Dagblaðið - 13.10.1977, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 13. OKTOBER 1977.
Vill fá Kanasjónvarpið aftur
Telur að endursýningar íslenzka sjónvarpsins eigi ekki rétt á sér
Grandvar skrifar:
Því verður varla mðtmælt
með neinum rökum að rikis-
sjónvarpið, eins og það kemur
almenningi fyrir sjónir, er ein-
hver sá aumasti fjölmiðill sem
við höfum á að skipa. Eftir að
Keflavíkur-sjónvarpið, sem var
i rauninni sannkölluð dægra-
stytting fyrir þá sem mikið eru
heima og þá sem þurfa að
dvelja langdvölum a sjúkrahús-
um, var bannað með tilskipun
alþingismanna hefur efni sjón-
varpsins íslenzka hrakað svo að
meginhluti sjónvarpsnotenda
hefur lítið annað en greiðslu-
byrðina upp úr krafsinu.
Margar af þeim myndum og
myndaflokkum sem eru endur-
sýndir í sjónvarpinu, teljast til
,,menningar“þatta og fylgja
skýringar með endursýningun-
um. Mér finnst það kasta tólf-
unum þegar sjónvarpið tekur
til að endursýna þætti í trausti
þess að fólk hafi gleymt þeim,
svo að óhætt sé að endursýna
þá.
Þannig er t.d. með þáttinn
Melissu sem sýndur var fyrir
skömmu. Hann var sýndur hér
a fyrstu árum sjónvarpsins.
Þess var hvergi getið í kynn-
ingu eða yfirliti I blöðunum um
sjónvarpsefni. Þessi mynd var
svo sem kannski ekki verri en
hvað annað sem sýnt er en þess
ber að geta þegar slíkir þættir
hafa verið sýndir áður, jafnvel
þótt þeir hafi áður verið með
öðrum leikurum eða annað
kvikmyndafélag hafi gert þatt-
inn.
Segja má að ríkisútvarpið
beri höfuð og herðar yfir sjón-
varpið sem sendir ekki út nema
örfáar klukkustundir á dag.
Fólk á þéttbýlasta svæði lands-
ins mun seint gleyma Kefla-
víkursjónvarpinu og heldur
ekki þeim mönnum sem stóðu
að lokun þess.
Þættirnir, sem sýndir voru í
Keflavíkursjónvarpinu, t.d.
barnatfmarnir á laugardags-
morgnum, voru hrein listaverk
að gerð. Slíkt sést hvergi nema í
Bandaríkjunum.
Það hefur af minna tilefni
verið hrundið af stað áskorun-
um til Alþingis um undir-
skriftasöfnun til þess að gang-
ast fyrir því að Keflavíkursjón-
varpið verði opnað á nýjan leik.
Islenzkt sjónvarp væri senni-
lega ekki komið ef Keflavíkur-
Melissa var áður
í sjónvarpinu
Éjörn Baldursson hjá sjón-
varpinu veitti okkur góðfúslega
þær upplýsingar að sakamála-
myndin Melissa hefði áður
verið sýnd í sjónvarpinu. Það
var árið 1968, 8. október. Mynd-
in var þá sýnd í sex 25 mínútna
þáttum. Það var Tony Britton
sjónvarpsins hefði ekki notið
við. Því hefur ekki verið haldið
á lofti að varnarliðsmenn á
Keflavíkurflugvelli gáfu öllum
sjúkrahúsum f Reykjavfk og
þéttbýlissvæðinu þar f kring
sjónvarpstæki til þess að sjúkl-
ingar og þeir sem dveljast þar
langdvölum gætu notið Kefla-
víkursjónvarpsins.
En það þarf að gera meira en
að opna Keflavfkursjónvarpið
aftur f fyrri mynd. Semja þarf
við varnarliðið að það leyfi
sem lék hlutverk Guy Foster.
Hætt er við að það verði ein-
hverjum erfiðleikum bundið
fyrir Islendinga að horfa á
Kanasjónvarp frá Keflavfk. Nú
hafa verndararnir komið sfnum
sjónvarpssendingum niður f
jörðina til þess að engir geislar
þess sleppi til heimamanna. A
sfnum tíma var Kanasjónvarpið
talið gjörspillandi fyrir lands-
sendinga* þess um allt land i
gegnum fslenzka sjónvarps-
kerfið, þannig að hægt yrði að
skipta um rásir, eða á þann hátt
að hægt væri að horfa á það
þegar fslenzka sjónvarpið
sendir ekki út, öll kvöld eftir
kl. 23.00, fimmtudagskvöld og
fyrri hluta laugardaga og
sunnudaga.
Ef þetta yrði framkvæmt
greiddu landsmenn glaðir þá
upphæð sem þeim er gert og
jafnvel hærri fyrir afnot sfn af
sjónvarpinu.
menn og fyrst og fremst þess
vegna sem samþykkt var af
ráðamönnum að loka þvf.
I sambandi við endursýn-
ingar á efni í fslenzka sjónvarp-
inu má benda Grandvari á að í
Kanasjónvarpinu voru allar
bíómyndir sýndar tvisvar sinn-
um: bæði i kvölddagskránni og
sfðan aftur einhverntfma sfð-
degis.
Raddir
lesenda
V
Fleiri ættu
að taka sér
Hornfirðinga
til fyrir-
myndar og
gera meira
fyrir sjómenn
Þrír sjómenn, sem hafa nafn-
númerin 9420-8432, 5973-3028
og 1840-7663 á Breiðdalsvík,
skrlfa:
„Okkur langar til þess að
vekja athygli á þvf að sjómenn
eru lfka vinnandi stétt. Það
virðist vera útbreiddur mis-
skilningur hjá stjórnendum fé-
lagsheimila og annarra slfkra
stuinuna að cf sjómenn ætla á
ball eða f bfó geti þeir bara
tekið sér frf.
Það er auðvitað ekki hægt
nema um helgar. Það er engu
likara en að blessaðir mennirn-
ir vilji losna við þennan ,,lýð“
(að þeirra mati).
Það er þó til undantekning
frá þessu á Hornafirði. Ættu
fleiri að feta í fótspor Hornfirð-
inga og gera meira fyrir sjó-
menn.“
Stundum er svo sem allt í lagi að tylla sér á búðartröppur. En stundum eru þær bæði óhreinar og
blautar, fyrir nú utan hvað það getur verið erfitt að standa upp af þeim. Miklu bctra er að hafa bekki
til þess að tylla sér á og hviia sig stundarkorn.
DB-mynd Arni Páll.
NÆR AÐ FJÖLGA BEKKJUM
EN AÐ FÆKKA ÞEIM
Ein, sem er oft lúin í fótunum,
hringdi:
„Mér finnst alveg fyrir neðan
allar hellur að það skuli vera
búið að fjarlægja nokkra af
þeim bekkjum þar sem hægt
hefur verið að hvila lúin bein
sín á ferðalagi um bæinn.
A ég þar við bekki sem voru á
strætisvagnastöðvunum við
Kjarvalsstaði, á Rauðarárstlgn-
um og við verzlun Silla og
Valda á Laugaveginum. Maður
þarf oft að bfða eftir strætó á
þessum stöðum, auk þess sem
gott getur verið að hvfla sig ef
maðurer á ferð fótgangandi.
Mér hefði fundizt réttara að
fjölga heldur bekkjum á al-
mannafæri f stað þess að fækka
þeim. Það er sifellt verið að
hvetja fólk til þess að vera úti
undir beru lofti. Það getur ver-
ið að fleiri færu eftir því ef
hægt væri að setjast niður og
hvíla sig.“
Spurning
dagsins
Ertu í verkfalli —
kom verkfallið á einhvern hfttt
nlður á þér f morgun?
(Spurt á fyrsta degi verkfalls-
ins.)
Sturla Sigurjónsson, nemandl f 5.
bekk Menntaskóians i Reykjavfk,
18 ára: Nei, ég er ekki f verkfalli.
En það kom niður á mér persónu-
lega f morgun vegna þess að
kennsla féll niður í skólanum. Ég
kom labbandi f skólann þvf ég
vissi ekki um að engin kennsla
yrði. -
Kari Jeppesen, kennari i Æfinga-
skóla Kennaraháskólans, 33 ára:
Já, ég er f verkfalli. Ég er mjög
ánægður með samstöðuna sem
borgarstarfsmenn sýndu rfkis-
starfsmönnum að þeir skyldu
ekki samþykkja tilboðið sem þeir
fengu. Annars hefðu þeir klofið
samstöðuna með rlkisstarfsmönn-
um. Ætli verkfallið standi nema f
eina 3 eða 4 daga.
já
Hörður Öskarsson, sendili i
menntamálaráðuneytinu og nem-
andi f Vfghóiaskóla, 15 ára: Já, ég
er f verkfalli. En ég fæ jafnframt
fri f skólanum vegna verkfallsins.
Vonandi verður verkfallið ekki
lengi, það er vont að geta ekki
unnið.
Bryndfs Öskarsdóttir, nemandi i
Vfghólaskóia, 13 ára: Það er gam-
an að fá frf f skólanum vegna
verkfallsins. Vonandi stendur
verkfallið sem lengst!
Ingvi Hjörieifsson, yfirijósa-
meistari hjá Sjónvarpinu, rúm-
lega 50 ára: Jú, auðvitað er ég f
verkfalli. Hvað annað? Það er erf-
itt að segja um hve lengi það mun
standa. Það fer eftir þvf hve Matt-
hias fjármálaráðherra er slyngur
að semja. Hann ber ábyrgðina á
verkfallinu ásamt öðrum ráðherr-
um rfkisstiórnarinnar.
lyfjatækni, 20 ára: Nei, ég er ekki
í verkfalli. Verkfallið kom niður á
mér þannig í morgun að ég varð
að labba f skólann. Það tók svona
um það bil klukkutíma. Skólinn
starfar þvf það er enginn húsvörð-
ur og skólastjórinn kennir okkur.