Dagblaðið - 05.12.1977, Blaðsíða 13

Dagblaðið - 05.12.1977, Blaðsíða 13
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 5. DESEMBER 1977. Kjallarinn anir eru mínnihlutasjónarmið. Dauð hönd Morgunblaðsins hefur árum saman legið á heil- brigðri skynsemi fólksins í landinu. Ef stjórnendur Morgun- blaðsins bera hag Sjálfstæðis- flokksins raunverulega fyrir brjósti ættu þeir tafarlaust að láta af skrifum um málefni hans. Þeir hafa þegar unnið flokknum óbætanlegt tjón og mál er að linni. Raunverulegir sjálfstæðismenn hafa fundið skrifum sínum annan vettvang þegar þeir vilja ná til fjöldans. Þeir rata þangað sem frelsið ríkir. DULARFULLT OFFRAMBOD ÞJÓÐARSTOLTS Undanfarna daga virðist sem losnað hafi úr læðingi meira magn af þjóðarstolti en álitið var áður að leyndist óvirkjað i landinu. Skoðanir eru jafnvel uppi um að hluti þess hljóti að vera innfluttur. Elztu menn muna ekki annað eins stolt. Að minsta kosti er hér um meira magn að ræða en vorið 1949. Þá virðist þetta ágæta stolt hafa verið víðs fjarri þegar landið var veðsett að eyrum upp í út- lendum bönkum. Skoðanabræður undirritaðs hafa vitaskuld ekki farið var- hluta af skítkasti allrahanda flokksþýja og kerfisþræla. Her- kerlingar steyta hnefann af varamannabekkjum. Svo virðist nú sem grjótkastarar allra flokka hafi loks sameinazt til átaka. Glöggum mönnum þykir þetta vísbending um legu hagsmunaþráða. Landssala og landsleiga heyr- ist hrópað úr öllum skúmaskot- um. Þau hugtök eru ekki okkar. Hér kemur undirmeðvitund grjótkastara sjálfra upp á yfir- borðið í hita augnabliksins. Um það má kenna tengslum tung- unnar við kærleika hjartans. VEGLAUSIR VERNDARENGLAR Þeir sem taka að sér að verja aðrar þjóðir mega ekki láta staðar numið við moldina. Þeir hafa lika skyldur við fólkið sjálft. Þessi staðreynd á ekkert skylt við verzlun eða leigu. Keisarinn með góðan Hvanavindil. Það er mikill munur á líferni hans og þegnanna, sem varla hafa til hnífs og skeiðar. ÁsgeirHannes Eiríksson þess málefnis sem þagað er um. I skjóli þagnarmúrsins þrifust áður ýmis myrkraverk, her- mang og Víðishúsakaup liðinna áratuga. Öld ritfrelsis hófst ekki á íslandi fyrr en 8. septem- ber 1975. Morgunblaðið hefur því miður reynzt Geir Hallgríms- syni formanni Sjálfstæðis- flokksins hinn versti banda- maður. Tilhneiging blaðsins til persónudýrkunar hefur bitnað óspart á formanni. Þannig hafa allar hans ræður og tölur verið birtar orðréttar í Morgun- blaðinu dag eftir dag, opnu eftir opnu og sumar í síbylju. Þessi lesning er hinum al- menna borgara um megn. Boð- skapur forthanns fer því fyrir ofán garð og neðan hjá lands- mönnum Fólkið fær ösjálfrátt þá skoðun að Geir Hallgrímsson sé eins langur og leiðinlegur og skrif Morgunblaðsins. Þannig hefur blaðið stuðlað rækilega að einangrun flokksstjórnar og formanns og grafið öðru frem- ur undan vinsældum beggja. DAUÐA HÖNDIN KALDA Þá hefur Morgunblaðið haldið á lofti sínum prívat' skil- greiningum á þjóðmálum. Skoðanakönnunin fræga leiddi hins vegar i ljós að þessar túlk- aðdáandi Napóleons mikla. Hann ætlaði að taka hann sér til fyrirmyndar og krýna sig á sama hátt og hann. Hann ætlaði að fara að dæmi Napóleons og setja kórónu á höfuð sitt sjálfur. Keisarinn sagði, að við nytum enn þann dag í dag góðs af þvi, - sem Napóleon mikli hefði hrundið í framkvæmd. Hann tók sem dæmi lög þau, sem Napóleon setti á sínum tíma, Code Napoleon. REFSAÐ MED ÞVI AD SKERA EYRU AF FÓLKI í samtali við franska sjón- varpsfréttamenn, sem heim- sóttu Mið-Afríkulýðveldið fyrir krýningu keisarans, sagði hann að stjórn hans væri lýðræðis- sinnuð. Hann tók fram við fréttamenn, að stjórnarhættir í landinu væru langt frá J)ví að vera í ætt við einræðisstefnu Amins. Þrátt fyrir þá yfirlýs- ingu keisarans, hafa Amín f Uganda og Bokassa keppt sfn á milli um að veita sjálfum sér heiðursmerki. Þykja þeir Bokassa var i franska hernum. Her er hann 18 ara, stríðs. Flugvélar, fallbyssur og handsprengjur þykja henta ýmsum öðrum varningi betur til landvarna. Setuliðin eiga slíkt iafnan innan seilingar og flytja til landsins fyrir eigin reikning. Þessi morðtól eru því vitanlega sjálfsagður þáttur þjóðarstolts fullvalda þjóðar. Verktakar, olíufélög og sölu- nefndir eru einnig ómissandi þættir í heildarmynd vel varins stolts sjálfstæðrar þjóðar. Verndararnir þurfa húsnæði, eldsneyti og að losna við úr- gang. Innfæddir eru reiðubúnir til að spara þeim ómakið gegn vægu gjaldi. Hins vegar eru þjóðvegir og sjúkrahús ímynd lágkúrunnar, hernám hugarfarsins og verð- merking landsins. Þeir aðilar sem vilja setja hagsmuni fólks- ins í landinu ofar dulbúnu her- mangi eru gersneyddir þjóðar- stolti og öfgamenn. Allt það er lýtur að éigin vörnum og við- gangi skulu Ameríkumenn greiða úr eigin vasa. En þegar kemur að lífi og limum íbúanna sjálfra sem verndaratlot NATO-herja setja í beina hættu þá • stranda framkvæmdir á þjóðarstolti. Þeir sem skilja þessa röksemdafærslu til hlítar eru vinsamlega beðnir um að gefa merki. SJÓNHVERFINGAR PRÓFKJÖRSINS Það vekur óneitanlega nokkra kátínu hjá viðstöddum þegar allar mögulegar gerðir flokkseigenda ganga nú fram fyrir skjöldu og vitna gegn þjóðvegum og sjúkrahúsum. Sumir segjá skoðanakönnunina frægu tóman misskilning.., Spurninginog þá einnig svörin um vegagerðina hafi t.d. ein- hverra hluta vegna ekki gefið rétta mynd af afstöðu meiri- hlutans. Samkvæmt þessari kenningu er eðlilegt að minni- hlutar ráði ferðum eftir kosn- ingar. Morgunblaðinu virðist þarna loks hafa tekizt að sann- færa nokkra menn um að svart hafi í rauninni alltaf verið hvítt. Minnihlutastjórnir eru afleitar á meðal blámanna en þjóðarstolt hjá skuldugum vík- ingum. Með sama hætti má fullyrða að þeir 7053 Reykvíkingar, sem þó kusu formanninn, hafi í rauninni ætlað að fylkja sér um Geir R. Andersen Einn trúboðinn fer þó norður fyrir öll endimörk. Hann telur könnunina hafa verið mistök sem m.a. stöfuðu af því að rök Geirs Hallgrímssonar hafi ekki verið framkomin áður en könn- un var gerð. Þá hefðu úrslit orðið allt önnur. Hvorki for- manni, flokki né Atlantshafs- bándalaginu er greiði gerður með þessu bulli. Hins vegar er það þeim ögrun vió ritara breið- síðunnar frægu í Morgunblað- inu. Þetta staðfestir einnig þá skoðun margra að í þjóðmála- umræðu séu leiðarar Morgun- blaðsins álíka áhrifaríkir og heimilisblaðið Vikan. VERÐMERKING SPARNAÐAR „Það verður að ætla mönnum heilindi," sagði Geir Hallgríms- son við blóðþyrstan sjónvarps- spyril. „Það má aldrei setja verðmiða á ísland,“ segir for- maður enn og í næstu setningu: „Varnarliðið hefur sparað íslendingum 13.5 milljarða króna árlega sem annars rynnu til hernaðarútgjalda.“ Kennarar undirritaðs úr VerzlunarskóKa geta einróma borið að hann var yfirleitt frekar seinn að skilja þau dæmi sem fyrir hann voru lögð. Það var þó helzt þegar aðstoð barst frá næstu borðum að svar fékkst um síðir. Þrátt fyrir að undirritaður hafi víða leitað fanga hefur enginn getað bent á mismun græddrar krónu og sparaðrar krónu við ársuppgjör. Hvorar tveggja krónurnar eru jafn- góðar í sjóði. Spárnaður er upp- haf auðs, segir sjálfur bankinn. Þeir sem hengja 13.5 millj- arða króna verðmiða sparnaðar á dvöl bandarfska setuliðsins hérlendis skyldu ekki nefna landsleigu í hengds manns húsi. HÖFUDLAUS HER Prófkjör og önnur hjaðninga- víg útheimta jafnan miklar blóðfórnir. Sigraðir liggja óvígir í valnum og sleikja sárin. Innan um skjögra sigurvegarar áþekkir i tali og hamast báðir við að hæla sjálfum sér. Frönsku fréttamennirnir spurðu keisarann, hvort hann ætlaði að halda áfram þeirri refsingu að skera eyru af þjóf- um. Hann svaraði því til að hann hefði veriðneyddur til að taka upp þennan refsimáta, vegna þess hve smáglæpamenn hefðu gerzt uppivöðslusamir Þetta er aldagömul refsiaðferð, og vel þess virði að taka hana upp. Hún hafði sitt að segja, en nú telur Bokassa ástandið vera orðið þannig, að hann geti hætt að skera eyru af þjófum og smá- glæpamönnum. KÓRÓNA MED DEMÖNTUM Þegar keisarinn var spurður að þvi, hvort honum fyndist það viðurkvæmilegt að eyða svo miklum fjármunum í krýningarveizluna, meðan alþýða manna í iandinu lifði við" mjög bág lífskjör, sagði hann að það yrði alltaf að fórna ein- hverju, ef framfærir ættu að eiga sér stað. Hinn 57 ára keisari sparaði ekki til veizlunnar og pantaði geysimikið og fagurt hásæti úr bronsi, Kóróna keisarans er mikið djásn, brydd fjölda demanta og eðalsteina. Allt þetta tilstand, segir keisarinn að fólkið hafi viljað hafa. Hann heldur því fram, að hann hafi farið eftir vilja fólks- ins, það hafi fært honum kórónu, sem hann hafi svo sett á höfuð sér. Þegar keisarinn talar um ríki sitt, segir hann, að þar ríki vel- megun. Hann segir að fólkið í landinu hafi nóg að bíta og brenna og það hafi af sjálfs- dáðum lagt fram það fé, sem þurft hafi til að hafa veglega krýningarveizlu. Nokkur útflutningur er frá landinu, helzt kaffi og bómull. KP með brostna skildi og bogin sverð. Forysta Sjálfstæðisflokksins liggur nú óvíg i sárum. Það sem fyrir prófkjörshelgi var sögð ís- lenzk utanríkisstefna reynist þegar á hólminn er komið minnihlutasjónarmið fámennr- ar valdaklíku langt utan við blóðrás þjóðarinnar. Fólkið sem svipt var Keflavíkursjón- varpi heimtar nú frjálst útvarp. Fólkið, sem ekki er treystandi fyrir bjór, heimtar nú aftur mannréttindi. Þetta sama fólk heimtar einnig að tekið sé fyrir milljónasóun skattfjár til val- inna flokksgæðinga. En verst af öllu þessu er þó sú staðreynd að hróp þessa fólks heyrast. Tími gömlu góðu Morgunblaðseinokunarinnar er allur. Sérvitringar á borð við undirritaðan verða t.d. ekki þagaðir í hel lengur. Handafli verður ekki beitt við skoðana- mótun í framtíðinni. SKYLDUR SIGURVEGARA En nú fyrst reynir á okkur sem þykjumst sigurvegarar þessa prófkjörs og könnunar. Nú gefst okkur tækifæri til að sannreyna hvort við erum þeir bógar sem við viljum vera. Hræfuglar svífa þöndum vængjum yfir Sjálfstæðis- flokknum og biða þess hlakk- andi að kroppa augun úr fylgi hans. Okkur er það nú bæði ljúft og skylt að skunda tafarlaust til liðs við formann flokksins og sverja honum hollustueið. Við höfum að vísu afþakkað forystu hans í brjóstvörn Reykjavíkur. En hann er áfram leiðtogi flokksins í komandi kosninga- baráttu. Við höfum slegizt með þeim vopnum sem tiltæk eru i próf- kjörum. Nú skal grafa þau í jörðu og taka upp önnur er betur duga gegn hrægömmum. Það er og verður hart barizt til framdráttar skoðunum í okkar, stóra flokki. Þó er það aðeins forsmekkur þeirrar baráttu sem við heyjum til að verja réttinn til að mega yfir höfuð hafa einhverjar skoðanir. Ásgeir Hannes Eiriksson verzlunarmaður

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.