Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.1999, Side 10

Fyrrverandi fjöllista-
hópurínn Gus gus er
kominn aftur á kreik
og gefur út nýja plötu
í lok apríl. Fyrírhugaðar
eru tónleikaferðir um
allan heim en fyrst
á að halda tónleika í
„Þa6 kann enginn á
hijóðfæri nema þrír
sem kunna á kassagítar"
Jœja, gerum viötal. Hvernig er
að vera í Gus gus í samanburöi
við „eölilega" hljómsveit?
„Það er nú nýlega tilkomið að
við fórum að kalla okkur hljóm-
sveit og maður er eiginlega enn
þá að finna sig í því hlutverki.
Þetta er þannig hljómsveit að
það kann enginn á hljóðfæri,
nema þrír sem kunna á
kassagítar. Menn eru enn þá að
finna sér flöt í þessu formi sem
Gus gus er miðað við hefðbund-
in bönd. Þetta er svolítið flókn-
ara upp á tónleika að gera, þar
sem allt er keyrt af síkvenserum
og samplerum. Ég er t.d. leikari
að reyna að finna mér hlutverk
í hljómsveit sem er ekki beint
hljómsveit. Það er miklu betri
andi í hópnum núna. Við ákváð-
um eiginlega að vera hljómsveit
eftir að við fengum samninginn
og við höfum verið að kynnast
síðan.“
Þið hafið hossast saman á túr-
unum?
„Nákvæmlega. Maður er far-
inn að þekkja hina miklu miklu
betur.“
Er þetta ekki fúltœm djobb?
„Jú, það er ákveðin skuld-
binding sem fylgir þessu. Það er
plötusamningur og fullt af fólki
að vinna í kringum okkur,
þannig að þetta er orðið svolítið
fyrirtæki. Ég er nú þannig gerð-
ur að þegar er komið form á
hluti hættir mér að þykja gam-
an að þeim. Maður er þvi alla
daga að reyna að finna fleti á
því að þykja gaman að þessu
brölti."
Hvernig gengur það?
„Það gengur ágætlega. Ég hef
verið síðasta árið að læra á þess-
ar tónlistartölvur sem ég kunni
ekkert á áður. Maður var vanur
að semja allt á kassagítar, en
hérna hefur minn tími mikið
farið i það að vera í starfsnámi
hjá Herb Legowitz - ég er kom-
inn í síkvenser og sampler-
heimana. En hvemig útskýrir
maður hvað er gaman? Ef mað-
ur ætlar eitthvað að endast í
þessum bransa þarf að hugsa
fyrir næstu skref því þetta Led
Zeppelin-ævintýri - þetta sukk
og svínarí, rokk og ról - er búið.
Sjáðu bara Aerosmith! Við tök-
um þetta með ákveðinni vinnu-
lógíu.“
Að hverju er stefnt?
„Á döfinni er að kynna næstu
plötu. Það er ekki hægt að horfa
lengra í bili.“
Draumar um
gæluverkefni
Getur þú komið öllum þinum
hugðarefnum á framfæri innan
Gus gus?
„Nei, alls ekki. En það hleyp-
ur enginn frá þessu því við höf-
um öll sameiginlega ábyrgð. En
allir eru með drauma um gælu-
verkefni fyrir utan hópinn. Það
er endalaus leit.“
Ertu búinn aö fmna gœluverk-
efni?
„Það eru ýmis teikn á lofti.
Það er bara það að nú er tón-
leikaferð fram undan og lítill
tími fyrir annað. Ég er t.d. orð-
inn frekar leiður á að geta ekki
leikið neitt.“
Maður sér þig þá ekki á leik-
sviðinu i bráð?
„Jú, vonandi. Mig langar að
reyna að leika eitthvað næsta
haust, en ég veit ekki hvemig
það fer tímalega séð. Ég mun
leika í bíómynd sem verður tek-
in upp í Finnlandi í sumar og
það á eftir að kitla aðeins.“
Hlakkar þú til að hella þér út
í tónleikalífiö á ný?
„He, he, he, já, blessaður
vertu, maður! Það hættulega við
að túra er að túra of mikið og
siðast túmðum við of mikið,
vorum á ferðinni í eitt ár. Nú
verður það allt aftur og meira
til, en maður er betur undir
þetta búinn núna.“
Meiri samhljómur
Síöast var Gus gus aö kynna
plötuna „Polydistortion “, en nú á
túra meö þá nýju, „This is
normal“. í síöustu ferö smjöttuöu
útlenskir blaöamenn helst á því
aö Gus gus vœri fjöllistahópur
frá íslandi. Hvaöa flöt á aö bjóöa
þeim núna?
„Blaðamönnum og fólki yfir-
leitt fannst erfitt að staðsetja
okkur þannig að við tókum
þann pól í hæðina að kynna
okkur sem hljómsveit fyrst og
fremst, enda hefur ekki gefist
neinn tími fyrir annað.“
Hvernig hefur tónlistin þróast
á milli þessara tveggja platna?
„Ég myndi segja að núna sé
tónlistin orðin meira lík inn-
byrðis miðað við hvað hún var
kaótísk síðast. Það er kominn
meiri samhljómur, þú heyrir á
lögunum að þetta er allt sama
hljómsveitin, sem var frekar
erfitt á síðustu plötu.“
Hvaö veröur um öll egóin í
svona mikilli hópvinnu eins og
Gus gus er?
„Þetta er svona bæði og -
sumir pakka þeim niður, aðrir
hleypa þeim upp. Það er mjög
erfitt ef öll egóin eru uppi í einu,
en hver og einn á sinn hégóma
sem hann getur dvalið í - „Be
king for a day“.“
Fœröu mikla útrás meö því aö
koma fram meö Gus gus?
„Já, já. Þetta er dálítið eins og
leiksýning. Það er ákveðin
dínamík í gangi, ákveðin töfra-
móment í þessu samspili tónlist-
ar, performans og bíós. Þetta er
kikk þegar samspilið heppnast;
þegar við teljum okkur vera að
segja eitthvað sem skiptir máli
og fólk tengir við það. Sú upplif-
un er roscdegt kikk.“
-glh
Magnús Jónsson er einn af þremur söngvurum Gus gus.
Auk þess er hann útskrifaður leikari. Það fer kannski
minnst fýrir honum af söngvumnum, en hann er
diskóbolti sveitarinnar. Þetta er símaviðtal
Reykjavík annað kvöld.
Á þessari opnu má
kynnast innra starfi hóps-
ins öriítið og gera sér grein
fyrir umfanginu.
Gus gus er nefnilega
ekkert smáfýrírtæki.
DaníelÁgust
Söngvari, laga-
og textahöfundur
og handritshöfundur.
Söngurmeð I
Q-bums o.fl. g
Hafdís Huld
Söngvari og leikari.
Söngur með
Johnny L.,
Zend Avesta o.fl.
Maggi Jóns Lagasmiður, leikari, söngvari og gítarleikari.
1
Augtýsingalestur á íslenskum auglýsingum |:
f Ókus 19. febrúar 1999
„GusGus spilaði í sjónvarpsþætti á sjónvarpsstööinni
Viva í Köln í ágúst ‘97. Alfred More og Biggi Veira
fundu nýróinantísk föt í búningadeildinni og fengust
ekki úr þeim. Þaö haföi veriö gamali draumur hjá
þeim aö vera meö varalit í sjónvarpinu.“
Páll Borg hefur verið að vinna að því síðustu daga
að tónleikarnir í flugskýli 4 hljómi vel.
Hér talar hann um tónleikana og rútulífið.
Bannað að gera
'tunni
Páll Borg hefur verið aðal-
hljóðmaður Gus gus frá upphafi,
eða „co-producer“ eins og þykir
flottara að kalla starfsheitið.
Hann „co-prodeceraði“ nýju plöt-
una og er aðalhljóðmaður á tón-
leikum. Hann hefur því flækst
með bandinu um allan heim og
komist í hann krappan. Honum
er einna minnisstæðast þegar
hljómsveitin stoppaði grámygluð
á trukkstoppi „in-ðe-middle-of-
nóver“ í Bandaríkjunum og upp
að þeim renndi risavaxinn
trukkur. Framrúðan var skrúfuð
niður og bílstjórinn æpti á ís-
lensku; „Eigiði brennivín!"
Fyrstu kynni Páls af tónleika-
hljóðstjóm vom í Höllinni þegar
Gus gus hitaði upp fyrir Prodigy.
Hann kunni lítið á tækin og var
lofað að vanur mixermaður stæði
við hliðina á honum. Sá rauk í
burtu þegar Gus gus mætti á svið
og Páll sá afganginn af tónleikun-
um í móðu og endalausar raðir af
tökkum fóru í
graut í hausnum
á honum. „Ég
held að það hafi
ekki verið mjög
gott sánd á þeim
tónleikum“, seg-
ir hann.
Flugskýlið örþrifaráð
En nú, tæplega hundrað tón-
leikum síðar, ætti þetta að vera
allt annað líf þótt það hafi reynd-
ar þurft mikið átak til að koma
tónleikunum upp í flugskýli 4.
„Skemman er um 1400 fermetrar
og þegar við komum þangað fyrst
var 9 sekúndna bergmál,“ segir
Páll. „Öll vikan fór í að finna
tjöld til að fóðra salinn. Við höf-
um fengið nánast öll leiktjöld
bæjarins lánuð - hjá Þjóðleikhús-
inu og Borgarleikhúsinu, Byko,
Steinullarverksmiðjunni - og
þetta þarf allt að vera eldvarið
því kröfumar á flugvellinum em
svo miklar. Það tekur átta manns
tvo daga að hengja þetta upp svo
þetta verða vel fóðraðir tónleikar.