Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.2001, Blaðsíða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.2001, Blaðsíða 12
12 MÁNUDAGUR 14. MAÍ 2001 Skoðun Frægu verkin á sínum stað. - Ný endursköpuö i samfélagsþjónustu. Málverkin kyrrsett Spurning dagsins Borðarðu alltaf morgunmat? Magnús Björgvin Guömundsson nemi: Já, ég fæ mér alltaf Vitos meó mjólk. Þorsteinn Kári Jónsson nemi: Já, Honey Nut Cheerios og safaglas meö. Sveinn Pálmar Einarsson nemi: Já, ég fæ mér brauó meö kavíar og mjólk. Margrét Einarsdóttir 4 ára: Já, Cheerios og kornflex. Eftir aö fréttir bárust um að fimmtán gámar féllu í hafið af leiguskipi Atlants- skipa, og í þeim hefðu m.a. verið fjögur málverk eft- ir þjóðkunna ís- Geir R. lenska listamenn, Andersen k manni í —....—....... hug eitt og annað sem stuðlað gæti að meiri varkárni í framtíðinni að því er varðar dýrgripi í íslenskum listasöfnum. Sá háttur aö flytja ógnardýr málverk úr listasöfn- um hér milli landa til að hengja upp í sendiráðum íslands erlendis er víta- veröur. Þetta var reyndar ekki á vit- orði allra, en er nú upplýst eftir at- burðinn á hafinu. Listaverk á borð við málverk eftir Ásgrím Jónsson, Jóhannes Kjarval og Þorvald Skúlason eiga ekki skilið að velkjast í hafl eða í háloftunum, þegar önnur ráð gæfust mun betur, og málverkin geta öll „verið á sama stað en samt að vera að ferðast“. Við „Við eigum úrvdls „lista- menn“ sem hafa sýnt að þeir geta málað nánast hvaða frœga mynd sem er og stœlt listamenn okkar, að fornu og nýju. Það hefur meira að segja verið sannað af dómstólum. “ eigum úrvals „listamenn" sem hafa sýnt að þeir geta málað nánast hvaða fræga mynd sem er og stælt lista- menn okkar, að fornu og nýju. - Það hefur meira að segja verið sannað af dómstólum. Ég sé ekkert athugavert við það, að þeir „listamenn" sem uppvísir hafa orðiö að því að mála gömlu meistarana svo nákvæmlega að enginn viðurkenn- ir muninn fyrr en að lokinni dóms- rannsókn verði fengnir til að fjölfalda stóran pakka af „meisturunum" sem dreifa megi i sendiráð okkar vítt og breitt erlendis, allt frá Japan í austri á íslandi til Ameríku i vestri og Noregi í norðri til Mosambique í suðri. Aðstöðu geta hinir viðurkenndu „listamenn" fengið í Listasafni ísiands, t.d. eftir lokun, fyr- ir framan fyrirmyndirnar (nema þær séu líka eftirmyndir?) og þeim gert að ljúka verkinu á sem skemmstum tíma. Þau 115 listaverk í eigu Listasafns íslands og hafa- verið lánuð til sendi- ráðsbústaða erlendis eiga ekki skilið þá áhættu sem tíðkuð hefur verið í áratugi, að senda þau sjóleiðis eða flugleiðis, þótt ekki hafi farið svo illa sem nú. Áhættan verður þó ekki eins óbærileg varðandi „nýju“ verkin. Nú skulum við hætta að kalla mestu listamenn siðari ára „falsara" („flasharar" upp á ensku hefði þó verið meira réttnefni, því þeir brugðu meistaraverkunum undir nýtt ljós!) og bjóðum þeim að leysa mikilvægt verk af hendi í samfélags- þjónustu sem nú á upp á pallborðið. Og njótum góðs af í leiðinni. - Hin endurmáluðu verk geta svo hangið í sendiráðunum öllum til aðdáunar, til eilífðarnóns. Geir R. Andersen blm. Skrifar: Fjölskyldur í Húsahverfi Hafþór Hafsteinsson nemi: Nei, aldrei, ég er alltaf á seinustu stundu og boröa því aldrei fyrr en kl. 12 og stundum ekki fyrr en kl.18. Sölvi Snæbjörnsson nemi: Auövitaö, ég fæ mér ristað brauð meö osti. íbúi í Húsahverfi skrifar: Fyrirsögn í frétt nýlega hljóðaði svo: „Fjölskyldur flýja hverfið". - Svona myndi fólk ekki auglýsa hús- in sín í alvöru söluhugleiðingum. Venjulegt fólk hugsar sig tvisvar um áður en það kaupir hús í svona líka slæmu hverfi, eins og hið ágæta foreldri tjáir sig um í fréttinni. Ég sem íbúi í Húsahverfi í sex ár, og er með börn í Húsaskóla kannast ég ekki við þá slæmu stjórnun í skólanum sem um var rætt. Vanda- mál hafa komiö upp hjá mínum bömum í þessum skóla, en öll hafa þau verið leyst með farsælum endi í samvinnu við kennara og skóla- stjómendur. Húsaskóli er og einn fárra skóla með þau markmið aö tengja fjölskylduna við skólann, og „Ef við foreldrar mœtum þessu með jákvœðu hugar- fari og stöndum með börn- unum okkar í því sem þau eru að gera í skólanum þá vœri lífið auðveldara hjá þessum fáu óánœgðu for- eldrum í Húsahverfi. “ það er mjög jákvætt. Ef við foreldr- ar mætum þesu með jákvæðu hug- arfari og stöndum með bömunum okkar í þvi sem þau eru að gera í skólanum, þá væri lífið auðveldara hjá þessum fáu óánægðu foreldrum í Húsahverfi. Mörg börn eru jú agalaus, en hverjum er um að kenna? Vanda- mál koma upp í öllum hverfum og skólum, því hraðinn og kröfurnar í þjóðfélaginu eru miklar. Því tel ég að í 95% tilvika liggi vandinn heima fyrir. Og við viljum ekki að börnin okkar lesi slæma umfjöllun um skólann sinn. Við sem eldri erum eigum að hafa nægan þroska til að stimpla ekki þetta góða hverfi eða litlu sveit með svörtu að óþörfu. Ég vil þakka kennurum og stjórn- endum Húsaskóla fyrir góð störf þau ár sem börnin mín hafa verið í skólanum, því ég stend frammi fyr- ir því að þurfa að skipta um skóla fyrir börnin næsta haust, og það geri ég með trega. Til allrar ham- ingju var ég búin að selja mína hús- eign áður en hin niðrandi ummæli um skólann birtust. Garri Júrópoppdillidrullumall íslendingar stóðu sig eins og hetjur í söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva, sungu, léku og dönsuðu af hjartans lyst og með bros á vör og náðu þeim ágæta árangri að standa jafnfætis Norðmönnum, miklu fjölmennari og ríkari þjóð. En þrátt fyrir glæsilega frammistöðu íslenskra keppenda telur Garri þó á engan hallað þótt því sé hér haldið fram að hinn raunverulegi sigurvegari kvöldins hafi verið útvarpsráðsmaðurinn Mörður Ámason, oft nefndur Muddy og jafnvel Waters í kunningjahópi. Muddy Árna var um tíma hataðasti maður á ís- landi þegar hann, að dómi þjóðarinnar, hafði fyrir fram komið í veg fyrir sigur íslendinga í Evróvisjón með því að skikka þá til að syngja á ástkæra, ylhýra. En þrábeðinn sýndi Muddy þá málfarslegu víðsýni að falla frá gerræðislegum kröfum sínum og leyfa hin- um Tveim brögðóttu að syngja á ensku og það skilaði okkur þeim frábæra árangri að verða jafnokar Norð- manna. Því auðvitað er óhugsandi að stigin mikil- vægu hefðu skilað sér ef Angel hefði verið Birta. Að mati sérfræðinga var ísland augljóslega með besta lagið og kotrosknustu flytjendur en þrátt fyrir eftir- minnilegan árangur í innbyrðisviðureigninni við Noreg þá sigraði framlag okkar ekki. Og ástæðan er, að mati sömu sérfræðinga, fyrst og fremst hið niðurlægjandi kynningarmyndband sem Danir sendu vísvitandi út á undan Angel. Þar mátti sjá pervisna, líkast til háif- drukkna bjórvambardani busla í Norðursjónum (senni- lega skammt frá Hirtshals) og Evrópubúar töldu ugg- laust að þessi óásjálegu gerpi væru dæmigerðir íslend- ingar og kusu því að kjósa ekki besta lagið. En keppend- ur íslands voru landi og þjóð til sóma og framganga þeirra öll hin glæsilegasta. Þeir mættu ekki sauð- drukknir til keppni, þeir duttu ekki á hausinn í dansins- um, fóru ekki út af laginu og sprungu ekki á limminu i söngnum. Það sama má segja um keppendur annarra þjóða en það dregur ekki úr stórkostlegri frammistöðu Islendinga sem lengi verður í minnum höfð. Sandhverfur ísland var sem sagt með langbesta lagið. En hiö sama má reyndar segja um fleiri þjóðir. Þannig var Noregur og með besta lagið en keppandinn hafði gleymt að hneppa að sér skyrtunni í óðagoti fyrir keppni svo sá í drapplitaðan Hagkaupsnærbolinn og þaö öðru fremur kom í veg fyrir sigur Noregs. ísrael var líka með besta lagið en klikkaði á því aö flytjandinn var augljóslega gagnkynhneigður karlmaður en áhorfendur áttu að sjálf- sögðu von á kynhverfu eða sandhverfu flytjendi, ellegar millilesbískum klæðskiptingi, og kunnu iila að meta svo róttækar breytingar í flytjendavali hjá ísraelsmönnm. Rússar voru einnig með besta lagið en gaurinn sem söng það var svo stónd að hann mætti með hálsbindið á skökkum stað, sem sé ekki um hálsinn heldur um mitt- ið, og þar lafði það niður lærið á honum eins og útvatn- aður bútungur og kom í veg fyrir sigur Rússa í þetta sinn. Lettlendingar mættu einnig með besta lag keppn- innar en halllærisleg sólgleraugu og rúllukragapeysur flytjenda minntu svo ónotalega á fjöldasöng skemmti- nefndar á þorrablóti á Tjömesi að Evrópubúar sneru strax baki við laginu. Maltveijar voru vissulega með besta lagið, afar dægileg júrópoppdillidrullumaU, en gít- arleikarinn var svo afskaplega ósmart aö dæmið gekk ekki upp. Þýska lagið var langbest en söngkonan hafði stórmóðgað dönsku smókdrottninguna Margréti skömmu fyrirr keppni og það féll ekki í góðan jarðveg. Eistar mættu með lélegasta lag keppninnar en unnu þó. Ástæðan mun, að sögn fjölmiðla, fyrst og fremst sú að hörðustu aðdáendur keppninnar era ákaflega hallir und- ir Eista og kannski ekki síður eistu. Og því fór sem fór. Garri Dýrmætur dropinn Samkeppnin á fullu. Gott hjá FÍB Sigurlaugur hringdi: Ég verð að hrósa þeim hjá FÍB fyr- ir að hafa stuðlað að bensínverðstriði milli olíufélaganna. Með því að halda úti vöktun á bensínverðinu á nokk- urra klukkutíma fresti hefur FÍB þvingað olíufélögin til að fara að keppa sín á milli. Ég man ekki eftir því að hafa áður séð samkeppni um bensínverð í þessum mæli hér á landi. En þetta hefði örugglega ekki gerst nema vegna þess hvað FÍB veit- ir olíufélögunum mikið aðhald. Fer- falt húrra fyrir þessu góða framtaki sem hægt er að fylgjast með á vefsíö- unni www.fib.is. Sveppirnir voru íslenskir Lilja Guðmundsdóttir I jnnkaupadeild Hagkaups hringdi: Á lesendasíðu DV sl. miðvikudag kom fram í pistli Elinar Guðmunds- dóttur um ódýra sveppi í Hagkaupi, á 399 kr. kg., að um erlenda sveppi hefi verið að ræða. Það leiðréttist hér með: sveppir þessir voru íslenskir - og komu frá Sölufélagi garðyrkjumanna. Sælgætið ekki undanskilið Fólk ekki á varöbergi? Sælgætið hækkar Guðjón Ólafsson skrifar: Þar sem mikið hefur verið rætt um samkeppni í matvöru- og þjónustu- geiranum hér og yfirlýsingar gefnar á báða bóga, smávörukaupmenn og heildsalar ekki undanskildir (að mað- ur minnist nú ekki á garðyrkjubænd- ur og þeirra afurðir), þykir mér und- arlegt hve neytendur fylgjast lítið með sjálfir og kvarta til Neytenda- samtakanna eða hringja tii fjölmiðl- anna sem margir sinna neytendamál- um ágætlega. Ég tók t.d. eftir þvi ný- lega að íslenskt sælgæti sem ég kaupi stundum hefur hækkað verulega að undanfórnu og ekki er það gengis- falli að kenna. Þar hafa heildsalarnir riðið á vaðið og þá kemst smásalinn ekki hjá því að selja á hækkuðu verði. En þarna eru það heildsalarnir sem ryðja brautina, ekki smásalinn. Frábær hátíð Kristinn Sigurðsson skrifar: Laugard. 5. þ.m. sótti ég afmælishá- tíö á Keflavíkurflugvelli i tilefni 50 ára vamarsamstarfs Bandarikjanna og Islands. Þetta var frábær skemmt- un og fannst mér stórkostlegt að koma inn á hinn sérstaka og afgirta Keflavíkurflugvöll sem tilheyrir varnarliðinu. Þótt veður væri risjótt og þoka yfir þá var hlýleg framkoma varnarliðsmanna og íslenskra starfs- manna til fyrirmyndar. í risastóru flugskýli var allt sýnt sem viðkemur starfi varnarliðsins og alls staðar voru liðsmenn tilbúnir að upplýsa gesti. Þama voru líka ýmislegt til sölu og minnti hálfvegis á Kolaports- stemningu. Þama lék hljómsveit Eyj- ólfs Kristjánssonar af list og mikil gleði ríkti meðal gesta. Rútubílar óku fólki miUi staða á svæðinu . - Stór- kostleg skemmtun í alla staði. IDV Lesendur Lesendur geta hringt allan sólarhring- inn í síma: 550 5035. Eða sent tölvupóst á netfangiö: gra@ff.is Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV, Þverholti 11,105 Reykjavík. Lesendur eru hvattir til aö senda mynd af sér til birtingar meö bréfunum á sama póstfang.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.