mjög hvernig Ríkis-
útvarpið, Sjónvarpiö, sem er nú
ekki burðugt til fjárins, þrátt fyr-
ir nauðungaráskrift okkar skatt-
borgaranna, hefur efni á því að
senda fréttamenn héðan til hinna
ýmsu heimshorna og segja þaðan
fréttir símleiðis. Þetta getur Sjón-
varpið allt fengiö „beint í æð“
með upptöku frá erlendum frétta-
stofum. Einn fréttamaðurinn er
búinn að vera í Bandaríkjunum
dögum saman og hefúr ekki enn
sent neitt bitastætt þaðan. Annar
er kominn td Noregs og sendir
fréttir af þarlendum öræfum til að
bera saman við þau sem hér eru
o.s.frv. o.s.frv. - Maöur gæti hald-
ið að fréttamenn Sjónvarps væru
i dagpeningasöfnun, ef maður
hefði ekki lesið um að starfsmenn
Sjónvarps eru vel haldnir í laun-
um og aðbúnaði (þ.m.t. forláta
mötuneyti sem við svo greiðum
niður). En er þetta nú ekki vit-
leysa, þetta með boðsendingu
fréttamanna út um heiminn,
nema þá stórviðburðir eru á döf-
inni?
Reykjanesvegur
til Suðurlands
Gústi skrifar:
Allir hljóta að vera sammála
um að leggja veg með bundnu slit-
lagi um Reykjanesskagann sunn-
anverðan, frá Grindavík og aust-
ur, allt til Þorlákshafnar. Þetta er
ekki bara af hinu góða, eins og
stundum er sagt, þetta er verk
sem ekki má við þvi að bíða. Svo
mikil umferð myndi verða á þess-
ari leið, vegna fiskflutninga og
mannflutninga, að framkvæmd-
ina mætti greiða niður á örfáum
árum. Og hví ekki að innheimta
veggjald í hóflegri kantinum, í
svo sem tvö ár? Ég skora á alla
þingmenn Suðurnesja og Suður-
lands að sameinast um þessa
bráðnauðsynlegu vegafram-
kvæmd.
Villimanna-
þjóðfélag
Gunnar S. skrifar:
Erum við íslendingar ekki ein-
faldlega villimenn í villimanna-
þjóðfélagi - a.m.k. hvað snertir
umgengni, sóðaskap, skemmdar-
fýsn og ofbeldi? Ég hef hvergi séð
eða heyrt um annað eins eðli og
okkur hrjáir. Tökum t.d. nýju
SVR-skýlin. Þau voru nú ekki
orðin faUeg þau rauðu sem nú er
búið að leggja af. En þau nýju
hafa þegar orðið fyrir barðinu á
skemmdarskríl sem gengur laus í
borginn. Ásamt honum, sóðunum
og ofbeldismönnunum er Reykja-
vík stórhættuleg, ljót og framúr-
skarandi sóðalegt bæli, sem ekki
stenst samanburð við neinn ann-
an bæ eða borg sem ég man eftir.
Lúxemborg er
stórt svæði
H.P. hringdi frá Lúxemborg:
Mér finnst að mörgu þurfi að
mótmæla af því sem forráðamenn
Flugleiða hf. hafa látið frá sér
fara varðandi væntanlegan flutn-
ing félagsins frá Lúxemborg til
Frankfurt í Þýskalandi og París-
ar. Þeir segja að Lúxemborg sé
með um 400 þúsund manna svæði.
Ég fullyrði að sölusvæði Lúxem-
borgar nær langt út fyrir landa-
mæri Lúxemborgar, með margra
milljóna manna búsetu. Ég full-
yrði enn fremur að flugvöllurinn
í Lúxemborg hefur mun meira að-
dráttarafl fyrir útlendinga, ekki
síst Bandaríkjamenn, heldur en
flugvellimir við Frankurt og Par-
ís. 1 það heila tekið tel ég ráða-
menn Flugleiöa vera orðna leiða
og þreytta og það sé orsökin fyrir
því að vilja ekki halda við mark-
aðnum fyrir Lúxemborgarflugið.
3