Dagblaðið Vísir - DV

Dagsetning
  • fyrri mánuðuroktóber 1998næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    27282930123
    45678910
    11121314151617
    18192021222324
    25262728293031
    1234567

Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.1998, Blaðsíða 15

Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.1998, Blaðsíða 15
MIÐVIKUDAGUR 14. OKTÓBER 1998 15 Hæfir menn og heimskar konur? „Af 23 þingmönnum stjórnarandstöðunnar eru 11 konur sem margar hafa leitt iista í sínum kjördæmum," segir m.a. í greininni. - Frá setningu Al- þingis 1. þ.m. Engin kona með snef- il af sjálfsvirðingu ætti að óska eftir eða stuðla að velgengni stjóm- málaflokks sem gengur fram hjá konum,“ sagði virt bandarisk stjórn- málakona í upphafi ald- arinnar sem yfirgaf stjórnmálaílokk vegna þess að flokksbræður hennar sinntu ekki konum og málefnum þeirra. Þótt öldin sé aö renna sitt skeið á enda bíða kynsystur hennar á íslandi margar hverj- ar enn þolinmóðar eftir því að flokkshræður þeirra uppgötvi að kon- ur séu líka menn. Konur eru hér enn aðeins tæp 30% af alþingis- mönnum og þar standa núverandi stjórnarflokkar sig áberandi verst. Goðsögnin um hæfnina í þingflokki Sjálfstæðisflokksins eru aðeins fjórar konur af alls 25 þingmönnum, eða 16%. Örlítið meira jafhrétti ríkir í Framsókn- arflokknum en þcir era þrjár kon- ur í 15 manna þingflokki. Fram- sóknarflokkurinn á líka eina kvenráðherrann í þessari ríkis- stjórn en eins og allir vita er það nánast orðið lögmál að konur í ís- lenskri ríkisstjóra séu aldrei fleiri en ein í einu. Hveraig verja menn svo þessa stöðu? Jú, hægri menn halda því almennt fram að einstaklingar séu valdir á framboðs- lista á grundvelli hæfileika en ekki vegna kyns. Sam- kvæmt þessu er það helber tilviljun að þeir útvöldu eru oftast nær karl- kyns. Þeir hæfústu komast áfram og hinir (hinar?) verða eftir á varamanna- bekknum. Þetta hljómar vel, ekki satt? Þegar málið er skoðað nánar er þó eitt- hvað sem ekki kem- ur heim og saman. Konur eru rúmur helmingur þjóð- arinnar og tæpur helmingur flokksbundinna sjálfstæðismanna. Ef við göngum út frá því að konur hafl að meðaltali jafnmikla hæfi- leika, gáfur og dugnað og karl- menn þá ættu að vera jafnmargar hæfar konur eins og karlar innan flokksins. Hvað þýðir þá goðsögnin um hæfnina í raun? Að konur séu einfaldlega ekki eins hæfar og karlmenn? Eða að hæflr karlar og heimskar kon- irn hópist í Sjálf- stæðisflokk og Framsóknarflokk en gáfaðri kynsystur þeirra leiti annað? Það er varla hægt að lesa margt annað út úr þessari merki- legu söguskýringu. Jafnrétti í raun Gróska, samtök jafnaðarmanna, félagshyggjufólks og kvenfrelsis- sinna, lagði nýlega fram sínar til- lögur að málefnaskrá fyrir fyrstu hundrað daga ríkisstjómar sam- fylkingar Alþýðuflokks, Alþýðu- bandalags, Kvennalista og Þjóð- vaka. Fyrsta áhersluatriðið í mál- efnaskránni er að jöfn kynjaskipt- ing verði í ríkisstjórninni. Einhverjum finnst þetta ef til vill bjartsýni og það væri það ef- laust i öðrum flokkum. Hins vegar hafa konur verið í forsvari í þrem- ur af fjórum umræddum stjóm- málasamtökum og innan þeirra raða eru meðal annars tveir fyrr- um ráðherrar. Af 23 þingmönnum stjórnarandstöðunnar eru 11 kon- ur sem margar hafa leitt lista í sínum kjördæmum. Konur munu svo sannarlega líta til þess hvort ný samfylking sýni viljann í verki með því að skipa konur í efstu sæti á framboðslist- um til jafns við karla. Ef svo verð- ur mun það verða einn skýrasti munurinn á samfylkingunni og hægri flokkunum, Sjálfstæðis- flokki og Framsóknarflokki. Spurningin er svo hvort Sjálfstæð- is- og Framsóknarkonur ætli að bíða í aðra Öld eftir því að flokkar þeirra uppgötvi að þær séu jafn- hæfar og karlmenn. Fyrir kven- kyns kjósendur með sjálfsvirðing- una í lagi ætti svarið að vera ein- falt í komandi kosningum. Svala Jónsdóttir Kjallarinn Svala Jónsdóttir stjórnarmaður í Grósku „Konur eru hér enn aðeins tæp 30% af alþingismönnum og þar standa núverandi stjórnarflokkar sig áberandi verst. “ Viö eigum kvotann Ég hrökk við þegar ég las þessa fyrirsögn undir mynd af fjórum fal- legum stúlkum yfir heila opnu í Morgunblaðinu. Skyldi þjóðin vera að vakna og heimta sinn rétt imdir forystu þessara ungu kvenna? Ég kikti á undirskriftina: ís- lenskir útvegsmenn. Nú ber nýrra við. Ætla Kristján Ragnarsson og félagar að taka ofan grímuna og viðurkenna að kvótakerfið færir útvegsmönnum ígildi eignarréttar á sameign þjóðarinnar? Stór tíð- indi ef satt reyndist. Gamalkunnug viðhorf Nei, hvorugt reyndist rétt, þarna var i nýjustu auglýsingu LÍÚ verið að skýra það fyrir þjóð- inni enn einu sinni að hún ætti kvótann af því að lífeyrissjóðir, bæjarfélög og almenningur ættu í útgerðarfyrirtækjunum. Þetta eru svo sem gamalkunnug viðhorf LÍÚ og varla tilefni til greinarskrifa en samhljómur frá forsætisráðherra sem kemur á sama tíma er varla tilviljun og kaliar á viðbrögð. Davíð, sem segist vilja ná sátt- mn um kvótakerfið enda málið stærst mála nú um þessar mundir, hefur hugsað mikið um nýja leið út úr vandanum og fundið hana að eigin sögn. Lausnin er að landsmenn kaupi sér hlut í útgerðarfélögun- um. Hann vill liðka fyrir með skattaafslætti og fleiri slíkum að- gerðum. Af orð- um hans er auð- skilið að hann vill viðhalda eignarhaldsfyrir- komulaginu á kvótanum og ætlar að fylgja þeirri afstöðu fast eftir. Hann lét þess svona getið í leiðinni að ef menn væru á móti þessu liti hann svo á að þeir hinir sömu vildu fyrir alla muni við- halda sundrungu og óánægju. Gamla þunnildið frá LÍÚ Þau sjónarmið sem forsætisráð- herra lýsti eru í raun afar lítið frábrugðin hinni fögru veröld LÍÚ-forystunnar. Það að lífeyrissjóðir, bæj- arfélög og almenn- ingshlutafélög eigi í Útgerðarfélögunum á að jafngilda þjóðar- eign á auðlindinni. Með sömu rökum má segja að Jámblendi- félagið, SR-mjöl og Eimskip séu nú þeg- ar í þjóðareign. í þessari skilgreiningu á þjóðareign skiptir engu þó einn eigi hundrað milljónir, annar þúsundkall og sá þriðji ekki neitt. Það fer ekki milli mála að Davíð hefur tekið að sér að selja þjóðinni gamla þunnildið frá LÍÚ. Stjómvöld hafa svo sem boðið fólkinu 1 landinu upp á viðlika rökstuðning og þann sem felst í leiðinni hans Davíðs með því að afhenda útgerðarmönnum rétt til að kaupa, selja og leigja að vild að- ganginn að fiskimiðunum sem eru sameign samkvæmt lögum. Láta þar með útgerðina hafa fuilt ígildi eignarréttar að skilningi venjulegs fólks. Og af sama tagi eru nýsett lög sem banna í orði kveðnu út- gerðarmönnum að veðsetja aflaheimildir en tryggja lánar- drottnum um leið fullt igildi veðsetning- ar. Er hægt að ganga lengra í virðingar- leysinu fyrir skyn- semi almennings en að nota sjálfa löggjaf- arsamkomuna til að hafa menn að fíflum? Spurning vaknar Annaðhvort gengur forsætisráðherrann af bamaskap til liðs við sjónarmið LÍÚ eða hann telur kom- inn tíma til að af- skrifa þann hluta þjóðarinnar sem ann- aðhvort hefúr ekki efni á að kaupa sér hlut í hinni sameiginlegu auðlind eða sættir sig ekki við annað en hún verði í raun þjóðareign. Sú spurning hlýtur að vakna hvort afstaða Davíðs Oddssonar sé byggð á þeirri skoðun að takist að fá „nógu marga“ til að verja ósómann af því að þeir hagnist á því sjálfir sem hlutabréfaeigendur megi hinir éta það sem úti frýs enda styðji þeir hvort sem er ekki Sjálfstæðisflokkinn. Jóhann Ársælsson „Þau sjónarmið sem forsætisráð- herra lýsti eru í raun afar lítið ftár brugðin hinni fögru veröld LÍÚ for- ystunnar. Það að lífeyrissjóðir, bæjarfélög og almenningshlutafé- lög eigi í útgerðarfélögunum á að jafngilda þjóðareign á auðlind- inni.“ Kjallarinn ,Jóhann Ársælsson fyrrverandi alþingismaður Með og á móti Dómur í máli Olgerðarinnar Egils Skallagrímssonar Jón Snorri Snorra- son, framkvæmda- stjóri Ölgeröarinn- ar Egils Skalla- grímssonar. Jafnræði og tjáningarfrelsi „Þetta mál snýst fyrst og fremst um jafnræði og tjáningarfrelsi, Dómarinn bendir á að Ölgerðin Egill Skallagrímsson eigi að eiga þess kost að markaðssetja fram- leiðslu sína hér á landi á sama hátt og erlendir samkeppnisað- ilar fyrirtækis- ins. Með hinu stranga banni á áfengisauglýs- ingum er fram- leiðendum áfengs bjórs á íslandi gert ókleift að aug- lýsa framleiðslu sína löglega. Virkni þessa banns á áfengisauglýsingum er þó í raun mjög lítil á meðan aðgangur er óheftur að erlendum tímaritum og sjónvarpsstöðvum sem auglýsa áfengi. Eins og staðan er í dag er því um einhliða auglýsingabann á innlenda framleiðendur áfengis. Vegna auglýsinga í erlendum miðlum er í raun útilokað að banna áfengisauglýsingar. Að mínu mati er því nauðsynlegt að áfengislögum verði breytt þannig að þau verði skýi-ari um það hvað megi og hváð megi ekki. Leyfilegt ætti að vera fyrst og fremst að birta vörumerki og staðreyndir eins og verð á vöru, útlit hennar eða áfengisinnihald. Hins vegar ætti frekar að banna auglýsingar þar sem er verið að hvetja til neyslu áfengis eða ákveðinnar teg- undar, þ.e. auglýsingar þar sem verið er að gylla áfengisneyslu." Börnin njóti vafans „I áfengislögum segir skýrt og greinilega að hvers konar auglýs- ingar á áfengi og einstökum áfeng- istegundum séu bannaðar. Þess vegna er þessi dómur alls ekki eðlilegur, því hann gengur greinilega gegn því sem stendur í lögunum. Dómarinn telur að Ölgerðin Eg- ill Skallagríms- son eigi að njóta tjáningarfrelsis sem mér finnst vafasamt í meira lagi. Séu efasemdir uppi um það hvemig þessum málum skuli háttað hér á landi tel ég að það sé þjóðin sem eigi að njóta vafans, sér í lagi bömin okkar og bamaböm. Hér á landi virðist ríkja tvöfalt siðgæöi í þessum málum. Það finnst öllum sjálfsagt að hvatt sé til að fækka sölustöðum tóbaks og banna tóbaksauglýsingar. Fólki er nefnilega Ijóst að slíkar aðgerðir muni draga úr tóbaksnotkun. Hins vegar virðast gilda önnur lögmál um áfengi. Einhverra hluta vegna vilja margir að áfengissölumenn skuli hafa sitt frelsi óheft og ekki skuli amast við auglýsingum á því sem þeir hafa fram að bjóða. Mig rekur þó ekki minni til að hafa heyrt þess getið að börn kviðu helgum og hátíðum vegna reyk- inga foreldra. Ekki mun heldur al- gengt að menn séu fluttir í bönd- um af heimilum sínum þó að þeir taki duglega í nefið.“ -KJA Jón K. Guöbergs- son, Áfengisvarnar- ráöi. Kjallarahöfundar Athygli kjallarahöfunda er vakin á því að ekki er tekið við greinum I blaðið nema þær ber- ist á stafrænu formi, þ.e. á tölvu- diski eða á Netinu. Netfang ritstjórnar er: dvritst@centrum.is

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað: 234. tölublað (14.10.1998)
https://timarit.is/issue/198347

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

234. tölublað (14.10.1998)

Aðgerðir: