Dagblaðið - 26.09.1975, Blaðsíða 11

Dagblaðið. Föstudagur 26. september 1975.
n
Þegar poppstjörnurnurnar borga 98% í skatta:
OMAR
VALDIMARSSON
Brezka stjórnarandstaðan
styður Rolling Stonesl
Bay City Rollers: „Vissulega getum við verið án þeirra, en borgar það sig?”
Mick Jagger: Suður-Frakkland.
allt það fé sem stórstjörnurnar
skapa með nærveru sinni.
Nokkrir hafa bent á að brezk
skattheimta ætti að fara að for-
dæmi skattheimtunnar i ýmsum
öðrum löndum þar sem hátekju-
mönnum eru gerð sérstök, ein-
staklingsbundin tilboð, sem fela
i sér að skattgreiðandanum eru
veitt ýmiss konar skattaleg
hlunnindi.
Hér er svo 'sannarlega ekki
Og nú litur út fyrir að vinsæl-
asta hljómsveit Bretlands, sið-
an Bitlarnir voru upp á sitt
bezta, Bay City Rollers, flytji
utan. Það varð til þess að Lond-
on Evening Standard sagði eft-
irfarandi i forystugrein:
„Vissulega getum við verið án
Bay City Rollers. En er það
skynsamlegt að taka svo mjög
af tekjum þeirra að hljómsveit-
in gæti endað með að borga alls
enga skatta i Bretlandi?”
Eftir þvi sem efnahagur Bret-
lands og horfur i þeim málum
þyngjast reyna Bretar æ meir
að finna sér eitthvað skemmti-
legt og upplifgandi til að hugsa
og tala um. Helzta umræðuefni
brezku þjóðarinnar þessa dag-
ana eru misjöfn örlög popp-
stirna, sem flýja verða heima-
land sitt vegna þungra skatta-
byrða.
Umræðan beinist helzt að vin-
sælum átrúnaðargoðum sem
kjósa heldur að vera milljónar-
ar en að njóta einfaldra brezkra
þæginda á borð við bjórkrárnar
og krikket. Til að svo megi vera
fara þau utan og setjast að með-
al skattheimtumanna sem ekki
gera jafngifurlegar kröfur og
þeir brezku. Ekki er þessi um-
ræða þó alveg ný af nálinni þvi
öll munum við eftir laginu
„Taxman” á LP-plötu Bitlanna,
„Revolver”.
Það, sem aðallega hefur vakið
þessa umræðu upp nýverið, er
ræða, sem Sir Geoffrey Howe,
efnahagsmálasérfræðingur
stjórnarandstöðunnar og sem
slikur heldur óliklegur talsmað-
ur poppstirna, flutti á þingi um
siðustu helgi.
Sir Geoffrey sagði i ræðu sinni
að með stöðugum brottflutningi
hátekjumanna á borð við
meðlimi hljómsveitarinnar
Rolling Stones sé verið að skapa
„frægðarsiu”, sem brezki rikis-
kassinn hafi tæplega efni á.
Lávarðurinn leiddi að þvi getur
að rikiskassinn gæti i raun og
veru þénað á að lækka efsta
„skala” tekjuskatts niður i 50%,
þannig væri hægt að ná inn þeim
tekjum sem nú lenda i skatt-
hirzlum og bönkum i Kaliforniu,
Frakklandi og á Spáni.
Sem stendur greiða Bretar i
skatt 83% af öllum tekjum sem
fara upp fyrir 20 þúsund sterl-
ingspund (6.8 millj. isl. kr.). Ef
þessar tekjur eru tilkomnar
vegna hagkvæmra fjárfestinga
verður skatturinn hvorki meira
né minna en 98%.
Listinn yfir „útlagana” er
langur. Foringi Rolling Stones,
Mick Jagger, býr i suðurhluta
Frakklands og sömuleiðis
„Dýrlingurinn” Roger Moore.
Söngvararnir Elton John og Rod
Stewart ásamt Ringo Starr,
fyrrum trommuleikara Bitl-
anna, búa i Los Angeles. Brezki
golfleikarinn Tony Jacklin flutti
til eyjunnar Jersey á Ermar-
sundi þar sem skattar eru i mun
meira samræmi við reglur á
meginlandi Evrópu en á Bret-
landseyjum.
„Að sjálfsögðu”, sagði Mick
Jagger i viðtali við London
Daily Mail, „sakna ég þess að
geta ekki verið i Bretlandi eins
lengi og mér sýnist. Mér þykir
ömurlegt að mega ekki vera i
heimalandi minu nema 90 daga
á ári.”
Niutiu dagar á ári er hámark
Rod Stewart og Joe Cocker: Los Angeles.
leyfilegs dvalartima Breta i
heimalandi sinu ef þeir vilja
ekki borga brezka skatta.
Stuðningsmenn hugmynda Sir
Geoffreys um þetta mál benda á
að auk þess að verða af skatta-
tekjunum komi heldur ekki til
um neina skiptimynt að ræða.
Dýrlingurinn Roger Moore hef-
'ur sagt brezku dagblaði að hann
þéni hvorki meira né minna en
hálfa milljón sterlingspunda á
ári með þvi að búa i suðurhluta
Frakklands.
Eric Clapton: búsettur i Holly-
wood.
ðílstjórinn leysir fró skjóðunni;
Onassis hélt alltaf
við Maríu Callas
Aristoteles Onassis endurnýj-
aði gamalt ástarsamband sitt
við óperustjörnuna Mariu Call-
as nokkrum vikum eftir að hann
kvæntist Jackie Kennedy.
Hann og Maria hittust stööugt
að kalla eftir það, allt til dauða
hans. Sannleikurinn var sá, að
hann leit á hana sem „sina einu
ást”.
Þetta segir bilstjóri auðjöf-
ursins og vinur um mörg ár,
Jacinto Rosa.
„Hún var hin „raunverulega
kona hans”, þótt hann væri
opinberlega kvæntur annarri.
Ég vissi um þetta, þvi að ég ók
oft með hann á hennar fund i
Avenue Georges Mendel i Paris,
jafnvel þegar Jackie var i
Paris.
Onassis gat alltaf fundiö tima
til að hitta sina heittelskuðu
Callas.
Stundum borðuðu þau,
Onassis og Callas saman i ibúð
hennar og létu Jackie um að sjá
um sjálfa sig i Avenue Foch.
Hann fór lika i margar veizlur
með Mariu i stað Jackie. Þegar
auðkýfingaf jölskyldan Rot-
schilds bauð þeim til dæmis, fór
hann alltaf með Mariu en aldrei
Jackie.
Þegar Jackie var ekki nær-
stödd, hló hann jafnan aö henni-
og talaði háðslega um hana sem
„aumingja litlu konuna”. Hann
tók hana aldrei alvarlega. Hann
virtist telja, að hún væri
eyðslusöm með afbrigðum og
kærulaus. Onassis var farinn að
kvarta við mig um eyöslusemi
hennar, en aldrei heyrði ég hann
kvarta við hana. Samskipti hans
við Callas voru oft æsileg, mikil
ástriða. Hins vegar var þungi
yfir samskiptum hans við
Jackie, þó kurteisi en leiðindi
yfir. Þau reyndu að sýnast en
litið meira.
Bílstjórinn, Jacinto Rosa, og
Jackie.
Nánir vinir hans bjuggust við
að hann mundi kvænast hinni
fögru óperusöngkonu. Þegar
hann svo kvæntist Jackie, þoröi
hann ekki aö segja Mariu það
sjálfur. Ég varð að gera það.
Hann bað mig að segja að állt
yröi óbreytt milli þeirra.
Þegar ég hringdi til Mariu
Callas og sagði henni þetta, hló
hún en var greinilega bitur.
Hann sagði, að Jackie væri
„svikadama”.
Ég fór að lita á bros Jackie
sem grimu, sem hún bæri jafn-
auðveldlega og svörtu gleraug-
un. Ég komst fljótt að þvi, að
hún var ekki jafnindæl og virtist
i fljótu bragði. Ég fór, þegar
timar liðu, að gera mér grein
fyrir hinum raunverulega per-
sónuleika hennar. Hún leit niður
á minni máttar og virtist álita
að allur heimur ætti að lúta sér.
Hún var nizk við þjónustu-
liðið, þótt hún eyddi miklu i
vörur.
Kristin, dóttir Onassis, var
einnig eyðslusöm með af-
brigðum. Þegar hún og Jackie
voru saman, voru samskiptin
mjög þvinguð. Þær völdu sér
svefnherbergi sin hvorum meg-
in i ibúð og reyndu að hittast
sem sjaldnast. Eitt kvöldið sá
ég hana þjóta úr ibúöinni, þar
sem Jackie var og æpa. Hún
sagði, að stjúpan ætti ekkert
takmark nema að eyöa pening-
um. Hún hefði gifzt föður sinum
aðeins til þess að hafa peninga
handa á milli. „Þú hefur ekkert
annað i hausnum,” hrópaöi
Kristin (Christina).
Svo hljóp hún út og kallaði.
„Ég hata hana. Ég hata
hana.””