Dagblaðið Vísir - DV - 20.07.1999, Blaðsíða 14

VJ.N3DVIAI NVAU aov m
14
ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚLÍ 1999
í
t
Hvað dregurfólk
Nú búa um 70% landsmanna á suðvesturhominu og
ekkert útlitfyrir að lát verði á byggðaröskuninni. Hvað
er það sem dregurfólk á mölina og hver er munurinn
á að búa úti á landi og á höfuðborgarsvæðinu? Tilver-
an lagði þessar spumingar fyrir viðmælendur sína.
Gestur H. Magnússon verkstjóri er frá Vestmannaeyjum:
Eyjamar toga en
atvinnan of fábreytt
Hildur hlakkar mikiö til að flytja til Neskaupstaðar.
Hildur Vala Þorbergsdóttir er frá Þórshöfn
Í|'
pp p <
estur H.
I Magnús-
son er
ættaður frá Vest-
mannaeyjum og
er núna búsettur
í Reykjavík.
Hvers vegna tók
hann þá ákvörð-
un að flytjast til
höfuðborgarinn-
ar? „Það var eig-
inlega vegna fjöl-
breyttari at-
vinnumöguleika.
En ég kom fyrst
til að vera í
námi í Reykja-
vík. Ég byrjaði í
rafvirkjanum í
Iðnskólanum en
ákvað svo að
taka mér stutt
hlé frá námi. Það hlé hefur nú var-
að í fjögur ár og útlit er fyrir að
það verði lengra."
Gestur segir atvinnumöguleik-
ana ekki mikla i Vestmannaeyj-
um. „Ég var á sjónum í Vest-
mannaeyjum en það átti ekkert
sérstaklega vel við mig. Núna er
ég verkstjóri á lager Vöku-Helga-
fells og líkar það miklu betur. Ég
hef kynnst mörgu fólki hér þannig
að mér líður vel.“ Þú hefur ekkert
velt því fyrir þér að flytjast til
baka til Vestmannaeyja? „Nei, at-
vinnutækifærin stoppa mig af í
því.“ Togar fjölskyldan ekkert í
þig? „Ja, foreldrar mínir eru nú
fluttir til Reykjavíkur og sömu
sögu er að segja um systkini mín.
En auðvitað fer ég og heimsæki
gamla vini og kunningja í Eyj-
um reglulega. Svo fer ég til
Eyja á þjóðhátíð árlega og
við förum pottþétt á
næsta ári. Reyndar
ætlum við ekki að
fara í ár því Helena,
kærastan mín, á von
á bami um verslun-
armannahelgina,
eða um það leyti.
En Vestmannaeyj-
ar eru fallegasti
staður á íslandi og
ég sakna útsýnis-
ins mikið. Ég er
líka þeirrar skoð-
unar að það sé
miklu betra að vera
bam í Eyjum en í
Reykjavík. Þar er
ekki þessi umferð og
böm verða ekki að
reiða sig á strætó-
ferðir til að komast í
bíó, á íþróttaæfingar
eða annað sem þau
þurfa að fara eins og hér.
í Eyjum komast krakkar
allt sem þeir vilja fótgang-
andi og það er mikill kost-
ur.“ -HG
Gestur er þeirrar skoðunar að Vestmannaeyjar séu fal-
legasti staður á íslandi.
Ekkert sem bindur mig hér"
ildur Vala Þorbergsdóttir er
frá Þórshöfn. Þaðan íluttist
hún 16 ára gömul. „Ástæðan
var sú að ég ákvað að fara í
menntaskóla og þá var Mennta-
skólinn á Akureyri nærtækasti
kosturinn.. Þess vegna var það
menntunin sem dró mig í upphafi
frá Þórshöfn," segir Hildur. „Síöan
ákvað ég að fara í kennaranám í
Kennaraháskóla íslands og fluttist
þá í Kópavoginn. Ég er búin að
búa hér í tvö ár.“ Hvernig líkar
þér að búa hér á höfuðborgarsvæð-
inu, samanborið við á Þórshöfn og
Akureyri? „Mig langaði aldrei að
búa í Reykjavík og hræddist hana
í upphafi. Mér hefur heldur aldrei
líkað að búa hér. Héma er svo
mikið stress, umferð og hávaði.
Það er t.d. mjög leiðinlegt að fara
út að skemmta sér í Reykjavík.
Tónlistin er stiilt svo hátt að það
er ekki hægt að tala saman nema
öskra. Þetta er ekki svona úti á
landi. Þar er hægt að tala saman."
Ætlarðu þá að flytjast aftur út á
land? „Já, ég er svo mikil lands-
byggðarkona í mér að ég held að
ég gæti ekki búið hér til lang-
frama. Ekkert bindur mig hér,
hvorki barn né kærasti. Ég er
búin að ákveða að verða kennari á
Neskaupstað. Mér var boðin staða,
ég dvaldist þar sem unglingur og á
þar vinkonu." Áttu einhverja fjöl-
skyldu þar? „Nei, hún er dreifð um
allt landið þannig að hún togar
mig ekkert sérstaklega þangað eða
til Þórshafnar. Ég kann bara svo
vel að meta nálægðina, maður týn-
ist ekki í fjöldanum heldur heilsar
öllum úti á götu. Ég fór í stutt
ferðalag út á land fyrir fáeinum
dögum og þegar ég nálgaðist borg-
ina aftur fór um mig hrollur. En
ég hlakka rosalega mikið til að
flytjast til Neskaupstaðar."
-HG
Hörður Kristjánsson er frá ísafirði:
Ekki hægt að snúa byggðaþróuninni við
örður
Krist-
jáns-
son er frá
ísafirði
en fluttist
til
Reykja-
víkur í
júní.
Hvers
vegna?
„Það voru
nokkrar
ástæður fyr-
ir því.
í fyrsta
eigum við
fatlaðan strák.
Þess vegna þurftum
við að flytja, fyrr eða síö-
ar. Svo er ástandið á Vestfjörðum
ekki til að halda í fólk um þessar
mundir. Allir vita hvemig ástatt er
á Þingeyri og ástandið á Ísafirði er
ekki miklu skárra. Lengst af vora
tvö frystihús á ísafirði. Fyrir
nokkrum árum fór annað og nú ný-
lega var ákveðið að loka hinu líka.
Þetta er undirstaða byggðarinnar og
ef landvinnslan leggst af er ekki líf-
vænlegt þar lehgur.“
Myndirðu snúa aftur ef ástandið
breyttist til batnaðar?
„Nei, ég bjó í Reykjavík í þrjú ár
og vann þar. Svo hætti ég og fór aft-
ur vestur. Ég geri það ekki aftur.“
Hvers vegna?
„Það er ekki slæmt að búa þama,
alls ekki. Þar er rólegra en hér en
við þurftum alltaf að ferðast suður
með strákinn okkar til læknis og
það var mjög kostnaðarsamt. Síðan
er að mörgu leyti dýrara að búa þar.
Hálaunastörfin byggjast öll á sjávar-
útveginum og þegar hann er í ólestri
er veikur grunnur fyrir þau.“
En hvað er hægt að gera til að
snúa við byggðaþróuninni?
„Ég held að það sé ekki hægt héð-
an af. Nú er komið svo mikið los á
fólk, það eru svo margir fluttir burt,
að það togar fólk í burtu."
Nú er oft rætt um stress og læti í
Reykjavík. Finnurðu ekkert fyrir
umferðinni t.d.?
„Nei, ég er ekkert að velta mér
upp úr því. Þegar ég flyt tek ég
staðnum með kostum og göllum."
Þú saknar ekkert vina og fjöl-
skyldu á fsafirði?
„Jú, auðvitað saknar maður
þeirra. Þess vegna ætlum við að
heimsækja þá reglulega." -HG