Alþýðublaðið - 02.04.1969, Blaðsíða 8

8 Alþýðubláðiö 2. ápríl 1969
BRÉFAKASSINN Alþýðublaðið □
pðsthðlf 320
Bréfakassanum hafa borizt tvö
bréf, sem fjalla að vissu leyíi
um ekki óskylt efni, þ. e. a. s.
fiskinn, sem í sjónum lifi' og
verið hefur og er einhver ódýr
astj °S Iostætasti rétturinn á
matborðí íslending'a, en jafn
framt hin fjárhagslega kjölfesta
í Jijóðarbúskapnum. „Húsmóð
ir“ skrifar um loðnuna, sem
undanfarið hefur verið mokað
upp í stórum stíl, og „Fiskikarl“
ræðir um fiskasafn í Reykjavík.
Loðnuna á matborðið
Bréfið frá „Húsmóður" er á
þessa leið:
Ég má til með að stinga nið
ur penna og biðja Bréfakassann
tfyrir nokkrar línur. Það er út
af loðnunni. Norðurstjarnan í
iHafnarfirði hefiur hafið niður
suðu á léttreyktri loðnu og sent
út af örkinni sölumanrt til að
kynna hana meðal reykvískra
'húsmæðra. Satt að segja var ég
dálítið efins um, að mér mundi
igeðjast að þessum margumital
aða fiski, sem aðallega hefur
farið í mjöl- og lýsisvinnslu, en
iliítið eða ekki sézt á matborð
inu hingað til. En sú vantrú
reyndist ás'tæðulaus með öllu.
í skemmstu máli sagt er þetta
terramannsmatur og kónga
fæða, þegar fiskurinn ihefur
verið soðinn niður og tilreiddur
á þann 'háitt, sem Norður
stjarnan gerir. Ég sé ekki bet
ur en sala á þessari vöru æitti
að vera tryggð, bæði innan
lands og utan, ef. fyrirtækinu
tekst að stilla verðinu sæmilega
í hóf, en auðvitað þarf að aug
lýsa og kynna vöruna rækilega,
'ekki sízt erlendis. En ætlun mín
með þessum línum, var sérstak
lega það, að benda íslenzkum
Ihúsmæðrum á, að hér er hið
mesta hnossgæti á ferðinni, sem
ég trúi ekki öðxu en falli jafn
vel hinum vandláitustu vel í
geð. Að minnsta kosti ætti eng
inn að láta undir höfuð leggj
ast að prófa, hvernig honum
bragðasit þessi nýi fiskréttur,
sem innan skamms er væntan
iliógur á markaðinn.
Húsmóðir-
Fiskasafn í Reykjavík
Og svo er hér bréfið frá
„Fiskikarli’‘:
Hvenær eignst Reykvíkingar
tfiskasafn, þ.e.a.s. lifandi fiska
sa-fn? -Þessarar spurningar -hef
ur oft verið spurt. en ekkert
ihefur gerzt í málinu, enn sem
fcomið er. Aftur á móti hafa
Vestmannaieyingar skotið Reyk
-víkingum ref fyrir rass og orð
ið fyrri til að koma sér upp
fiskasafni. Það er ekki vanza
laust fyrir okkur höfuðborgar
búa, sem erum víst farnir að
nálgast hundrað þúsundin að
halda ekki til jafns við þe-nn
Framhald á bls. 6.
LOA LITLA
0£NN£ Z./UE
FC/ífTLÆrt VÆ7~ /jK/K^
/?SSÆ/Y /V/P/V SKtfL
/3S7UH& EOCrJLEBNO^rr
Ot/
£
/V# Cftf/?
/ær
T
1. Aumilngja fjuglinn veit ek’ki -hvernig hánn á að 2. Þú þarft að læra.
nota fugl'abaðkerið. 3. NÚ gengur allt VeL
Þeir félagarnir ákváð,u nú að anoka 'ofan í
gryf juna á mý og ganiga þannig tfrá henni að enginn
gæti 'séð áð þar thefði nokkurntíma veritð gryfja.
Þeir vissu að Köngull kónguló^myndi fcoma aftur
snemma næsta morgun til að líta eftir Jóa. Þegar
þeir höfðu lokið vferki sínu lögðust þeir í leynii og
’biðu þess að Könguil feæmi í augsýn. Þess var
heldur efeki larngt að bíða.
■ Anna órabelgur
— Engan iæsing, mamíma, ég er foara að lfeika táning.
En það skal fúslega játað,
áð mjög oft neita ég mér um
að gefa mig á tal við fólk, sem
ég mæti eða á samleið með.
(VíSir).
Menn leggja oft á sig ótrú-
legt. érfiði til þess að komast
hjá óþörfu erfiði...
I
Danir færa sig u|
i
i
i
i
i
i
i
i
NÝTT OG mýstárlegt leikrit,
-sem frumsýnt verður á verk
stæði Borgarleifchússins í Óðins
véum 2. aprí-1 næstkomandi, hef
ur vakið mikið umtal og raun
ar úlfaþyt í Danmörku. Leik
ritið, s-em er þýtt úr ensku, 'heit
ir ,,Hanagal“ — og er eftir fram
úrstefmumann einn, Michael
McClures að nafni. Leikrit Iþetta
hefur það sér til ágætis (eða
hins gagnstæða), að því lyktar
með samförum aðalpersónanna
Sænski leikarinn Jarl Kulle
.er einhver (mesKi leikari á
Norðurlöndum um þessar
mundir. Næst skal telja, að
hann er glóandi Ikvennaguil,
'þótt 'hann teljist ibannski ekki
séirlega myndaæleguir, þessi 42
ára'gamli, ljóshærði og granni
maður, en hann er sj'armer-
amdi, og skapgerðiin ótrúlega
blossamdi. Og a)ð öðru leyti er
hann einnig sórkeinmilegur
maðuir. En því má ekki
glieyma, að hlamm e-r öðru frem
ur listamaður, listamaður
fram í fingurgóma.