Dagblaðið Vísir - DV - 31.08.2001, Blaðsíða 15

14
19
Útgáfufélag: Útgáfufélagið DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoðarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fróttastjóri: Birgir Guömundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagið DV ehf.
Plötugerð: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverö 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Úrtöluraddir óþarfar
Stærsta bygging til almennra nota hér á landi verður til-
búin til notkunar eftir tæplega hálfan annan mánuð. Hér
er um að ræða hina miklu verslunarmiðstöð Smáralind í
Kópavogi sem risið hefur hratt undanfarin misseri. Smára-
lind er talin stærsta verkefni sem innlendir einkaaðilar
hafa ráðist í hér án opinberrar íhlutunar. Verslunarmið-
stöðin er miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu, á mótum
þriggja sveitarfélaga, Kópavogs, Reykjavíkur og Garðabæj-
ar. Enginn vafi er á þvi að miðstöð þessi á eftir að hafa
mikil áhrif á verslun og þjónustu hérlendis enda er gert
ráð fyrir því að hver íslendingur leggi þangað leið sína að
meðaltali 17-18 sinnum á ári eða um fimm milljónir gesta.
Deilt hefur verið um það hvort þörf sé á slíkri aukningu
verslana og þjónustufyrirtækja á höfuðborgarsvæðinu.
Slík umræða fór líka fram áður en verslunarmiðstöðin
Kringlan var opnuð fyrir fimmtán árum. Svarið felst í þvi
að skoða árangur hennar sem er prýðilegur. Hún kynnti
íslendingum nýjan verslunarmáta og hefur notið vinsælda
æ síðan. Óneitanlega er þægilegt að geta gengið á milli
verslana, þjónustufyrirtækja, skemmtistaða og veitinga-
húsa án þess að hafa áhyggjur af rysjóttu veðurfari.
Þá, líkt og núna, höfðu menn áhyggjur af helstu verslun-
argötu borgarinnar, Laugaveginum. Hann stóð hins vegar
af sér þá samkeppni sem fylgdi tilkomu Kringlunnar. Eng-
in ástæða er til að ætla annað en hann geri það einnig nú
þótt Smáralind bætist við. Verslunargata sem Laugavegur-
inn heldur sjarma sínum og aðdráttarafli. Þótt Smáralind-
in taki eðlilega eitthvað bæði frá Kringlunni og Laugaveg-
inum verður að ætla að þessir þrír kjarnar spjari sig vel.
Samkeppni er af hinu góða. Þeir sem koma nýir inn á
markaðinn verða að standa sig og hinir sem fyrir eru
leggja sig fram um að gera enn betur, bæði hvað verð og
þjónustu snertir.
Forráðamenn Smáralindar áætla að markaðshlutdeild
hennar verði um 10-12 prósent af smásölumarkaði eða sem
nemur 12-14 milljörðum á ári. Umfang miðstöðvarinnar
má sjá af því að gert er ráð fyrir því að þar starfi að stað-
aldri 800-1200 manns. Þeir sem að koma eru þvi stórhuga
og ætla sér að ná árangri. Áætlanir þeirra eru byggðar á
ítarlegum rannsóknum um verslun, verslunarhætti og
hegðan fólks hér og i nágrannalöndunum. Úrtöluraddir
vegna verslunarmiðstöðvarinnar eru því óþarfar. Hún er
glæsilegt dæmi um vöxt, viðgang og bjartsýni í samfélag-
inu og, sem betur fer, velmegun þjóðarinnar.
Smáralind kórónar raunar þann kraft, uppbyggingu og
fólksfjölgun sem verið hefur í Kópavogi undanfarin ár. Fram
kom í viðtali við Pálma Kristinsson, framkvæmdastjóra
Smáralindar, í DV í gær að Kópavogsbær hefði staðið við all-
ar skyldur sínar vegna þessa stórvirkis í bænum, meðal ann-
ars með miklum gatnagerðarframkvæmdum í kringum
svæðið. Hið sama væri hins vegar ekki hægt að segja um rík-
isvaldið. Þar væri ekki pólitískur vilji til að flýta fram-
kvæmdum og klára tvöföldun Reykjanesbrautar frá Fífu-
hvammsvegi og suður fyrir Arnarneshæð á þessu ári.
Þessi lýsing segir sitt um hugarfar samgönguyfirvalda.
Á þeim bæ geta menn setið og reiknað út göt í fjöll á til-
tölulega fáfömum vegum á landinu en lokað augunum fyr-
ir fyrirsjáanlegum umferðarhnútum á þéttbýlasta svæði
landsins. Dugar þá lítt þótt Kópavogsbær bjóðist til þess að
lána rikinu framkvæmdafé til þess að flýta framkvæmdum
í grennd við Smáralind.
Jónas Haraldsson
4“
FÖSTUDAGUR 31. ÁGÚST 2001 FÖSTUDAGUR 31. ÁGÚST 2001
Skoðun
I>V
„Framtak bindindismanna í Galtalcekjarskógi í áranna rás er vissulega þess virði að
því sé gjört hátt undir höfði, enda hreint aðdáunarefni hið ótrúlega mikla og
fórnfúsa sjálfboðastarf sem þar hefur verið unnið frá upphafi..."
- Á útihátíð í Galtalœkjarskógi.
Keisaranum það sem keisarans er
Guðmundur G.
Þórarinsson
verkfræöingur
Hr. Ólafur Skúlason
biskup ritaði ágæta grein
í DV nú 23. ágúst sl. Hann
fjallar þar um þing-
mannalög og guðs lög.
Eins og hann bendir á er
hér ekki um einfalt mál
að ræða. Kristur afgreiddi
hluta vandans með úr-
skurði sínum: „Gjaldið
keisaranum það sem keis-
arans er og guði það sem
guðs er.“ Og hann sagði
lika: „Mitt ríki er ekki af
þessum heimi.“ Eigi að
síður er það svo að lög guðs og
manna getur greint á. Lög manna
eru ófullkomin eins og mennirnir
eru ófullkomnir og enginn nær að
uppfylla kröfu Krists: „Verið full-
komnir eins og faðir yðar á himnum
er fullkominn."
Vandinn er auðvitað að við þekkj-
um lög guðs eins og þau eru framsett
eða túlkuð af mönnum og verður þá
stundum erfitt að átta sig á hvað er
frá guði og hvað einfaldlega frá fávís-
um mönnum. í grein Ólafs kemur
þetta atriði skýrt fram, og hann legg-
ur á það nokkra áherslu. Hann kem-
ur að ofstækisfullum reglum og túlk-
unum trúarleiðtoga í fjarlægum
löndum og voðaverkum kirkj-
unnar fyrr á öldum.
Ég held að það sé að því
verulegur ávinningur þegar
biskup, með svo víðtæka
reynslu sem Ólafur, fjallar
um þessi mál. En málið er
flókið og erfitt og vandratað-
ur hinn þröngi vegur. Hér er
auðvitað ekki um neitt stund-
arþref að ræða heldur það
hvernig lífinu skuli lifað eins
og Þorvaldur Gylfason orðar
svo vel, reyndar í öðru sam-
hengi í formála Einlyndis og
marglyndis.
Óskráð lögmál og skráð
Mennirnir setja sér lög og sum
reynast ekki vel og þeim er breytt.
Mennirnir hafa líka skráð lög sem
þeir telja frá guði. Okkur er sagt að
elsta guðspjallið, Markúsarguðspjall,
sé það gamalt, að þegar það var skrif-
að hafi verið á lifi menn sem mundu
Krist. Eigi að síður orkar margt tví-
mælis og deilt er um þýðingar. Ég
hef oft velt því fyrir mér, að í hjörtu
einstaklinganna eru rituð með
gullnu letri lögmál sem hvergi eru
skráð á lögbækur. Þessi lögmál eru
þess eðlis að enginn getur brotið þau
,Sjálfur var ég ef til vill að fjalla um hugsýn sem erfitt er
að festa hendur á. Allt sýnir þetta hversu starf kirkju-
höfðingja og presta er erfitt, hve starf á vettvangi kirkj-
unnar krefst mikils þroska.“ - Frá Kirkjuþingi í okt. sl.
og verið samur maður eftir, enginn
getur þrotið þau án þess að bíða tjón
af. Hvaðan kemur manninum sam-
viskan? „Samviskan gerir okkur öll
að gungum,“ segir Hamlet.
Mér er ljóst að Ólafur biskup er að
Qalla um hinn helkalda og fjötraða
raunveruleika þegar hann lætur orð
sín falla um lög guðs og manna. Sjálf-
ur var ég ef til vill að fjalla um hug-
sýn sem erfitt er aö festa hendur á.
Allt sýnir þetta hversu starf kirkju-
höfðingja og presta er erfitt, hve
starf á vettvangi kirkjunnar krefst
mikiis þroska.
Kirkjan á ekki að vera
dúnsvæfill
Solzhenítsyn nóbelsverðlaunahafi
sagði einhvem tíma í frægri
heimsósómaræðu að á Vesturlönd-
um virtist allt gott og gilt ef það
stangaðist ekki á við lög. Ég kem frá
hinu fátæku og lagalausu Sovétríkj-
um sagði hann en benti síðan á að
viðhorfið til lífsins, hinna dýpri raka
tilverunnar, til náungans og tilfinn-
inga hans og hinna æðri gilda lífsins
væru þar þrátt fyrir allt heilbrigðari
meðal hins almenna manns. Ekki
skal ég leggja dóm á það, en umhugs-
unarefni er þetta.
Ég hef oft dáðst að orðum Karls
Sigurbjörnssonar biskups. Hann er
þó stundum gagnrýndur fyrir ein-
arða afstöðu en oftast hef ég verið
honum sammála. Kirkjan á ekki að
vera dúnsvæfill milli einstakling-
anna og raunveruleikans. Hún verð-
ur að taka þátt í hinu líðandi og
stríðandi lífi. Hún verður að vera sú
borg sem stendu'r á fjalli og fær ekki
dulist.
Guðmundur G. Þórarinsson
Spurt og svarað
Er þenslan í þjóðfélaginu enn svo mikil að vaxtaíœkkun sé ós,

Steingrímur J. Sigfússon,
þingmadur VG
Jafnvœgisleysi
og mistok
„Það er rétt að enn eru á vissum
sviðum þenslueinkenni og ef horft
er til þeirra réttlæta þau hátt
vaxtastig. Auk þess finnst mér gleymast að rök fyrir
miklum vaxtamun milli íslands og annarra landa
eru að hindra fjármagnsflutninga úr landi. Á hinn
bóginn óttast margir að hinar frægu mjúku lending-
ar í efnahagslífinu, sem ríkisstjórnin hefur talað um,
gætu breyst I brotlendingu. Ýmsir telja aö eitt af því
sem rétt væri að gera í stöðunni til að koma í veg
fyrir þær sé að lækka vexti, og auðvitað kæmu þeir
sér vel fyrir atvinnulíf og skuldsett heimili. Hér
verður því að skoða heildarsamhengið í efnahagslíf-
inu, en meginmálið er jafnvægisleysi."
Tryggvi Tryggvason,
fjármálamarkaði Landsbankans
Svigrúmið er
til staðar
„Vísbendingar eru misvísandi.
Annars vegar eru upplýsingar um
útlánaþróun innlánsstofnana, sam-
drátt í innílutningi og minnkandi skatttekjur. Tölur
um atvinnuleysi benda hins vegar til að enn sé nokk-
ur spenna á vinnumarkaði, auk þess sem 12 mánaða
verðbólga virðist enn á uppleið. Að mínu mati er þó
tímabært að huga að lækkun stýrivaxta þar sem slik
ákvörðun færi ekki að hafa áhrif fyrr en síðari hluta
næsta árs. Þá er mikilvægt að hafa i huga að undan-
farna mánuði hefur vaxtamunur við útlönd aukist
verulega vegna mikilla vaxtalækkana, þannig að að-
haldsstig peningastefnunnar hér hefur verið að
aukast og því nokkurt svigrúm til lækkana hér.“
Gylfi Ambjömsson,
framkvæmdastjóri ASI
Seðlabankinn
þráast við
„Ekki að mati ASÍ. Áhrif af
lækkun vaxta eru lengi að skila sér
út í hagkerfið - og okkur virðist af
ýmsum tölum að dæma að nú sé samdráttarskeið að
hefjast. Því er mikilvægt að hefja strax ferli vaxta-
lækkana, því þær eru nokkra mánuði að skila sér i
áhrifum. Jafnframt höfum við talið að þegar vextir
eru lengi búnir vera jafn háir og raun ber vitni hafi
það áhrif á verðlag. Miðað við yfirlýsingar Seðla-
bankans óttumst viö að stjórnendur hans séu að bíta
í skjaldarrendur og þráast við að gera breytingar.
Þar með teljum við að við séum að missa af lestinni
við að móta þær aðstæður sem verða uppi þegar kem-
ur að endurskoðun kjarasamninga."
Birgir Ármannsson,
Verslunarráði Islands
Vextimir
þungbœrir
„Það er alveg ljóst að þeir
háu vextir sem við búum nú við
éru afar þungbærir fyrir at-
vinnulífið. Allir eru sammála um að Seðlabank-
inn varð að reka harða stefnu í vaxtamálum
meðan þenslan var sem mest en þær forsendur
eru ekki lengur fyrir hendi.
Hætta á verðbólgu vegna eftirspurnarþenslu
er ekki sú sama og áður og þvi ættu að vera for-
sendur til vaxtalækkana.
Það var nauðsynlegt að stiga á bremsurnar en
það verður að gæta þess að gera það hvorki of
harkalega né of lengi.“
Þetta er mat Bfrgis ísleifs Gunnarssonar seölabankastjóra.
Byrgið - athvarf heimilislausra
Ummæli
Það átak sem Byrgið hefur staðið
fyrir í málefnum heimilislausra vímu-
efnaneytenda á sér enga hliðstæðu,
a.m.k. ekki hér á landi. Byrgið er eina
athvarf heimilislausra á íslandi, þar
sem skjólstæðingar njóta meðferðar
og stunda endurhæfingarvinnu auk
margs konar aðstoðar og þjónustu
eins lengi og þörf þeirra krefur.
Geðrænir kvillar
Geigvænlegt ástand ríkir nú í
þjóðfélaginu, geðsjúkum vímuefna-
neytendum fjölgar mjög ört og stór
hluti umsækjenda um pláss i Byrg-
inu eru einstaklingar með geðræn
vandamál. Þetta kemur að öllu leyti
heim og saman við samstarf og sam-
skipti Byrgisins, lögreglunnar í
Reykjavík og göngudeildar Landspít-
alans undanfarin ár, þ.e. sá hópur
fólks sem heimilislaust er um þessar
mundir samanstendur mest-
megnis af geðsjúkum vímu-
efnaneytendum.
Margir þeirra þjást af
mjög alvarlegum geðrænum
kvillum og hefur fiölskylda
þeirra yfirleitt snúið baki
við þeim. Vegna vímuefna-
neyslu þeirra er erfitt að fá
geðlækna til að gangast við
þeim sem „alvöru geðsjúk-
lingum". Ofan á þetta bætist
að þessir fá hvergi inni í
meðferð vegna margs konar
vandamála sem óneitanlega —“
fylgja þeim, t.d. vegna ofbeldis- og
árásarhneigðar og margvíslegra
hegðunar- og umgengnisvandamála.
Geðdeildir anna engan veginn að-
stoðarþörf þessara einstaklinga.
Reynt hefur verið eftir fremsta
megni að taka við þeim í Byrgið, ef
Steinunn
Marinósdóttir
skrifstofustjóri
Byrgisins
þeir ógna ekki beinlínis ör-
yggi annarra í meðferð-
inni. Öll þjónusta við þessa
einstaklinga er erfið og
kostnaðarsöm og Byrgið
hefur hvorki haft nægilegt
fiármagn né fólksafla til
þess að annast marga slíka,
en hefur orðið að vísa
nokkrum frá. Því miður.
Önnur ráð ekki tiltæk
Sé um það að ræða að
Byrgið geti ekki annast
geðsjúkan og/eða líkam-
lega sjúkan einstakling, þá er nánast
ógerlegt að finna honum annan
samastað. Þýðingarlaust er að leita
til fiölskyldu viðkomandi, félagsþjón-
ustu eða geðdeilda. Byrgið hefur oft-
sinnis algjörlega verið látið um
framtíð og velferð þessara einstak-
...... i*
,, * ■ > ’ 4

„Sé um það að rœða að Byrgið geti ekki annast geðsjúkan og/eða Ukamlega sjúkan
einstakling, þá er nánast ógerlegt að finna honum annan samastað. Þýðingarlaust
er að leita til fjölskyldu viðkomandi, félagsþjónustu eða geðdeilda. “ - Frá Rockville
á Miðnesheiði, þar sem er aðsetur Byrgisins.
linga og höfum við þurft að útvega
þeim dvöl annars staðar, t.d. á á
hjúkrunar- og/eða dvalarheimilum.
Fárveikur einstaklingur með al-
næmi á lokastigi var vistaður í Byrg-
inu um 10 mánaða skeið (jún.
2000-apríl 2001).
Önnur ráð voru ekki tiltæk í kerf-
inu og engin leið heldur til að mæta
þeim sérstaka kostnaði sem af þessu
varð fyrir Byrgið þ.e. daglegri um-
önnun og aðhlynningu þessa manns
ásamt flókinni lyfiagjöf. Þessi ein-
staklingur þurfti að hafa sérstakan
bílstjóra, sólarhringsumönnun og
stöðugt þurfti að vera mannskapur á
vakt til þess að bregðast við hættu-
og neyðarástandi hans, hringja á
sjúkrabíl o.s.frv. Það er illt til þess
að vita að slíkur sjúklingur sem
þessi maður er skuli engum skiln-
ingi mæta og enga hjálp fá í velferð-
arsamfélaginu. Mörg fleiri sláandi
dæmi eru tiltæk, en þau skulu ekki
talin upp hér.
Vaxandi vandamál
Ekkert annað liggur fyrir en að
heimilislausum fiögi áfram og sjáum
við fram á algjört neyðarástand á
miðju næsta ári, jafnvel miklu fyrr,
ef ekkert verður að gert. Vaxandi og
harðari fikniefnaneysla hefur það í
för með sér að geðræn vandamál og
geðsjúkdómar verða æ tíðari, þeim
einstaklingum sem hvergi fá aðstoð
og hvergi fá inni fiölgar stöðugt.
Grípa verður til úrræða strax og
horfast í augu við það að neyð ná-
ungans kemur okkur öllum við. Segj-
um ekki þegar slíkar aðstæður steðja
að: „Hver er þá náungi minn?“ Tök-
um heldur höndum saman og hjálp-
um honum.
Steinunn Marinósdóttir
Dorrit er ekki
fulltrúi íslauds
„Það eru óskrif-
aðar opinberar regl-
ur sem hreinlega
hafna ástarsam-
böndum, án hjóna-
bands. Þessar regl-
ur eru í heiðri
hafðar hjá flestum
vestrænum ríkjum,
þegar þjóðhöfðingjar eiga hlut að
máli. Ég styð forseta minn og aðra
lýðræðislega kjöma embættismenn
þjóðarinnar, enda eru þeir fulltrúar
íslands á erlendri grundu. En á
meðan forsetinn fyllir ekki það
tómarúm sem þjóðin krefst af hon-
um, get ég aldrei litið á unnustu
hans sem fulltrúa íslands í opinber-
um heimsóknum."
Vigdís Hauksdóttir á Hrifla.is
Kjúklingar og klúður
„Þegar þeir stóru
eru að á fólkið að
þegja. Þannig er
það og þannig hefur
það alltaf verið.
Þeir sem ekki hafa
skilið það hafa
alltaf verið til vand-
ræða. Þetta á við
þegar stjómarherrarnir fyrir sunn-
an ákveða að setja kvóta á smábáta,
leggja niður opinberar stofnanir á
landsbyggðinni eða sameina kjöt-
vinnslur þangað til orðið er eitt
stórt klúður. Þetta á lika við þegar
hinir nýju sléttgreiddu verðbréfasal-
ar ráðskast með fyrirtæki og flytja
þau milli landsfiórðunga, taka t.d.
gamalgróið kjúklingasláturhús á
Hellu og leggja það niður en setja
starfsemina niður í Mosfellsbæ.“
Bjarni Harðarson í grein í Sunnlenska.
Hátíð er til heilla best
Stutt viðtal í DV á dög-
unum vakti mig til um-
hugsunar enn einu sinni
um það hve brýna nauð-
syn ber til þess að halda
vel á lofti hollum lífsgild-
um, gildi slikra lífshátta
fyrir einstaklinga sem
samfélag. Ekki veitir af til
einhvers mótvægis við
þann áróður að allt skuli
sem frjálsast í áfengismál-
um okkar og ekkert til-
tökumál í raun, þótt sum-
arhátíðir margar hverjar
einkennist öðru fremur af ofurölvun
ungmenna, skelfilegum ofbeldis-
verkum og lífshættulegri eiturlyfia-
neyslu. Ekki er á góðu von þegar svo
sýnist sem menn sem eiga að stjóma
þessum málum m.a. með löggjöf telji
þessa hluti eðlilegan hluta mannlífs-
ins, allt yfir í það að vera sjálfsagð-
an hluta svokallaðrar menningar og
vilja þann boðskap yfirfærðan inn í
grunnskólana, svo enginn missi nú í
neinu af þessari tegund menningar-
neyslu á lífsleiðinni. Fyrr má nú
rota en dauðrota alla heilbrigða
skynsemi.
Fórnfúst sjálfboðastarf
En fregnin í DV hreyfði sannar-
lega við mér en þar var sá vaski
mótsstjóri Galtalækjarmótsins, Að-
Helgi Seijan
form. Bindindissam-
takanna iOGT.
alsteinn Gunnarsson, að
segja frá þessari eins og
hann réttilega kallar það,
lögguvænu hátíð þar sem
yfir 2000 manns nutu frið-
sams og gleðilegs bindindis-
móts þar sem vandamálin
voru ekki til staðar og allt
fór fram á besta veg.
Og svo kemur Aðalsteinn
eðlilega inn á það að hátíð-
in sú hafi gleymst í öllum
fréttaflaumnum frá hátíðum
þessarar helgar, enda engar
hryllingssögur að hafa frá
bindindismótinu, að sjálfsögðu.
Þetta kallar á spumingar um frétta-
mat og það hve mörgum fiölmiðl-
ungum hættir til þess allt um of að
leggja áherslu á hið neikvæða og
það sem miður fer, þótt vissulega
hafi t.d. Eldborgarmessan verið
verðugt fréttaefni en um leið skelfi-
legt í taumleysi sínu og aðhalds-
leysi.
Það hefði sannlega verið af hinu
góða, ef Galtalækjarmótsins hefði
verið rækilega getið sem andstæðu
því að þar sem áfengið er útlægt
gjört er allt annar blær á öllu og
allri hegðan fólks um leið.
Framtak bindindismanna í Galta-
lækjarskógi í áranna rás er vissu-
lega þess virði að því sé gjört hátt
undir höfði enda hreint aðdáunar-
efni hið ótrúlega mikla og fórnfúsa
sjálfboðastarf sem þar hefur verið
unnið frá upphafi í þeim tilgangi að
fólk gæti í fögru umhverfi komið
saman, allir aldursflokkar átt þar
vímulausa daga, þar sem hollum
lífsgildum væri haldið hátt á lofti,
s.s. jafnan hefur verið.
Forðf okkur heilög hamingjan
Það er aldrei nógsamlega að verð-
leikum metið þegar unnt er þannig
að sýna fram á að fólk getur svo
sannarlega skemmt sér án hjálpar
vímugjafa og eðli máls samkvæmt
skemmt sér án þess að skemmt sé
fyrir öðrum. Ég hefi aldrei skilið
þessa ímynduðu þörf svo margra
fyrir hjálp frá vímuefnum til að
skemmta sér, svo órafiarri allri heil-
brigðri skemmtan sem afleiðingin
verður svo alltof oft. Og forði okkur
heilög hamingjan frá því að meðal
skylduefnis í grunnskóla verði
hvatning til þess að skoða áfengi og
önnur vímuefni sem óhjákvæmilega
gleðigjafa.
Megi áfram verða haldið uppi
merki hins gagnstæða, þess heil-
brigða í Galtalækjarskógi og sem
allra víðast þar sem fólk kemur sam-
an til hátíðarhalds, því vita skulu
menn að hátíð hver er til heilla best
án allra vímugjafa.
Helgi Seljan
=1=