Alþýðublaðið - 02.04.1969, Blaðsíða 14

F-í 6961 íiiqs .S ðið6ldjj<5y<fíA
14 Alþýðublaðið 2. apríl 1969
ÚTVARP
SJONVARP
7.00 Morgunútvarp
Miðvikudagur 2. apríl.
10^25 íslenzkur dálmasöngur og önn-
ur kirkjutónlist, þ.á.m. syngur kvart-
ett gömul passíusálmalög í radd-
setn. Siguröar Þórðarsonaij.
11.00 Hljómplötusafnið (endurt.)
12.00 Hádegisútvar^.
13,00 Við vinmma: Tónleikar
14.40 Við, sem heima sitjum
Margrét Jónsdóttir les „Frið
þægingu,“ frásögu Tómasar Guð-
mundsOonar (3).
m .00 Miðdegisútvarp.
16.15 VeðUrfregnir.
Klassísk tónlist.
16.40 Franj|þurðarkennsla í esperanto
og pýzk^.
17.00 Fréttir.
Sænsk tónlist
Hljómsveit sænska útvarpsins lcik-
ur. Stig Westerberg stj.
17.40 Litli barnatíminn
19.00 Fréttir. T'lkynningar.
19.30 Á vettvangi dómsmálanna
Sigurður Líndal hæstaréttarritari
sér um þáttinn.
19.50 Sjöslæðudans og lokaþáttur
óperunnar Salome eftir R. Strauss.
Leontyne Price og Sinfóníuhljóm
sveitin í Boston flytja: Erich
Leinsdorf stj.
20j.20 Kvöldvaka
a. Lestur fornrita.
Kristinn Kristmundsdon cand.
mag. les Gylfaginningu (5)
b. Hjaðningarínna eftir Bólu-
Hjálmar, Sveinbjörn Beinteinsson
kveður sjöttu og síðustu rímu.
c. Farandmaður gengur í hlað
t Ásmundur Eiríksson flytur erindi.
d. Björn Guðnason í Ögri og Stef.
án biskup 1517 ;
Baídur Pálmason led kvæði i'orn-í
' ÓlfS., jðj
22.00 Fréttir, veðurfregnir. Lestur M
Passíusálma (49).
22.25 Endurminningar Bertrands
Russeis
22.50 Á hvítum reitum og svörtum
23.25 Fréttir í stuttu máli.
Miðvikudagur 2. apríl 1969.
18.00 Lat'sí og Diana
Þýðandi: Ellert Sigurbjörnsson.
18.25 Hrói höttur — Veðmálið
19.50 Hlé.
20.00 Fréttir
20.30 Lögmálið og spámennirnir
Frásagnir úr Gamla Testamentinu
með frægum listaverkum.
Þýðandi og þulur: Séra Garðar
Þorsteinsson.
21.20 Eldfuglinn
Hljómsveitarverk eftir Igor Strav-
insky. Sinfóníuhljómsveit finnska
útvarpsins leikur, Hiroyuki Iwaki
stjórnar. (Nordvision — finndka
sjónvarpið).
21.40 Virginíumaðurinn
Flakkarinn
Þýðandi: Kristmann Eiðsson.
22.55 Dagskrárloll.
FASTEIGNAVAL
SkóIavörBustí* 3A. — 1L Ánsft,
Símar 22911 eg 192BB.
HÖFUM ávallt tU aölu árval ai
2ja-6 herb, íbúðum, elnbýllshúa-
um og raöhúsum, fullgeröum og
í smíöum í Reykjavík, Kópa-
vogi, Seltjarnarnesi, GarOahrepp!
og víöar. Vinsamlegast haftð sam
band vlð skrifstofu vora, ef þér
œtllð að kaupa eða selja fastelga
Ir
JÓN ASA80H StáL
fasteigna- og
málflutningsskrifstofa.
S. Helgason hf.
LEGSTEINAR
MARGAR GERDIR
SÍMI36177
Súðarvogi 20
EIRRÖR
Kranar,
fittings,
einangrun o.fI. til
hita- og vatnslagna
byggingavöruverzlun
Burstafell
Réttarholtsvegi 9
Sími 38840.
Litlu indíánarnir
4
Skoðaði þetta (blað mj'ög gasumgæfilega. Palli
hnilppti í Möggu. Mlf
Þetta er kannski uppdráttur af gamla 'sýslumanns
húsinu, hvíslaðil hann. Hann er ief tif viil að hugsa
urn hvernig hann eigi að ikomast inn í það. Eins
og þú Veizt ,búa engir í því rnina, .nema ráðsmaðúr-
inn og konan hans. Uss þei — þei, þarna kemur
einhver gegnum skógilnn, isagði Magga og beygði sig
niður. Og líttu á ókunna mánninn hann ætlar að
fela sig. Þetta var atveg rétt hjá henni. Maðurinn
kastaði sér niður, 'skreið inn í runnana og lá á
gægjum. Maður og kona komiu igíangandi eftir stígn-
um og voru að tala saman.
Þettía er ráðsmaðurinn ög kon'an hans, sagði Palli,
ég er viss um að maðurinn heffur verið að bíða
eftir því að þau færu út. Hann ætlar ®ér aö brjót-
ast inn í gamla sýslumannshús ið.,
Magga skalf af 'eftirvæntin'gu, það var engu
. ffíkara en ,að þau væru regMegir Indíánar sem væru
á hælunum á óvinum sínum. Óðara og ráðsmiaður-
ilnn og kona han's voru horfin, reis ókunni maðurinn
,upp og leit einu sinni enn allt í kring um sig.
Hann kom ekki auga á litlu Indíánana tvo sem lágu
í leyni í runnunum og vi's'si ekki að tvenn athugul
au'gu vöktu yfir hverri hreyfingu hans.
Magga sfcalf laf 'eftirvæntingu, það var engu
BEÚÐUR TIL SÖLU —
ík«J
::w
Hanm kom illa fram við þig og neyddi þ'ig 0:1 að giftaat sér með því
iað ,nota Jimmy sem agn, oig nú get ég eignazt þig — vegna hans!
— Þú getuir ekki...
■— ÍHvort ég get! Hann hatað þi;g, og þú hataðlr hanm. Þú lékst
þitít Miutverk vel. En ég v.ildi fá þ:g, og þú hatair mig kannshi, en
ég geti sigrazt á hatri þínu, eins og hann' gerði það. Þú verður ágæt-
is píslarvottur, en flestar konur hafa víst nlaultn af að þjást. Getulrðu'
ekki fórnað þér fynr mannf.nn, sem þú elskar? Við islkulum semja.
Ég lækna Ronan og Ææ þ'g í staðinn. Samþykkt?
— Þú — þú getur ekk,i krafizt þessa. Þú veizt, að ég — að ég
elsha hann,. Þú getur ehki neytt miiig —
— Hann neyddi þig. Ég krefst ékki meira em hann hrafðist, og
þetta skiptér mig meiira máln, en Jimmy gerði nohkurn tíma. Þú veizt
það sjálf. Jæja, svaraðul mér núna.
— Ég segi já, hvíslaði hún. '
— En mundu það! Ég get ekiki ábyngzt, að hann lifi. Ég get að-
eins gefið honum ílyfið og ...
— Mjög miklar líkuir.
-— Þá skaltu igefa) honum það!
Hún lagði símann á og stóð og horfði á símtólið. Hann myndi
lifa! Ég vefit það og ihvaða máli skipti ég þá? Ég gef svo líítið
fyrir líf hains. Hann fær að lifa áfiram í heiminiu|m, sem hann elsk-
ar svo heitt. Ég fæ að sjá hann og hitta hamn.
Hún fór út úr herberginu og 'iinn til hans. Það var orðið bjart
og hún viirti fyrr sér amdlit hans og kástaniuhrúnt háriið. Hann
lá þarna með handleggjnn undir höfðiiniu og brosti svo drengja-
lleiga.
Hún sat við rúmið hans, þangað til sólin var komin hátt á loft.
Þagar hann loks opnaði augun, horfði 'hann undrandi á iranla, en
■9 V" " ; ' ‘
102
svo snerti hann vanga hennlair og strauik yfir hár hennar. Svo sett-
i'st hann upp og greip lum hendur henrtar.
— Hugh! Ætli hainn fymdi sársaufcann, sem var að kæfa hana,
og heyrðli kökkinn í hálsi hennar, þ-rátt fyrir gleðisvipiinini, sem
hún vaJr með? — Ég hef fréttir að færa, Hugh. Þéir hafa fundið
lyfið. Ég va-r að tala við Ivor. Hann 'hefur fuindið 1‘ækninguna, áð
vsíu of seint itjil að -1‘ækna dr. Lenniartz, sem er -nýlátinn, en Ivor
fann lyfið. Og hann — hann ætlar 'að 'laekna þig, isvo að þú getir
lifað, Hugh.
— Svo að ég geti lifað! Hann tók svo fast um hönd henmar, að
hún fann isárt til. Svo deplaði hann augunum og hristi höfuðið. —■
Ég er hræddur iumi, að mig isé að dreyma og ég vakni bráðlega. Ó,
Sheiila! Ef þetta er nú satt! Ég þrái svo heitt -að lifa! Ég hataði dauíðl-
anni ef'tir :að ég vssi, hvað óg elska þjg heitt! Ef ég liffi, getum við —<
getum v!:ð alltaf ve-rið samian. Við getum lifað og -el(skazt og ekkert
ígeur aðskilið okfcur. Þú hefur vakið móig til lífsins með því að segja
mér betta -
Hann strauk blíðl'egai yfir háí hennar og vanga og horfði tidbiðj-
andi á hania.
— Þú ert enigiU'inm minm, bætti hann við. — Fallegi, fallegi
engillinn mjimin Þegar ég váknaði og sá þig hérna við Ihliðima á
mér — ó, Sheila, -allt gengur okkur í vil hér eftir. Ég hélt, að enda-
lokin væru að koma, að ég —
— Em þiaið er -dk’ki irétt 1-emgur, Huigh. Þú munt lifa. Ég veit, að
þú lifir.
Og ég ætla' að ffifa fyriir þig eina!
— Þú átt lað lifa fyúir allan héiimimn.
— Aðeiins fyriir þig! Ef ég gætli fifað áfraim án þín, vildí ég d-eyja.
Án þín get ég ekkji iifað, enda var mér sama, þótt ég væiri d-auðans
»»* (jMm y.

•*»■*»*»■#* ‘nrMxxatM'yjLma