Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.2000, Blaðsíða 12

vikuna
17.2-24.22000
7. vika
Kóngurinn Beck er kominn í sjöunda
sæti listans. Fókus styður kappann
heilshugar og hvetur alla að kjósa
poppsmellinn Sexx Laws sem besta
iagið og fara að hans fordæmi í
ástarleikjunum: „Let the handcuffs
slip on the wrist."
Topp 20
(0?) The Dolphins Cry Live Vikur á lista © 12
(02) Orginal (órafmagnað) Sálin hans Jóns míns t 2
(03) OtherSide Red Hot Chilli Peppers 'l' 8
(04) MariaMaria Santana T 8
(05) SexxLaws Beck t 7
(06) Sexbomb (Remix) Tom Jones 4 8
(07) Re-Arranged Limp Bizkit X 1
(08) The Great Beyond R.E.M. 4' 7
(09) Show Me The Meaning Of Being Lonely Backstreet Boys K 5
(10) OkkarNótt Sálin Hans Jóns Míns 4 11
(Tl) Under Pressure (Rah Mix) Queen & David Bowie 4 8
(72) Rainbow Country Bob Marley & Funkstar De Luxe n 6
(Í3j IHaveADream Westlife t 3
(14) 1 Learned From The Best Whitney Houston n 10
(75) GoLetltOut Oasis 'T 3
(76) Hann („Ben“ úr Thriller) Védís Hervör Árnadóttir (Versló) t 3
(77) Tarfur Quarashi 'þ 5
(78) Freistingar Land&Synir X 1
(79) Dr. Love Smokin’Beats 4. 5
(20) Viltu Hitta Mig I Kvöld Greifarnir & EinarÁgúst 4 6
Sætin 21 til 40
0 lopplag vikunnar J hásWkkvarí vikunnar 21. If 1 Could Turn Back the Hands of Time R. Kelly 4.10
22. Northen Star Melanie C. 6 ■
23. What a Girl Wants Christina Aquilera 4 9
nýtt á listanum 24. Cartoon Heroes Aqua t 2
25. Girl With The Sparkling Eyes Bellatrix n 3
"«> stendurístað 26. Kiss (When the Sun Don’s Shine) Vengaboys t 2
hækkars/gfrá ■ stðjstu viku 27. Glorious Andreas Johnson t4
28. Kerfisbundin Þrá Maus 4 9
X lækkar sia frá ' s/áistu viku 29. Back In My Life Alice Deejay t 2
30. BetterBeGood Páll Óskar 4 5
fallvikunnar 31. Caught You There Kelis t 2
32. Tonite Phats& Small 14
33. BackAtOne Brian McKnight n 3
34. DearLie TLC 4 9
35. Whatever You Need Tina Tumer x 1
36. Don’t Call Me Baby Madison Avenue 4 5
37. Only God Knows Why KidRock X 1
38. Alive Beastie Boys 4 7 4 9
39. Learn To Fly Foo Fighters
40. Pure Shores All Saints X 1
us
M

f Ó k U S 18. febrúar 2000
Það hefur yfirleitt
verið uppáskrift
að vandræðum
þegar hjón eru
saman í rokk-
hljómsveit. Ekki í
tilfelli Yo La Tengo.
Tíunda platan er
nýkomin út og
Dr. Gunni
kynnti sér málið.
l3okk~ f
romantikin
Yo La Tengo: Hjónln Georgia og Ira og þriöja hjólið, James.
blomstrar
hja Yo La Tengo
Fleetwood Mac og pönkhljómsveitin
X eru góð dæmi um hjónabandsvand-
ræðahljómsveitir þar sem spenna á
milli hjóna skapaði ólgandi tónlist í
stuttan tíma. Hin hliðin á krónunni
eru svo hjónabönd þar sem ailt leikur
í lyndi og tónlistin er einn aLlsherjar-
gleðigrautur.
Það voru hjón í hljómsveitinni Low
sem skemmti okkur í Háskólabíói í
fyrra og það eru hjón í indí-poppband-
inu Yo La Tengo. Eftir þriggja ára hlé
er komin út ný plata með sveitinni og
eins og oftast áður fara gagnrýnendur
hamíorum yfir snilldinni. Meira að
segja Rolling Stone tekur þátt í grín-
inu og gefur plötunni fjórar stjömur,
sem er sjaldséður gæðastimpill hjá því
ágæta blaði.
Hjónin kýla á band
Hjónin heita Ira Kaplan (gít-
ar/söngur) og Georgia Hubley
(trommur/söngur) og stofnuðu Yo La
Tengo árið 1984 i Hoboken, New Jers-
ey, úthverfi sem er beint á móti Man-
hattan við Hudson-ánna. Þó Frank
Sinatra hafi fæðst í Hoboken hefur
rokkgróskan lengi verið viðloðandi
pleisið, sérstaklega vegna rokkbúllun-
ar Maxwells sem slagar hátt upp í
rokkholuna CBGB’s að frægðarljóma.
Þegar hjónin ákváðu að kýla á band
settu þau auglýsingu í Village Voice
og höföu tvo náunga upp úr krafsinu.
Fyrsta platan kom ‘86 og hét „Ride the
Tiger“. Síðan hefur sveitin gert níu
stórar plötur og fjölmargar minni plöt-
ur. Bandið skipti títt um hljóðfæra-
leikara uns hjónin réðu bassaleikar-
ann James McNew sem hafði verið í
hljómsveitinni Christmas. Hann hefur
spilað með þeim síðan 1992.
Þau hjónin eru miklir plötusafhar-
ar og rokkspekingar og hafa í gegnum
árin tekið „kóver" af furðulegustu lög-
um. Ef þannig liggur á þeim hefur
bandið eingöngu spilað „kóver-lög“ á
tónleikum, jafn fjölbreytt efni og lög
eftir Kinks, Ramones og Gene Clark.
Það er þó eitt band sem greinilega hef-
ur haft mest áhrif á Yo La Tengo og
það er Velvet Underground. Tónlist
sveitanna hefur iðulega verið líkt
saman, enda jafn lágstemmd, þægileg
og krefjandi. Þegar Mary Hutton
gerði myndina „I Shot Andy Warhol"
um listalífið i Factory Warhols fékk
hún Yo La Tengo til að leika Velvet
Underground á tónleikum í sækadel-
ísku sýrupartíi.
Tilvalin við kelirí
Það eru tvær hliðar á tónlist Yo La
Tengo. Annars vegar er það sætt
melódískt indípopp sem kemur gæsa-
húðinni af stað þegar vel tekst til, hins
vegar eru það löng og órennileg há-
vaðarokklög sem löðra af gítarbjögun
og drunum. Með plötunni „I Can Hear
the Heart Beating As One“ frá ‘97
komst bandið enn lengra inn á kort
poppáhugamanna, og m.a. hér á landi
var tekið eftir bandinu. Á milli þeirr-
ar plötu og þeirrar nýju - „And Then
Nothing Turned Itself Inside-Out“ -
hafði bandið hægt um sig, nema hvað
það dúkkaði upp með íslandsvininum
Jad Fair á furðuplötunni „Strange
But True“.
Órennilegu hávaðalögin eru
víðsfjærri á nýju plötunni. Hún er
fyrst og fremst þægileg og glöð og til-
valin við kelirí. Hiónin syngja inni-
lega til hvers annars og játa hrifningu
sína án þess þó að hljóma verulega
væmin. Síðasta lagið, „Night Falls on
Hoboken", svífur áfram í 17 mínútur
en nær hvorki hápunkti né hrekkur í
sundur, kannski dálítið eins og traust
hjónaband, sem er líkast til sú samlík-
ing sem lagt var upp með.
Þó gagnrýnendur gleðjist er algjör
óþarfi að búast við því að platan geri
Yo La Tengo fræg og rík, til þess er
tónlistin of „skrýtin". En þeir lesend-
ur sem fúlsa ekki við blöndu af Velvet
Underground-legu rokki og róman-
tískum textum eiga von á góðu með tí-
undu plötu Yo La Tengo.
Laurent Garnier var fyrsta franska teknó-
stjarnan. Hann var búinn að slá í gegn löngu
áður en Daft Punk, Air, Cassius eöa Kojak
komu fram á sjónarsviðið. Hann var að senda
frá sér sína þriðju breióskífu „Unreasonable
Behaviour" og eins og Trausti Júlíusson
komst að þegar hann kynnti sér kauða
þá hefur hann mjög ákveðnar skoðanir á
samtímamönnum sínum í tónlistinni:
„Margt af því
sem gerir það gott
i Bretlandi
er otiulegl rusl!^
Laurent Gamier er
búinn að vera lengi í
bransanum. Hann
stofnaði sína eigin sjó-
ræningjaútvarpsstöð
1981.1984 flutti hann til
Englands og byrjaði að
taka þátt í klúbbasen-
unni þar. 1987 byrjaði
hann að spila sem
plötusnúður á hinum
fræga klúbbi Hacienda
í Manchester. Þar
heyrði hann menn eins
og Derrick May og
plötusnúða frá Trax
fyrirtækinu í Chicago
spila og var aldrei sam-
ur eftir það. 1990 gaf hann út sína
fyrstu plötu. 1994 stofnaði hann plötu-
fyrirtækið F-Communications, sem
var fyrsta raftónlistarútgáfan sem
gerði það gott í Frakklandi og sem
hann rekur ennþá. 1997 gaf hann plötu
númer tvö, „30“ og fylgdi henni eftir
með tónleikaferðalagi. Þann 14. febrú-
ar kom svo út þriðja stóra platan hans
„Unreasonable behaviour".
Siö tíma maraþonsett
í Rex-klúbbnum
Þó að Laurent Gamier hafi gefið út
töluvert af tónlist þá er hann samt enn
sennilega þekktastur sem dj. Hann
hefur lengi verið eitt af stærstu nöfn-
unum á teknóplötusnúðasenunni og