Dagblaðið Vísir - DV - 07.07.2000, Blaðsíða 10

10
FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ 2000
Skoðun I>V
Finnst þér að það ætti
að herða dóma
í fíkniefnamálum?
Kristján Ómar Másson sjómaöur:
Já, mér fyndist þaö.
Trausti Bragason, starfsmaöur
í prentsmiöju:
Já, tvímælalaust.
Óli Hallsson gæðastjóri:
Ég veit þaö ekki. Þaö er ekki auövelt
aö dæma um þaö.
Valgerður Hallgrímsdóttir,
heimavinnandi:
Já.
Á gatnamótum Miklubrautar og Kringlumýrarbrautar.
- Leiöir allra liggja í Sjóvá-Almennar.
Viö, í Kardimommubæ
Magnús Sigurösson
skrifar:__________________________
„Við læðumst hægt um laut og gil
og leyndar þræðum götur...“ segir í
hinum bráðsnjalla söngleik um bæj-
arfógetann Bastian og þá bræður
Kasper, Jesper og Jónatan. Mér
varð hugsað til þessa leikrits nú
þegar fréttir báust af hinum geig-
vænlegu hækkunum á bifreiða-
tryggingum og bensíni. Fréttamenn
i ljósvakamiðlunum fara enn „fim-
um og mjúklegum höndum“ um við-
mælendur sina, forsvarsmenn þess-
ara þjónustugeira. Nýtt fjölmiðla-
fólk tekur sífellt upp takt og tón
þeirra sem yfirgefa starfið vegna
lágra launa. Það notar sömu gagn-
rýnislausu spurningamar og kinkar
ákaft kolli til viðmælendanna með-
an á spurningalotunni stendur. -
Það kemur því nákvæmlega ekkert
út úr öllum viðtölunum við þá olíu-
félags- og tryggingafeðga.
Við Reykvíkingar greiðum hæstu
gjöldin. Við erum jú á áhættusvæði
allra áhættusvæða og hér eru hættu-
„Við eigum enga vöm, við
eigum ekki einu sinni góð-
viljaðan bœjarfógeta eins
og hann Bastian í fyrir-
myndar-Kardimommubœn-
um til að kveða upp sann-
gjama dóma.
legu gatnamótin, um hver allir öku-
menn leggja leið sína og flýta sér
hvað mest yfir svo þeir megi komast
til Sjóvár-Almennra til að greiða ið-
gjöldin. Við kaupum mesta magn
eldsneytisins samanlagt en fáum
engan magnafslátt. Við verðum að
sæta mati tryggingarfélaganna,
hvemig þau dæma árekstrana. Við
eigum enga vörn, við eigum ekki
einu sinni góðviljaðan bæjarfógeta
eins og hann Bastian í fyrirmyndar-
Kardimommubænum tÚ að kveða
upp sanngjarna dóma.
Reykjavík er Kardimommubær
fáránleika og fyrirsláttar, þar sem
höfðingjar trygginga og olíu ganga á
fund bæjarstjórans og leggja línurn-
ar. Líkt og „olíubræður" er gengu á
fund bæjarstjórans til að fyrirskipa
að úthluta engri lóð til erlends „inn-
rásarliðs" frá Kanada sem vildu
ólmir komast inn á olíumarkaðinn
hér. Þeir fóru þvi sneyptir og lóðar-
lausir til síns heima.
Og hvemig var það með EES-
samninginn? - Við áttum að njóta
hans, m.a. með því að geta keypt
tryggingar erlendis hjá viður-
kenndu tryggingafyrirtæki, en þau
bjóða eins og kunnugt er miklu
betri kjör á bifreiðatryggingum en
hér fást. Nei, slík viðskipti ganga
ekki nema gegnum umboðsmann
(les: tryggingafélag) hér.
Ég sé ekki annað ráð hér en að
taka upp hætti þeirra bræðra í Kar-
dimommubæ. Læðast hægt um laut
og gil og þræða leyndar götur til
þess að losna undan áþján okurs og
einokunar. - Hvetja til erlendrar
íhlutunar á tryggingamarkaðinum
hér og það sem fyrst.
Umönnun aldraðra ekki eftirsótt
C.J.
skrifar:
Umönnun aldraðra er því miður
langt frá þvi að vera eftirsótt. Mað-
ur spyr sjálfan sig hvaða orsakir
liggi að baki. Allir vita að umönnun
aldraðra og sjúkra er hörð og krefj-
andi, auk þess að vera mikið
ábyrgðarstarf. Það verður aldrei
hálft starf. Það hvílir mikil ábyrgð á
herðum hjúkrunarfræðinga, lækna
og sjúkraliða og mörgum tekst vel
upp í starfi með nærgætni, varkámi
og hlýleik að leiðarljósi.
Hér skal og minnst á starf hinna
ófaglærðu, stúlkna og drengja, sem
eru mest og næst öldruðum vegna
ýmissar umönnunar. Þá sem fara
höndum um hina sjúku og öldnu við
þvotta og böð, klæða þá og mata og
„Fyrir þá sjúku og öldruðu
skiptir það miklu að hver
einstaklingur sé tekinn á
sinn sérstaka hátt. Oft þarf
að beita kœnsku og rök-
festu ásamt gœtni og þolin-
mœði, en um leið alvöm. “
þerra tár hinna öldruðu þegar þeir
komast til. Það eru sannarlega ekki
bara „æðri“ verkin sem miklu máli
skipta í þessum þjónustugeira.
Fyrir þá sjúku og öldruðu skiptir
það miklu að hver einstaklingur sé
tekinn á sinn sérstaka hátt. Oft þarf
að beita kænsku og rökfestu ásamt
gætni og þolinmæði, en um leið al-
vöru. Til þess að geta unnið þannig
mega þeir sem vinna þessi störf
ekki að vera í 120-150% vinnu til
þess að geta lifað áhyggjulausu
hversdagslífi.
Þetta fólk þyrfti að geta farið í or-
lofsferðir til tilbreytingar svo að
það geti tekið til við starfið aftur
með endumýjuðu þreki. En hvar er
slíkt að fá? Allt yfirþyrmandi af
peningagræðgi sem forsvarsmenn
og -konur gefa fordæmi fyrir. Og
hvers vegna þá ekki hinir líka? Á
meðan umönnunarfólkinu eru ekki
greidd mannsæmandi laun þarf eng-
inn að undrast þótt störfin séu ekki
fullmönnuð. Fyrr 82 þúsund kr. í
100% vaktavinnu fæst ekki starfs-
fólk lengur. Ómenntuð stúlka í
sjoppu ber meira úr býtum.
Kamera í hverjum koppi
Allir sem það hafa viljað vita hafa í mörg ár
vitað að brottkast á fiski er fremur regla en
undantekning. Þetta er auðvitað harðbannað en
er fylgifiskur kvótakerfisins. Menn koma aðeins
með verðmætasta aflann í land. Smáfiskurinn,
sem minnst verð fæst fyrir, gossar því aftur í
sjónn, mávum til ómældrar gleði en Hafró til
hrellingar. Atferlið ruglar alla útkomu úr
reiknilíkönum stofnunarinnar. Þess vegna verð-
ur forstjórinn reglulega að biðjast afsökunar á
ráðgjöf um hámarksafla einstakra tegunda i
sjónum.
En Hafróstjórinn á vini meðal sjómanna og
fiskverkenda. Þeim hefur blöskrað bág staða
hans og vilja því styrkja hann eftir mætti. Þess
vegna hafa þeir að undaniomu játað á sig synd-
ir í hrönnum. Þeir viðurkenna ýmist að hafa
hent fiski í stórum stíl af skipum sínum eða keypt
undirmálsfisk af sjómönnum á svörtum markaði og
selt hann síðan með sama htnum.
Við þessum ósköpum varð sjávarútvegsráðherr-
ann blessaður að bregðast. Hann setti hausinn í
bleyti og það kviknaði á perunni. Ámi mundi
skyndilega eftir njósnamyndavélunum í miðbæ
Reykjavíkur og á skólalóðum nokkurra skóla í
borginni þar sem prakkarastrik hafa keyrt úr hófi
fram. Af upptökum úr þessum njósnatækjum má
sjá glæpalýðinn sem ýmist pissar utan í Jón Sig-
Við þessum ósköpum varð sjávarút-
vegsráðherrann blessaður að bregð-
ast. Hann setti hausinn í bleyti og
það kviknaði á pemnni.
urðsson á Austurvelli eða teiknar skrípamyndir á
skólaveggi.
Dýralæknirinn góðkunni úr Hafnarfíröi ætlar að
beita sama trikkinu á sjómennina. í fyrsta lagi ætl-
ar hann sér að koma eftirlitsmönnum í sem
flesta dalla. Hann veit þó jafn vel og sjómenn-
irnir að það dugar skammt. Fleytm- við íslands-
strendur eru margar. Því er það þrautalending-
in að fara að hætti borgaryfirvalda í Reykjavík
og njósna hreinlega um sjómennina. Því verður
komið upp kameru í hvern kopp. Fram hjá al-
sjáandi auga myndavélarinnar skal ekkert
sleppa.
Væntanlega verður apparatið í siglutré og
snýst svo ekki sé undankomu auðið. Trúlegt er
einnig að beintenging verði í land svo ráðuneyt-
ismenn og Fiskistofufólk geti kíkt um borð í
báta að vild. Þá verður varla bröndu hent og
betra er að gæta sín á öðrum ósiðum. Sumir
hafa kannski leyft sér, í þeirri fullvissu að þeir
væru nánast einir í heiminum, að miga í saltan
sjó. En ekki lengur. Viðkvæmustu líffæri gætu
nefnilega blasað við i móttökutækjum í finum ráðu-
neytissölum uppi á landi.
Það er þó vissara fyrir ráðuneytið að hafa finu
myndavélamar vatnsheldar. Fyrir utan ágjöf er al-
veg hugsanlegt að einhver sjómaðurinn og dáða-
drengurinn beini spjóti sínu beint að græjunni og
vökvi hana lítillega - og sýni hugmyndaríkum
landkröbbum þar með hug sinn.
I Sundlaugunum
- Brúnirnar burt og hættan
sömuleiöis.
Hættulegt inn-
rennsli
Verkfræðingur sendi þessar línur:
Sagt var frá því í fréttum að hár
stúlku hefði fest i stút fyrir inn-
rennsli i hitapotti í sundlaug. í við-
tölum við nokkra menn sem málið
varðaði kom fram að enginn skildi
hvernig þetta gat gerst þar sem
vatnið rann inn um stútinn! Það
sem gerðist var auðvitað að hárið
vafðist utan um stútinn á bak við
brúnina á stútnum. Þar streymir
ekkert vatn út. Brúnin er breiðari
en gatið á veggnum og á milli henn-
ar og veggsins er væntanlega örlítið
bil þar sem mannshár kemst á milli.
- Takið brúnirnar af og allt sem hár
getur vafist um. Svo einfalt er þetta.
Evrópuumræða
unglinganna
Margrét Sigurðardóttir skrifar:
Evrópuumræða ungliða Samfylk-
ingarinnar minnir um margt á um-
ræðu vinstri ungliða fyrir aldar-
ijórðungi. Ungliðar til vinstri hafa
aldrei haft neina trú á getu íslend-
inga né einstaklingsins. Eina fram-
tiðarsýn þeirra felst í að ganga inn
í stór og altæk „kerfi“, líka efna-
hagskerfi. Láta svo skriífinna ríkis-
ins ákvarða efnahagsstærðimar,
ekki markaðinn. Skriffinnarnir eru
svo velviljaðir og vita hvað öllum er
fyrir bestu! Á endanum kæfa skrif-
finnanmir allt frumkvæði. En þessi
hugsun beið skipbrot árið 1989 en
henni er haldið á lífi í nokkuð
breyttri mynd í EU. Hún er samt
dæmd til skipbrots eins og hin fyrri
og af sömu ástæðu. Eitt hefur þó
bæst við umræðu vinstri ungling-
anna sem er ógeðfelldara en áður,
það er hinn sífrandi betlitónn. Allt
mælt í styrkjum; hvað fæ ég? Hve
miklum peningum eigum við rétt á?
Eilífur vælutónn undirmálsmanns-
ins. - Glæsileg framtíðarsýn það!
Reynisvatn
Kolbrún Ingvars skrifar:
Rétt fyrir
ofan Reykjavík
er frábær úti-
vistarparadís.
Þarna á ég við
Reynisvatn.
Þama eru t.d.
dýr sem börn
geta skoðað og
klappað óáreitt og að sjáifsögðu vatnið
sjáift til að veiða í. Einnig er þetta stað-
ur til þess einfaldlega að heimsækja,
vera á staðnum, fá sér kaffi og njóta
staðarins. Ég fer þangað sjálf frá Akra-
nesi og finnst þetta hin besta afslöpp-
un.
Frábær staður
- Hestamenn viö
Reynisvatn.
Myndafargan
af látnum
GuOrún Helga hringdi:
Það er ekkert smekklegt að biðja um
myndbirtingu í þrigang af hinum látnu
vandamönnum og jafnvel í Qórgang.
Fyrst við andlátstilkynningu, þá vegna
útfarartilkynningar og svo vegna
þakklætis fyrir veitta samúð. Og í
fjórða sinn með eftirmælum um hinn
látna. í raun er ég mjög mikið á móti
jarðarfararserimoníum þeim sem hér
tíðkast. Ég virði og met hvern þann
látna sem hefur beðið um útfór sína í
kyrrþey. En auðvitað er hverjum í
sjálfsvald sett hvemig hann vill fara
héðan; með stæl eða með virðuleik
(“dignity") og í kyrrþey með sínum
nánustu.
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 ReyKiavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.