Dagblaðið - 18.10.1976, Blaðsíða 10

Dagblaðið - 18.10.1976, Blaðsíða 10
10 DAC'iBLAÐlÐ. MANUDAGUR 18. OKT0BER 1976 frjálst, úháð dagblað Útgefandi Daghlaðiðhf. Framkvæmdastjðri: Sveinn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson. Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson. Ritstjórnarfulltrúi: Haukur Helgason. Aðstoðarfrétta- stjóri: Atli Steinarsson. íþróttir: Hallur Slmonarson. Hönnun: Jóhannes Reykdal. Handrit Asgrimur Pálsson. Blaðamenn: Anna Bjarnason. Asgeir Tómasson. Berglind Asgeirsdóttir. Bragi Sigurðsson. Frna V Ingólfsdóttir. (íissur Sigurðsson. Hallur Hallsson. HelgÍ Pétursson. Jóhannp Birgis- d<)ttir. Katrin Pálsdóttir, Kristín Lýðsdóttir. Ólafur Jónsson, Ömar Valdimarsson. Ljósmyndir: Arni Páll Jóhannsson. Bjarnleifur Bjarnleifssóh. Sveinn Þormóðsson. Gjpldkeri: Þráinn Þoiieifsson. Drcifingprstjóri: Már E.M. Halldórsson. Askriftargjald 1100 kr. á inánuði innanlands. í lausasölu 60 kr. eintakið. Ritstjórn Síðumúla 12. slmi 83322. auglýsingar. áskriftir og afgreiðsla Þverhoiti 2, sími 27022. Setning og unihrot: Daghlaðiðhf. og Steindórsprent hf.. Armúla 5. Mynda-og plötugerð: Hilmir hf.. Siðumúla 12. Prentun: Arvakur hf.. Skeifunni 19. Níu milljarða gamansemi Kjósendur geta fengið ýmsar fróðlegar upplýsingar í frumvarpi ríkisstjórnarinnar til fjárlaga ríkisins á næsta ári. Þar kemur meðal annars fram misjafnt mat ráðamanna þjóðarinnar á gildi einstakra atvinnugreina. Gildi landbúnaðar virðist samkvæmt frum- varpinu hafa aukizt atvinnuvega mest milli ára. Gert er ráð fyrir að útgjöld á vegum land- búnaóarráóuneytisins aukizt um 65%. Ekki rt annað ráðunevti nær slíkri aukningu. Samtals eiga útgjöld landbúnaðarráðuneytis- ins og niðurgreiðslur á landbúnaðarafurðum að nema tæpum tíuþúsundmilljón krónum eða tíu milljörðum á næsta ári. Sumir segja, að mðurgreiðslur séu að minnsta kosti jafn mikið f.vrir neytendur og bændur. En það er orðið erfitt að halda slíku fram. þegar 312 milljón króna framlag til lífeyrissjóós bænda er talið með niðurgreiðsl- um í fjárlagafrumvarpinu. Ef niðurgreiðslur væru almennt á neyzlu- vörum. án tillits til þess, hvort þær eru land- búnaðarafurðir eöa ekki, mætti tala um þær sem stuðning við neytendur fremur en bændur. Hið sama væri uppi á teningnum, ef niðurgreiðslum væri breytt í fjölsk.vldubætur eða lækkaður söluskattur á lífsnauðsynjum. En auðvitað eru niðurgreiðslurnar einmitt hafðar eins og þær eru til að hjálpa landbúnað- inum til að losna við afurðir sínar. Sumir segja, að ekki sé sanngjarnt að telja framlög til skógræktar, landgræðslu, veiöimála og búnaðarskóla meó framlögum til landbún- aðar. Ef við tökum tillit til þessa og drögum liöina frá. á kostnaður ríkisins af landbúnaði aö nema rúmlega 9.000 milljón krónum á næsta ári, níu milljörðum króna. Með sams konar útreikningi verður kostnaður ríkisins af sjávarútvegi 1.730 milljón krónur á næsta ári. Er þá búið að draga frá sjávarútvegsráðuneytinu kostnað við sam- eiginlega skrifstofu rannsóknastofnana at- vinnuveganna. Kostnaður ríkisins af iðnaði verður 536 milljón krónur á næsta ári samkvæmt frum- varpinu. Er þá búið að draga frá iðnaðarráðu- neytinu kostnað við Orkustofnun, Orkusjóð og Rafmagnseftirlit ríkisins. Og loks verður kostnaður ríkisins af verzlun 97 inilljón krónur. Þá er búið að draga frá viðskiptaráðuneytinu kostnað við uiður- greiðslur og ólíustvrki. Meðan landlmnaðurinn fær 9.000 milljónir, fær sjávarútvegurinn 1.730 milljónir, iðnaður- inn 536 milljónir og verzlunin 97 milljónir. Ráðamenn þjóðarinnar telja landbúnaðinn því fimm sinnum mikilvægari en sjávarútveg, saut ján sinnum mikilvægari en iðnað og níutíu og þrisvar sinnum mikilvægari en verzlun. Segið svo. að Matthías Á. Mathiesen og félag- ar hans í ríkisstjórninni séu ekki húmoristar. Það er óneitanga meira en lítið fyndið, að kostnaður við landbúnað skuli vi‘ra kominn yfir 10% af útgjöldum ríkisins. Meðan slík gamansemi ræður fjármálum |)jóðarinnar. þarf enginn að furða sig á. að ísland skuli vera láglaunaland. þar sem at- vinnurekstur berst i biikkum. f Friðarhreyfing kvenna ó Norður-írlandi fœr misjafnar viðtðkur Konurnar sem veita friðarhre.vfiníju kvenna á írlandi forystu eiga yfir höfði sér skjótan dauðdaga. Þær hafa meira að segja íhugað sinar eigin jarðarfarir. „Ef við verum að deyja fyrir málstaðinn þá verður svo að vera,“ segir önnur þeirra. Betty Williams. 33ja ára gift fjögurra barna móðir. „En ef eitthvað gerist þá viljum við enga píslarvættisjarðarför ^ útför i kyrrþey, takk fyrir." Frú Williams og félagi henn- ar við stofnun friðarhre.vfing- arínnar, Mairead Corrigan, hafa þegar orðið f.vrir barðinu á æstum múg. Þær voru klóraðar. barðar og sættu hártogunum og spörkum kaþólskra kvenna, organdi af heift, sem telja hreyfinguna setta upp til stuðnings brezka hernum á Norður-írlandi. Mœta andstöðu öfgasinna Cirimmd árásarinnar kom báðum konunum mjög á óvart. i þær níu vikur, sem barátta þeirra fyrir friði hefur verið í gangi, hafa þær forðazt mjög öll pólitisk afskipti. Barátta þeirra beinist eingöngu að því að allir hætti að skjóta og myrða nágranna sína. Þessi fróma ósk hefur valdið reiði herskárra beggja vegna þess trúar- og stéttarlega bils sem klýfur Norður-írland. Friðarhre.vfingin er litin sérstaklega illum augum af leiðtogum ,.Provisional“-arms írska lýðveldishersins (IRA) enda líta þeir á hana sem áras á skæruhernað þeirra gegn áframhaldandi yfirráðunt Breta í landinu. Baróttuför til Bandaríkjanna Provisionalarnir urðu þó fvrst verulega reiðir þegar þær V Er blendun ein frú Williams og ungfrú Corrigagn fóru til Banda- ríkjanna til að hvetja lands- menn þar til að hætta að leggja fram fé sem hægt væri að nota til vopnakaupa. Eftir þessa heimsókn hóf Sinn Fein, stjórnmálaarmur írska lýðveldishersins, herferð til að gera lítið úr konttnum tveimur og hreyfingu þeirra. En þrátt f.vrir allt þetta láta þær Williams og Corrigan engan bilbug á sér finna. Frú Williams.sem er 4 barna móðir eins og áður segir, ákvað að hrinda þcssu baráttumáli af stað eftir að hún varð vitni að þvi að þrjú börn voru skotin til bana af IRA-skæruliða í Andersonstown, kaþólsku hverfi í Belfast. Maðurinn flúði i bíl og hefur ekki náðst. Ungfrú Corrigan. sem er hressileg 23 ára einkaritari, var frænka barnanna sem myrt voru. Hún hætti í vinnunni og helgar sig nú friðarhreyfing- unni. „Sér sýnir oftar en hún borðar hódegismat" Það veldur IRA einnig Leiðtogar Friðarhreyfingar kvenna á Norður-írlandi, þær Betty Williams (til hægri) og Mairead Corrigan. fóru til Bandaríkjanna í hyrjun þessa mánaðar. Þar var þeim hótað lífiáti skömmu áður en þær komu fram í sjónvarpsþætti. M.vndin var tekin skömmu áður en upptaka þáttarins hófst. Nú um þessar mundir stendur yfir mikil herferð lög- reglu gegn lögbrjótum i um- ferðinni. F.vrir það á lögreglan þakkir skilið. Þá er það til mikiila bóta að stunda löggæzlu á ómerktum bílum þannig. að ökumenn geti ekki bre.vtt hátterni sínu einungis vegna nærveru lögregjumanna. Það er sannarlega fagnaðar- efni. þegar lögreglu tekst að hafa liendur i hári ökuníðinga. En hverjir eru ökuníðmgar? Er sá maður ökuniðingur, sem lætur sig berast með umferðar- straumnum á 60 km hraða á Hringbrautinni milli Sóle.vjar- götu og Suðurgötu eða á Skúla- götu svo einhver dæmi séu nelnd. Nei. þessi maður er ekki ökuníðingur. Hann á tveggja kosta völ á þessum götum. Attnar kosturinn er að halda sér innan löglegs hámarks- Itraða. tefja eðlilega umferð og skapa siendurtekinn franutr- akstur með þeirri hættu. sem þvi er samfara. llinn kosturinn er að l'ylgja eðlilegum aksturs- Itraða og falla þannig inn í um- ferðarmyndina og brjóta lögin eins og allir hinir. Að mínu mati er seinni kosturinn hættu- minni, þótt erfitt sé að mæla með honum. a.m.k. opinber- lega. enda mundi ökumaðurinn fá átta þúsund króna sekt. ef hann væri svo óheppinn að eiga leið um. þegar lögreglan er við hraðamælingar. Margsinnis hefi ég orðið þess áskvnja. að einkennisklæddir lögreglumenn á merktum lög- reglubilum láta'sig berast tneð umferðarstraumnum, þótt all- verulega sé kontið upp f.vrir lög- legan hámarkshraða. Þetta er ekki nefnt til að ásaka löglegan hámarkshraða. Þelta er ekki nefnt til að ásaka lögregluna heldur til þess að benda á. að lögreglan sjálf virðist ekki telja fært að virða hin oraunhæfu hraðamörk ett ekur i þess stað á eðlilegum utnlerðarhraða miðað við aðstæður. Fyrir nokkrutn árum stöðvaði lögreglan ökumann einn og ánunnti hann fyrir að ;tk;t ol' h;egt. Honttin var tjáð. að hann ;etti að fylgja eðlileg- um umferðarhraða. Maðurinn tók þessari þörfu ábendingu vel og hét þvi að láta þetta ekki endurtaka sig. Fyrir nokkru siðan. þegar hver billinn eftir annan þeyttist fram úr þessunt manni á Kringlumýrarbraut- inni. minntist hann f.vrri orða lögreglunnar og jók hraðann. en var rétt á eftir stöðvaður og kærður fyrir of hraðan akstur. Allir þeir sent fram úr fóru sluppu hins vegar. Þessi litla saga vekur mann m.a. til um- hugsunar um það. hvort tækja- búnaður og mælingarfyrir- komulag lögreglunnar sé ófull- nægjandi við að ná hinum raittiverulegu ökuniðingum. Það ber að setja raunhæf hraðamörk og fylgja þeim siðan strangt eftir. Núverandi fyrir- komulag við hraðamælingar er það áberandi. að niðurstöður nuelinga eru enginn nueli- kvarði á lúnn almenna öku- hraða. Það vteri hins vegar mjög æskilegt. að lögreglan k;emi sér-upp búnaði til þess að imela iikuhraða án vitundar ökumanua i þeitn tilgangi að fá

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.