Dagblaðið Vísir - DV - 05.01.2001, Blaðsíða 12

12
________________________FÖSTUDAGUR 5. JANÚAR 2001
Skoðun DV
Spurning dagsins
Hver er þín helsta fíkn?
Einar Friögeirsson prentari:
Kynlífsfíkn.
Þórður Sveinsson prentari:
Ég myndi segja kaffidrykkja. En ég
er giaöur meö þaö.
Guömundur Gíslason prentari:
Þaö myndi vera matar- og
sælgætisfíkn.
Magnús Arnarson prentari:
Góöur bjór er ofarlega í huga.
Stefán Hjaltalín markaösfulltrúi:
Lífiö.
Afsögn heilbrigðis-
ráðherra strax
Nýlega féll dóm-
ur í máli í Hæsta-
rétti íslands vegna
óréttmæts athæfis
heilbrigðisráð-
herra í garð ör-
yrkja. Ekki fyrsti
glaðningurinn sem
þeir hafa fengið í
tíð þessa ráðherra.
í tíð núverandi
heilbrigðisráðherra hafa kjör aldr-
aðra og öryrkja stórversnað; lyf
hafa hækkað i verði aftur og aftur,
komugjöld á læknastofur einnig o.fl.
o.íl. Dómur Hæstaréttar er þó kom-
ið sem fyllti mælinn.
Fólk sem vegur svona að þeim er
minnst mega sín í þjóðfélaginu hef-
ur sjálft svimandi há laun og gull-
tryggð lífeyrisréttindi. Slíkt fólk er
sneitt allri siðgæðisvitund. Mál
þetta er ógeðfellt og er ljótur blettur
á Framsóknarflokknum, sem mun
með sama áframhaldi missa mikið
fylgi. - Ritstjóri þessa blaðs, Jónas
Kristjánsson, sagði í leiðara fyrir
rúmu ári að á íslandi liðist ráðherr-
um og öðrum embættismönnum rík-
isins ýmis ósómi án þess að nokkur
segði af sér.
í Bretlandi, þar sem sagt er að
vagga lýðræöisins sé, er annar hátt-
ur á málum. Þar segja ráðherrar af
sér fyrir misgjörðir sinar, eða sinna
undirmanna. Engum líðst að sitja
áfram líkt og hér tíðkast. í vetur
varð lestarslys í Bretlandi skammt
frá London og kostaði það nokkur
mannslíf og slys á mörgum farþeg-
um. Orsökin var málmþreyta í
lestarteini. Æðsti yfirmaður lesta-
samgangna og öryggis þeirra sagði
Jóhannes Sigurðsson
skrifar:
Fátt er meira áberandi í stjórn-
málalifinu þessa dagana en órói sá
sem gripið hefur forystumenn
stjórnarandstöðunnar, en einkan-
lega þeirra í Samfylkingunni. Þeir
riðlast nú hver um annan þveran í
ljósvakamiðlunum er þeir eru tekn-
ir tali, svo og í málgagni sínu sem
verður að telja að blaðið Dagur sé
umfram allt, með Davíð Oddsson á
heilanum. Samfylkingarmenn sjá
nú sína sæng upp reidda að komast
ekki í ríkisstjórn á næstunni eins
og'þeir eru að vona, með því að
koma Davíð frá með einhverjum
hætti. Og heldur ekki að kosningum
loknum.
Slík er framganga Samfylkingar-
innar, að innan hennar eygir eng-
„Ég skora á Ingibjörgu
Pálmadóttur heilbrigðisráð-
herra að sýna skynsemi og
segja af sér ráðherraembætti.
Þjóðin mun virða ráðherr-
ann ef hann gerir svo, einnig
komandi kynslóðir er lesa
sagnfræði þessa tíma. “
af sér, þó svo að hann ætti enga sök
á atburðinum. Hann var beðinn að
sitja áfram, en þáði ekki.
Heilbrigðisráðherra hér ætti að
hafa sama háttinn á og segja af sér.
Þeir er mátt hafa þola erfíðleika fyr-
ir hennar forkastanlegu vinnubrögð
„Samfylkingarmenn sjá nú
sína sœng upp reidda að
komast ekki í rikisstjóm á
nœstunni eins og þeir em
að vona, með því að koma
Davíð frá með einhverjum
hœtti. Og heldur ekki að
kosningum loknum.“
inn von um að henni verði treyst
fyrir forystuhlutverki ríkisstjómar.
Þess vegna hamast þeir vonlausri
baráttu á Davíð (og utanríkisráð-
herra þegar þeim þykir við eiga).
Meira að segja sýnist mörgum glitta
í eyrnamerkingar Samfylkingar-
manna í pólitískum fréttapistlum
eiga heimtingu á aö svo verði. Ég er
hissa á sumum samráðherrum
hennar, sem mæla þessu bót. Og
ekki gleymist misferlið sem ráð-
herrann stóð fyrir með tvísköttun
lífeyrisbóta, sem búið var að greiða
skatt af. Leiðrétting sem síðar kom,
verkaði ekki aftur fyrir sig.
Frá lýðveldisstofnun 1944 hafa
tveir ráðherrar þurft að segja af sér.
- Ég skora á Ingibjörgu Pálmadóttur
heilbrigðisráðherra að sýna skyn-
semi og segja af sér ráðherraemb-
ætti. Þjóðin mun virða ráðherrann
ef hann gerir svo, einnig komandi
kynslóðir er lesa sagnfræði þessa
tíma. Það er betra en að hafa skugga
skammarinnar á hælunum það sem
eftir er ráðherratíðarinnar.
ærist
Dags, svo og í leiðurum, „heita-
potts“-hugleiðingum og öðrum
fastapistlum blaðsins.
Þegar svo farið er að „útnefna"
borgarstjóraefni fyrir hönd Sjálf-
stæðisflokksins og gauka hugmynd-
um að hinum og þessum fjölmiðlum
hlýtur öOum að verða ljóst að þetta
eru örþrifaráð nánast vitstola póli-
tíkusa sem eru orðnir að fílum í
glerbúð. Þótt Samfylkingin ærist á
næstu dögum vegna vinsælda for-
sætisráðherra og vitneskju um að
hann er ekki á forum úr stjórnmál-
um, heldur almenningur hér ró
sinni. í hönd fer timi hófsamra
kjarasamninga og stöðugleika að
þeim loknum. Þetta er að þakka nú-
verandi ríkisstjórn, og helst for-
svarsmanni hennar, Davíð Odds-
syni forsætisráðherra.
Skarphéðinn
Einarsson
skrifar:
Samfylkingin
Dagfari
Elliðaárnar í góðum höndum
I Hæstarétti
Úttekt gerö bráðlega.
Er Hæstiréttur
óskeikull?
Þórir Sigurðsson skrifar:
Margir eru farnir að efast um að
Hæstiréttur sé sú stofnun sem hægt
sé að treysta blint, líkt og lands-
menn hafa þóst mega gera lengst af.
Komið hafa upp atvik hjá þessum
æðsta dómstóli þjóðarinnar sem
sýnt hafa dómgreindarleysi dómara
og óþarfí að rekja það nánar. Hins
vegar sýnist sem Hæstiréttur sé
þess ekki umkominn að meta mikil-
vægi einstakra mála fyrir þjóðar-
heildina, og þá hvort dómurinn
skuli fullskipaður eða ekki og kem-
ur það glögglega fram í hinum
margrædda dómi réttarins um
tekjutengingu öryrkja. Það er því
sjálfsagt mál að dómsmálaráðherra
láti gera úttekt á stöðu Hæstaréttar
nú eins og ákveðið hefur verið.
Póstþjónustan
var betri
J.M.J. skrifar:
Einar Þorsteinsson hjá íslands-
pósti ætti ekki að afsaka sig því
póstþjónustan var betri á meðan
hún var ríkisfyrirtæki með gamla
laginu. Þetta vita allir landsmenn.
Nú á bara að græða og þeir sem
vilja fá póstinn sinn í biðpóst þurfa
að greiða fyrir það stórfé. Sam-
kvæmt stimplun póstsins sjálfs voru
bréf í Reykjavík þrjár vikur á leið-
inni milli húsa í desember. Eins og
nú er komið er pósturinn fyrirtæki
sem enginn getur treyst. Og póstúti-
búin eru lokuð á Þorláksmessu, ein-
ungis með gróðasjónarmiðið að leið-
arljósi.
Óhæfir spyrlar
Guðlaugur Gíslason skrifar:
Elna Katrin
Jónsdóttir, for-
maöur samn-
inganefndar
grunnskóla-
kennara
- hlíft viö
spurningunum?
Það vekur sífellt
athygli i öllum
fréttaflaumnum
þessa dagana aö
fréttamenn sjón-
varpsstöðvanna
(og aðallega þeirra)
eru sýnu óhæfari
en aðrir frétta-
menn. Dæmi úr
verkfallsbaráttu
kennara grunn-
skólanna: Kennar-
ar Verslunarskól-
ans hafa samið um
sín launakjör og í
framhaldinu er tal-
að við konuna, formann samninga-
nefndar grunnskólakennara. Hún er
spurð og látin svara með næsta
óstöðvandi orðaflaumi. En ekki dett-
ur fréttamanni í hug að spyrja hana
hvort hún sé samþykk sömu samn-
ingum fyrir sína umbjóðendur og
kennarar Verslunarskólans sam-
þykktu! - Eða biöja hana að lýsa því
sem grunnskólakennarar telja á
skorta til að ná samningum.
Enn einn starfshópurinn hefur skilað áliti
um framtíð Elliðaánna sem stjómmálamenn
kalla perlu Reykjavikur á tOlidögum.
Þessi síðasti starfshópur var auðvitað skipað-
ur þaulvönum stangaveiðimönnum sem þekkja
vel til mála þegar kemur að ræktun og veiði.
Borgarfulltrúarnir Hrannar B. Amarsson,
Steinunn Valdís Óskarsdóttir og Guðlaugur Þór
Þórðarson skipuðu hópinn og brugðust ekki
frekar en fyrri daginn.
Niðurstaðan endurspeglar mikla þekkingu og
yfirsýn þremenninganna þegar varðveisla lax-
og silungsáa innan landamerkja Reykjavikur er
annars vegar.
Þó að Dagfari teljist seint til veiðimanna hef-
ur hann áhuga á Elliöaánum og lífríki þeirra. Um
árabil hefur hver nefndin af annarri og hver starfs-
hópurinn af öðmm skilað áliti og skýrslum sem all-
ar hafa komið sér afar vel fyrir Elliðaámar. Veiði-
málastofnun hefur einnig unnið þrekvirki varðandi
Elliðaámar. Svo ekki sé nú minnst á Stangaveiðifé-
lag Reykjavíkur sem stöðugt hefur látið í sér heyra
varðandi framtíð ánna og sýnt það og sannað með
kröftugu framlagi sinu undanfarin ár að félaginu er
annt um ámar.
Nokkrar vonir vom bundnar við síðasta starfs-
hópinn. Niðurstaða hans er gleðiefni og vekur svo
Þetta er nylunda og kærkomin viðbót
við áratugarannsóknir Veiðimálastofn-
unar sem hafa skilað síaukinni veiði í
ánum undanfarin ár. Veiðimálastofn-
un hefur sannað gildi sitt og fram-
vinda mála við Elliðaámar, baráttan
við mengun ánna og veiðin sjálf bera
stofnuninni fagurt vitni sem lengi
verður munað eftir.
sannarlega vonir um að Elliðaárnar megi end-
urheimta sem fyrst fyrri sess á meðal laxveiöi-
áa. Starfshópurinn segir að rannsaka verði
frekar lífríki ánna. Þetta er nýlunda og kaer-
komin viðbót við áratugarannsóknir Veiðimála-
stofnunar sem hafa skilað síaukinni veiði í
ánum undanfarin ár. Veiðimálastofnun hefur
sannað gildi sitt og framvinda mála við Elliða-
ámar, baráttan við mengun ánna og veiðin sjálf
bera stofnuninni fagurt vitni sem lengi verður
munað eftir.
Vonandi halda borgarfulltrúar áfram að
skipa starfshópa og nefndir og leita til Veiði-
málastofnunar og borgarfulltrúa þegar vanda-
mál Elliðaánna er annars vegar. Það er örugg-
asta og farsælasta leiðin til að minnka mengun í
ánum og auka fiskgengd í þær. Veiðimálastofnun
hefur notið dyggrar aðstoðar borgaryfirvalda und-
anfarin ár. Vonandi verður svo áfram. Borgarfull-
trúar
hafa á undanfómum árum sýnt og sannað að
þeim einum er treystandi íyrir framtíð Elliðaánna.
Glapræði yrði að koma forræði ánna í hendur fag-
manna sem kunna til verka og skarta reynslu af
ræktun og endurbótum. Slíkt myndi fyrst ganga af
Elliðaánum dauðum. _ p .
Vd.«fA*V
Ný Sturlungaöld?
Vilhjálmur Alfreðsson skrifar:
Er ný Sturlungaöld að hefjast á
íslandi? - Þegar ráðist er á lögreglu-
menn spyr maður sjálfan sig þessar-
ar spumingar. Þegar dómur frá
Hæstarétti er ekki virtur og þegar
margir framhaldsskólanemendur
eru utan sinna skóla vegna verk-
falls er ástæða til að staldra við og
krefjast svara. Missi islenska þjóðin
tök á sjálfri sér skýtur upp annarri
spurningu: Hver grípur inn í? Er-
lend þjóð enn einu sinni, líkt og á
þrettándu öld? - ísland, vaknaðu.
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11, 105 ReyK|avik.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.