Alþýðublaðið - 14.04.1969, Blaðsíða 15

Ailþýðublaðið 14. apríl 1969 15
Oyinnes í einu
$!tuia frægustu
fifutverflca: Denis
Duberley
fi „Svanireyfti" meö
Grace ECelly.
i i
KUNNUR BLAÐAMAÐUR, sem
fyrir <skömmu neit athyg'lisvcrða
grein um brezka leikarann Alec
Guinness ( fyrirgcfið: Sir AleC
Guinness auðvitað) komst svo að
orði í upphafi, að Guinness hefði
strax komið sér fyrir sjónir sem
kurteis herramaður með mikið skop-
skyn — og ríka hneigð til að ræða
utn sjálfan sig í þriðju persónu.
„Auk þess heíur hann“, bætti blaða-
maðurinn við, „sérstaklega afslapp-
að og rólegt fas“.
Maður alvönmnar
undir niðri
— f Ameríku er alltaf iitið á
mann sem grínista, sagði Guinnes
m.a. í viðtali þeirra, og með orðinu
„maður“ átti hann að sjálfsögðu
við sjáifan sig í samræmi við það,
sem áður segir. Og ef til vill er
það ekki netna eðiilegtl Þó að Aiec
Guinnes sé maður alvörunnar undir
niðri, er hann öruggiega fremsti
skopieikari Breta síðan Charles
Cltaplin var upp á sitt bezta, og
þvf eftirsóttur f Hollywood. Það
er ha'gt að græða á Aiec Guinness,
og auðjöfrarnir í Höilywood eru
sérfræðingar í því að maka krókinn,
cins ,og kunnugt er.
Sjálfur segir Alcc Gu'tnnessj
— Þegar ég var leiklistarnemi
nevddist ég til að draga fram lífið
af ntestum því engu, og cini mun,
aðurinn sem ég gat veitt ntér var
sá, að fara í gönguferðir. feg var
vanur að halda í humátt á eftir
fólki og virða það fyrir tnér .úr hæfi-
legri fjarla-gð. Þannig fór cg smáin
saman að líkja eftir gönguiagi þess
og hreyfingum, og þegar ég hafðf
komizt upp á Iag með það, var-þess-
skammt að bíða að ég þættist vita
heilmikið um fólkið sjálft ....
Athugun lumhverfis og
persóna
Allt, sem Alec Guinness Kéfur
afrekað á leiksviði og í kvikmynd-
um, hefur verið byggt á persónu-
Iegri athugun umhverfis og persóna,
og á það við hvort sem um gaman-
som eða alvarleg hiutverk hefur
verið að rxða hverju sinni. Einn
af sínum fyrstu leiksigrum vann
Guinness við uppfærslu „Ríkharðs
IIIí Lundúnum, en sá sigur
grundva'llaðist á tíðum heimsóknum
hans í dýragarðinn, svo undarlegt
sem það kann nú að virðast. Þar
hafði hann nefnilega komið auga
á lítinn gamm, sem stakk við facti!
— Mér er meinilla við að vera
að reyna að lýsa einhverjum sérstök-
um manngerðum, segir Alec Guin-
ness. Það verða aldrei annað en
innantómar „klisjur“ og af þeim
höfum við meira en nóg í kvik-
myndahandritunum!
Stóðst lengi freistinguna
Þetta var cinmitt orsökin til þess,
að hann hafnaði lengi vel ýmsunj
gylliboðum bandarískra kvikmynda-
framlciðenda um að koma tí! Holly-
wood. Loks lét hann þó tilleiðast
og tókst á hendur lílutverk prinsins
í „Svaninum'h þar stm hann lék í

móti Grace Kelly síðar fujstafrú í Gielgud, sem ráðlagði honum að
Monaco.. „Svanurinn" vax llðttut ;i!je|ja;. nám hjá þekktri leikkonu,
gamanleikur — með alvarlegum
undirtón!
—Það er eiginlega ekki gott að
segja um hvað manni hæfði bezt
í henni Holliwood, segir Alec Guin-
nes. Þó held ég, að „maður" gæti
sem • tok nema í læri. Þetta var
mesta ágætis kona og veitti Guinnes
ódýra tilsögn, sem því miður varð
skammæ, því að eftir nokkra
tíma ráðlagði hún honum eindreg-
ið „að vera ekki að eyða i þetta
aldrei hugsað sér að sjá sjálfatr slg^ tuna, "þar sem greinilegt væri að
í kábojmynd! Svo held ég, að mér hann hefði enSa hæfileika 1 Þessa
Jíði illa í þessum glannastóru :ltt •
biblíufrásögnum í sínemaskóp! Eo Guinnes var nú ekki aldeilis
Líklega kynni maður bezt við sig í á sama máli — góðu heilli! Hann.
einhvers konar skapgerðarhlutverk- hélt áfram sína þyrnum stráðu braut
um, en þau eru nú ekki á ’hverjtr' ög ékki leið á löngu, unz honum
strái í Holliwood. vejttist mikill og óvæntur heiður.
' Hann hafði fundið náð fyrir aug-
‘~r —~ “'iim málsmetandi manna og hlaut
Hélt sínu striki . ‘Z’
Alec Guinncss fæddist 2. -^apríl
1914 og hefur nú leikið { gaman-
lcikjum um þrjárfú ára skeið. 18
ára. gamall gerðist hann skrifstoíu-
blók í auglýsingaskyifstófu, en þar
scm. 'þans helzta áhugamál var að
- verða- leikari, lét hann fljótléga af
því starfj. Hann fór nú að leita
fyrir sér ,um atvinnú við leiklist og
komst þá í sanribánd við Sir John
stýfk til náms við „The Fay
'Cóinpton Schooi of Dramatic Art“!
Tækifæri fyrir tilviljun
Að loknu prófj gekk Guinnes frá
éijaum leikhússtjóranum til annars
— eins og gerist og gengur um
unga og óráðna leikara. Þá varð
honum Ijóst, að það er ekkí nóg að
hafa áhuga, ef aðrir hafa ekki
áhuga á „manni“. Þetta var hálf-
gerð þrautaganga, og betra að hafa
þolinmæði til að bera. Þolinmæðl
lians var þó að þrotum komin, þeg-
ar kímnigáfan kom honum til
bjargar: ______ {
í stað þess að sækja um starf
sem leikari við Cambridgeleikhúsið
í Lundúnum, þar scm hann vissi,
að átti að fara að taka nýtt leikrit,
„Queer Cargo“, til sýninga, sneri
hann sér til miSasölunnar. Furðu
lostin afgreiðslustúlka var að reyna
að leiðrétta „mcintan" misskilning
'lians, þegar nærstaddur maður tók
af henni ómakið. Hann hafði heyrt
orðaskiptjn í miðasölunni og spurðí
G.uinness nú, hvers vegna hana
leitaði þangað eftir atvinnu við leijc-
húsið. ,Af því að þeir virðast Ckkl
hafa þörf fyrir mig þarna á svtðinu‘‘,
svaraðj Guinnes ofur rójega. iíaður-
jnn — sem reyndist vera íeákstjórj
hins nýja leikrjts — vsrð stórhrif-
Jnn af svarinu .og þessum sérvjgku-
'lega náunga, og ákvað því g$ gefa
honum tækifæri til að spreyía sig
— „á sviðíau“. Hið langþráða tæki-
Ffh. á «b. 4