Dagblaðið - 18.10.1976, Qupperneq 2

PACKLAÐH). MANUDACUK 1S. OKTOBKK 1976.
Sjómenn komast ekki til lœknis
Friðbertsson
þess óorðs oí> ærumeiðsla sem
aumingja Skrauta hefur þarna
orðið fyrir því segja má að hún
hafi nú og þar fyrir utan, eins
og greinarhöfundur Gísli,
hlotið nóg af heimsins raun-
um þó að níðskrifum væri
sleppt.
Sjóinenn, margir hverjir að
minnsta kosti, hafa
óreglulegan vinnutima og eiga
oft í erfiðleikum meö að
skipuleggja ýmsa hluti fram í
timann.
aumingja Gísli
V.Þarsemsagt er i greininni:
„Guðmundur Pálmason fer
sennilega ekki í það að
endurkrefja seljandann um
greiðslu“, er rétt að geta þess
að kýrin er nú á haustnóttum
ekki föl fyrir þaðverðsem hún
var seld á 29. júní sl. þó að
tæpir 3 mánuðir séu komnir frá
burði og vetur fram undan.
Jafnframt vilja gömlu hjónin
taka það fram að þau þakki
ekki framkomin skrif um
sína blessuðu kú enda aldrei
óskað eftir þeim. Vonast þau til
að ekki verði meira um hana
fjallaðásiðum dagblaða aðþeim
forspurðum, en þau hafa kynnt
sór og samþykkt það sem hér er
framtekið í liðum I-V.
Skrautumáli er hér með lokið
af minni hálfu nema fram skal
tekið í lokin að snemmbærar
kvígur að fyrsta kálfi voru hér í
nágrenninu seldar nú í haust á
kr. 100.000,- og aðrar kýr í því
hlutfalli. Veit ég ekki til aö
nokkur ónefndur né tilnefndur
aðili hjá Búnaðarfél. ísl. hafi
verið spurður eðlilegs verðs né
heldur ráðið því.
Þá er komið að því sem heita
má upphaf og endir á grein
Gísla. Hann tvíreiknar útsvar
Guðmundar niður á innlagða
dilka af mikilli nákvæmni. En
hér fer sem með flestar aðrar
fréttir þessa lifsleiða
tómstundaskrifara. Guðmundi
Pálmasyni var aldrei ætlað
frekar en öðru fólki
sveitarinnar, 67 ára og eldra, að
greiða útsvar og verður því illa
skipt niður á dilka né aðrar
einingar. Trúlega er þó
tilgreind upphæð sú hin sama
og sveitarsjóður hefði mátt
innheimta af viðkomandi aðila
samkvæmt skattalögum, hefði
sú regla ekki verið virt, „að
taka tillit til aldraðra“ og til
þess notuð heimild sömu laga.
Virðingarfyllst,
Birkir Friðbertsson,
Birkihlíð.
9720—4713 kom að máli viö
DB:
„Ég er sjómaður úr Grinda-
vík og vinnu minni er þannig
háttað að maður verður að láta
veðrið segja til um það hversu
langir róðrar eru eða hvort
yerður farið og hvenær. Sem
sagt, vinnutíminn er mjög
óreglulegur og við eigum mjög
erfitt með að gera einhverjar
ráðstafanir fram i tímann. Nú
stendur svo á.aldrei þessu vant.
að ég þarf að í'ara t.; m. i
fræðings vegna sjúkdóms.
Iiængurinn er bara sá að það
verður að panta tíma hjá þeim
með hálfsmánaðar fvrirvara.
Það er auðvitað hægt að panta
tímann en ég veit bara ekki
fyrirfram hvort ég kemst. Þess
vegna yrði ég að taka mér frí i
óákveðinn tíma ef ég á að
komast til læknisins. En það er
ekki auðhlaupið að því að taka
sér svona fri og ég missi úr
vinnu. kannski marga daga.
Hvers vegna er ekki hægt að
hliðra til fyrir okkur
sjómönnum þegar svona
stendur á? Mér er alveg
óskiljanlegt hve kerfið er allt
stíft og ósveigjanlegt. Það
vantar ekki allt rausið um það
hve mikilvægir við séuin sem
stétt. A okkar starfi byggist jú
allt. Það er ertitt ao vera
sjómaður og ekki allir sem
kjósa þann starfa. Hvers vegna
ekki að koma þá á móti okkur?
Ég hélt að við þ.vrftum alveg
eins á læknum að halda og
aðrar stéttir þjóðfélagsins. Það
er skömm að þvi að við erum
útilokaðir frá þessari þjónustu.
Sem sagt. það er kannski ekki
reiknað með okkur?"
Raddir
lesenda
Vesalings Skrauta
— hér með er Skrautumólinu lokið, segir Birkir
Birkir Friðhertsson, Birkihlíð,
skrifar:
í Dapblaðinu 29. sept. birtust
skrif eftir Gísla Guðmundsson,
Suðureyri, undir yfirskriftinni:
„Hann er dýr dropinn".
Fyrr hefur sami maður
skrifað greinar svipaðs eðlis, —
fyrst i Morgunblaðið sem
fréttamaður þess og síðar sem
fréttamaður Þjóðviljans nú hin
síðustu ár. Undirritaður hefur
aldrei dáðst að þeirri meðferð
frétta og því slúðri sem í
þessum greinum hafa falist.
Sárast hefur þó verið að sjá
skrifin í Þjóðviljanum, því
blaði er ég hef ætlað vettvang
ábyrgðarmeiri ritsmíða en
annarra íslenskra dagblaða.
Ilef ég áður bent ritstjóra Þjóð-
viljans á óheillavænleg áhrif
framangreindra „fréttabréfa"
sem hafa dregið úr tiltrú
heimamanna á ábyggilegheit-
um blaðsins og fréttamennsku
þess, auk þess sem þau hafa
auglýst okkar heimabyggð og
alla forsvarsmenn þess á
hverjum tíma á neikvæðan
hátt. Fyrir ábendingar mínar
til Þjóðviljamanna hef ég fallið
í ónáð hjá flokksbróður
mínum, Gísla, og eru Dagblaðs-
skrif hans augljós afrakstur
þeirrar ónáðar. Ég hef aldrei
haft löngun til þess að svara
Gísla Guðmundssyni, hvorki
heima fyrir né í landsmála-
blöðum, enda augljóst af
skrifum hans öllum að innri
vanlíðan þessa gamla manns er
næg fyrir og er þar frekar með-
aumkúnar þörf. Hitt er
ásökunarvert að dagblöðin
upp til hópa skuli birta hvað
sem er án þess að kanna
raungildi og réttmæti þess sem
um er fjallað, hvaðan sem það
berst. ef það gefur minnstu
vonir um ábata fyrir aukna
blaðsölu. í íslenzkum lögum
er hver maður talinn saklaus
þar til sekt hans hefur verið
sönnuð, en í íslenskum dag-
blöðum getur hver maður búist
við hinum þyngsta dómi sem
stendur, nema hann geti af-
Dagblaðsins séu, að ég telji mig
þurfa þeirra vegna að svara
umræddri grein, svo djúpa
hneykslun, sem ég veit að
greinin hefur vakið hjá
kunnugum sem skilja Gfsla,
árásina og til.efni hennar til
hlítar. En það er varla eins
Hann er dýr
dropinn
Margir hér trúðu þvl
fastlega. að upp mundi stytta ð
hnfuðdag, enda fðr það svo.
Ekki hefur komið hér dropi úr
lofti slðan. Sólskin hefur verið
alla daga og ekki ský sjáanlegt
á himni Veðurfræðingar hafa
þó spáð skýjafari og súld, en
trúin hefur þurrkað þá spá I
burtu. Kn vindur er nú úr
vesturátt og það er vætuátt.
Eg átti tal við Guðrr.und
Pálmason. 88 ára gamlan
höfðingja. sem ásamt konu
tinni. Sigrlði Kristjánsdóttur
69 ára býr smábúi á Sólstöðum
hér úti i Staðardal niðri við sjó.
30. ágúst höfðu þau náð I hlöðu
sem svarar til einnar heysátu,
en voru þó bjartsýn á
framtiðina Bú-þeirra er ekki
stórt. cn þau una glöð við sitt. t
\fyrra var innlegg þeirra I
kaupfélagið 30 dilkar. Utsvar
hans þá var kr. 68.000.00 eða kr.
2.266.66 ádilk.
Gömlu hjónin uróu* fyrir
þvi óláni I aprll I vetur að míssa
kúna sina. Ekki gátu þau unað
kýrleysinu til lengdar. I vor
leituðu þau á náðir
stórbændanna I Botm hér I
firði ug fengu þar loforð um
kaup á kú hjá Birki bónda
Friðbertssyni. 100 þúsund
krónur voru fram lagðar úr
hendi Guðmundar bónda um
leið og kaupin voru gerð en
afganginn átti svo að greiða við
móttöku. 19 júnl kom
«að Sólstóðijm. Það eru um 12-
13 kilómetrar á milli býla.
Ileildarverð hennar var
ákveðið litlar. kr 150 000.00
Flutningskostnað átti ekki að
reikna Senmlega hefur
málefnasamningur okkar
vinstri manna komið þar við
sögu. Þar stendur. að tilllt skuli
tekið tll aldraðra. Húsfrú taldi
beljuna nokkuð dýra og hófst
þá yfirlitsgerð seljandans.
Kýrin átti að bera 10. júll. Hún
átti að mjólka 14 litra á dag og
það mætti reikna mjólkina að
minnsta kosti þar til hún færi á
gjöf I lok ágúst og lltrinn væri
nú á kr. 70 (kýrin bar slnum
þriðja kálfi 15. júii). Gamla
konan taldi vist. að bændur
fengju ekki þetta verð fyrir
mjólkina. i mesta lagi kr. 50.00
fyrir litrann. Var þa verð
beljunnar fært niður I kr
140 000 00 og 1.000.00 að auki
fyrir flutninginn. sem gamli
maðurinn rétti hinum miskunn-
sama seljanda. Almennt er
talið. að slikt verð á kúm hafi
verið nokkuð hátt. Búnaðar-
félag tslands telur þef.a verð
algjörlega út I bláinn og of hátt.
Þeir segja að hæfilegt kýrverð
og sanngjamt fyrir kú eins og
þessa sem hér um ræðir, sé
u.þ.b. 80-90 þúsund krónur.
Þeir segja að frá Evjafirði hafi
heyrzt um verð á kostagripum
sem sé 100 til 120 þúsund
krónur
Eftir burð komst kusa þessi I
6.5 litra á dag Var þvi tekið
það ráð að gefa henni 3 kg af
fóðurbæti á dag og fulla
heygjöf með. auk útibeitar.
Komst þá þessi kostagripur 1
um 13 litra á dag.
Fóðurbætirinn kostar um kr.
50.00 kllóið eða um kr 150.00 á
dag.Hey er nú selt til Fære.vja á'
kr 29.00 kilóið Hirðing og
húsun á heljunm kostar lika:
pemnga. Hagabeit mætti svo
verðleggja eitthvað Það
glevmdist að reikna kálfinn og
getur hann því staðið undir ein-
hverjum af framangreindum
uppihaldskostnaðarliðum belj-
unnar.
Guðmundur Pálmason fer
sennilega ekki I það að entyir-
krefja seljandann um greiðslu.
Innlegg seljandans var slðast
eð* á sama stað og Guðmundar.
212 dilkar Ulsvarið var kr.
43 900 kr . eða kr. 207.08 á dilk
Innlegg Guðmundar var eiris og
áður sagði 30 dilkar eða kr
2.266 66 á dilk
sannað sína sök. Dæmi svo hver
fyrir sig hvor breytnin er
viröingarverðari.
Eg vil taka það fram að ég
hef ekki það vantraust á heima-
mönnum og nágrönnum, þó
kaupendur og lesendur
öruggt með þá sem minna
þekkja til að þeir sjái hvaða
verk átti hér að vinna.
Ef til vill er rétt að gera
hér nokkur skil, vegna
þessa hóps ef ekki vegna
minnar eigin æru pa sökum
Kjöt og sement ó sama bíl
Asmundur U. Guðmundsson
frá Akranesi skrifar:
„Eins og allir vita er sláturtíð
á hverju hausti. mislengi
raunar, en það er ekki það sem
veldur þessum línum nema að
nokkru leyti. Á hinn bóginn
hrýs mér hugur við þeim
fádæma sóðaskap sem
viðgengst við kjötflutninga.
Kjötið er sett upp á kjöt-
flutningagálga í svo mark-
drulluga flutningakassa að
vandséð er hvaða litur átti að
vera á innþiljunni. Eg tala nú
ekki um pallinn sjálfan.
Kjöt er sem sagt flutt til
Akraness til geymslu og þessir
bilar. sem flylja það hingað,
f'ara héðan fullir af sementi.
Sementið þyrlast uppum alltvið
hristinginn. eins og gefur að
skilja. H.vkið sezt alls staðar, og
allir vita hvernig sementsrykið
smýgur alls staðar.
Flutningar sem þessir hafa
átt sér stað um langt skeið og
kjötbílarnir flytja sement
annað slagið. Það er ekkert
nýtt. Þetta dæmi sýnir það hve
mengaðir við erum í hugsunar-
hætti. Við teljum allt boðlegt
hvernig sem staðið er að þvl.“
Eg mun þó ekki nenna að
svara málatilbúnaði umræddr-
ar greinar á annan veg en fram
kemur eftirfarandi:
I. Kýrin Skrauta var ekki
boðin föl heldur falast eftir
henni óborinni þó seljendur
teldu verðgildi hennar vera kr.
150.000,- miðað við burðartíma
og líklega afurðasemi.
II. Sama kýr var þá um leið
boðin föl á kr. 70.000,- í sepem-
berlok en væntanlegir
kaupendur afþökkuðu þau
kaup.
II. Söluverð var lækkað í kr.
140.000,- eftir að kaup höfðu
verið ákveðin og bauðst ég til
að flutningur væri þar inni-
falinn. Kaupendur vildu.hins
vegar eindregið greiða kr.
1.000,- (samkvæmt taxta hefði
flutningur átt að kosta kr.
3.756.-).
IV. 1 umfjallaðri grein er
afurðamagn ekki rétt tigreint
né heldur fram tekið neitt það
sem orsakaði lægri afurðir í
nýjum heimkynnum, enda
löngum breitt bilið milli
sanngirni og illgirni.