Dagblaðið - 18.10.1975, Blaðsíða 10

Dagblaðið - 18.10.1975, Blaðsíða 10
10 Dagblaðið. Laugardagur 18. október 1975. OG HJÓLIÐ SNÝST Þegar at'i minn, sem 10 ára snáði, gætti fjár uppi i seli norð- ur á ströndum lét hann eitt sinn sem oftar augun liða eftir reið- götunni, sem lá frá næsta bæ, i von um gest og nýjar fréttir. Sér hann þá jóreyk mikinn i fjarska, sem nálgast með furðulegum hraða. Smellir og skellir heyr- ast og svartur sótmökkur gýs annað veifið aftur úr fyrirbær- inu. Svört kápan flaksaðist aft ur af öxl riddarans og fyrir andlitinu hafði hann óhugnan- lega grimu. Afi var þvi viss um að hér væri djöfullinn sjálfur kominn ljóslifandi til að taka hann og kindurnar til vitis. Ekki stöðvaðist djöfull þó fyrr en á hlaðinu heima, en steig þá af baki reiðskjótanum og heilsaöi pabba og mömmu, sem föðm- uðu hann bæði. Þá var afa öllum lokið. Grátandi og örvita af hræðslu kúrði hann sig niður i grjótbyrginu sinu. Ekki skyldi hann ánetjast fjandanum þó aðrir gerðu það og bænirnar runnu i striðum straumi af vör- um litla drengsins. — Sagan fékk góðan endi og auðvitað var um mann á vélhjóli að ræöa. Þetta skeði á seinni hluta 19. aldar og sjálfsagt geta margir sagt hliðstæðar sögur. — En Rafmagns-kappakstursbfll 1899, setti hraðamet,65,79 mfl/klst. hvenær hóf þá vélvæðingin úti i heimi innreið sina út á vegina? Arið 1769 ákvað hermálaráð- herra Frakklands að láta smiða gufuknúinn vagn, sem bera átti fallbyssur, en honum hafði verið tjáö að slikt væri framkvæman- legt, þótt ýmsir hefðu vantrú á. N.J. Cugnot fékk það hlutverk og vagninn var reyndur á árinu 1770. Hann gat auðveldlega bor- iö 4 menn á jafnsléttu á 2 1/2 milna hraða en það varð að stöðva hann á 15 min. fresti til að fylla gufuketilinn. Ekki var það nóg. Næsti vagn var svo til- búinn 1771, eða ári siðar, hann bar 4—5 tonn, en þá höfðu hinir háu herrar misst áhugann svoi sagan varð ekki lengri. — Á jólakvöld árið 1801 kleif ein af gufuvélum hins enska véla- smiðs, Richards Trevithick, hæðina Camborne Beacon með átta menn um borð. 1 samfélagi við Andrew Vivian endurbætti Trevithick farartækiö og má segja að það sé það fyrsta sem liktist nútima bíl, að þvi leyti að það hafði hús og farþegasæti. Hámarkshraðinn var 10 mil- ur/klst. 1804 var bill þessi allur en vélin og gufuketillinn úr hon- um voru lengi siðan notuð til að knýja myllu. Við förum nú yfir Atlantshafið, til hinnar ungu ■OHHBBBBBtBBH ' Mér finnst gaman að þessum spurningaleikjum Ertu búinn með þennan hluta blaðsins? UMM HMM Latum okkur sjá. I dag er það: „Hvert er álit þitt á maka ^ Hmm — gæti verið fróðlegt að sjá, hverju þú svaraðir. Einhver er þegar búinn að skrifa inn O, hömm, svör. fagra veröld rumsamið lag, sem ég kalla „Odauðleg vinátta", Ég læt vini mina njóta llstrænnar tjáningar minnar i þessu Ijóði! „Þegar mest ég þurfti við þyrptust vinir mér vlð hlíð.‘ og nú afhjúpa ég nýtt málverk „Sannir vinir". Ekki meir, ekki meir, hvað mikið? Skapandi sláttumennska getur brætt hjarta hörðþstu aurapúka, þegar listinni er beitt fyrir plóginn. Ætli þúsund sé

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.