Dagblaðið - 14.10.1976, Qupperneq 3

Raddir
lesenda
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 14. OKTOBER 1976.
í Málmey
hafa svo
sannar-
lega
fundizt
fornmunir
Sl. mánudag birtist lesenda-
bréf frá Karli Adolfssyni um
fornminjauppgröft í Málmey,
en nafn hans misritaðist og var
hann kallaður Árnason. Er
hann beðinn velvirðingar.
Hér koma örfáar athuga-
semdir frá Karli við svar þjóð-
minjavarðar við spurningum
hans:
„Þjóðminjavörður segir eitt-
hvað á þá leið að það séu nokk-
ur hundruð staðir sem búið
hefur verið á frá landnámstíð
og þyrftu rannsóknar við. Þetta
er vafalaust rétt. Ég er að vísu
leikmaður á þessu sviði en mér
virðist þó að Málmey hafi
marga kosti til rannsókna fram
yfir aðra og skal ég nú reyna að
færa rök fyrir því:
1. Þarna er um afmarkaðan og
einangraðan stað að ræða þar
sem sannanlega hafa fundizt
fornmunir.
2. Þarna hefur jarðvegur hlað-
izt upp líkt og árhringir í tré
sennilega án mikillar röskunar
vegna þess að sá siður var
hafður að kasta sorpi niður
fyrir hlaðvarpann sem berlega
kom í ljós í húsgrunninum sem
ég minntist á í fyrri grein
minni. Þessu til staðfestingar
vísa ég til heimildarmanns
míns, Gríms Sigurðssonar
útvarpsvirkja sem er manna
kunnugastur í Málmey enda
var hann alinn upp þar.
3. Vegna þess að Málmey er
nokkuð úr alfaraleið þá mun
gefast þarna gott næði til
rannsókna.
Vafalaust má tína fleira til
en ég læt þetta nægja.“
Þessi mynd er tekin þegar tölvan var tekin i notkun fyrir skömmu við útdráttinn i fyrsta skipti.
Festi í Grindavík er vinsæli skemmtistaður hjá unga fólkinu.
Endaknis troðningur
— unglingunum hrúgað saman i Festi
1350-5438 hringdi:
„Ég brá mér á dansleik í
Festi í Grindavík um síðustu
helgi. Fékk ég mér far frá
Hafnarfirði, nánar tiltekið frá
sölubúð þar. Ferðin með
rútunni kostaði 1000 krónur.
Þegar verið er að auglýsa
þessar ferðir eru þær alltaf
kallaðar sætaferðir. Svo var þó
ekki með þessa ferð. Þegar ég
kom upp í rútuna í Hafnarfirði
var hún yfirfull. Ég mundi
áætla að það hefði verið
helmingi of margt í henni. En
það hefði vel verið hægt að
koma í veg fyrir þennan
troðning í rútunni. Til
Hafnarfjarðar kom sérstök rúta
til þess að taka farþega þaðan.
En þær bíða víst ekki eftir því
að fá 15 farþega eða færri. I
stað þess var bætt í rútuna frá
Reykjavík og hún yfirfyllt. Það
þarf víst ekki að benda á það
hve hættulegt er að fylla svona
bíla af fólki. Mér finnst þetta
líka í ósamræmi við starfsmáta
lögreglu, þegar hún er að finna
að því þegar er einum farþega
of margt í fólksbílum. Hvers
vegna mega þá vera 30 of
margir í rútum? Þetta er
algjörlega fyrir ofan minn
skilning. Svo ætti líka að biðja
um passa, þegar krakkarnir
fara inn í rúturnar, í stað þess
að keyra þá í Festi þar sem þeir
komast svo ekki inn. Það eru
þessir krakkar sem skapa
ólætin þarna fyrir utan. Þeir
hafa ekkert annað að gera en
bíða þar fyrir utan þar til ballið
er búið. Þá verða þeir að
ryðjast inn í troðfullar rútur
aftur.
Þegar komið var í Festi tók
sami troðningurinn við. Þar
kostaði 2000 krónur inn. Eru
engin takmörk fyrir því hvað er
hægt að troða mörgum inn í
húsið þar? Það var ekkert
skárra en i rútunni.
Það verður að hafa aðgát i
þessum efnum og lögreglan
þarf að vera einhvers staðar
nálægt til að hafa auga með
því hvað fram fer. Mér er
spurn, hvernig fer fólkið út úr
því ef eitthvert slys kemur
fyrir, t.d. ef rútan veltur? Hver
ber þá ábyrgðina?"
sakaði hann um óráðvendni. Og
hvað stoðar það?
Þið eruð enn að vitna í
Þorstein en talið aldrei um
rannsóknina. Sakargiftir þær
sem Þorsteinn bar fram og
rannsóknin ómerkti skulu enn
og æ vera sönnun þess að Stein-
grímur sé þjófur, óverðugur
þingmennsku og trausts.
Og ekki nóg með það. Þessar
sömu ásakanir skulu vera
sönnun þess að framsóknar-
menn almennt standi öðru fólki
neðar siðferðilega og séu nán-
ast siðblindir.
Ekki hef ég séð eitt orð í
Dagblaðinu um að það hafi
verið vangá að gera meira úr
ásökunum Þorsteins en rann-
sókninni. Það hefur þó lengst-
um þótt vandaðra manna
háttur að leiðrétta þegar menn
sjá að þeim hefur orðið á að
fara með ósannindi.
Eg sé ekki enn að sú gamla
og góða regla gildi hjá Dag-
blaðinu. Hvað stoðar rannsókn
gagnvart slíku fólki?
IBM er að taka yfír ðll
happdrœttin
— svona auðhringar eru
stórhœttulegir
Guðrún hringdi:
,,Mér lizt ekkert á þessa
breytingu hjá happdrættunum
Það hlýtur að koma einhvern
veginn misjafnt niður á þeim
sem eiga miða í trausti þess að
fá vinning. Það verða örugglega
alltaf sömu miðarnir sem fá
vinningana. Annars er þetta al-
veg furðulegt, það þarf að setja
allt í einhver tæki, það er eins
og manninum sé ekki treyst-
andi lengur. Hvers vegna var
ekki hægt að hafa þetta eins og
það var? Það er mikiu skemmti-
legra að fá einhvern til að
draga úr stóra kassanum og ég
ætla nú ekki að minnast á þpð
hve miklu meira spennandi það
er.
Blessaðir, góðu menn. þið
sem ráðið þarna hjá DAS, SlBS
og Háskólanum, hættið viðþess-
ar tölvur. Þær eru alveg hund-
leiðinlegar og svo eru þær líka
af IBM gerð. Það er alltaf verið
að segja að IBM sé að yfirtaka
allan fjárann út um allan heim.
Eg vona bara að þessir útlend-
ingar hafi ekki yfirtekið öll
happdrættin. Svona auðhringar
eru stórhættulegir svona litlum
þjóðfélögum eins og íslandi.
Hringið í
síma
83322
milli kl.
13 og 15

Spurning
dagsins
Hver finnst þér vera réttur
gangandi vegfarenda í
umferðinni?
Jóhann Ingvarsson gröfustjóri:
Þeir hafa miklu minni rétt en
ökumennirnir, enda ekki nærri
eins frekir og kröfuharðir.
Arnar Þór Armannsson verka-
maður: Þeir hafa varla nokkurn
rétt nú orðið. Það er sífellt troðið
á þessum litla rétti sem þeir hafa.
Helga Magnúsdóttir afgreiðslu-
kona: Þeir ættu ekki að hafa,
minni rétt en bílstjórarnir en þar
er víst oft misbrestur á. Oft þarf
maður að bíða tímunum saman
eftir að komast vfir götu.
Haukur Már Haraldsson blaða-
maður: Réttur hinna gangandi
er alltof lítill, ætti að vera miklu
meiri.
Aðaiheiður Helgadóttir ai-
greiðslukona: Sumir vegfarendur
eru voðalega ógætnir og kæru-
lausir. Þeir taka bókstaflega
ekkert tillit til ökumannanna. en
auðvitað eiga þeir sinn rétt eins
og aðrir.
Eggert Sveinsson: Gangandi veg-
farendur eru alveg hörmulega
frekir oft á tíðum og virðast varla
muna eftir hinum akandi. Þeir
eiga ekkert nteiri rétt en hinir
akandi.