Dagblaðið Vísir - DV - 10.12.2001, Síða 2

2
MÁNUDAGUR 10. DESEMBER 2001
ÐV
Fréttir
Bjargaðist eftir þriggja tíma bið á brúarþaki Svanborgar SH:
Ljósin þau björtustu
sem ég hef séð
Lóðaútboð gagnrýnt
Júlíus Vífill Ingv-
arsson, borgarfull-
trúi Sjálfstæðis-
flokksins, segir að
borgaryfirvöld hafi
komið íbúðareig-
endum og bygging-
arverktökum í
Grafarvogi í veru-
leg vandræði með lóðaútboði og það
hafi valdið verulegri hækkun á
verði fasteigna í borginni.
- Eyþór Garðarsson lýsir björgun sinni og baráttu
„Það er auðvitað röð tilviljana
sem bjargar mér, þó ég annars trúi
því að enginn maður fari fyrr en
hans tími er kominn," segir Eyþór
Garðarsson, sjómaður í Grundar-
flrði. Hann bjargaðist giftusamlega
þegar vélskipið Svanborg SH 404, úr
Ólafsvík, strandaði sl. föstudags-
kvöld við Skálasnagavita á utan-
verðu Snæfellsnesi. Þrír aðrir voru
um borð; einn þeirra fannst látinn á
laugardag og tveggja er enn leitað.
Sigmaður úr þyrlusveit Varnarliðs-
ins á Keflavíkurflugvelli bjargaði
Eyþóri þar sem hann beið í þrjár
klukkustundir við hrikalegar að-
stæður á brúarþaki hins strandaða
skips. Eyþór ræddi við DV í gær um
lífsreynslu sína og þrekraun.
Fárviðri á fimm mínútum
„Við mættum til skips í Ólafsvík
um klukkan hálfníu á föstudagsmorg-
un og byrjuðum á að fá okkur kaffi,“
sagði Eyþór í upphafi frásagnar. „Lagt
var úr höfn um klukkan níu og fyrst
tók skipstjórinn stefnuna út fyrir Rif
og við köstuðum pokanum þar sem
heitir Brimnes. Þar tókum við eitt eða
tvö köst og fiskuðum 200 til 300 kg.
Síðan var ákveðið fara suður fyrir
nes, á svonefnda Sandabrún. Skip-
stjórinn sagði að þar skyldum við
taka tvö eða þrjú höl áður en hvessti.
Þetta gerðum við og afli var ágætur."
Eyþór segir að hið besta veður hafl
verið, hægur andvari sem stóð að
landi. Skipstjórinn hafl verið byrjað-
ur að stefna í land en aftur á dekki
stóðu skipverjar og gerðu að afla. „En
síðan hvessti skyndilega og skall á
fárviðri. Það gerðist á innan við fimm
mínútum," segir Eyþór. Hann segir
skipverja hafa verið búna að festa
pokann aftur á, en þegar veður versn-
aði og ágjöf varð meiri hafl skipstjór-
inn sagt mönnum að skera hann frá.
Ólögin riðu yfir
„Veðrið var orðið vitlaust," segir
Eyþór, sem telur að þegar hér var
komið sögu hafl klukkan verið um
15.30. Vindur hafi staðið af VSV og
skipstjórinn beitt skipinu upp í vind.
Það hafi heldur verið að síga á stjórn-
borðshlið, þannig að út í bakborðann
hafi verið settur poki til að þyngja það
þeim megin. „Skyndilega fengum við
brot á skipið og við það drapst á vél-
inni. Þá kallaði skipstjórinn og sagði
að við skyldum koma okkur í björgun-
argalia, sem við gerðum," segir Ey-
þór. Hann segist ekki gera sér grein
fyrir því hvers vegna drapst á vélinni.
Eftir þetta tók við hröð atburðarás
þar sem við fátt varð ráðið. „Ég hljóp
rétt inn í brú til að fara í galla. Þá var
skipstjórinn að kalla eftir þyrlunni,
en áður hafði hann verið í sambandi
við einhverja báta. Skipstjórinn skaut
björgunarbátnum út stjórnborðsmeg-
in og bað mig að halda honum þar,
þannig að hann fyki ekki. Það gerði
ég, stóð við lunninguna og hélt í bát-
inn. Strákarnir, vélstjórinn og stýri-
maðurinn, fóru hins vegar fram á
stefni að huga að akkerunum. Stjórn-
borðsakkerið fór fyrst en akkerið á
bak lét á sér standa. Það féll að lokum
og náði festu í botni. Þannig tókst að
halda skipinu fóstu ofurlitla stund á
meðan skipstjórinn fór niður í vél.
Honum tókst að setja vélina í gang, en
á henni drapst aftur eftir örfáar mín-
útur,“ segir Eyþór og bætir við að í
þessari atburðarás hafi hvert ólagið
eftir annað riðið yflr skipið.
Reyndu að fíkra sig í land
Á endanum misstu bæði akkerin
. festu - þegar aðeins voru um 20 til 30
metrar upp í kletta. Þangað rak skip-
ið mjög hratt. „Það var orðið skugg-
sýnt og ég hef ekki nákvæmt tíma-
DV-MYND SÆDÍS HELGA GUÐMUNDSDÖTTIR
Þakklátur
„Annars skit ég ekki hvernig ég fór að því aö ná svona góöri festu allan þennan tíma sem ég beiö þjörgunar. Ég hef
þó sterka fætur og sterkar hendur og haföi tak. Enn meiri var þó þrekraun skipstjórans og stýrimannsins, þegar þeir
reyndu aö fikra sig í land, “ segir Eyþór meðal annars hér í viötalinu.
skyn á atburðarásina. Skipið fór upp í
klettana með miklu höggi og við það
fór vélstjórinn fyrir borð. Hann hafði
staðið við hlið mér. Við skipverjarnir
þrír sem eftir vorum ákváðum að
skríða upp á brúarþak þar sem við
skorðuðum okkur fasta. Skipstjórinn
var með neyðartalstöð á sér og í gegn-
um slitrótt samband fregnuðum viö
að tuttugu mínútur væru í þyrluna.
Við vorum þó óttaslegnir um að í
þessu myrkri fyndu þyrlumenn okkur
ekki, því í brotsjónum höfðu við misst
öll neyðarblys og -eldflaugar og öll ljós
voru brotin af skipinu."
Að sögn Eyþórs skorðaðist Svan-
borgin fast uppi í klettinum. Frá
stefni hennar í hamrastálið voru að-
eins fjórir til sex metrar, að hann tel-
ur. Stýrimaður og skipstjóri ákváðu
því að fara ofan af stýrishúsinu og
fram á stefni og reyna þannig land-
töku. Þeir höfðu með sér stjaka og af
stefninu náðu þeir að festa hann í
klettasnös. En einmitt þá reið mikið
ólag yfir skipið, það kastaðist frá og
fór að velkjast um í grjótinu. Land-
taka með þessu móti reyndist eftir
þetta ógerleg - og félagarnir tveir
flkruðu sig til baka og aftur fyrir stýr-
ishús.
„Við gátum kallast á fyrst um sinn.
En síðan kom þvílík fylla, skipið fór á
bólakaf, ég slóst utan i mastrið sem ég
hafði skorðað mig við og hálfvankað-
ist. í yfirliðskenndinni kallaði ég til
strákanna, en fékk ekkert svar. Þá
gerði ég mér grein fyrir því að ég væri
orðinn einn.“
Var farinn aö súpa sjó
En meðan þessu leið voru björg-
unarsveitarmenn að komast að
strandstaðnum. „Þegar ég sá ljós
þeirra á bjargbrúnninni pumpaðist
ég allur upp. Ljós björgunarmann-
ana voru þau björtustu sem ég hef
séð á ævinni. Einn þeirra klifraði
niður á klettasyllu og milli okkar
hafa ekki verið nema fjórir til fimm
metrar. Hann kallaði til mín og
sagði mér að vera rólegur, ætlunin
væri að skjóta til mín fluglínu. Sjálf-
ur taldi ég slíkt vera fráleitt; ágjöfin
var mikil, ég fór meira á kaf í
hverri gusu og var farinn að súpa
sjó.“
Og loks kom þyrla. Eyþór segir
hana hafa fyrst sveimað yfir sér of-
urlitla stund, en sveimað frá. Hafl
þá sett að sér þá hugsun að björgun
úr landi væri ekki gerleg. En síðan
hafi þyrlan komið aftur..og ég sá
að þeir voru að slaka niður manni.
Og hvílík hetja. Sigmaðurinn lenti á
brúarþakinu um það bil einn metra
frá mér, en um leið og hann tyllti
fótum kom alda og kastaði honum
til. Ég náði að grípa í manninn, en
þurfti þá að sleppa því taki sem ég
hafði haft í þrjá klukkutíma. Ólögin
köstuðu okkur til og frá um brúar-
þakið. Vírinn flæktist, en án nokk-
urs fums losaði sigmaðurinn um
hann og kom mér í lykkjuna. Um
leið tókum við flugið og ég var hífð-
ur upp á bjargbrún."
Viljastyrkur á ögurstundu
Eyþór segir að á bjargbrúninni
hafi orðið nokkur rekistefna meðal
manna um hvað gera skyldi og
hvort hann væri slasaður. Hann
sagði svo ekki vera og þegar hann
var komin í þurr klæði gekk hann
um tveggja kílómetra leið með
björgunarmönnum. „Ég sagði að
mest væri um vert að þyrlan héldi
áfram leitarstörfum. Ég gat gengið,
enda hafði ég nægan tíma eftir að ég
var kominn í land. í læknisskoðun á
heilsugæslustöðinni í Ólafsvík kom
í ljós að ég var með rifinn liðþófa,
slitin liðbönd og fleira slíkt,“ segir
Eyþór.
Hann segir margt hafa farið um
hug sinn þær klukkustundir sem
hann stóð á brúarþakinu. Hann seg-
ir frásögnina af skipverjunum á
dráttarbátnum Goðanum, sem biðu
á brúarþaki í margar stundir eftir
þyrlu þegar báturinn strandaði í
Vöðlavík árið 1994, hafa setið sterkt
í sér. Kveðst hafa hugsað að úr því
björgun hefði tekist einu sinni með
slíku móti hlyti slíkt að endurtaka
sig. Svona hafl hann eflt með sér
vonina.
„Annars skil ég ekki hvernig ég
fór að því að ná svona góðri festu
allan þennan tíma sem ég beið
björgunar. Ég hef þó sterka fætur og
sterkar hendur og hafði tak. Enn
meiri var þó þrekraun skipstjórans
og stýrimannsins þegar þeir reyndu
að fikra sig í land. Viljastyrkur
þeirra á ögurstund er mér óskiljan-
legur. Þeir voru hetjur og gáfust
aldrei upp. Þegar skipstjórinn
klifraði niður af brúarþakinu sagði
hann: „Eyþór minn, farðu með bæn-
irnar fyrir okkur“ og það gerði ég.
Mér varð í þessari baráttu allri
einnig hugsað til móður minnar,
eiginkonunnar og barnanna, ekki
síst yngstu dótturinnar sem var í
aðgerð á sjúkrahúsi í Reykjavík."
Lífiö heldur áfram
Eyþór Garðarsson, sem er 34 ára
að aldri, hefur verið til sjós frá ung-
lingsaldri. Hann hefur gert út eigin
bát frá Grundarfirði, en hafði verið
í afleysingum á Svanborginni í á
aðra viku. „Lífið heldur áfram," seg-
ir Eyþór og kveðst ætla að halda
áfram til sjós. Á þessari stundu er
þó þakklæti honum efst í huga, ekki
síst til sigmanns þyrlusveitar Varn-
arliðsins. „Á meðan við eigum hetj-
ur eins og hann þarf heimurinn
ekki að hafa áhyggjur. Þessum
manni á ég líf mitt að launa og ég
hlakka til að hitta hann eins og ég
hef ráðgert að gera einhvern næstu
daga.“
-sbs
Hætt komin
Fimm ungmenni voru hætt kom-
in við höfnina á ísafirði á föstudags-
kvöldið þegar bíll sem þau voru í vó
salt á bryggjukantinum. Fólkið
komst sjálft út úr bílnum og lögregl-
an kom til bjargar áður en bíllinn
fór í höfnina.
Aukinn kostnaður
Samkvæmt tölum sem BSRB hef-
ur tekið saman hefur lyfja- og
lækniskostnaður almennings hækk-
að gríðarlega á síðustu árum. Dæmi
eru um að kostnaður sjúklings hafi
hækkað um tugi þúsunda. Mbl.
greindi frá
Rafræn kjörskrá
Borgarráð vill að
félagsmálaráðherra
beiti sér fyrir breyt-
ingu á lögum svo
sveitarstjórnum
verði heimilt að
hafa rafræna kjör-
skrá við sveitar-
stjórnarkosningar i
vor. Ef breytingin á sér stað verða
kjósendur ekki bundnir við eina
kjördeild heldur geta þeir kosið á
öllum kjörstöðum í sveitarfélaginu.
Sjúkraliðar samþykkja
Félagsmenn Sjúkraliðafélags ís-
lands samþykktu kjarasamninga fé-
lagsins við Fjármálaráðherra,
Reykjavíkurborg, sjálfseignarstofn-
anir í Reykjavík og nágrenni og
Launanefnd sveitarfélaga. Atkvæð-
in voru talin á föstudag og var sam-
ingurinn samþykktur með tilskild-
um meirihluta atkvæða.
Launafrysting
Hugmynd um launafrystingu var
varpað fram á fundi stjórnar Flug-
leiða og stéttarfélaga starfsmanna
fyrir skömmu. Rætt er um að frysta
launin í allt að átján mánuði. Mbl.
greindi frá.
Sameiningarviðræður
Hreppsnefnd Hraungerðishrepps
samþykkti á fundi sínum i síðustu
viku að óska eftir því við sveitar-
stjórnir Villingaholtshrepps, Gaul-
verjabæjarhrepps og Árborgar að
teknar verði upp hið fyrsta viðræð-
ur um sameiningu þessara fjögurra
sveitarfélaga. Mbl greindi frá
Fjögur innbrot
Að sögn lögreglunnar í Reykjavík
var tilkynnt um fjögur innbrot i
gær. Brotist var inn i tölvufyrir-
tæki, hjá gullsmið, í söluturn og
myndbandaleigu. Tekist hefur að
1 upplýsa tvö innbrotin en hin eru í
I rannsókn.
| Slakir jólasveinar
Kveikt var á jóla-
trénu á Tjarnar-
götutorgi í Reykja-
nesbæ um helgina.
Jólasveinarnir sem
tóku þátt í athöfn-
inni þóttu illa und-
irbúnir. Skeggið á
þeim var laust, þeir
voru í strigaskóm en ekki gúmmí-
stígvélum, eins og jólasveinar eru
vanir, og þeir kunnu ekki einfóld-
ustu jólalög. Víkurfréttir sögðu frá.
-kip