Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.1999, Qupperneq 12

12
MIÐVIKUDAGUR 3. NÓVEMBER 1999
Spurningin
Lesendur
Hvað er rómantík?
Magnús Björn Magnússon flug-
virki: Það er að fara á gott veitinga-
hús og eiga notalega stund saman.
Stefán Sveinsson sjómaður: Eru
það ekki kerti, ostar og rauðvín.
Eygló Erlingsdóttir nemi: Stjömu-
bjartur himinn.
Andrea Jónsdóttir nemi: Rólegt og
rómantískt á FM-95,7, kertaljós og
fleira.
Hilmar Ragnarsson málarameist-
ari: Það er ákveðin tegund af vellíð-
an.
Agaleysi einkenn-
ir þjóðina alla
- en ekki skólana sérstaklega
Allar nágrannaþjóðir okkar hafa herskyldu og þar sem ekkl er bein her-
skylda er þegnskylduvinna f einhverju formi, segir m.a. f bréfinu.
Svissneski herinn á leið til æfingabúða.
Guðrún Guðmundsdóttir skrifar:
Núna, á síðasta ári aldarinnar,
telja einhverjir landsmenn að agi í
þjóðfélaginu sé það litill að okkur
stafi hætta af. Ég segi „einhverjir"
því ekki dettur mér í hug að þorri
þjóðarinnar sé þeirrar skoðunar að
agaleysi skaði þjóðfélagið. En betra
seint en aldrei. í skyldufagi í kenn-
aranámi er rætt um að leggja meiri
áherslu á kennslu í aga - og bekkj-
arstjórnun og verði þetta reyndar
gert að skyldunámi.
Við íslendingar höfum tekið frels-
ið margumtalaða svo heiftarlega í
kollinn að við kunnum okkur ekk-
ert hóf lengur. Menn ganga að því
sem gefnu að enginn segi neitt
hvernig sem fólk kemur fram.
Pústrar og jafnvel limlestingar eru
algengar á mannamótum, ónot og
skætingur er tíðum hafður uppi í
orðræðum, jafnt úti i frá sem inni á
heimilum. Skólarnir fara heldur
ekki varhluta af þessu og eiga kenn-
arar margir hverjir ekki sjö dagana
sæla vegna óþverraorðbragðs nem-
enda.
Það er góð spuming hver eigi nú
að kenna kennurunum aga og al-
menna siðbót í framkomu og stjóm-
un. Er það á færi 68-kynslóðarinnar,
sem lét hvað dólgslegast á sínu ung-
dóms- og þroskaskeiði, að söðla nú
um og taka í hnakkadrambið á
sjálfri sér? Ég tel svo ekki vera. Aðr-
ar þjóöir í nágrannalöndum okkar
hafa allar herskyldu, þ. á m. frænd-
þjóðir okkar. Og þar sem ekki er
bein herskylda er þegnskylduvinna
í einhverju formi ævilangt. Sam-
bland af hvom tveggja er t.d. í Sviss
og þar er enginn undanþeginn.
Mér dettur ekki í hug að nefna
orðið „herskyldu" á nafn hér á
landi, enda er þjóðin ekki tilbúin að
axla neina skyldu í þá vem. En
þegnskylda er réttlætanleg hér á
landi. Og af nógu er að taka. Fyrr en
slíkri skyldu er komið á hér á landi
er tómt mál að ræða aga sem
skyldufag kennaranema. Það er
ekki bara í skólunum sem agaleysið
er áberandi, það er um allt þjóðfé-
lagið.
Skórnir gegn einelti
- svar frá Steinari Waage, Skóverslun
Snorri Waage skrifar:
í lesendadálki DV 28. okt. sl. birt-
ist bréf frá Báru Vilbergsdóttur, þar
sem hún setur út á verslun okkar
fyrir að ýta undir einelti með birt-
ingu auglýsingar, þar sem textinn
er: „Barninu þínu verður ekki strítt
í leikskólanum í þessum skóm.“ -
Ég verð nú að segja það, að sem
þriggja bama faðir þá tek ég heils-
hugar undir þessi orð Bám.
Það em hins vegar atriði sem
vert er að skoða þegar maður les
svona skammir um fyrirtæki. Ég tel
að sá aðili sem vill skammast út í
fyrirtæki ætti að sýna þá kurteisi
og virðingu að hafa fyrst samband
við viðkomandi fyrirtæki, og óska
eftir svari við sinni spumingu, því
oftast er einhver skýring á málinu,
og sé fólk ekki ánægt með það svar,
getur það haft sambandi við fjöl-
miðla um málið.
í þessu tilviki er Skóverslun
Steinars Waage ekki að auglýsa
þessa vöm, og hafði ekkert með
birtinguna að gera. Það komu aðilar
frá blaðinu Fókus, útgefnu af DV og
óskuðu eftir að taka mynd af einum
bamaskóm, og var það leyft. Vitum
við svo ekkert meira um málið fyrr
en þessi mynd ásamt texta birtist í
blaðinu (blaðið var gefið út þegar
Kringlan stækkaði).
Mín persónulega skoðun er að
fjölmiðlar sem birta svona ákúrar
um fyrirtæki ættu að leyfa fyrir-
tækjum að birta svarbréf við svona
skrifum á sama tíma, þannig að les-
endur fái allan sannleika beint í æð,
en ekki nokkrum dögum seinna
þegar flestir em búnir að gleyma
um hvað mádið snerist. - I von um
að fjölmiölar temji sér reglur um að
leyfa fyrirtækjum að svara fyrir sig
á jafnréttisgrandvelli áður en
ímynd þeira er svert með óþarfa og
röngum ákúmm.
Framsóknarflokkur og R-listi
„Samstarfið við R-iistann er að draga okkur fram-
sóknarmenn niður hægt og örugglega. Það er sama-
sem merki á mllli R-listans og Samfylkingarinnar og
hver sem dansar við tapliðið hlýtur að tapa líka.“ -
Nokkrir R-lista menn á málsskrafi.
Magnús Guðmundsson skrifar:
Menn hafa verið að reyna að
skýra slaka útkomu Framsóknar-
flokksins í skoðanakönnunum und-
anfarið. Alls konar skýringar hafa
verið tíndar til, eins og Eyjabakka-
málið, samstarf við Sjálfstæðis-
flokkinn, forstjóramál Flugstöðvar-
innar og ýmislegt annað.
Við skulum athuga það að helm-
ingurinn af úrtakinu eru Reykvík-
ingar og hvemig líta mál okkar
framsóknarmanna út hér í borg-
inni? - Við hjónin fluttum til
Reykjavíkur fyrir nokkrum ámm.
Viö bjuggum áður úti á landi og
voram nokkuð virk í starfi Fram-
sóknarflokksins þar. Þar var virki-
lega gaman að vera framsóknar-
maður, góður andi, kraftmikið starf
og við uppskárum traust kjósenda í
kosningum. Við getum ekki séð það
sama hér í borginni.
Samstarfið við R-listann er að
draga okkur framsóknarmenn nið-
ur hægt og öragglega. Það er sama-
semmerki á milli R-listans og Sam-
fylkingarinnar og hver sem dansar
viö tapliöið hlýtur aö tapa líka. Vin-
sældir rikisstjómarinnar era mikl-
ar og fólk almennt ánægt með okk-
ar störf þar.
Þannig að það
væri barnaskapur
að skýra dvínandi
fylgi okkar með
þátttöku í ríkis-
stjóm. Það verður
aldrei neitt starf
og hópefli innan
okkar raða í
Reykjavík á meðan
við dinglum með
R-listanum, enda
minnir mig að
Halldór Ásgríms-
son, formaður
Framsóknarflokks-
ins, hafi sagt að
þetta væri síðasta
kjörtimabil okkar
með honum. Það
er bara spurning
hversu mikið tjón-
ið verður þegar
yfír lýkur. Það er
líka spm'ning
hvort borgarfulltrúar okkar ættu
ekki að hleypa að yngra fólki sem
höfðar æ meira til kjósenda.
Hlökkum við til þess að geta sleg-
ist í hóp með ungu og fersku fólki
hér í borginni sem allra fyrst, með
hugsjónir framsóknarmanna að
leiðarljósi.
DV
Leikskóla-
kreppa í
borginni
Karitas skrifar:
Ég er alveg undrandi á því hve
Reykjavíkurborg getur sýnt okk-
ur foreldrum leikskólabama mik-
inn dónaskap. Bréf á að senda
heim til okkar foreldra og til-
kynna okkur', rétt si svona, að við
verðum að sætta okkur við orð-
inn hlut á leikskólunum, sækja
bömin, eða jafnvel taka þau af
skólunum, þegar svo ber undir
vegna mannfæðar. Er ekki ráð að
bíða til áramóta, þar sem samið
hefur verið við starfsfólk að nýju,
og bjóða leikskólakennurum
bráðabirgðalausn með launa-
hækkun þangað til? Annað eins
er nú gert, m.a. við kennara og
fleiri. Þessi aðferð sem nú er beitt
er óviðunandi og verður ekkert
liðin til lengdar.
Snjallt útspil
VMSÍ um
virkjanir
Hö'gni hringdi:
Það er ekki oft að verkalýðsfé-
lögin era á undan með útspfl þeg-
ar á þarf að halda. Núna hefur
mér fundist Verkamannasam-
band íslands hafa sýnt fádæma
kænsku með því í fyrsta lagi að
styöja virkjanir á Austurlandi og
ekki síður að fresta svo þingi
sambandsins allt þar til næsta
vor. Á þessum tíma verður hins
vegar ekki búið að gera neina
kjarasamninga við hin almennu
launþegafélög, að mínu mati, og
það er því full ástæða aö bíða og
sjá hvað aðrar stéttir ætla sér.
Verði það ekki raunin, á VMSÍ
hiklaust að bíða með gerð sinna
samninga og semja eftir að aðrir
hafa samið. Það verður ekki geng-
ið á okkur verkamönnum frekar
en orðið er.
Nektareftir-
spurn á
Akureyri
Þórólfur hringdi.
Ég heyrði bæjarstjórann á Ak-
ureyri taka þannig til orða í við-
tali nýlega að hann sæi ekki ann-
aö en eftirspum eftir nektarbúll-
um á Akureyri væri staðreynd og
því væri ekki vænlegt að leggja til
atlögu við staðina með lokun eða
beinu banni á starfsemi staðanna.
Og þaö er áreiðanlega mikil eftir-
spum í bænum úr því svona er
tekið á málunum. En mér er
spum: Er ekki líka mikil eftir-
spum eftir dópi og samt er ekki
leyft að selja dóp á almannafæri
eða í sérstökum dópsjoppum?
Bæjarstjómin á Akureyri hefur
það einfaldlega í hendi sér hvort
hún vill hafa nektarstaði eöa
ekki. Hún vill það greinilega úr
því hún beitir silkihönskunum
svona faglega í málinu.
Vínauglýsingar
- úti eða inni?
Víninnflytjandi skrifar:
Nú er komið að vissum tíma-
mótum í áfengismálum hér á
landi. Ég sé ekki betur en auglýs-
ingar um vín séu fljótandi á báð-
um sjónvarpsstöðvunum. Og
þáttastjórnandi Ríkissjónvarpsins
skenkir vín á báða bóga og segir
okkur hvað er í flöskunni og
hvaðeina. Er þetta nokkuð annað
en áfengisauglýsingar? Auðvitað
ekki. Nú er komið að stjómvöld-
um eða Alþingi að láta til skarar
skríða. Eiga vínauglýsingar að
vera úti eða inni á sjónvarps-
stöðvunum? Eiga landsmenn að
fá aðgang að vínauglýsingum í
sínum fjölmiðlum eða einungis
útlendingar með auglýsingum í
erlendum tímaritmn. Það er ekki
stætt á öðru en að loka fyrir tví-
skinnunginn með nýjum reglum
um áö hér megi auglýsa vín líkt
og aðrar vörategundir.