Dagblaðið - 29.06.1977, Blaðsíða 2

2
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 29. JtJNÍ 1977.

RANNSÓKNÁ
STARFSEMIBORG-
ARFÓGETA-
EMBÆTTISINS
— Stutt svar Friðjóns
Skarphéðinssonar yf irborgarfógeta
í Dagblaöinu 21. þ.m. er opið síns getið, um það sem hann
bréf til dómsmálaráðherra frá kallar aukagjöld vegna
manni, sem ekki lætur nafns uppboða og þar er lagt til að
ráðherra skipi-sérstakan
rannsóknarmann til þess að
rannsaka mál þau er greinin
fjallar um. Hinu opna bréfi
mun ráðherra svara, ef honum
sýnast efni standa til, en tekið
skal fram að vel mun verða
tekið á móti slíkum rannsókn-
armanni eins og öðrum sendi-
mönnum ráðuneytanna, sem
koma til þess að rannsaka starf-
semi borgarfógetaembættisins,
enda er hér um að ræða ríkis-
stofnun.
Til glöggvunar fyrir bréf-
ritara skal hér upplýst um lög
og reglugerðir sem fjalla um
gjöld við uppboðsgerðir. Fyrst
skal telja lög nr. 79, 23. des. ’75
um aukatekjur ríkissjóðs, 11-
13. gr., og reglugerð um dóms-
málagjöld frá 23. des. 1975, þá
gjaldskrá fyrir uppboðshaldara
nr. 169, frá 31. ág. 1951, og um
þingvotta gilda 1. nr. 33, 1962,
12. gr. Eftir reglum þeim sem
felast í lagaboðum þessum ber
Til
lesenda
Enn einu sinni' þurtum
við að minna þá á, sem send.a
okkur línu, að hafa fullV
nafn og heimilisfáng eða
símanúmer-með bréfumsín
-um. Nú er svo komið að við
höfum hér á ritstjórni,nni
alls konar bréf frá Jónum og
Guðmundum, en það er bara
ekki^ nóg. Ef þið viljið að
greinar yjckar birtist þá
verður fullt nafn og
heimilisfang að fylgja. Hægt.
er að skrifa undir dulnefni,
ef þess er óskað sérstaklega.
PéTr, sem hafa ekki séð
greinar sínar hér á siðumun,
. vlta hér með ástæðyna.
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 21. JÚNI 1977
011 aukagjöldin
vegna uppboða
verði rannsökuð
opið bréf til dómsmálaráðherra
Gamail og nýr viðskiplavinur
borRarfógelarmbællisins vill
spyrja eflirfarandl spurninga:
1. Ilvað fær yfirborgarfógeli I
uppboðslaun ef fasleign er seld
á nauðungaruppboði.’ En hver
eru uppboðslaunin ef mál er
felll niður?
2. Göngum út frá þvl að yfir-
borgarfógeti fari að iiigum i
sambandi við fasteignauppboð
og greiði skalta af þessum
aukatekjum. þá virðist það
sama ekki verða sagt um lausa-
fjáruppboðin. Þar er eins og
gjöld vcgna afsagna vixla? Eær
nótarlus hlula af gjöldunum,
eða e.t.v. öll?
5. Rennur hluti af votlagjöld-
um I fógctarétti. t.d. við fjár-
nám. til fógeta eða fulltrúa
hans?
Ef eitthvað af þessum auka-
tekjum eru löglegar, hvernig er
þá farið með skatlaframtölin?
Lagt er til að dómsmálaráðu-
neytið skipi sérstakan rann-
sóknarmann til að rannsaka
rækilega mál þessi ofan I kjöl-
inn.
uppboðsbeiðandi sé kominn i
ræningjahendur. Kostnaður er
seltur á kostnað ofan, að
ógleymdum „ómakslaunum ”.
Astæða er til að ætla að hluti af
þessum kustnaði renni til upp-
boðshaldara og aðstoðarmanna
hans. Þetta mál óskast sérstak-
lega upplýst.
3. Við skiptameðferð er ávallt
innheimtur rlflegur skipta-
kostnaður. Grunur leikur á að
kostnaður þessi renni til skipta-
ráðenda.
4. Hvernig er farið með votta-
Penlngar streyma i kaiaann á uppboðl bjá tollitjðraembættlnu.
að fara og er það að sjálfsögðu
gert. Auk þeirra gjalda, sem að
ofan greinir, er ýmiss annar
óhjákvæmilegur kostnaður við
uppboð, svo sem auglýsinga-
kostnaðurog bifreiðakostnaður,
og við lausafjáruppboð, sem
venjulega eru haldin síðdegis á
laugardögum, eru greidd
vinnulaun aðstoðarmanna og
húsaleiga. Þegar saman er lagt
er þetta tilfinnanlegur
kostnaður en minna má á að
drjúgur hluti hans rennur í
ríkissjóð og frá og með 1. jan.
1975 voru allmörg uppboðs-
gjöld i ríkissjóð tífölduð frá því
sem áður hafði verið.
Við skiptameðferð búa er
ávallt meiri eða minni
kostnaður. Gerir skiptaráðandi
grein fyrir honum í hverju búi
sem skipt er enda bókfærður á
reikningi búsins. Ekkert af
þessum kostnaði rennur til
skiptaráðanda en fyrir kemur
að óhjákvæmileg eftirvinna
fulltrúa við uppskriftargerðir
, er greidd sem skiptakostnaður.
Þarflaust ætti að vera að taka
fram að vottalaun renna til
þingvotta en vottalaun við
notarialgerðir renna í sér-
stakan sjóð sem notaður er til
greiðslu á yfirvinnu starfsfólks
eins og til hrekkur.
Aðdróttunum bréfritara um
embættismisferli og skattsvik
hirði ég ekki um að svara.
Friðjón Skarphéðinsson.
Raddir
lesenda
Umsjón:
Dóra Stefánsdóttir
Hjuggu niður
annarra tré
G.K. Lax skrifar:
í Dagblaðinu þ. 13. júní gat
að líta frásögn af fruntalegri
framkomu manns gagnvart
trjágróðri nágranna sinna að
Ileiðargerði 72, sem þeir svo að
sjálfsögðu kærðu.
Ekki vex virðing manna fyrir
annaria eignumef álitið er að
ekki komi til neinna eftirmála.
Við aðalgötu Hafnar-
fjarðar, að Strandgötu 33, er
nýrisið stórt og veglegt hús,
merkt Samvinnubankanum.
Á næstu lóð, nr. 35b, er lítið
timburhús, búa þar fjörgömul
hjón.
Þau áttu stórt og fallegt
reynitré á lóðinni sinni skammt
frá lóðamörkum.
Líklega hefur reynitré gömlu
hjónanna ekki þótt í stíl við
stórhýsið enda húsið útflúrað
og skrautmálað eins og til-
hlýðilegt þykir að hafa slíkar
mammonshallir á íslandi í
dag, enda var farið inn á lóðina
og tréð þeirra höggvið niðu1' við
rót.
Ekki þóttust þeir
„höfðingjar”, sem að því stóðu,
þurfa að tala við gömlu hjónin
fyrst, þó að þau ættu réð og það
stæði á eignarlóð þeirra, hvað
þá að þeir byðu einhverjar
bætur fyrir, enda hafa þeir
vitað sem var að gamalmenni,
sem eiga fullt i fangi með að
nálgast nauðsynjar sínar úr
verzlunum þarna í nágrenninu,
mundu ekki hafa aðstöðu til að
kæra eða standa í þrasi út af
þessu.
Bflskúrinn
kostaði
reynitré
nágrannans
„Þetta fallega reynítré er
búið að vera augna.vndi ukkar
allt frá þvl það var gróðursett
fyrir rúmum tuttugu árum,"
sagði Þorsteina Helgadóttir,
Heiðargerði 72 I viðtali við DB
ug benti okkur á ónýtar ra>tur
reyoitrés sem er um fimm
inetrar á hæð „Nágranm minn
ætlaði að byggja bilskúr á lóða-
mnrkunum en hafði ekki fengið
útmælt fyrir honum né leyfi
byggingafulltrúa. Engu að
siður hófst hann handa og
leigði vélskóflu til að grafa
fyrir skúrnum. Gróf hann
a.m.k. hálfan metra inn á mlna
lóð og eyðilagði tréð."
Atti þetta sér stað á fimmtu-
dagskvöldið þegar Þorsteina
hafði brugðið sér frá. Er hún
kom slðan heim og sá aðfar-
irnar bað hún nágranna sinn
hætta þessu sem skjótast. sem
hann gerði ekki fyrr en Þor-
steina hafði kallað á lögregl-
una. Var þá greftrí hætt og
biður grunnur bllskúrsins nú
ákvörðunar byggingaryfirvalda
um málið. - BH
Neðst i myndlnnl má ijá hlnar tættu og eyðllögðu rctur reynl-
trétins. (DB-mynd Sv.Þ.)
Tilboð ASÍ:
wm
hjilst, aháð dmgUai
MÁNUDAGUR 13. JUNl 1977.
Ókáþrjá
menn og
einn bfl
Ekið var á þrjá menn eftir
dansleik á laugardagskvöld
þar sem þeir voru á gangi
fyrir utan félasgsheimilið
Ámes. Var þar að verki
ungur maður úr Reykjavlk
sem setzt nafði undir stýri
ofurölvi. Eftir að hafa ekið á
mennina þrjá ók hann á bll
og stöðvaðist þar. Þar hirti
Selfosslögreglan hann og
tók hann I sina vörzlu.
Mennirnir þrlr er hann ók
fyrst á voru ekki mikið
slasaðir, aðallega skrámaðir
og fengu þeir að fara heim
til sln er gert hafði veríð að
sárum þeirra.
BH
Brauztinn
tilaðtil-
Eru Kanamir
öðruvísi en
landinn?
Kcflvísk kona skrifar:
Eg vil mótmæla keflvísku
kommakonunni sem skrifaöi i
DB þann 9. þessa mánaóar. Hún
segir: Engir Kanar hafarétt til
þess að vaða í okkar kvik-
myndahús og horfa á það sem
þá lystir. Hvað á það að þýða aö
skrifa svona bréf? Engu er
líkara en að hún haldi aö
Kanarnir séu öðruvísi en vió
íslendingarnir. En ég spyr:
Hvaða rétt hafa þá Keflvíking-
ar á að vaða inn i þeirra kvik-
myndahús uppi á Velli? Og í
sambandi viö ibúðirnar, hvaða
íslenzk hjón vildu búa í þessum
íbúðum sem hún segir að eigi
að taka af Könunum og láta
íslenzk hjón heldur hafa? Flest-
ar eru svo illa farnar að ekki er
búandi í þeim.
Eg vona að hin keflvíska
kommakona hugleiði þetta bréf
aðeins.
Hvaða rétt hafa Kcflvíkingar á að vaða inn í kvikmyndahús uppi á Velli, spyr bréfritari.
DB-mynd Hörður.