Dagblaðið - 18.10.1975, Side 9

Dagblaðið. Laugardagur 18. október 1975.
9
Bruce Springsteen:
þess að geta verið sönn og ljóðin
hans eru of viðkvæmnisleg og of
tilbúin. Sannir ræflar eru eins
og göturæflarnir, sem þú sérð á
götunni. Þeir eru orðnir svo
sambandslausir vlð
umheiminn, að þeim er
nákvæmlega sama um hvort
þér finnst þeir vera sannir
ræflar eða ekki.
Og ef þeir segja frá einhverju
eða skrifa eitthvað, eru þeir svo
kaldhæðnir, að þeir festast
aldrei i sinum eigin ræfildómi,
eða hafa áhyggjur af honum.
Springsteen gerir liferni sinu
svo nákvæmleg skil að hann er
ekki lengur trúverðugur.
Hægt væri að segja, að
Springsteen sé algjör andstæða
Lou Reed. Reed kemur til
dyranna eins og maður, sem
hefur gengið i gegnum svo
margt, að hann er hættur að
finna til, hvorki með sjálfum
sér né öðrum. Allt rennur fram
hjá augum hans með sama
hraða og allir atburðir eru jafn
þýöingarmiklir eða þýðingar-
lausir.
Springsteen lifir sama lifi, en
hann reynir að breyta götum og
öngstrætum New York borgar i
einhvers konar litadýrð ofbeldis
og óþokkaháttar.
Hins vegarer þessað gæta, að
þar sem Reed sleppir, stekkur
Springsteen inn á sviðið með
kraftmikla allt-i-fina-lagi rokk-
tónlist og þvilika sviðsfram-
komu, að menn telja sig ekki
hafa séð hans lika i langan tima.
Gallinn er bara sá, að plöt-
urnar hans afhjúpa tvöfald-
leikann i tónlistariðnaðinum.
Hljómleikar með Springsteen
þar sem hann stekkur og hoppar
um allt sviðið og leikur af
fingrum fram fjörugri rokktón-
listen heyrzt hefur lengi, er allt
annað en ljóðskáldið / söngvar-
inn Bruce Springsteen sem seg-
ir i einu ljóða sinna: Það er erf-
itt að vera dýrlingur, þegar þú
ert bara fátækur götustrákur”.
Sannleikurinn er bara sá, að það
er erfitt að vera fátækur götu-
strákur, þegar allir i kringum
þig eru að segja þér að þú sért
dýriingur. —HP
ROKKSINS
Bruce Springsteen er búinn að
spila á litlum troðfullum börum
frá þvi að hann var 15 ára. Hann
þekkir slika staði vel og hann
kann öll brögðin, sem listamenn
er þar koma fram verða að
kunna vel til þess að leiða
athygli gestanna frá glösunum
að senunni og þvi, sem þar fer
fram. Slikt er ekki auðvelt, en ef
þér tekst það, — þá geturðu
komið fram i hvaða tónleikahöll
sem er og af hvaða stærð sem er
og átt auðvelt með að halda
athygli áhorfenda, sem reyndar
komu til þess að sjá einmitt þig.
Og Springsteen, sem talinn er
einkavon allra rokkunnenda,
notfærir sér þessa þekkingu
sina út i æsar. Ef frá eru talin
tvö róleg lög af nýútkominni
hljómplötu hans, „Born to Run”
ganga allir hljómleikar hans i
hröðum magnþrungnum takti
og svo virðist sem Springsteen
sé aldrei kyrr á sama stað. Og
hann fer frjálslega yfir allar
ákveðnar stefnur innan
rdcksins, blandar öllu saman og
út úr þvi kemur ein bezta
Rythem&Blues- tónlist, sem
heyrzt hefur úr hvitum barka
frá timum J. Geils. Maðurinn,
sem er 25 ára og hefur alið
sjálfan sig upp á götunum i
Freehold, Jew Jersey, tekur það
umhverfi með sér i tónlist sina
og sviðsframkomu. Það er allt
þama, tdmar öldósir, blikkandi
auglýsingaskilti, gamlir Sévró-
lettar og hamborgarar. Hann
fer frjálsum höndum um þekkt
Chuck Berry lög, eins og „Come
on” og lag Bo Viddley „She’s
the one” og þau verða um leið
hluti af honum sjálfum og þvi
sem hann stendur fyrir.
Það er sem hann þýði eða
túlki svarta tónlist fyrir okkur
hvíta fólkið og það er kannski
bara hann sem getur gert slika
hluti vegna fyrra lifernis. Og
það er einmitt þetta fyrra lif-
erni, sem CBS notfærir sér i
auglýsingaherferðum, sem
gerðar hafa verið fyrir Spring-
steen. öll auglýsingaspjöld og
plötuumslög bera myndir af
honum, þar sem hann stendur
einn á auðu stræti og útslitnir
tennisskór hanga um hálsinn á
lélegum Fender-gitar. Les Paul
(Gibson) myndi þykja allt of
finn fyrir imynd Springsteens.
Þessi imynd er því miður að
riða manninum að fullu, sem
yrði þá enn eitt dæmið um of-
gerða hluti stórra peningavelda
i tónlistariðnaðinum. Myndin af
honum sem göturæfli og
kvöldu skáldi er um of full af
smáatriðum, of nákvæm til
GÖTUSTRÁKURINN,
SEM ER EINKAVON
Fjas og mœlgi fer þér bezt..
Húsið
Ármannsfell á húsið að heita.
Hingað munu sárþreyttir leita.
Létta hér á samvizku sinni.
Sumir unna borginni minni.
Alberthol það eins mætti kalla.
öruggt þar er skjól fyrir alla.
Næðingur er nógur á fróni.
Nokkuð mörgum veldur hann tjóni.
Hallir ýmsum heppnast að byggja.
Heiðarleikann verður að tryggja.
Annars skapast óhemju vandi.
Ekki stendur hús tryggt á sandi.
Nokkrar ágætar hestavisur enda úr-
vals höfundar.
Blakkar frýsa og teygja tá.
tunglið lýsir hvolfin blá.
Knapar risa og kveðast á, ,
kvikna' visur til og frá.
Jóh. úr Kötlum
Hjörtun dreymir, bylgjast blær,
björtu heimur krýnist,
stundin gleymist, gatan hlær,
grundin streyma sýnist.
Guðm. Böðvarsson
Hastur fær af hungri köst,
hristi af sér élin byrst,
kastar hófi um klakaröst,
kvistar hjarn af matarlyst.
Hjálmar Jónsson
Þú hefur borið, Þröstur mig
þúsund glaðar stundir.
— Kossi heitum kyssi ég þig
kofaveggnum undir.
Margrét Rögnvaldsdóttir
Þriðjudaginn 7.10. mátti lesa i Vel-
vakanda Morgunblaðsins klausu sem
einhver Guðjón V. Guömundsson skrif-
aði. Var Guðjón sem von var mjög
hneykslaður yfir þvi hvernig flestar
þjóðir heims færu með jafn ágætan leið-
toga sem Frankó gamla á Spáni og
stjórn hans. Auðvitað tók ég i sama
streng.
Illa þeir fara með Frankó minn,
ég finn til þess ástkæri vinurinn.
Hvar er i heiminum hærra plan
og hugsað betur um náungann.
Þú lætur ei Baskana lumbra á þér,
þó langi þá sjálfa að ráða sér.
Liftóran vonandi lafi i þér,
lengi, þvi hvað sem að höndum ber
er öryggi mikið að eiga þig.
Er and..... páfinn að þenja sig.
Ólafur Pálmi og allir þeir
sem öskra nú á þig og jafnvel Geir.
Þeir ættu að skriða og skammast sin, .
þvi skást er i heiminum stjórnin þin.
Vist er hann Ford ennþá vinur þinn
og verður ei CIA þér handgengin.
Ég vona að enginn þér vinni tjón,
þinn vinur til dauðans, Guðjón.
Hér eru nokkrir visuhelmingar til að
botna:
Ó, ég vaka vil þér hjá,
við þér blaka til og frá.
Lipur skeiðar lifs um braut,
löngum veiðilegur
Hver sem snauðum leggur lið
og léttir nauðir manna.
Fjas og mælgi fer þér bezt
og fánýt orðaræða.
Matthiasar-guöspjall
Timinn átti nýlega viötal við Adólf
Oddgeirsson skipstjóra á sildarbátnum
Hákoni frá Grenivik. Adolf taldi þetta
söltunarfyrirkomulag óframkvæman-
legt. Hann sagði sjómenn mjög óánægða
sennilega tapaði Sjálfstæðisflokkurinn
miklu, af sjómannafélagi vegna máls
þessa. Söltunarreglugerðina sagði Adólf
að sjómenn nefndu Matthiasarguð-
spjall. Þessi staka varð þá til.
VISNAÞATTUR
Óð er sildin. úfinn sjór,
austanrok og tómur hasar.
Allir syngja i einum kór,
andlaust guðspjall Matthiasar.
Stúlkan og stutta ræðan
Klerkur einn var að messa i kvenna-
skóla á Norðurlandi. Þar voru skóla-
stúlkurnar eðlilega i meirihluta. Ekki
kærðu þær sig allar um mjög langa
predikun. Þá gerist það að ein stúlkan
finnur upp á þvi að stytta nú ræðu
prests, bregður sér frá, en kemur að
vörmu spori inn með miklu fasi og segir
svo allir máttu heyra að reykjarlykt
mikil sé i einni kennslustofunni. Við
þessi tiðindi kom fát á prest svo hann
segir: Hvern and,...en til þess að enda
nú ræðu sina kristilega bætir hann við: t
Jesú nafni amen.
Viöbætir
Inn kom hlaupandi ungfrúin,
iturvaxin og pen.
Þá umlaði i klerki: Hver andskotinn
i Jesú nafni amen.