Dagblaðið Vísir - DV - 30.06.2000, Blaðsíða 7

Fyrsta bindi - skrautleg
stælbindi
„Svona skáröndótt bindi
voru kölluð kassabindi af
þvi að góðar frænkur
gáfu strákum slík bindi
i kassa. Okkur táning-
um þóttu slík 'bindi
feiknalega ljót og
tákna ofríki fullorð-
inna sem vissu ekki
að við hötuðum þver-
röndótt bindi og vild-
um fijáls og skraut-
leg stælbindi. Þegar
ég var í fyrsta
skipti skotinn í
stelpu losaði ég
mig við ok sal
leysisins meí
því að fela
kassabindið
og kaupa
stælbindi á
s vörtum
með mynd
af bikini-
stelpu að
dansa undir
pálmatré. Það er því miður týnt en
ekki gleymt - ekki frekar en fomar
ástir,“ sagði Ámi Bergmann rithöf-
undur þegar fókus bað hann að
segja frá ævi sinni í bindum.
Annaö bindi - litháískt,
grænt og þjóölegt
„Svo fór ég til Moskvu að læra en
þetta er ekki rússneskt bindi.
Mynstrið er litháískt, grænt og
þjóðlegt og það er gjöf frá vini mín-
um frá Litháen. Við vorum stund-
um að þusa hvor yfir öðrum um
stórþjóðir, Ameríkana eða Rússa,
sem töldu sjálfsagt að
smáþjóðir á þeirra
svæði öpuðu allt eftir
þeim og espuðum hvor
annan upp í smá-
þjóðaþvermóðsku
sem ég hefi haldið
mig við síðan. Ekki
af því að Litháar og
íslendingar séu eitt-
hvað merkilegri en
Kanar eða Rússar held-
ur af því að sérviskan
er skemmtilegri en
þessi stóru heimsþorp
þar sem allir japla á
því sama.“
Þriöja bindi -
rautt eins og
byltingin
„Svo kom ég
heim og fór að
vinna á rauð-
asta dagblaði
landsins, Þjóð-
viljanum.
Þess vegna
er bindið
rautt eins og
byltingin en það er líka með
hvítum doppum sem tákna
hófsemi og hentistefnu sem
fylgir allri pólitík. Við erum
allir að verða kratar, sagði
Gúnther Grass, og það voru
orð að sönnu.“
„Rautt eins og byltingin en það er líka með hvítum doppum
sem tákna hófsemi og hentistefnu sem fylgir aliri pólitík."
Fjórða bindi - mildi og
viska
Fjóra bindi er eiginlega ekkert
bindi því í þrjátíu ár hef ég gengið
I rúllukragapeysum. Bindi eru
háskaleg, það er hægt að hengja
mann í hálsbindi og er oft gert í
bíó. En rúllukraginn er mjúkur og
hlýr og boðar mildi og visku og
hann er opinn og hringlaga eins og
sjálf eilífðin. Hans tími tekur eng-
an enda.“ -þor
„Þetta var í sveitinni
og vínið var inni í ís-
skáp, ábyggilega orð-
ið 10 daga gamalt.
Ég ákvað bara aö
smakka þaö þótt ég
mættl auðvitað ekki
gera þaö og fékk
mér elnn
tappa af
því.“
Þorri Hringsson listmálari:
j
Stjáni bróðir
Árið ‘77 komst ég í kynni við
vínið Chateau la Salle sem flestir
þekkja undir nafninu Stjáni bróðir.
Þetta var sætt múskatvín frá
Bandaríkjunum. Vínið var það
fyrsta sem ég smakkaði og það er
mér mjög eftirminnilegt. Þetta var í
sveitinni og vínið var inni í ísskáp,
ábyggilega orðið 10 daga gamalt. Ég
ákvað bara að smakka það þótt ég
mætti auðvitað ekki gera það og
fékk mér einn tappa af því. Mér
þótti það nokkuð gott enda var það
disætt. Vínið þykir ægilega vont og
þú fyndir engan vínsmakkara sem
myndi mæla með því. Þetta fæst
ekki lengur og ég sakna þess svolít-
ið og ég vildi gjaman að það fengist
Aþótt það sé nú kannski
ekki mikill missir að því.
Alvaran
Árið ‘87 má segja að ég
k hafi í fyrsta skipti
■ smakkað svona al-
" vöruvín og það var
franskt vín sem heitir
Chateau Brane Can-
penec frá árinu ‘82. Þó
það sé kannski ekki
svo hátt skrifað þá var
þetta algjör upplifun
fyrir mig. Ég keypti

Y/*///?/
flöskuna í New York og ég
gaf Guðmundi Oddssyni
lækni hana en hann er
mikiil vínáhugamaður. Ég
bjóst við því að hann ^
myndi geyma hana í 10
ár en hann var svona
rífandi ánægður með að
fá hana að hann opnaði
hana bara á staðnum.
Hann gaf mér að
smakka og þetta var al-
veg einstakt fyrir mig
því þetta var i fyrsta
skipti sem ég smakkaði
svona alvöruvín. Þama kviknaði
eiginlega áhugi minn fyrst á því að
smakka góð vin.
Besta vínið
Þriðja vínið er Búrgundarvín
sem ég smakkaði ‘97 og það heitir
Savigny les Beaune frá ‘81, frá
Hospice de Beaune. Þetta vín kom
mér og gestgjafanum sem bauð mér
það hvað mest á óvart af þeim vín-
um sem við höfum smakkað. Þetta
er held ég besta vín sem ég hef
smakkað. Enginn átti von á því sem
leyndist í flöskunni, því þetta var
bæði það vín sem kom mér mest á
óvart og var að auki það besta sem
ég hef smakkað." -þor
1'
Þorri Hrings-
son listmálari er
líka mikill vínáhugamað-
ur. Hann lýsti ævi sinni í glös-
um. „Þrjú ártöl eru mér ofarlega í
huga, það eru árin ‘77, ‘87 og ‘97.
A hádegi
Fáeinum árum seinna var ég
með hádegisþátt á Bylgjunni
sem hét Á hádegi. Hann er mér
afskaplega eftirminnilegur því
ég vaknaði á hverjum einasta
morgni og fór út með upptöku-
tækið og safnaði viðtölum í þátt-
inn sama dag. Þetta var rosalega
spennandi; að búa til nýjan þátt
á hverjum einasta degi úr þvi
efni sem rak á fjörur mínar. í
þættinum var ég fyrst og fremst
með viðtöl um hversdagslega
hluti sem ekki þóttu fréttnæmir.
Ég held að þarna hafi áhugi
minn kviknað á því hversdags-
lega, sem sumir kalla það venju-
lega. Ég er ennþá þeirrar skoð-
unar að stærstu fréttirnar sé að
finna í nöktum hversdeginum.
Þetta líf. Þetta líf
Ég var svo lengi vel með laug-
ardagsþátt á Rás 2. Það var í
kringum ‘90 og þátturinn hét
Þetta líf. Þetta lif. Mér fannst
mjög erfitt að vakna á laugar-
dögum en þetta var engu að síð-
ur skemmtilegt. Þátturinn var
settur saman úr fremur þung-
lyndislegri tónlist og viðtölum.
Ég held að þetta hafi þótt frem-
ur furðulegur þáttur. Ég var
mjög upptekinn af hljóðum og
röddum á þessum tíma og var
lengi vel heltekinn af hljóðinu
eingöngu. Svo hefur myndin
smám saman bæst við hin
seinni ár. Þrívíddin sem fæst
með hljóði og mynd er skemmti-
leg, ég tala nú ekki um þegar ég
er að taka myndir sjálfur, sem
ég geri mikið af. Þetta tímahil,
þegar ég var að gera Þetta líf, er
mér minnisstætt þótt ég viti
ekki hvort sama máli gegni um
hlustendur. Örlög útvarps-
mannsins eru einfaldlega þau að
efnið fer ósýnilegt út í andrúms-
loftið og er að eilífu glatað nema
það nái að festast i minning-
unni. Ég byrjaði svo að vinna
við ísland í dag fyrir fjórum
árum og er takk ágætlega sátt-
ur.” -þor
30. júní 2000 f Ó k U S
7