Dagblaðið Vísir - DV - 05.05.2003, Qupperneq 9

MÁNUDAGUR 5. MAÍ 2003
25
Sport
Jakob Jónsson og Pétur Magnússon una hag sínum vei í Færeyjum og láta vel af verunni hjá frændum vorum og vinum. DV-mynd Pjetur
Þeir Jakob Jónsson og Pétur Magnússon leika handknattleik í Færeyjum:
Ætluðu að stoppa stutt
en eru ekki á heimleið
Leiö margra íþróttamanna hefm-
legið til Færeyja undanfarin ár og
flestir hafa þeir verið handbolta-
menn. Tveir þessara manna eru
þeir Pétur Magnússon og Jakob
Jónsson, sem báðir búa í Þórshöfn
um þessar mundir. Bakgrunnur
þessara tveggja íslendinga er mis-
jafn, Jakob með langan og farsælan
feril á íslandi og í Noregi, meðal
annars íslahdsmeistari með KA á
Akureyri þaðan sem hann er og þá
lék hann einnig með KR. Jakob hef-
ur tvívegis verið kjörinn besti leik-
maður í Færeyjum. Undir hans
stjóm varð Kyndill bikarmeistari í
vetur og hafnaði i öðru sæti í deild-
inni. Jakob hefur einnig þjálfað
unglingalandslið í Færeyjum.
Pétur er yngri og óreyndari en
þykir einn af íjórum bestu mark-
vörðum í Færeyjum. í dag eiga þeir
það sameiginlegt að þeir eru ekki á
leiðinni á „klakann" aftur, þar sem
þeir finna sig svo sannarlega þar
sem þeir búa nú.
Jakob er nú spilandi þjálfari hjá
Kyndli í Þórshöfni en Pétur er
markvörður hjá H 71, sem er einnig
í Þórshöfn. Það eru þrú lið í bæn-
um, Kyndill, H 71 og Neisti, og hef-
ur Pétur leikið með þeim öllum.
Jakob lék i tvö ár með Neistanum
en gekk síðan aftur til liðs við
Kyndil. Leiöir þessara manna lágu
saman árið 1998 þegar Jakob þjálf-
aði ísfirðinga í handknattleik og
Pétur, sem lék með ÍR á þeim tíma,
var lánaður vestur. Forráðamenn
Kyndils höfðu samband við Jakob í
gegnum Axel Axelsson, sem þjálfaði
Neistann á árum áður í Færeyjum,
til að leita að að spilandi þjáífara
fyrir Kyndil og úr varð að Jakob tók
tilboðinu og Pétur fylgdi með. Hann
starfar við smíðar en Jakob vinnur
hjá heildsölufyrirtæki með matvæli
sem er í eigu Pouls Michelsens sem
er fyrrum bæjarstjóri í Þórshöfn og
einnig fyrrverandi þingmaður.
Var til í breytingar
Jakob segir að Axel hafi haft sam-
band við sig og að þar sem hann
hafi ávallt verið til í breytingar þá
hafi hann ákveðið að slá til. „Ég leit
svo á að það væri allt í lagi að prófa,
en maður er hér enn og er nú kom-
inn með færeyska konu og bam. Ég
fór nú reyndar í fyrra til Akureyrar
með konuna og hún hefur síðan
spurt mig nokkrum sinnum hvenær
við eigum að flytja þangað. Ég sagði
við hana að hún gæti farið til Akur-
eyrar en ég yrði áfram i Færeyjum,"
segir Jakob. Pétur er sama sinnis
„Ég ákvað að slá til og vera í eitt ár,
en ég er hér enn og er ekki á leið-
inni heim, mér líður svo svakalega
vel héma,“ segir hann með sælu-
bros á vör.
Þeir félagar em sammála um það
að færeyskur handknattleikur á
þeim tíma hafi komið þeim á óvart
og hafi í raun verið sterkari en þeir
hefðu haldið. Pétur segir að á þeim
tíma hefðu þrjú til fjögur lið í Fær-
eyjum getað verið um miðja deild á
íslandi. Þróunin siðan hefur verið
jákvæð, en Jakob segir að fjölgun
útlendinga frá Austur-Evrópu eigi
töluverðan þátt í því. Þess utan seg-
ir hann að menn séu famir að taka
íþróttina mun alvarlegar en áður,
sem hafi verið ákveðið vandamál á
árum áður, en Færeyingar eigi þó
töluvert langt í land með hana enn
þann dag í dag.
Færeyingar eiga landslið sem tók
þátt í undakeppni HM, en Jakob
segir að vinnubrögð í Færeyjum
hefti dálítið framgang þess þar sem
vinnubrögð þeirra séu alltof sveiflu-
kennd og það vanti allt úthald til að
halda úti landsliði sem eigi að ná
árangri. Efniviðurinn sé hins vegar
fyrir hendi en framtaksleysið háir
þeim. Þeir félagar Jakob og Pétur
segjast þó vera bjartsýnir á breyt-
ingar þar sem knattspymuforystan
hafi staðiö sig vel í uppbyggingunni
og aðrar íþróttagreinar, svo sem
handboltinn, geti vonandi náð að
nýta sér það og breyta í samræmi
við reynsluna í knattspymunni.
Blaðamaður spurði íslensku Fær-
eyingana um álit þeirra á hvor öðr-
um sem handknattleiksmenn. Pétur
varð fyrri til svara.
Tvívegis valinn sá besti
„Það þarf ekki mikið að ræða
það. Gamli karlinn hefur tvívegis
verið valinn besti leikmaðurinn í
deildinni héma og það segir það
sem segja þarf. Hann er 39 ára gam-
all, einn besti leikmaðurinn hér og
á nóg eftir. Um Pétur segir Jakob að
hann sé einn besti markvörðurinn í
Færeyjum. „Besti markvörðurinn
leikur með Kyndli, en síðan berjast
þrir aðrir um að vera næstbestur og
Pétur er einn af þeim,“ segir Jakob.
Þeir Pétur og Jakob segjast fylgj-
ast vel með íslenska landsliðinu í
handknattleik og eru nokkuð
ánægðir með það sem er að gerast á
þeim vettvangi. Pétur segir að það
séu bæði góðar og slæmar hliðar á
öllu. „Það gekk vel í Portúgal og
Svíþjóð, en eru ekki tæplega 300
þúsund þjálfarar utan vallar í hvert
einasta skipti sem ísland spilar. En
árangurinn er góður, því verður
ekki neitað," segir Pétur.
Fólkið rosalega fínt
Þeir eru eins og áður sagði mjög
ánægðir með frændur okkar í Fær-
eyjum, en hvað er það í fari þeirra
sem gerir það verkum að þeim liður
eins vel þar og raun ber vitni. Pétur
segir að fólkið eigi þar stóran þátt.
„Fólkiö er svo rosalega fínt hér. Að
vísu gengur allt mjög hægt hér, en
maður venst því fljótlega. Hér eru
menn ekkert að vinna 10 eða 12
tíma á dag. Menn klára sína 8 tíma
og síðan er hætt og farið heim. Það
er alltaf gaman að koma til íslands,
en þegar maður er búinn að vera í
svona þrjár vikur þá langar mann
alltaf að fara aftur heim til Fær-
eyja,“ segir Pétur. Jakob tekur í
sama streng varðandi hraðann á
Færeyingunum. „Þeir kippa sér
ekki upp við neitt. Hlutimir gerast
hvort sem er, bara aðeins hægar.“
Varðandi samskipti þessara
tveggja þjóða, íslendinga og Færey-
inga, segja þeir að upplifunin sé sú
að þau séu góð. Færeyingar líti upp
til íslendinga og að það sé tvímæla-
laust endurgoldið. „Ég held að við
tökum betur á móti Færeyingum en
við tökum á móti okkur sjálfum. Þá
sáum við að þegar snjófljóðiö gekk
yfir í Súðavík þá gáfu Færeyingar
allra þjóða mest til uppbyggingar.
Maður getur ekki alveg skilgreint
þetta, en þetta er eitthvað blóðtengt
á milli þessara þjóða," segir Jakob.
Jakob hefur prófað ýmislegt á
þeim tiltölulega stutta tíma sem
hann hefur dvalið í Færeyjum. Áð-
ur en hann hóf störf i þeirri heild-
sölu sem hann vinnur nú i prófaði
hann að vinna á olíuborpalli, sem
hafði það hlutverk að leita að olíu
fyrir Færeyinga. „Ég vann einar
fimm vaktir og þetta er svipað eins
og þegar ég fór til sjós á Akureyri
héma i gamla daga, ég geri þetta
aldrei aftur. Það var gaman að prófa
þetta, því þegar ég spilaði með
Stavanger í Noregi var ég eðlilega í
nánd við olíuiðnaöinn þar sem
Stafangur byggir afkomu sína að
stóram hluta á honum, en þama
komst ég enn nær honum. En aldrei
aftur.“
Færeyingar spenntir
Talið berst að landsleikjum Is-
lands og Færeyja í knattspymunni í
sumar.
„Þeir era spenntir og stemningin
er mikil. Það era nokkrir góðir vin-
ir mínir í landsliðinu og þeir hafa
skotið dálítið á mig og segja að þeir
muni vinna okkur, en ég læt sem
ekkert sé. Ég er hins vegar svolítið
smeykur um að leikurinn á íslandi
endi með jafntefli," segir Pétur. „Ég
vona að Færeyingar vinni. Ég held
bara meira með þeim,“ segir Jakob.
Hann segist enn fremur búast við
miklum hátíðarhöldum í kringum
seinni leik þjóðanna sem fram fer í
Þórshöfn í ágúst, sérstaklega ef úr-
slitin úr fyrri leiknum verða hag-
stæð.
-PS