Dagblaðið - 26.09.1975, Blaðsíða 2

2
Hvaö heldur þú um Ármanns-'
fellsmáliö?
Björn Halldórsson skrifstofumaö-
ur: — Nei, ég held aö ekkert mis-
ferli hafi átt sér staö, þeir hefðu
átt aö fara öðruvisi að, þá hefði
allt komið hreint út.
Spurning
dagsins
Lára Magnúsdóttir hdsfrú: — Eg
hef nil svo afskaplegalitið kynnt
mér þetta og ég er jjfi alls ekki
vel að mér um málavexti.
'm
Gestur Jónsson lögfræöingur: —
Þaö liggur einhver i þvi.
v \
Ragnar Aöalsteinsson lögmaöur:
Eg tel vist að reynt verði að svæfa
það eins og önnur samsvarandi
mál.
Siguröur E. Haraldsson kaup-
maöur: Ja, mér finnst þetta hafa
verið notað I pólitiskum tilgangi
til að sverta stóran hluta Sjálf-
stæðisflokksins.
Margrét Kjartansdóttir verka-
kona: — Ég veit þaö ekki, ég er
ekkihrifinaf að stjórnmálaflokk-
ar séu að skipta sér af. bygginga-
framkvæmdum.
Dagblaöiö. Föstudagur 26. september 1975.
Raddir
lesenda
„Göturnar horfnar
í iður jarðar"
„Ég bý á Rifi,” sagði maður
nokkur, sem sagðist heita
Gauti, ,,og þar má ýmislegt bet-
ur fara. Ég er þar til dæmis með
12tonna bát og erá handfærum,
ræ allt árið um kring. En þegar
við — fleiri karlar eins og ég eru
þarna með litla báta — komum
að landi, þá er oft alveg lifsins
ómögulegt að fá vigtarmennina
til að vigta aflann fyrir okkur.
Ég hef stundum mátt biða i
fjóra til fimm tima. Stóru bát-
arnir eiga að ganga fyrir. Það
kann rní að vera gott og blessað,
en mér þykir þetta ekki nægi-
lega gott, þvi ég og fleiri róum
allt árið, eins og ég sagði, og það
erum við, ekki stærri bátarnir,
sem höldum uppi frystihúsinu —
og eiginkonum vigtarmannanna
— yfir veturinn.
„Jæja,” sagði Gauti svo.
„Ekki var þetta nú erindið. Það
var að bera fram spurningu. Við
búum ekki mörg á Rifi, en við
erum þó sálir sem lifum og
hrærumst þar i plássinu. Og
spurningin: Hvernig stendur á
þvi,að vegheflar fara fram og
aftur um þjóðveginn — leiðina á
Hellissand— en koma aldrei viö
hjá okkur? Elztu menn á Rifi
muna ekki einu sinni hvenær
veghefill kom siðast á Rif. Þeg-
ar ég kom þangað fyrst voru
götur i plássinu, en þær eru
löngu horfnar niður i iður jarðar
og sér maður orðið ekkert nema
poliana og holurnar, sem eftir
eru. Jarðneskt samband við
vegagerðarmenn næst ekki
frekar en þeir væru sjálfur guð
almáttugur.”
Byrgið brunninn....
Einn af hinum fjölmörgu les-
endum DAGBLAÐSINS
hringdi:
„Mig langar til að vekja at-
hygli á fyrirkomulaginu við
gangbraut á Bústaðaveginum
gegnt Bústaöakirkju. Þarna er
mikil umferö barna, sem eru á
leið í bókasafnið eða sunnu-
dagaskólann, en þvi miður eru
engar merkingar við brautina.
Zebrabrautin ein er látin nægja.
Biðstöð strætisvagnanna er
þarna rétt hjá, og þeir standa
þarna oft langtímum saman.
Oft á tiöum má sjá börn skjótast
fram undan strætisvögnunum
og yfir götuna. Þarna er yfirleitt
greitt ekið svo að slysahættan er
mikil.
Ég vil koma þeirri uppá-
stungu á framfæri að gang-
brautin verði merkt, — og helzt
rækilega, — til öryggis fyrir
börnin og aðra gangandi veg-
farendur og til aðvörunar fyrir
ökumenn.”
FORDÆMUM FASISMA -
MÓTMÆLUM DÓMUNUM
Ingibjörg Jónasdóttir
hringdi:
„Við erum hér þrjár sima-
stúlkur sem viljum lýsa yfir
stuðningi okkar viö yfirlýsingu
járniðnaöarmanna viö Sigöldu.
Þar fordæma þeir réttarfarið á
Spáni og krefjast ógildingar
dauðadómanna. Meðal dauða-
dæmdra eru tvær ungar konur,
sem ganga meö barni. Aðfarir
spánskra fasista hafa vakið við-
bjóð frelsisunnandi manna um
allan heim.
Um leið viljum viö beina
þeirri áskorun til ríkisstjórnar-
innar að mótmæla þessum dóm-
um fyrir hönd íslenzku þjóöar-
innar.”
LESENDUR
Ef ykkur liggur
eitthvað á hjarta,
hringið þá í
síma 83322
á milli
klukkan 13 og 14
„Guðs gjöf"
Hygg þú að því
Hygg þú að því, hringaþöll,
hvislaðu þvl að öðrum konum.
Kynorkan er orðin öll
I eyrunum á karlmönnonum.
-VH—
G.S. Keflavik sendir „við-
kvæmum I blokk” greinarstúf:
„Það er vegleg lýsing, sem
þeir gefa á sjálfum sér, „blokk-
búar” sem skrifuðu I Dagblaðið
þann 22. sept. undir fyrirsögn-
inni „Haldið ykkur frá klámi og
ógeði”. Það er nú einu sinni
þannig, að maðurinn er fæddur
með sínar kynhvatir, sem þið
nokkrirgetið ekki neitað. Ef svo
væri, væruð þið taldir skrýtnir,
þvi sá er talinn skrýtinn, sem
ekki hegðar sér eins og almenn-
ingur.
Hvers vegna ekki koma með
fallegar stúlkur I blaðið — það
gleður augað. Eruð þið virki-
lega feimnir við guðs gjöf? Það
er ekkert ógeðslegt við fáklædd-
an llkama — þvert á móti. Einn
megingalli siðmenningar okkar
er feimnin við kynlifið — dýr-
legustu gjöf guðs.”
Heimur versnondi fer
Unnur Ingim arsdóttir
hringdi:
„Nú er sláturtið hafin og eins
og venjulega fara reykviskar
húsmæður i slátur. Nú i fyrra
fékk ég ágætisslátur sent frá
Borgarnesi og sótti það niöur i
Borgartún. Að sjálfsögðu vildi
ég nota þessa ágætu þjónustu
aftur. Þá bregður svo við að Af-
urðasala SIS tekur fyrir þetta,
þeir vilja fá allt slátrið sjálfir.
Nú, hvað um það, ég hringi i Af-
urðasöluna og spyr hvenær þeir
byrji að selja slátur. Þá vita
þeirþað ekki! Hvernig má þetta
vera? Af hverju er ekki hægt að
panta slátur eins og nautakjöt?
Er sveitakörlunum alveg sama,
bara ef þeir fá styrkina sina?
I dag byrjar Sláturfélagið að
selja slátur — ég ætla að mæta
kl. 7 — salan hefst kl. 9— þvi ég
veit að geysilegar biðraðir
verða og ég ætla að verða fyrst,
til þess að lenda ekki i langri
biðröð.
í gamla daga var slátrið sent
heim til manns en nú er þessi
sjálfsagða þjónusta ekki veitt.
Já, heimur versnandi fer!”