Dagblaðið Vísir - DV - 05.12.2003, Blaðsíða 2

2 FÖSTUDAGUR 5. DESEMBER 2003
Fréttir DV
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson, ábm.
Ritstjóran
lllugi Jökulsson
Mikael Torfason
Fréttastjórar
Kristinn Hrafnsson
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjóm:
550 5020 - Aðrar deildin 550 5749
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
an auglysingar@dv.is. - Dreifing:
dreifing@dv.is
Setning og umbrot: Frétt ehf.
Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
Hæsta jólatréð
Á vefnum Local.is er því
haldið fram að hæsta ís-
lenska jólatréð sé á Eg-
ilsstöðum. Stendur það
upptendrað fyrir framan
vöruhiís
Kaupfélags
Héraðsbúa
. Starfs-
menn
áhalda-
húss Austur-Héraðs hafa
hamast við það undan-
farið að koma ljósum á
tréð en kveikt var á tré-
nu síðasta laugardag.
Mikið var um dýrðir,
bamakór söng jólalög og
jólasveinar komu á stað-
inn og skemmtu börn-
um og gáfu gjaflr.
10 ára kvennakór
Kvennakór Reykjavíkur
er 10 ára um þessar
mundir og af því tilefni
verða tónleikar í Lang-
holtskirkju á
sunnudag kl.
17 og 20.
Diddú syngur
ásamt kóm-
um en stjórn-
andi er Sigrún
Þorgeirsdóttir. Hljóðfær-
arleikarar á tónleikun-
um era Þóra Fríða Sæ-
mundsdóttir, píanó og
Kolbeinn Bjarnason,
flauta.
Jólaball undir
berum himni
Á laugardagskvöld verð-
ur svo dansað undir ber-
um himni á Silfurtorgi,
Isafírði. Hefst ballið ld.
20 og það
er ung-
linga-
hljóm-
sveitin
Apolló
sem leikur fyrir dansi.
Vonast bæjaryflrvöld á
ísafirði að þessi útidans-
leikur festist í sessi og
verði fastur punktur í
aðventunni eins og hin
hefðbundna dagskrá
þegar jólatréeru
tendmð að deginum til.
Sunnlenska
jólastjarnan
Ný útvarpsstöð er farin í
loftið á Selfossi. Útvarps-
menn em þeir Guðleifur
W. Guðmundsson og
Sverrir lúlíusson. Sent er
út á tíðni
105,1 og
nást út-
sendingar
á Selfossi
og ná-
grenni. Sunnlenska jóla-
stjarnan mim flytja
hlustendum jólatónlist
og dægurlög allan sólar-
hringinn.
O
-Q
a
E
>N
o
nj
c
3
AJ
*o
Aumingja Jón!
Raunalegt var að horfa upp á lón Krist-
jánsson heilbrigðisráðherra á Pressu-
kvöldi Ríkissjónvarpsins á miðviku-
daginn var. Hann var þangað kominn til að
skýra út og réttlæta vendingar ríkisstjómar-
innar í málefnum öryrkja, en eins og allir vita
hafa öryrkjar hástöfum sakað ríkisstjórnina
um að hafa svikið þann samning sem þeir
handsöluðu korteri fyrir kosningar, ráðherr-
ann og Garðar Sverrisson formaður öryrkja-
bandalags Islands. Sá samningur átti áreið-
anlega mjög mikinn þátt í að lægja að miklu
leyti þær miklu óánægjuraddir, sem risið
höfðu um frammistöðu ríkisstjórnarflokk-
anna í málefnum hinna verstu settu í samfé-
laginu, það er að segja örykja.
Og Framsóknarflokkurinn hóf í kjölfarið
þá auglýsingaherferð sína, sem nú er orðin
heimsfræg, og gekk út á að flokkurinn væri
sannkallaður velferðarflokkur og nánast í
andstöðu við Sjálfstæðisflokkinn í velferðar-
málum. Sú auglýsingaherferð skilaði flokkn-
um þeim árangri að fyrirsjáanlegt tap varð að
mjög vel viðunandi „varnarsigri" - og forsæt-
isráðherrastóllinn kom í hlut Framsóknar, að
vísu ekki fyrr en á næsta ári.
Eins og fjallað hefur verið ítarlega um síð-
ustu daga ætlar ríkisstjórnin nú að ganga á
bak orða sinna og ekki efna samninginn við
öryrkja að fuilu. Á vantar hinar margfrægu
500 milljónir. öryrkjar hafa líka brugðist
mjög hart við. Fólk er að vísu orðið sorglega
vant því að fulltrúar ríkisstjórnar og öryrkja
fari í hár saman en jafnvel í þeirri orrahríð
allri hlýtur að teljast til tíðinda þegar Garðar
Sverrisson tekur svo til orða að ríkisstjórnin
hagi sér eins og þriðja flokks ítalskur bílasali í
málinu.
Með fullri virðingu fyrir ítölum!
lón Kristjánsson hefur reynt - og reyndi
enn á Pressukvöldinu - að halda því fram að
ekki sé um samningsrof að ræða. Þar er þó
um hártoganir að ræða, eins og ráðherrann
hlýtur að gera sér grein fyrir. Enda gátu jafn-
vel hinir harðsvíruðustu menn ekki annað en
hrærst til meðaumkunar með ráðherranum
þegar hann hökti um sinn laskaða varnarmúr
í Sjónvarpinu. Öllum er Ijóst að lón Kristjáns-
son ætlaði sér að standa við samninginn við
formann Öryrkjabandalagsins en aðrir ráð-
herrar tóku af honum ráðin.
En í raun er lóni þó auðvitað engin vor-
kunn. Hann átti annaðhvort að berjast með
kjafti og klóm fyrir sínum málstað eða segja
af sér ella, þar sem hann hafði í raun verið
svínbeygður - annað orð er eiginlega ekki
hægt að hafa um það. Að minnsta kosti er
honum enginn sómi í því að berja höfðinu við
steininn og neita að viðurkenna staðreyndir
sem við blasa. Og þá helsta að hann var af
samráðherrum sínum gerður ómerkingur.
Hlugi Jökulsson
í gær fór Ámi Magnússon félags-
málaráðherra í heimsókn til Sam-
hjálpár sem rekur súpueldhús fyrir
fátækt fólk í Reykjavík og þá sem
ekki eiga málungi matar. I sjálfu sér
em slflcar heimsóknir ráðherra á
vettvang alþýðunnar virðingarverð
viðleitni til að þeir geti kynnst kjör-
um og aðstæðum umbjóðenda
sinna Hins vegar brá svo við í gær
að ekki einungis ráðherrann kom f
heimsókn, heldur höfðu fjölmiðlar
einnig verið boðaðir á staðinn, til
þess að því er virtist að fylgjast með
ráðherranum blanda geði við fátæk-
lingana. Þetta var því á engan hátt
„venjulegur dagur" hjá Samhjálp.
En ekki nóg með fjölmiðla. I eld-
húsinu f gær stóðu nefnilega ekki
hinir venjulegu kokkar Samhjálpar
og elduðu þann mat sem hversdags-
lega er þar á borðum. Þar réði f stað-
inn rflcjum Guðvarður Gíslason veit-
ingamaður f Apótekinu í Austur-
stræti sem er í hópi fínustu veitinga-
húsa í borginni, að því er heimildir
okkar herma. Og hann bauð upp á
dýrindis kræsingar eins og Apótekið
mun vera þekkt fyrir.
Ekki fór hjá því að ýmsir yrðu
nokkuð langleitir eftir því sem veisl-
an hjá Samhjálp varð fínni. Máiið
ieit óneitanlega út eins og félags-
máiaráðherra væri ekki kominn
þarna af einiægum áhuga til að
kynna sér kjör skjólstæðinga Sam-
hjálpar, heldur væri heimsóknin
ekki annað en tjölmiðlabrella til
þess að sýna almenningi ráðherrann
blanda geði við fátæklingana. Dró
það síst úr því áliti blaða- og frétta-
manna að þeirhöfðu verið boðaðirá
staðinn hvorki af Samhjálp né ráð-
herranum sjálfum persónulega,
heldur af almannatengslafyrirtæki
nokkru sem Úmar R. Valdimarsson
rekur en hann er kunnastur fýrir
dyggileg störf sín fyrir ítalska verk-
takafyrirtækið Impregilo.
upp í munninn. Síðar sama dag rifj-
aðist upp fyrir honum - eða hann
uppgötvaði þá í fyrsta sinn - að boð
um hádegisverð á vegum Apóteksins
og Samhjálpar hefði
vissulega borist
ráðuneyti hans fyrir
milligöngu al-
mannatengslafyrir-
tækis Ómars R.
Valdimarssonar.
Það hefði þó verið
algert aukaatriði í
sínum huga að
kokkamir kæmu að þessu sinni frá
Apótekinu enda hefði hann ekki haft
hugmynd tnn hverjir elduðu venju-
lega fyrir Samhjálp. Að auki hefði rit-
ari sinn tvívegis ftrekað við Ómar R.
Valdimarsson að Ámi myndi koma á
staðinn beint úr öðnun hádegisverði
og yrði því vart mjög svangur. Sakir
kurteisi hefði hann þó fengið sér eina
ausu af súpu með hanskbrauði áður
en hann ræddi við skjólstæðinga
Samhjálpar.
Víð ítrekum að það hvarflar ekki
að okkur annað en Árni Magnússon
hafi einlægan áhuga á að kynnast
kjörum fátækra á íslandi og heim-
sókn hans í matsal Samhjálpar hafí
verið tilraun til þess. En staða ráð-
herrans í þessari heimsókn til Sam-
hjálpar var óneitanlega heldur an-
kannaleg þar sem hann stóð með
súpudiskinn úr einu fínasta eldhúsi
landsins og átti að vera í heimsókn
hjá fátækum. Sennilega hefur hann
fyrst og fremst verið fórnarlamb of
ákafra almarmatengslafulltrúa sem
skynja ekki að vfsitasfa ísúpueldhús
fátækra er eitt - en vísitasia til fátækra
í kastíjósi fjölmiðla og af því tilefni
boðið upp á fínasta veislumat á land-
inu - það er dálítið mikið annar hlut-
ur.
Uklega ætti þessi vandræðalega
heimsókn ráðherrans til Samhjálpar
fyrst og fremst að verða stjómmála-
mönnum áminning um að treysta
eigin hyggjuviti og snotra hjartalagi
fremur en „spunadoktorum" og al-
mannatengslasérfræðingum.
Ómar R. Valdimarsson „almanna-
tengfll" er annars
gamall blaðamaður
og í stéttinni er
hann fyrst og fremst
kunnur fyrir að hafa
gengið svo sköm-
lega fram í að fylgj-
ast með Bítlinum
Paul McCartney,
þegar hann kom tíl
Islands um árið, að Paul missti að
lokum þolinmæðina og mun hafa
reiðst blaðamanninum svo mjög að
hann hótaði Ómari llfláti. Þykir þó yf-
irleitt þurfa nokkuð til að sá geðprúði
Bítíli missi svo stjóm á sér.
Málið leit óneitan-
lega út eins og heim-
sóknin væri ekki
annað en fjölmiðla-
brella til þess að sýna
almenningi ráðherr-
ann blanda geði við
fátæklingana.
Og svo fínn maður væri ráðherr-
ann og svo merkilegur viðburður að
hann léú svo lítið að stíga niður til fá-
tæklinganna að venjulegur Sam-
hjálparmatur hefði engan veginn
verið nógu fínn, og Guffi því verið
kallaöur til að elda fínerf ofan f ráð-
herrann.
Nú efumst við ekki um raunvem-
legan áhuga félagsmálaráðherra á að
kynnast kjömm sinna minnstu
bræðra, þeirra sem leita þurfa til
Samhjálpar afþvíþeir eiga ekki fyrir
mat. En svona varð samtímynd þess-
arar vfsitasíu ráðherrans - ogþar sem
hún var skipulögð af almanna-
tengslafyrirtæki, þá skipti ekki síður
máli hvemig heimsóknin leit út held-
ur en hugsanlegur tilgangur hennar í
alvömnni.
Ámi Magnússon hélt því í fyrstu
fram f gær að hann hefði ekki haft
minnstu hugmynd um að fjölmiðlar
hefðu verið boðaðir á staðinn eða að
maturinn yrði fínni en venjulega þeg-
ar hann kæmi í heimsókn. Það hefði
lengi staðið til að hann heimsækú
Samhjálp og það hefði verið hrein úl-
viljun að heimsókn sína hefði borið
upp á sama dag og Guðvarður hefði
verið á staðnum að gefa skjólstæð-
ingum Samhjálpar eitthvað gómsætt
Fyrst og fremst
Ráðherrann í
súpueldh